ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Πακιστάν: Ροζ λεωφορεία μόνο για γυναίκες στη μάχη κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης

© 2023 Anjum Naveed/AP IMAGES

Το Πακιστάν κατατάσσεται στις πιο επικίνδυνες χώρες στον κόσμο για τις γυναίκες. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας που οφείλουν να ζουν μέσα σε απαγορεύσεις.

Οι γυναίκες στο Πακιστάν δεν έχουν δικαιώματα, παρά μόνο υποχρεώσεις. Η πιο ισχυρή; Να σκύβουν το κεφάλι τους στις επιθυμίες των ανδρών. Τα ποσοστά παιδείας στις γυναίκες είναι από τα χαμηλότερα στον πλανήτη, ενώ για τις γυναίκες που εργάζονται (ακόμα) οι διακρίσεις και η σεξουαλική παρενόχληση εντός κι εκτός του χώρου εργασίας είναι εκτός ελέγχου.

Η παρενόχληση σε δημόσιους χώρους και στον δρόμο είναι τόσο έντονη, που οι γυναίκες στο Πακιστάν επιλέγουν να σταματήσουν να δουλεύουν και μένουν σπίτι. Για να μην κινδυνεύουν; Αλίμονο. Η ενδοοικογενειακή βία καλπάζει. Για να μειώσουν τις πιθανότητες.

Πακιστάν: Ροζ λεωφορεία μόνο για γυναίκες στη μάχη κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης

Μέσα στα λεωφορεία σημειώνονται καθημερινά άγρια περιστατικά λεκτικής και σωματικής παρενόχλησης. Στη μάχη κατά της παρενόχλησης μπαίνουν τα ροζ λεωφορεία τα οποία ξεκίνησαν τις διαδρομές τους από την 1η Φεβρουαρίου και μεταφέρουν μόνο γυναίκες. Οδηγοί και εισπράκτορες είναι επίσης γυναίκες.

«Αν επιτύχει το εγχείρημα, μπορούμε να προσθέσουμε λεωφορεία σε όλη την πόλη και τελικά σε όλη τη Sindh», λέει ο Sharjeel Memon, Υπουργός Μεταφορών της επαρχίας Sindh.

Ο Memon ξέρει πολύ καλά ότι οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν είναι καθόλου ασφαλείς για τις γυναίκες στο Πακιστάν. «Έχουμε εκτιμήσει ότι το 50% των επιβατών κατά τις ώρες αιχμής είναι γυναίκες και δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο λεωφορείο για να ταξιδέψουν με αξιοπρέπεια».

Η Hadia Majid, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Λαχόρης θεωρεί τα ροζ λεωφορεία ως ένα θετικό βήμα για την ενθάρρυνση περισσότερων γυναικών να εργαστούν, καθώς ο κίνδυνος της μετακίνησης έχει συμβάλει στο χαμηλό ποσοστό των γυναικών στο εργατικό δυναμικό του Πακιστάν.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι το 2021 οι γυναίκες αποτελούσαν το 20,6% του εργατικού δυναμικού της χώρας. «Αν δεν υπάρχει απόλυτη ανάγκη, είναι ευκολότερο και προτιμότερο για τις γυναίκες να κάθονται στο σπίτι», ανέφερε η Majid.

Για δεκαετίες, τα λεωφορεία στο Πακιστάν ήταν χωρισμένα και διέθεταν χώρο αποκλειστικά και μόνο για γυναίκες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η μετακίνησή τους ήταν ασφαλέστερη.

«Θα ήθελα πολύ να μετακινούμαι με τα ροζ λεωφορεία χωρίς να προετοιμάζω τον εαυτό μου για κάποια δυσάρεστη κατάσταση»

Η Arshia Malik, 32 ετών, η οποία παίρνει το λεωφορείο για να εργαστεί ως νταντά στην αριστοκρατική περιοχή Clifton, ανέφερε «ο διαχωρισμός δεν εμποδίζει τους άνδρες να αγγίζουν τα οπίσθιά σου ή να σου τρίβονται κατά την αποβίβαση από το λεωφορείο. Θα ήθελα πολύ να μετακινούμαι με τα ροζ λεωφορεία χωρίς να προετοιμάζω τον εαυτό μου για κάποια δυσάρεστη κατάσταση».

Η Raakhi Matan, 35 ετών, οικιακή βοηθός, λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι πάντα σε εγρήγορση στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

«Τα αγγίγματα και τα άσεμνα σχόλια από τους άνδρες είναι συνηθισμένα. Κάποτε χρειάστηκε να βγάλω το παπούτσι μου για να χτυπήσω έναν άνδρα που με ενοχλούσε. Γύρω μου όλοι κοιτούσαν χωρίς να κάνουν τίποτα. Έχω πάψει να νοιάζομαι για το τι σκέφτονται οι άνθρωποι και δεν αισθάνομαι πια ταπεινωμένη».

Αυτή είναι η δεύτερη προσπάθεια του Πακιστάν να κάνει τις δημόσιες συγκοινωνίες πιο ασφαλείς για τις γυναίκες Η πρώτη λειτούργησε ως σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στη Λαχόρη το 2012. Τερματίστηκε άδοξα μετά από δύο χρόνια όταν η κυβέρνηση απέσυρε τη χρηματοδότηση.