ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Άνδρη Θεοδότου, πότε είπες τελευταία φορά στον εαυτό σου «ξύπνα»;

Η Άνδρη Θεοδότου έχει ξεκινήσει τη θεατρική της πορεία από το 1999. Τόσο ως ηθοποιός όσο και ως συγγραφέας, η Άνδρη Θεοδότου έχει στο βιογραφικό της μία συνεχή παρουσία στο θέατρο. Τα 5 τελευταία χρόνια, βέβαια, είχε καθημερινή παρουσία και στη ζωή των τηλεθεατών, αφού πρωταγωνιστούσε στη σειρά Έλα στη θέση μου. Με το σήριαλ του Alpha να έχει περάσει πλέον στο παρελθόν, η Άνδρη Θεοδότου ετοιμάστηκε για έναν αποκλειστικά θεατρικό χειμώνα. Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση Ξύπνα Βασίλη που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη, στο Θέατρο Ιλίσια.

Η Άνδρη Θεοδότου μας μιλά για τον ρόλο της κας Φαρλάκου στην παράσταση Ξύπνα Βασίλη, αποκαλύπτει τι της λείπει από τη σειρά Έλα στη θέση μου, αλλά και για τα όνειρά της που κυνήγησε και κατέκτησε. Μέσα σε αυτά, είναι η σχέση της με τον σύζυγό της, επίσης ηθοποιό, Δημήτρη Δεγαΐτη, και η απόκτηση της έφηβης, σήμερα, κόρης της.

Ξύπνα Βασίλη, σε επανάληψη. Τι διαφορετικό θα δούμε εκτός από τις αλλαγές στον θίασο;

Μπορεί το Ξύπνα Βασίλη να ανεβαίνει σε επανάληψη, αλλά για μένα και κάποιους άλλους συναδέλφους, που κάναμε τις αντικαταστάσεις, είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε αυτό που πάμε να κάνουμε με τον Άρη Μπινιάρη. Εκτός από εμένα, νέοι στην ομάδα είναι και ο Λαέρτης Μαλκότσης, η Λένα Ουζουνίδου και ο Γιάννης Λατουσάκης και ο Θανάσης Ισιδώρου.

Κρατιέται η ίδια γραμμή εννοείται στην παράσταση, γιατί γι’ αυτό έγινε και επιτυχία στο Εθνικό Θέατρο χάρη στη γραμμή και τη ματιά του Άρη Μπινιάρη. Είναι μία δοκιμασμένη παράσταση και νομίζω ότι οι μόνες αλλαγές που έκανε ήταν οι αντικαταστάσεις.

Άνδρη Θεοδότου Πάτροκλος Σκαφιδάς

Είχες δει την παράσταση;

Δεν είχα δει την παράσταση επειδή δούλευα και ήταν και sold out. Αλλά και στις αρχές των προβών που ζήτησα να το δω, δεν με άφησε ο Άρης. Μου είπε «Καλυτερα να αποφύγεις και την ταινία να ξαναδείς και την παράσταση. Θα το οδηγήσουμε μαζί, θα βρεις δικά σου πράγματα, θα έχεις τη δική μου γραμμή αλλά δεν θέλω να αντιγράψεις κάτι». Κι αυτή ήταν η οδηγία του και προς τους υπόλοιπους συναδέλφους.

Ήταν χαρά που μας έδωσε την ευκαιρία να ανθίσουμε εμείς μέσα σε αυτό που είχε ήδη κάνει. Είναι καλό αυτό για έναν ηθοποιό που αντικαθιστά έναν συνάδελφό του για να μην κοπιάρει αυτό που έκανε ο προηγούμενος, να φέρει τα δικά του στοιχεία.

Κι είναι δύσκολο αυτό όταν μιλάμε και για μία τόσο εμβληματική ταινία που έχει προϋπάρξει.

Ναι μην το ξεχνάμε αυτό. Ήταν μία ταινία σταθμός και για την εποχή της ιστορικά και για το κείμενο του Ψαθά, που δεν μπορείς να πεις ότι δεν ήταν μαέστρος της κωμωδίας. Αλλά η παράσταση δίνεται μέσα από μία πολύ διαφορετική ματιά και γι’ αυτό νομίζω ότι έγινε και επιτυχία στο Εθνικό.

Υπάρχει κάτι που αγαπάς στον ρόλο της κας Φαρλάκου;

Δεν μου έχει δοθεί ξανά η ευκαιρία να παίξω έναν ρόλο δωρικό και συντηρητικό, όπως η κα Φαρλάκου αυτή τη στιγμή και μέσα από έναν γρήγορο ρυθμό σχεδόν χωρίς ανάσα. Είναι πρόκληση μόνο και μόνο η δομή του ρόλου, δηλαδή. Είναι δοκιμασία για μένα σαν ηθοποιό να μπω σε άλλα νερά. Βουτήξαμε πολύ νωρίς στα βαθιά για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε και να ρθουμε στο επίπεδο του θιάσου που ήδη υπήρχε.

