OPINIONS

Μην γεννήσεις κοριτσάκι κι αν γεννήσεις σκότωσέ το. Στο Πακιστάν ξέρουν

© 2022 Fareed Khan/AP IMAGES

Τα τελευταία δύο χρόνια, η πλειονότητα από τα 500 πτώματα βρεφών που βρέθηκαν πεταμένα στο Καράτσι, τη μεγαλύτερη πόλη του Πακιστάν, ήταν κορίτσια, σύμφωνα με τον Φαισάλ Έντι, επικεφαλής της μεγαλύτερης φιλανθρωπικής ομάδας κοινωνικής πρόνοιας στην πόλη.

Και γιατί όχι; Να γεννήσεις κορίτσι, ενώ μπορείς να αποκτήσεις αγόρι; Και αφήνεσαι στην τύχη, λοιπόν. Κι αν η τύχη σου είναι στραβή; Κι αν το σύμπαν δεν συνωμοτήσει; Αν όλα τα παραπάνω δεν δουλέψουν, παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου. Άκου εκεί κορίτσι.

Η αστυνομία στο Πακιστάν αναζητά έναν άνδρα, ο οποίος φέρεται ως ύποπτος για τη δολοφονία της μόλις 7 ημερών κόρης του. Τι σου λέω εγώ τόση ώρα; Παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου και τελειώνει η υπόθεση.

Πακιστάν: Σκότωσε το νεογέννητο κορίτσι γιατί ήθελε αγόρι

Τα κίνητρα του δράστη φέρεται να είναι σεξιστικά, καθώς ο ίδιος ήθελε το πρωτότοκό του παιδί να είναι αγόρι και όχι κορίτσι. Πήγαν όλα λάθος για τον άνθρωπο αυτόν. Για αγόρι προσευχόταν, κορίτσι του προέκυψε. Να περιμένει ο άνθρωπος να πάρει μια χαρά και να τον γεμίζει η ζωή πίκρες.

Το μωρό λεγόταν Jannat, που στα Ουρντού σημαίνει παράδεισος. Μόνο παράδεισος δεν είναι ο κόσμος μας, Jannat μου.

«Γεννήθηκε ένα κοριτσάκι. (Εκείνος) εξοργίστηκε», είπε στο Reuters ο Χινταγιτουλάχ Χαν, θείος της μητέρας του μωρού, καταγγέλλοντας τον πατέρα.

Ο δράστης φέρεται να πυροβόλησε το μωρό πολλές φορές, σύμφωνα με την αστυνομία στην κεντρική πόλη Mianwali αλλά και δήλωση συγγενή του μωρού.

«Προσπαθούμε να συλλάβουμε τον κατηγορούμενο που είναι ακόμα ελεύθερος», είπε ο αστυνομικός Χαγιατουλάχ Καν.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας το βρέφος πυροβολήθηκε πέντε φορές και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.

«Γιατί της αρνήθηκαν το δικαίωμα να ζήσει;»

Δεν πρόκειται για την εξαίρεση. Η δολοφονία της νεογέννητης Jannat είναι ο θλιβερός κανόνας μίσους κατά των γυναικών, ανεξαρτήτου ηλικίας. Οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών στο Πακιστάν επισημαίνουν ότι η βρεφοκτονία γυναικών είναι ευρέως διαδεδομένη στη χώρα.

«Και ακόμα ρωτούν τι είναι τα δικαιώματα των γυναικών; Γιατί χρειαζόμαστε τα δικαιώματα των γυναικών; Γιατί γιορτάζεται η ημέρα της γυναίκας; Γιατί της αρνήθηκαν το δικαίωμα να ζήσει;», ανέφερε στο Twitter, η Φάτιμα Σουχάιλ.

Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι τα κορίτσια και οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τακτική βία για διάφορους λόγους στο Πακιστάν, το οποίο βρίσκεται τρεις θέσεις πάνω από την τελευταία θέση στον Δείκτη Χάσματος των Φύλων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2021.

Το 2001 η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Πακιστάν υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας. Το άρθρο 1 της εν λόγω συμφωνίας συνεργασίας περιλαμβάνει ρήτρα σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών.

Παρά το γεγονός ότι το Πακιστάν έχει υπογράψει αυτές τις αρχές, τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα δεν τυγχάνουν πάντοτε σεβασμού.

Το AFP, το Reuters και οι New York Times αναφέρουν ότι πολλές γυναίκες είναι θύματα πράξεων βίας για λόγους εκδίκησης, μεταξύ άλλων, βιασμών, πυρπολήσεων και γυναικοκτονιών. Τέτοιες πράξεις βίας μπορούν να διατάσσονται από τοπικά συμβούλια.

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού για τα «ελαφρά ντυμένα» θύματα βιασμού

Τον Ιούνιο του 2021 ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Ιμράν Χαν, είπε ότι τα θύματα βιασμού ήταν «ελαφρά ντυμένα» και πως η κατακόρυφη αύξηση των ποσοστών σεξουαλικών επιθέσεων και βιασμών εις βάρος γυναικών εκπορεύεται κατά κύριο λόγο από τα ίδια τα θύματα.

 

 

 

«Εάν μια γυναίκα είναι ελαφρά ντυμένη, αυτό θα έχει κάποια επίδραση στους άνδρες, δεδομένου ότι δεν είναι ρομπότ. Είναι θέμα κοινής λογικής», ανέφερε και η κοινή λογική έχασε τα λογικά της.

Βασανισμοί, ακρωτηριασμοί και καθημερινή βία. Το Πακιστάν κατατάσσεται ως η τρίτη πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο για τις γυναίκες. Μια στις τρεις παντρεμένες Πακιστανές αναφέρει ότι αντιμετωπίζει σωματική βία από τον σύζυγό της. Χιλιάδες γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο από μέλη της οικογένειάς τους και καταγράφονται ως «δολοφονίες τιμής».

Και μην ξεχνάμε πως το έχω: «Έχω δύο παιδιά κι ένα κορίτσι», δεν είναι πολύ μακριά μας. Είναι δίπλα μας και στο συλλογικό ασυνείδητο έχει περάσει ως βροντερός υπαινιγμός μιας προτίμησης και διαχωρισμού από τα γεννοφάσκια τους.