FEMALE TALK

Βερόνικα Αντετοκούνμπο: Η σούπερ ηρωίδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο

www.instagram.com/giannis_an34/

Η πολυγραφότατη Nancy Friday είχε πει κάποτε: «Όταν σταμάτησα να βλέπω τη μητέρα μου με τα μάτια του παιδιού, αντίκρισα τη γυναίκα που με βοήθησε να γεννήσω τον ίδιο μου τον εαυτό». Και είναι αυτές οι λέξεις που έρχονται ξανά στο μυαλό κάθε φορά που σκέφτομαι τι σημαίνει για μένα η δική μου μάνα. Ο άνθρωπος που σε μαθαίνει να στέκεσαι στα πόδια σου, να αγαπάς, να σέβεσαι, να εκτιμάς και να διαλύεις τοίχους όταν στέκονται εμπόδια στα όνειρά σου. Μία τέτοια γυναίκα, μία τέτοια μάνα είναι και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο, ο βράχος της οικογένειας του Γιάννη, του Θανάση, του Φράνσις, του Κώστα και του Αλέξη.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θριαμβεύει. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κατακτά κορυφές. Ο Γιάννης είναι ο νέος βασιλιάς του NBA. Οι Μπακς είναι πρωταθλητές με 50 πόντους του “Greek Freak”. Ο αγώνας λήγει. Διασχίζει το γήπεδο για να φτάσει στην άλλη άκρη. Τα μάτια του είναι καρφωμένα στη μητέρα του. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που παίρνει αγκαλιά. Η Βερόνικα Αντετοκούνμπο λάμπει από ευτυχία.

Από την κορυφή των κορυφών ευχαρίστησε ξανά εκείνη: «Εκπροσωπώ τις δύο χώρες μου, την Ελλάδα και τη Νιγηρία. Ξέρω ότι είμαι role model για πολλά παιδιά. Αυτό εδώ θα πρέπει να κάνει κάθε παιδί, οποιονδήποτε στον πλανήτη να πιστέψει στον εαυτό του. Όταν δεν είσαι καλά, όταν δεν νιώθεις καλά, πρέπει να συνεχίσεις να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και να μην αφήσεις κανέναν να σου πει τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις. Συνέχισε να δουλεύεις.

Ο κόσμος μού έλεγε ότι δεν μπορώ να βάλω βολές, αλλά απόψε τις έβαλα. Είμαι πρωταθλητής! Πρέπει να πιστεύεις, ελπίζω να δίνω στον κόσμο ελπίδα ότι μπορεί να γίνει. Πριν από οκτώ χρόνια, δεν ήξερα ποια ήταν η επόμενη κίνηση. Η μητέρα μου πουλούσε πράγματα στον δρόμο. Τώρα είμαι εδώ, κάθομαι στην κορυφή των κορυφών. Είμαι ευλογημένος. Νιώθω τόσο ευλογημένος που ακόμη κι αν δεν ξαναβρεθώ εδώ, θα είμαι εντάξει.

Βερόνικα Αντετοκούνμπο Justin Casterline/Getty Images/Ideal Image

Εύχομαι πως αυτό θα δώσει ελπίδα σε όλους στον κόσμο, να πιστεύουν στα όνειρά τους. Αυτό είναι για τη μητέρα μου, δούλεψε πολύ σκληρά για να είμαι εδώ. Αυτό είναι για τον πατέρα μου, που βλέπει από ψηλά. Αυτό είναι για τη σύντροφό μου, που φροντίζει και προσέχει τον γιο μου.

Αυτό είναι για τα αδέρφια μου. Μπορεί να είμαι ξεροκέφαλος κάποιες φορές, απομακρύνομαι από τα social media γιατί θέλω πολύ να πετύχω αυτό εδώ, να τα καταφέρω. Κάθε μέρα, όμως το κάνω για τη μητέρα, τον πατέρα μου, τη σύντροφό μου, τα αδέλφια μου».

