ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μυριέλλα Κουρεντή: “Στο Dancing with the Stars θα δοκιμάσω τα όριά μου”

Από την «Παρθένα Ζωή» στο «Dancing with the Stars» μία εμπειρία δρόμος. Η Μυριέλλα Κουρεντή επιμένει να βλέπει την υποκριτική ως μία ρομαντική διέξοδο τονίζοντας πως δεν έγινε ηθοποιός για να γίνει γνωστή.

Ο χαρακτήρας της Μαρίνας στην «Παρθένα Ζωή» είναι λίγο παράξενος. Προσπάθησες να την δικαιολογήσεις καθώς την ανακάλυπτες;

Παράξενος. Δεν είναι καθόλου διπολική (γέλια). Δεν προσπάθησα να την δικαιολογήσω αλλά μπήκα στη διαδικασία να την αντιμετωπίσω σαν ένα άνθρωπο που δεν είναι καλά. Η εμμονή που έχει με τον άντρα της είναι σημάδι αυτοκαταστροφής Πρόκειται για μία γυναίκα με ασταθή προσωπικότητα που έχει μεγαλώσει σε ένα ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον με όλες τις ανέσεις. Το να μην μπορεί να έχει αυτό που θέλει την σοκάρει και την κάνει να αντιδρά σπασμωδικά.

Έχει για τον Άρη αληθινά συναισθήματα ή απλά δεν μπορεί να τον έχει για αυτό και προσκολλάται σε αυτή τη σχέση;

Τον αγαπά αλλά και το γεγονός πως συνήθισε να έχει ό,τι ήθελε την κάνει να αντιδρά χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Βάζει τον εαυτό της πάνω από όλα. Αυτοί οι άνθρωποι μεγαλώνουν και μαθαίνουν πως ο εαυτός τους έρχεται πρώτος.

 

Η δυσκολία που αντιμετωπίζεις κάθε φορά στην προσέγγιση κάθε ρόλου είναι ίδια;

Κάθε ρόλος είναι διαφορετικός Όσο είσαι μέσα σε αυτή τη δουλειά και εξελίσσεσαι κάθε φορά έχεις να κάνεις με διαφορετικό υλικό οπότε πολλά πράγματα που δεν τα είχες ξαναδουλέψει βγάζουν στην επιφάνεια κάτι εντελώς νέο σε σχέση με όσα είχες δει στο παρελθόν. Έτσι λοιπόν πρέπει να δημιουργήσεις από το μηδέν έναν καινούριο κόσμο. Η Μαρίνα δε συγκρίνεται με κανέναν άλλο ρόλο που έχω υποδυθεί. Κάθε φορά προκύπτει κάτι άλλο και ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε έναν νέο γρίφο σχετικά με το πώς θα προσεγγίσεις αυτό που έχεις στα χέρια σου και θα το κάνεις πιο ενδιαφέρον δίνοντας βάθος. Όσο μεγαλώνεις οι εμπειρίες που αποκομίζεις από τη ζωή βοηθούν στο να σου φαίνονται οι ρόλοι όλο και πιο γνώριμοι.

Η υποκριτική είναι παιχνίδι;

Είναι ένα παζλ που άλλοτε έχει πολύ πλάκα και άλλοτε γίνεται λίγο τρομακτικό.

Νιώθεις φοβισμένη γιατί αγγίζεις δικές σου προσωπικές χορδές;

Ο κάθε ηθοποιός όταν καλείται να ανακαλύψει τα στοιχεία του εκάστοτε χαρακτήρα πέφτει πάνω σε καθρέφτες που αντικατοπτρίζουν πράγματα που έχει μέσα του. Συνεχώς ανακαλύπτεις εσένα και μαθαίνεις τον εαυτό σου από την αρχή. Βρίσκεις και κομμάτια από τα πιο σκοτεινά σημεία σου και σε τρομάζει η ανασκαφή. Πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία στο πόσο δίνεσαι σε όλο αυτό.

Απείχες τρία χρόνια από την τηλεόραση. Ήταν επιλογή σου ή δεν υπήρχαν προτάσεις που να σε κάνουν να δεχτείς;

Μου είχαν προταθεί κάποια πράγματα αλλά η ανάγκη μου να αποστασιοποιηθώ λίγο από την επικαιρότητα ήταν μεγάλη μετά το «Just the 2 of Us» και τα «Κλεμμένα Όνειρα». Γίνεσαι το πρόσωπο που όλοι ξέρουν και μπορεί να θέλουν και να πολεμήσουν.

