FEMALE TALK

Ο λόγος που πρέπει να αφήσεις τις ραγάδες και την κυτταρίτιδά σου να λάμψουν στον ήλιο

instagram.com/helenanderz

Λένε ότι η επανάληψη είναι η μαμά της μάθησης και αν το να ακούω συνεχώς ότι κανείς δεν νοιάζεται για ό,τι εγώ θεωρώ ατέλειες στο κορμί μου, με κάνει κάποτε να το χωνέψω, τότε θα το γράφω ξανά και ξανά για όλες μας. Γιατί πάντα έχω μια ακόμα αφορμή να μιλήσω για κιλά και αποδοχή. Κάθε καλοκαίρι είναι που οι ανασφάλειες τιλτάρουν στον εγκέφαλο και λίγο πριν τον Αύγουστο, χρειάζομαι όλα εκείνα τα posts που αντί να προωθούν αυτό το τοξικό body positivity που πρέπει να πατήσω ένα κουμπί και ξαφνικά να νιώσω «τέλεια», περιορίζονται στο ρεαλιστικό του πράγματος. Στο να εκμηδενίσουν στο κεφάλι μου (σου/μας) τη σημασία της γνώμης των άλλων.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο λόγος που πρέπει να αφήσεις τις ραγάδες και την κυτταρίτιδά σου να λάμψουν στον ήλιο; Η φανταστική influencer που ακολουθώ εδώ και χρόνια, Helen Anderson, έχει μια κανονική σχέση με το σώμα της: το αγαπά, το μισεί, θέλει να το αλλάξει, θέλει να το αποθεώσει ως έχει και όλες αυτές τις πολύ φυσιολογικές φάσεις που περνάμε όλες με τους εαυτούς μας.

Ο λόγος που πρέπει να αφήσεις τις ραγάδες και την κυτταρίτιδά σου να λάμψουν στον ήλιο

Στο τελευταίο της TikTok, φοράει το μπικίνι της και ξεδιπλώνει μια σειρά από πολύ λογικά επιχειρήματα που θα σε κάνουν να πάψεις να σκέφτεσαι τι θα πουν οι άλλοι μόλις σε δουν με μαγιό.

«Ενώ εσύ σκέφτεσαι πολύ πώς δείχνεις όταν φοράς το μπικίνι, στο εγγυώμαι ότι πολλοί ακόμα σκέφτονται έτσι. Ο κόσμος δεν κάθεται να σε κρίνει. Ασχολείται πολύ περισσότερο με τον εαυτό του και τι κάνουν εκείνοι. Ο κόσμος δεν νοιάζεται τόσο για σένα. Για το πώς είσαι ή τι κάνεις. Κανείς δεν προσέχει τόσο πώς είναι το σώμα σου. Μπορεί κιόλας απλά να τους αρέσει πολύ το μπικίνι σου. Ξέρεις, όλες τις ραγάδες, τις δίπλες στην κοιλιά, την κυτταρίτιδά σου, κανείς δεν τα βλέπει. Κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτά. Και δεν υπάρχει το beach body. Το εφηύραν εταιρείες με δίαιτες για να πουλήσουν προϊόντα. Δηλαδή υπάρχει το beach body, παίρνεις το σώμα σου και το πας στην παραλία. Απλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια γι’ αυτό. Κάθε σώμα είναι υπέροχα μοναδικό και όλα έχουν διαφορετικά μεγέθη και αναλογίες και ραγάδες και σημάδια και λακουβίτσες. Γι’ αυτό πήγαινε στην παραλία, κάτσε στον κήπο, στην πισίνα, ή όπου θες να είσαι και βάλε το καταραμένο μπικίνι. Και μην ξεχνάς το αντηλιακό σου.»

Και η αλήθεια είναι ότι αυτό πράγματι ισχύει. Νομίζω πως όλοι είναι τόσο απορροφημένοι με τους εαυτούς τους, που αλήθεια γιατί να προσέξουν το δικό μου ή το δικό σου σώμα, τις ραγάδες και την κυτταρίτιδά μας; Πρώτο βήμα στο δρόμο του να τα αγαπήσουμε, είναι να τα αποδεχτούμε. Οπότε ας ξεκινήσουμε με το να χωνέψουμε ότι πραγματικά, δεν τα βλέπει κανείς, πέρα από τον ίδιο μας τον ανασφαλή εαυτό. 

Καλά μπάνια, λοιπόν! Στείλτε μου σέλφι με μπικίνι.