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν ξεχνά ποτέ το παρόν του. «Εγώ προσπαθώ να εστιαστώ στο παρόν. Αυτό είναι σεμνότητα. Θεωρώ ότι είχα ανθρώπους στη ζωή μου που με βοήθησαν σε αυτό. Αλλά είναι μια δεξιότητα, την οποία προσπαθώ να τελειοποιήσω. Προς το παρόν λειτουργεί, οπότε δεν θα σταματήσω να το κάνω» θα απαντήσει σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πώς έχει καταφέρει στα 26 του χρόνια να τιθασεύσει τον εγωισμό του. Η οικογένειά του είναι η ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα αυτό. Ο πατέρας του, η μητέρα του και τα αδέρφια του. Ο Τσαρλς και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο είναι οι ήρωες του παραμυθιού. Οι φάροι της ζωής του. 

Στην κορυφαία επιτυχία του Γιάννη Αντετονκούμπο, το SPORT24 ήταν το μοναδικό ελληνικό ΜΜΕ, το οποίο κάλυψε τους τελικούς του ΝΒΑ με δεκάδες LIVE συνδέσεις, ανταποκρίσεις, VIDEO και συνεντεύξεις.

Ο Τσαρλς και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο έφυγαν από το Λάγος της Νιγηρίας και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα. Ο πατέρας του πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη Νιγηρία και η μητέρα του αθλήτρια του άλματος εις ύψος. 

Το παιδί από τα Σεπόλια γνώρισε από πολύ νωρίς τη δύσκολη πλευρά της ζωής. Μίας ζωής που απαιτούσε από εκείνον και τα αδέρφια του να αγωνιστούν για να δουν την επόμενη ημέρα τον ήλιο να ανατέλλει λαμπερός και ζεστός. 

Τα βράδια όλη η οικογένεια μαζευόταν στα δύο δωμάτια του διαμερίσματος στα Σεπόλια και αργότερα στου Ζωγράφου. Η μέρα ήταν εξουθενωτική για όλους όμως ο Τσαρλς και η Βερόνικα δίδασκαν τα παιδιά τους να αντιμετωπίζουν τις κακοτοπιές, να μην έχουν μίσος, να εκτιμούν και να σέβονται ακόμα κι όσους τους κάνουν στην άκρη. Έμαθαν τα παιδιά τους να έρχονται σε ρήξη με την υποτιθέμενη κανονικότητα που συγκροτούσε τις τότε ζωές τους.

«Οι γονείς μου έκαναν τρομερή δουλειά, πάλευαν για εμάς σε καθημερινή βάση. Μας παρείχαν όσα χρειαζόμασταν σαν οικογένεια ακόμη κι αν έπρεπε να πουλήσουν πράγματα στους δρόμους. Η φτώχεια μπορεί να σε ωθήσει στα όριά σου. Δεν είναι διασκεδαστικά, όμως στο τέλος της ημέρας πρέπει να το αποδεχθείς και αυτό κάναμε ως οικογένεια. Είχαμε ο ένας τον άλλο, κάναμε αυτό που έπρεπε.

Βερόνικα Αντετοκούνμπο © 2021 Richard Shotwell/Invision/AP IMAGES

Οι γονείς μου ήταν παράνομοι, δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ένα διαβατήριο ή μια ελληνική ταυτότητα. Όταν είσαι παράνομος στην Ελλάδα, ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να απελαθείς. Ό,τι κι αν έκαναν οι γονείς μου, το έκαναν πολύ προσεκτικά. Όταν είσαι παράνομος, δεν θέλεις να περπατάς στον δρόμο, η Αστυνομία μπορεί να σε σταματήσει και να σε στείλει πίσω στη χώρα σου, μπορεί να μην ξαναδείς ποτέ τα παιδιά σου.

Αν γύριζα από το σχολείο και δεν έβρισκα τη μητέρα μου, το μυαλό μου έτρεχε. Σκεφτόμουν πού βρισκόταν, αναρωτιόμουν αν ήταν καλά εκείνη και ο πατέρας μου. Πολλές φορές σκέφτηκα ότι θα απελαθούν οι γονείς μου, ευτυχώς αυτή η μέρα δεν ήρθε ποτέ. Σαν οικογένεια βάλαμε τους εαυτούς μας γύρω από ανθρώπους θετικούς, όπως ο ιδιοκτήτης ενός καφέ, ο κύριος Γιάννης.

