FEMALE TALK

Julianne Moore: «Τα κόκκινα μαλλιά μου με έκαναν να νιώθω στο περιθώριο»

©2022 Vianney Le Caer/Invision/Associated Press

Μπορεί στο μυαλό σου να έχεις συνδέσει τη Julianne Moore με τα φυσικά κόκκινα μαλλιά που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της, αλλά η ίδια δεν αγαπούσε πάντα το signature look της. Μιλώντας στους The Times, η ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι μεγαλώνοντας δεν αναγνώριζε το πλεονέκτημα της μοναδικότητάς της κι ένιωθε να βρίσκεται στο περιθώριο λόγω των κόκκινων μαλλιών της.

«Τα κόκκινα μαλλιά μου με έκαναν να νιώθω στο περιθώριο καθώς μεγάλωνα. Οι άνθρωποι με κόκκινα μαλλιά είναι το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Κανείς δεν θέλει να νιώθει ότι είναι μειονότητα, ειδικά ως μικρό παιδί», είπε χαρακτηριστικά η Julianne Moore. Ως ενήλικας, ωστόσο, άλλαξε γνώμη.

«Τώρα νιώθω ότι τα κόκκινα μαλλιά και οι φακίδες μου είναι ταυτότητά μου. Αλλά υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι μου που θα προτιμούσε να είναι μία μαυρισμένη ξανθιά», εξήγησε η Julianne Moore.

Η ηθοποιός αποκάλυψε επιπλέον στους The Times ότι δέχτηκε μερικές από τις γνωστές, απαράδεκτες «συμβουλές» για την εμφάνισή της, δουλεύοντας στην βιομηχανία του θεάματος.

«Κάποιος στην κινηματογραφική βιομηχανία μού είπε: “Πρέπει να προσπαθήσεις να δείχνεις πιο όμορφη”. Κι εγώ σκεφτόμουν “Δεν ξέρω αν μπορώ”», είπε χαρακτηριστικά η Julianne Moore. «Προφανώς η βιομηχανία μας αφορά και την εξωτερική εμφάνιση, αλλά η ομορφιά και η γοητεία είναι υποκειμενικές έννοιες», πρόσθεσε.

Η Julianne Moore είχε μιλήσει για τις ανασφάλειές της σχετικά με την εξωτερική της εμφάνιση και στους Sunday Times τον Ιούλιο του 2022. «Όταν μεγάλωνα στις ΗΠΑ, δεν έβλεπα κανείς να έχει φακίδες. Ήθελα να μοιάζω σαν κάθε άλλο μαυρισμένο παιδί της Αμερικής. Μισούσα το γεγονός ότι μόνο εγώ δεν μπορούσα να πάω στην παραλία ή ότι έπρεπε να φοράω μακρυμάνικα. Νομίζω ότι αυτό μου έμεινε», είχε πει.

Η εμφάνισή της, ωστόσο, άρχισε να την απασχολεί λιγότερο μεγαλώνοντας. «Νομίζω ότι συμβαίνει επειδή σε ενδιαφέρουν άλλα πράγματα, όπως η οικογένεια, οι σχέσεις σου, η δουλειά ή η κοινότητά σου. Το να ασχολείσαι εμμονικά με το πώς δείχνεις, υποχωρεί. Δεν πιστεύω ότι εξαφανίζεται ποτέ, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος στον κόσμο που δεν νοιάζεται καθόλου, όλοι νοιάζονται σε κάποιο βαθμό. Αλλά ο βαθμός αυτός του ενδιαφέροντός σου και η ματαιότητα όλου αυτού, σου γίνονται φανερά καθώς μεγαλώνεις», τόνιζε.