ΣΕΞΙΣΜΟΣ

Γιατί φώναζαν «τσ@@@@» την Keira Knightley οι σεξίσταροι παπαράτσι;

Scott A Garfitt/Invision/AP

Η Keira Knightley ήταν ήδη μεγάλη σταρ στα 18 της. Και οι παπαράτσι κόντεψαν να την τρελάνουν, την ακολουθούσαν σε κάθε της βήμα. Δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Την κακοποιούσαν λεκτικά για μια αντίδραση. Την φώναζαν «πό@@@» και «τσο@@@». Ειδικά αν συνοδευόταν από κάποιον άνδρα (ακόμη κι αν ήταν ο μπαμπάς της). Προκαλούσαν να τους εξοργίσουν για να τους επιτεθούν ώστε να τους μηνύσουν. Η φήμη ήρθε με τεράστιο τίμημα στη ζωή της.

Η αντίδρασή της Keira Knightley ήταν να μπει σε survival mode (ενεργοποιείται από παρατεταμένο στρες, τραύμα ή υπερκόπωση) και «άρχισε να φοράει τα ίδια ρούχα κάθε μέρα» όπως είπε στη συνέντευξη στους Times για να μην είναι ελκυστική στα κουτσομπολίστικα περιοδικά. Τα ρούχα της περιλάμβαναν «3 ζευγάρια από τα ίδια τζιν, ριγέ μπλουζάκι, μπότες. Έδωσα όλα τα άλλα ρούχα μου», διασφαλίζοντας ότι όλες οι φωτογραφίες της φαίνονταν ίδιες και βαρετές για να αποθαρρύνει τους φωτογράφους.

Η ανεπιθύμητη προσοχή έγινε τόσο επώδυνη και βάναυση που η ηθοποιός πήρε την απόφαση να σταματήσει την υποκριτική στο Hollywood και επέλεξε αντ’ αυτού να ταξιδέψει incognito σε όλη την Ευρώπη, κυκλοφορούσε ατημέλητη και με καπέλα και γυαλιά ηλίου.

Οι ακραίες προσπάθειες των παπαράτσι για μια φωτογραφία της Keira Knightley

ηθοποιοί © 2021 Carlo Allegri/AP IMAGES

Ήταν σχεδόν σαν stalkers της. Οι παπαράτσι νοικιάζουν διαμερίσματα απέναντι από το σπίτι της και χρησιμοποιούσαν τηλεφακούς για να βλέπουν μέσα σε αυτό. «Και εκείνη ήταν η εποχή που άρχισαν τα τροχαία ατυχήματα. Ανάγκαζαν τους ανθρώπους να βγουν από την πορεία τους με το αυτοκίνητο και μετά έπαιρναν ακόμα περισσότερα χρήματα για φωτογραφίες μιας ηθοποιού που είχε τρακάρει ή οτιδήποτε άλλο.

Και μετά η Britney Spears ξύρισε το κεφάλι της, οπότε ήταν κάπως, “Τέλεια, μπορούμε να τους πιέσουμε να κάνουν κάτι γα@@@@@@ τρελό” αναφέρει στη συνέντευξή της. Το να έχεις 20 με 30 άντρες που δεν γνωρίζεις σε 24ωρη παρακολούθηση έξω από το σπίτι σου να σε αποκαλούν “πό@@@” κάθε φορά που φεύγεις από την πόρτα για να προσπαθήσουν να σου προκαλέσουν αντιδράσεις είναι αρκετά δύσκολο να το αντιμετωπίσεις, όταν είσαι 18 ή 19 ετών».

Δεν είναι κάτι καινούργιο στη βιομηχανία του θεάματος. Για παράδειγμα, η πριγκίπισσα Diana κυνηγήθηκε από παπαράτσι μετά τον γάμο της με τον πρίγκιπα Κάρολο το 1981. Όταν σχεδόν 750 εκατομμύρια άνθρωποι συντονίστηκαν για να παρακολουθήσουν τον γάμο της με τον Κάρολο, οι παπαράτσι άρχισαν να καταγράφουν κάθε της κίνηση, και αυτό την ακολούθησε μέχρι την είδηση ​​της φερόμενης εξωσυζυγικής σχέσης του συζύγου της. Σύμφωνα με το TIME, έγινε το πιο φωτογραφημένο άτομο στον κόσμο, με τους φωτογράφους να εκτιμούν τις φωτογραφίες της έως και 656.000 δολάρια. Η ιδιωτική ζωή της πριγκίπισσας ήταν εξαιρετικά εκτεθειμένη στο κοινό. Το 1993, μήνυσε τις εφημερίδες Mirror Group επειδή δημοσίευσαν φωτογραφίες της στο γυμναστήριο.

Μετά τον θάνατο της, η Επιτροπή Παραπόνων Τύπου (PCC) ενίσχυσε τον Κώδικα Δεοντολογίας των Συντακτών της για να δημιουργήσει αυτό που αποκάλεσε «το πιο αυστηρό σύνολο κανονισμών τύπου οπουδήποτε στην Ευρώπη». Από τον Ιανουάριο του 1998, η χρήση φωτογραφίας με μακρύ φακό «για τη λήψη φωτογραφιών ανθρώπων σε ιδιωτικούς χώρους χωρίς τη συγκατάθεσή τους» θεωρήθηκε «απαράδεκτη». Επιπλέον, όρισε με ακρίβεια για πρώτη φορά τι συνιστούσε έναν ιδιωτικό χώρο: «δημόσια ή ιδιωτική περιουσία όπου υπάρχει εύλογη προσδοκία ιδιωτικότητας». Η αναθεώρηση περιλάμβανε επίσης μια ρήτρα που όριζε ότι ένας συντάκτης θα θεωρούνταν υπεύθυνος για τη δημοσίευση υλικού που αποκτήθηκε μέσω συνεχούς καταδίωξης, «ανεξάρτητα από το αν το υλικό είχε αποκτηθεί από το προσωπικό της εφημερίδας ή από ελεύθερους επαγγελματίες».

Σήμερα, οι celebrities στρέφονται ολοένα και περισσότερο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ελέγξουν το δικό τους εμπορικό σήμα, αποκαλύπτοντας τα δικά τους νέα πριν τα μέσα ενημέρωσης προλάβουν να το κάνουν. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επιτρέψει στους διάσημους να ανακτήσουν τον έλεγχο από τον Τύπο. Βέβαια, δημιούργησαν άλλη μια κακοποιητική κουλτούρα, αυτή της αλγοριθμικής ομοιομορφίας και της ομοιογένειας.