Η κα Φαρλάκου είναι μία ιστορία από μόνη της. Μπορώ να πω ότι είναι η συντηρητική πλευρά της Ελλάδας.

 

Άνδρη Θεοδότου

Λες ποτέ «ξύπνα» στον εαυτό σου και για ποιο λόγο;

Πολλές φορές. Το τελευταίο μεγάλο «ξύπνα» το έπαθα εν μέσω κορονοϊού. Στην χαλαρότητα των πραγμάτων και την αντιμετώπιση της κατάστασης στην αρχή, όπου δεν το καταλάβαμε μάλλον, ή δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία και σιγά σιγά η επέκταση της κατάστασης, μάς οδήγησε να πούμε ότι συμβαίνει κάτι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που φαίνεται.

Το πολύ πρόσφατο «ξύπνα» ήταν αυτό: της κατάστασης στην οποία οδηγήθηκαν τα πράγματα και φτάσαμε να είμαστε εκτός δουλειάς, εκτός πραγμάτων και πραγματικότητας. Ζούσαμε πια μία άλλη πραγματικότητα.

Νομίζω ότι ήταν ένα «ξύπνα» που ήρθε και μας ταρακούνησε συθέμελα. Μας έκανε να σκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε πράγματα, ότι είμαστε εφήμεροι οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, η γύρω μας ζωή, τίποτα δεν είναι εύκολο και πρέπει να προσπαθήσουμε ξανά.

Στους γύρω σου είσαι ο άνθρωπος που θα πει «ξύπνα» για να ταρακουνήσεις κάποιον;

Όταν αυτό μου επιτρέπεται. Στους φίλους μου, σε μία κατάσταση που βλέπω ότι βαλτώνει, και σε ανθρώπους που με νοιάζουν θα το πω. Δεν μπορώ να μπω εύκολα σε αυτή τη διαδικασία να το πω σε κάποιον που δεν γνωρίζω καλά γιατί δεν ξέρω και πώς θα το πάρει. Σίγουρα όμως στους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους και σε αυτούς που με ενδιαφέρουν πραγματικά θα πω με τον τρόπο μου ένα «ξύπνα».

Υπήρξε μία κομβική στιγμή στη δική σου ζωή που να σε έκανε να αλλάξεις εντελώς;

Πολλά πράγματα στη ζωή μου. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους γιατί εγώ κυνηγούσα τις καταστάσεις, ήρθα από έναν μικρό τόπο, ένα χωριό και κυνηγούσα τα όνειρά μου, και σε αυτά που κυνήγησα προσπάθησα να είμαι μέσα στα πλαίσια που θέλω και μάλλον τα κατάφερα. Πήγαινα με μία κρατημένη πάντα αισιοδοξία αλλά μάλλον το κατάφερα, αυτό που αποζητούσα εγώ.

Άλλαζες λοιπόν, τις συνθήκες της ζωής σου επειδή το ήθελες;

Ναι τις άλλαξα, επειδή το ήθελα εγώ. Ο τόπος μου κάποια στιγμή μου φάνηκε ασφυκτικός, ήθελα να κάνω άλλα πράγματα. Επίσης το γεγονός ότι έγινα μητέρα άλλαξε ριζικά τη κοσμοθεωρία μου, το ήθελα πάρα πολύ.

Το γεγονός ότι έχω έναν σύντροφο που συμπορεύομαι και δίνουμε γενικά ο ένας στον άλλο ώθηση στην καθημερινότητα, νομίζω είναι επίσης μία κατάκτηση πορείας που ήθελα να πετύχω.

Εσύ πότε απαλλάχθηκες από τον όποιο συντηρητισμό πχ. της κλειστής κοινωνίας; Φεύγοντας;

Εγώ ήμουν απαλλαγμένη από τον όποιο συντηρητισμό από πολύ μικρή ηλικία. Μεγάλωσα, ευτυχώς, σε μία πολύ φιλελεύθερη οικογένεια. Αναφέρθηκα στον τόπο γιατί ήθελα να βγω έξω από αυτόν και να δω τον κόσμο. Η οικογένειά μου ενώ δεν ήταν καλλιτέχνες με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, δεν είχε κανείς μία καλλιτεχνική εργασία για βιοπορισμό, αλλά ήταν καλλιτέχνες στην ψυχή. Στο σπίτι έβγαινε ένα πικάπ στην αυλή κι ακούγαμε από Ξυλούρη, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Βαμβακάρη ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Είχαμε έναν μπαμπά που μας έβαζε στο αυτοκίνητο και μας έλεγε «έκπληξη, θα πάμε εκδρομή».