Ήταν δύσκολο και πάντα θα είναι δύσκολο να είσαι μαύρος σε μια χώρα λευκών, έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι ότι δεν είσαι αυτός που πραγματικά είσαι. Εγώ γεννήθηκα στην Ελλάδα, δεν έχω πάει ποτέ στη Νιγηρία, πήγα σε ελληνικό σχολείο με τους φίλους μου, η Ελλάδα είναι όσα γνωρίζω. Δεν βγήκα ποτέ από εκείνη μέχρι τα 18 μου» θα δηλώσει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στο Bleacher Report.

Η Βερόνικα είναι μαχήτρια

H Βερόνικα αγαπά τη μουσική και το τραγούδι. Θαυμάζει τη Whitney Houston και τη Celine Dion ενώ μπορεί για ώρες να χορεύει και να τραγουδά σε ρέγκε ρυθμούς. Η Βερόνικα είναι μαχήτρια. Αυτό άλλωστε δίδαξε και στους γιους της, να είναι μαχητές.

Να είναι πολεμιστές. Είναι μία γυναίκα δυνατή που παρά τις αντιξοότητες ήταν παρούσα στην ανατροφή των γιων της με μόνο της μέλημα να γίνουν καλοί άνθρωποι. Μία σούπερ ηρωίδα, όπως ο Γιάννης πολλές φορές την αποκαλεί που μόνο με ένα της χαμόγελο ηρεμεί τις ψυχές τους.

Όπως αναφέρει ο Βασίλης Σκουντής στην εφημερίδα «Τα Νέα», μία μέρα που έκαναν βόλτα σε μία λαϊκή αγορά της Αθήνας και είδαν στον δρόμο πεταμένο ένα ευρώ, η Βερόνικα είπε στον Γιάννη «σκύψε, παρ’ το και κάν’ το ό,τι θέλεις. Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάποτε κοίταζες κάτω μπας και βρεις κανένα τέτοιο κέρμα για να αγοράσεις μία φρατζόλα ψωμί ή μία σοκολάτα». Ο Γιάννης υπάκουσε, έσκυψε, το μάζεψε και κατάλαβε πόσο δίκιο είχε η μητέρα του.

 

«Η μητέρα μου είναι η ηρωίδα μου από παιδί»

Όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης μίλησε για την οικογένειά του και ευχαρίστησε τη Βερόνικα με δάκρυα στα μάτια. «Θέλω να ευχαριστήσω τη φοβερή μητέρα μου. Είναι η ηρωίδα μου από παιδί. Δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον, αλλά αν δεν έχεις καλό γονιό δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον σου. Πρόκειται για το στήριγμά μου». 

Για να τα βγάλουν πέρα η Βερόνικα φρόντιζε σε σπίτια ηλικιωμένες κυρίες, όσο ο Τσαρλς εργαζόταν σε σταθμό στάθμευσης αυτοκινήτων. «Ίσως αυτό να το κατανοήσουν μόνον όσοι είχαν κάποτε άδειο ψυγείο, όπως ήταν το δικό μας, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γονιών μας.

Το μόνο που δεν έκαναν για εμάς ήταν να πεθάνουν. Αυτή η πείνα όμως μας έχει βοηθήσει στον αθλητισμό, γιατί μετατρέπεται σε κίνητρο και φιλοδοξίες» θα πει πριν λίγα χρόνια ο Θανάσης Αντετοκούνμπο για τα δύσκολα χρόνια στα Σεπόλια.

Βερόνικα Αντετοκούνμπο: «Το να είμαι μητέρα γι’ αυτά τα παιδιά είναι ό,τι αγαπώ περισσότερο στη ζωή μου»

Σε συνέντευξή του στο Oneman.gr ο Φράνσις Αντετοκούμπο είχε μιλήσει για τη σχέση του με τη μητέρα του. «Η σχέση μου με την μητέρα μου είναι πάρα πολύ καλή. Είμαι ευγνώμων στον Θεό για τη μητέρα που μας έδωσε».

