Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών: Τα σημάδια που πρέπει να προσέξεις
- 22 ΟΚΤ 2023
Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, είναι μια μακροχρόνια διαταραχή που προκαλεί έντονη σχεδόν ακαταμάχητη επιθυμία να κινήσει κανείς τα πόδια του.
Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, γνωστό και ως νόσος Willis-Ekbom, επηρεάζει συνήθως γυναίκες, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και γενικά επιδεινώνεται με την ηλικία, με περιόδους εξάρσεων και υφέσεων. Η πιο σοβαρή ανησυχία για τα άτομα με το συγκεκριμένο είναι ότι επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου, προκαλώντας υπνηλία και κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Με τη σειρά της, η στέρηση ύπνου μπορεί να δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα υγείας, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και διάφορες καταστάσεις ψυχικής υγείας.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Pexels
Το πιο εμφανές σύμπτωμα του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, είναι η ακατανίκητη επιθυμία να κινήσεις τα πόδια σου, ειδικά όταν κάθεσαι ακίνητη ή ξαπλώνεις στο κρεβάτι. Μπορεί επίσης να αισθανθείς «μυρμήγκιασμα» ή «τράβηγμα» στα πόδια. Τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανίζονται κάθε βράδυ και μπορεί να αποδώσεις αυτές τις κινήσεις σε ανησυχία, νευρικότητα ή στρες.
Μια πιο σοβαρή περίπτωση του συγκεκριμένου συνδρόμου όμως, είναι δύσκολο να αγνοηθεί. Μπορεί να περιπλέξει ακόμα και τις πιο απλές δραστηριότητες της καθημερινότητάς σου. Τα άτομα με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, είναι πιθανό να δυσκολεύονται να αποκοιμηθούν το βράδυ ή να νιώθουν υπνηλία την επόμενη μέρα. Κι όπως έχουμε δει, η συνεχής κούραση και η στέρηση ύπνου μπορούν να βλάψουν τη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Τα συμπτώματα συνήθως επηρεάζουν και τις δύο πλευρές του σώματος. Σε ήπιες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να είναι παροδικά. Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των χεριών και του κεφαλιού.
Τι προκαλεί το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία είναι άγνωστη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο, ειδικά σε άτομα με έναρξη συμπτωμάτων πριν τα 40 έτη. Πιστεύεται ότι στην παθοφυσιολογία του συνδρόμου εμπλέκεται η παραγωγή ντοπαμίνης και αυτό γιατί:
- Η παραγωγή ντοπαμίνης φυσιολογικά έχει ημερήσια διακύμανση, όπως έχουν και τα συμπτώματα στο σύνδρομο ανήσυχων άκρων.
- Η λήψη φαρμάκων που μπλοκάρουν τους υποδοχείς ντοπαμίνης επιδεινώνει τα συμπτώματα.
- Η λήψη φαρμάκων που αυξάνουν τη διαθέσιμη ντοπαμίνη οδηγεί σε ύφεση των συμπτωμάτων.
- Το σύνδρομο ανήσυχων άκρων είναι ιδιαίτερα συχνό σε ασθενείς με νόσο Parkinson, στους οποίους υπάρχει σημαντικό έλλειμμα ντοπαμίνης.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η εμφάνιση (ή η επιδείνωση) των συμπτωμάτων σχετίζεται με:
- Σιδηροπενία (ανεπάρκεια σιδήρου)
- Εγκυμοσύνη (συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό)
- Νεφρική ανεπάρκεια
- Πολυνευροπάθεια
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων
- Ρευματικά νοσήματα
- Νόσος Parkinson
Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών;
Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τη βαρύτητα και τη συχνότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων. Επίσης, η αντιμετώπιση των υποκείμενων διαταραχών, ενδέχεται να οδηγήσει στην άμβλυνση ή πλήρη ύφεση του συνδρόμου:
- Συνηθέστερη είναι η ανεπάρκεια σιδήρου, ειδικά σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Η αναπλήρωση του ελλείμματος παρέχει συχνά ικανοποιητική ανακούφιση από τα συμπτώματα.
- Η μείωση της δόσης ή η απόσυρση των φαρμάκων που δρουν επιβαρυντικά, πολλές φορές συνιστά αποτελεσματική παρέμβαση. Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζουν τα σεροτονεργικά αντικαταθλιπτικά, καθώς τα συμπτώματα του συνδρόμου ανήσυχων άκρων μπορεί να εκλαμβάνονται ως εκδηλώσεις άγχους ή κατάθλιψης.
Στις περιπτώσεις που το σύνδρομο είναι ήπιας βαρύτητας, τα συμπτώματα ελέγχονται συνήθως ικανοποιητικά με την υιοθέτηση γενικών μέτρων:
- Μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης (ειδικά τις απογευματινές ώρες)
- Διακοπή του καπνίσματος
- Συστηματική σωματική άσκηση
- Ζεστά μπάνια τις απογευματινές ώρες
- Εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων στα πόδια
- Μασάζ στα κάτω άκρα ή εφαρμογή τεχνικών χαλάρωσης
- Διατήρηση σταθερού ωραρίου ύπνου
Η φαρμακευτική θεραπεία προτιμάται στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα είναι έντονα και δεν αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά με τις μη-φαρμακευτικές παρεμβάσεις.