 

Ένιωσες δηλαδή πως κάποιοι θέλησαν να σε πολεμήσουν;

Ένιωσα πάρα πολύ εκτεθειμένη. Οι άνθρωποι έκαναν απλά τη δουλειά τους. Τότε δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω τη δημοσιότητα.

Και με τη δόξα τι γίνεται;

Η δόξα είναι κάτι που μπορεί να διαρκέσει πάρα πολύ λίγο και μετά να σε ξεχάσουν όλοι. Το ήξερα και τότε. Όλη αυτή η αναγνώριση που πήρα δε σήμαινε κάτι για εμένα. Εγώ ήθελα απλά να κάνω τη δουλειά μου που αγαπώ και να είμαι καλή σε αυτό.

Προτίμησες να αποστασιοποιηθείς λοιπόν και όχι να διεκδικήσεις ρόλους και καλύτερα χρήματα.

Ήταν η μόνη μου επιλογή. Ήθελα να δω και τον εαυτό μου μέσα σε όλο αυτό το πρωτόγνωρο σκηνικό. Δεν έγινα ηθοποιός για να με μάθει ο κόσμος. Μπήκα εντελώς ρομαντικά και εντελώς τυχαία. Η αναγνωρισιμότητα και η δουλειά με τα περισσότερα χρήματα δε με ενδιέφεραν. Ήθελα να κλείσω μία δουλειά, που ναι μεν θα μπορέσει να με ζήσει, αλλά και θα με εξελίξει.

Τώρα που το κοιτάς από απόσταση θα έκανες κάτι διαφορετικό;

Η αλήθεια είναι πως θα άρπαζα κάποιες ευκαιρίες. Νομίζω όμως πως η απόσταση που πήρα μου έκανε καλό παρόλο που δεν εκμεταλλεύτηκα την αναγνωρισιμότητα.

Θα πήγαινες ξανά στο «Just the 2 of Us»;

Δε μετανιώνω για τις επιλογές μου. Θα πήγαινα ξανά. Ίσως αν είχα αυτή την ευκαιρία τώρα να διαχειριζόμουν διαφορετικά το μετά και όσα έφερε μαζί της.

Η σχέση σου με το τραγούδι και τη μουσική;

Έχω την μπάντα «Broken Radio» με τον Παναγιώτη Τσακαλάκο και κάνουμε live εμφανίσεις. Η μουσική είναι μεγάλη μου αγάπη. Μου δίνει ζωή. Η μπάντα δημιουργήθηκε γιατί θέλαμε να φτιάξουμε μία playlist με την οποία ο κόσμος θα διασκεδάζει και θα ξεχνιέται για λίγο.

 

Τι σε κάνει να επιστρέψεις στην τηλεόραση;

Η ανάγκη μου να δουλέψω και να βρεθώ στα δρώμενα. Η τηλεόραση μου αρέσει και έχω πάρει πολλά μαθήματα από αυτή. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα για την υποκριτική στην κάμερα. Στο θέατρο προσθέτεις και στην τηλεόραση αφαιρείς. Θέλει τρομερή πειθαρχία για να μην υπερβάλλεις και να περάσεις απλά αυτό που πρέπει. Γνώρισα ηθοποιούς που θαύμαζα και στο θέατρο, άκουσα πολύ όμορφες συμβουλές και από ανθρώπους πίσω από τις κάμερες.

Κάποια συμβουλή που κρατάς και έχεις πάντα κατά νου;

Ο Δάνης Κατρανίδης κάνει τον μπαμπά μου στην «Παρθένα Ζωή», έχουμε έρθει πολύ κοντά και όντως έχουμε αναπτύξει μία σχέση πατέρα-κόρης. Είναι μέντορας για εμένα. Είναι τρομερός δάσκαλος. Πάντα μου έλεγαν πόσο έντονα είναι τα μάτια μου και πόσο καλά γράφουν στο φακό. Μία ημέρα ο Δάνης μου είπε πως από τη στιγμή που ό,τι θέλω να εκφράσω υπάρχει στα μάτια δε χρειάζομαι τίποτα άλλο και πως το μόνο που έχω να κάνω είναι να πω τα λόγια μου, το συναίσθημα υπάρχει στο βλέμμα μου. Είναι ένα πολύ σημαντικό τιπ για το παίξιμο στην τηλεόραση.

 

 

*Η συνέντευξη αναδημοσιεύεται εμπλουτισμένη από το TV Έθνος