«Το να είμαι μητέρα γι’ αυτά τα παιδιά είναι ό,τι αγαπώ περισσότερο στη ζωή μου. Να τα μεγαλώνω, να τα φροντίζω, να τα βοηθάω. Ο ρόλος της μητέρας, ειδικά αν εργάζεται, είναι δύσκολος. Πολλές φορές γύριζα σπίτι και ένιωθα αδύναμη και κουρασμένη, και έπρεπε να πλύνω εκείνη την ώρα τις κάλτσες τους που ήταν μούσκεμα από την προπόνηση, γιατί δεν είχαν άλλο ζευγάρι.

Ήξερα ότι μου έλειπαν πολλά απ’ αυτά που ήθελα να τους προσφέρω. Αλλά δεν τους έδειχνα ποτέ την κούρασή μου, ήθελα να είμαι χαρούμενη, να τους δίνω αγάπη, γιατί τα παιδιά θυμούνται, συγκρατούν τα πάντα και δεν ήθελα να έχουν άσχημες μνήμες. Τους μαγείρευα, τους τραγουδούσα, χορεύαμε, αγαπούσα το σπίτι μου. Ακόμα και μετά απ’ όσα περάσαμε, δεν σκέφτομαι τις δύσκολες στιγμές, αλλά πόσο χαρούμενοι ήμασταν. Δεν είναι ότι ξεχνώ, δεν είναι αυτή η δύναμή μου, αλλά η αγάπη και ο Θεός.

Είμαι περισσότερο περήφανη για τα παιδιά μου, όχι για τις επαγγελματικές επιτυχίες τους, αλλά επειδή έχουν μάθει να αγαπούν ο ένας τον άλλο, να αγαπούν τους ανθρώπους, να τους σέβονται και να βοηθούν. Να δίνουν κι εκείνοι πίσω με τη σειρά τους» θα πει σε μία σπάνια συνέντευξη που παραχώρησε στη Vogue η Βερόνικα Αντετοκούνμπο.

«Ξέρω ότι το πρώτο πράγμα που κάνει ο Γιάννης μετά από κάθε αγώνα είναι να κοιτάξει το κινητό του για να δει το μήνυμά μου» θα συμπληρώσει. Είναι πάντα παρούσα. Για να τους υπενθυμίζει να μην ορρωδούν έναντι ουδενός.

Στην ίδια συνέντευξη στη Vogue είχε δηλώσει: «Απ’ όταν ήταν ακόμα παιδιά, ήξερα πως όταν μεγαλώσουν θα καταφέρουν κάτι. Δεν γνώριζα αν θα ασχολούνταν με το μπάσκετ, με το ποδόσφαιρο ή με οτιδήποτε άλλο, αλλά έβλεπα το μέλλον στα μάτια τους και ήθελα να τους βοηθήσω να καταφέρουν ό,τι επιθυμούσαν.

Δεν τους πίεσα ποτέ για κάτι. Πρέπει να βλέπεις τι θέλουν τα ίδια, δεν τους λες εσύ, γιατί, αν είναι δική τους απόφαση, τότε θα είναι ευτυχισμένα. Εγώ απλώς ήμουν και είμαι πάντα δίπλα τους για να τα βοηθάω».

Σε εκείνο το ασφυκτικά μικρό διαμέρισμα στα Σεπόλια τα τέσσερα από τα πέντε αδέρφια, ο Φράνσις είχε μείνει με τον παππού του πίσω στο Λάγος, μοιράζονταν το ίδιο κρεβάτι. Ο Τσαρλς και η Βερόνικα κοιμόντουσαν σε έναν διπλανό χώρο, πίσω από μια κουρτίνα. «Απίστευτη ιστορία», λέει ο Γιάννης. «Ωραία ήταν». Όταν όλη η αγάπη αρχίζει και τελειώνει στη στοργική ματιά της μάνας σου.