CELEBRITIES

Ο Αντίνοος Αλμπάνης θα κοιτάζει κατάματα τον καρκίνο για όσο χρειαστεί

Papadakis Press/Προκόπης Οικονομόπουλος

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τον Έλεγχο του Καρκίνου (UICC) με στόχο την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση σχετικά με τον καρκίνο και τη σπουδαιότητα της πρόληψης. Η 4η Φεβρουαρίου κάθε χρόνου, λοιπόν, μάς υπενθυμίζει τη φροντίδα και την αξία που πρέπει να  δίνουμε στην υγεία μας. Από την άλλη, η προσοχή μας στρέφεται αναπόφευκτα στους επιστήμονες, σε όσους παλεύουν με την ασθένεια και στους survivos. Ανάμεσα στους τελευταίους, βρίσκεται και ο Αντίνοος Αλμπάνης.

Ήταν καλοκαίρι του 2019 όταν ο Αντίνοος Αλμπάνης αποκάλυψε μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram τη μάχη που έδινε με τον καρκίνο, καθώς ο ίδιος είχε διαγνωστεί με λέμφωμα. «Έκανα προσπάθεια να κατεβάσω τον φόβο, την αγωνία και να γίνω πιο πραγματιστής. Είχα να διαχειριστώ τους πόνους μου», είχε αναφέρει σε συνέντευξή του ο ηθοποιός, που δεν εγκατέλειψε στιγμή τον προσωπικό του αγώνα. Που δεν δίστασε να μοιραστεί δημόσια το προσωπικό του βίωμα. Που, τελικά, κέρδισε τη μάχη και σήμερα είναι εδώ, πιο δυνατός από ποτέ. Ο λόγος του συγκινεί και δίνει δύναμη σε όσους τη χρειάζονται, για ακόμα μια φορά.

Ο Αντίνοος Αλμπάνης θα κοιτάζει κατάματα τον καρκίνο, μέχρι να γίνει χρόνια νόσος και όχι καταδίκη

Φέτος, λοιπόν, ο ηθοποιός μίλησε για τη λήθη που έρχεται σε σύγκρουση με την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου. Μια μέρα που οφείλει να επαναφέρει στη μνήμη όλες της αρνητικές εμπειρίες, γιατί ο σκοπός της είναι ανώτερος. «Γιατί κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Γιατί ο καρκίνος είναι εδώ», λέει ο Αντίνοος Αλμπάνης και εμείς δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω. Τα λόγια του μιλούν από μόνα τους. Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και διάβασέ τα προσεκτικά.

«ο εγκέφαλος μας
έχει έναν μηχανισμό με τον οποίο
η μνήμη μειώνει σταδιακά
αλλοιώνει και ξεθωριάζει στο χρόνο
τις αναμνήσεις των άσχημων εμπειριών

μας βοηθάει έτσι να αμβλύνουμε
τη συναισθηματική επιρροή
που έχουν τα αρνητικά και άσχημα συμβάντα
και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο

αυτή όμως η μέρα
υπάρχει σήμερα για να μας θυμίζει
πως κάποια πράγματα
δεν πρέπει να τα ξεχνάμε

γιατί ο καρκίνος είναι εδώ

και μέχρι να γίνει για όλους μια χρόνια νόσος
και όχι μια καταδίκη
οφείλουμε να τον κοιτάζουμε στα μάτια

η σκέψη μου
η καρδιά μου
η ψυχή μου
είναι με κάθε μωρό
κάθε παιδί
κάθε ενήλικα
κάθε γιαγιά και παππού
που βρίσκονται στο θάλαμο

που νιώθουν τις φλέβες τους να παγώνουν
που κοιτάζουν την κουρτίνα στο διαχωριστικό
που φοβούνται
απελπίζονται
και πονάνε

μόνοι

ξέρω
ο πόνος αυτός
δε μοιράζεται

αλλά μακάρι να μπορούσα
να σηκώσω λίγο
από τον καθένα

όλα θα πάνε καλά
όλα θα πάνε καλά»

Τον ευχαριστούμε πολύ.