Ήμουν ένα παιδί που έκανε camping, που είδε θέατρο, που πήγε σε συναυλίες. Ό,τι ερχόταν στο νησί οι γονείς μου δεν υπήρχε περίπτωση να μην το δοκιμάσουν. Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι που ζούσαν και συμπεριφέρονταν σαν να ήταν σε μία χώρα πολυπολιτισμική. Είχαν φίλους Αιγύπτιους, Άγγλους, είχα προσλαμβάνουσες από πολλές χώρες, δοκιμάζαμε ινδικό φαγητό, πηγαίναμε σε πανηγύρια, τέτοια πράγματα. Γι’ αυτό και μετά είχα την ανάγκη να φύγω, να τα δω όλα αυτά από πολύ κοντά.

Κι είχα και δύο παππούδες που όπου πήγαιναν ταξίδι με έπαιρναν μαζί τους, ο παππούς Ανδρέας και η γιαγιά Νίτσα με έπαιρναν μαζί τους κι έχω ταξιδέψει πολύ στις χώρες της μέσης Ανατολής.

Ο έρωτας σε γύρισε τελικά πίσω μετά από όλα τα ταξίδια σου.

Βέβαια (γελάει). Καθοριστικός παράγοντας στη ζωή. Κινητήριος δύναμη.

Άνδρη Θεοδότου Πάτροκλος Σκαφιδάς

Την αναγνωρισιμότητα που ήρθε στη ζωή σου μέσα από την τηλεόραση, παρόλο που είχες κάνει πολλά πράγματα ήδη στο θέατρο, πώς τη διαχειρίστηκες;

Αν δεν το κυνηγάς, αν δεν το δείχνεις, δεν σου έρχεται κιόλας. Στη ζωή μου κρατούσα πάντα πολύ χαμηλούς τόνους. Δεν με ενδιέφερε η προσωπικότητα που έχτισα μέσα από την τηλεόραση σαν ηθοποιός, με ενδιέφερε η προσωπικότητα μου ως άνθρωπος και πάντα αυτό ήταν που κυνηγούσα. Νομίζω ότι ήρθε πολύ ομαλά κι ότι ανάλογα με αυτό που δείχνεις θα σε αντιμετωπίσει και ο κόσμος έξω. Αν είσαι χαμηλών τόνων, με χαμηλούς τόνους θα αντιμετωπιστείς. Κι αυτό ήταν κάτι ευχάριστο γιατί πέρασε και περνάει ομαλά.

Δεν σε εκνεύριζε που δεν ήξεραν όλα όσα είχες κάνει ως τότε;

Στην αρχή μου κακοφαινόταν γιατί έλεγα «Τόσα χρόνια θέατρο τι αλήθεια έκανα για να γίνομαι θέμα συζήτησης μόνο από την τηλεόραση;» (Γελάει). Μετά κατάλαβα τη δύναμη που μπορεί να έχει η τηλεόραση. Μην ξεχνάμε επίσης ότι εγώ έτυχα σε μία περίοδο η οποία ήταν νεκρή στο θέατρο. Πρόλαβα κι έκανα τα πρώτα δύο χρόνια στην τηλεόραση και θέατρο και τα 3 επόμενα ήταν αυτή η περίοδος που ζήσαμε όλοι.

Ήμουν ένας άνθρωπος που έμπαινα στα σπίτια των τηλεθεατών καθημερινά κι έτσι με γνώρισαν. Αλίμονο αν αποζητούσα την αναγνωρισιμότητα από ένα μέσο που τότε ήταν στεγνό.

Πώς είναι η ζωή χωρίς το Έλα στη θέση μου;

Μου λείπει, αλήθεια. Μου λείπει η παρέα, αλλά ευτυχώς οι άνθρωποι που δέσαμε εκεί βρισκόμαστε. Χθες βράδυ ακόμα είχαμε βγει για φαγητό, τρεις τέσσερις που κάνουμε παρέα. Μου λείπει η καθημερινότητα του να βρεθούμε το πρωί να κάνω την πρόβα μου μαζί τους και να πούμε τα λόγια μας ή τα γέλια που κάναμε εκεί πέρα. Μου λείπουν οι άνθρωποι αυτοί μέσα από τη συνθήκη του γυρίσματος.

Είναι μία χρονιά με έκρηξη της μυθοπλασίας φέτος;

Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Χαίρομαι που βρίσκονται σενάρια και ιστορίες που μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κόσμου και να μπορούν να έχουν δουλειά και συνάδελφοί μου, οι οποίοι δεν είχαν δουλειά τα τελευταία χρόνια, κι άνθρωποι πίσω από τις κάμερες. Είναι μία έκρηξη που εμένα μου φέρνει μόνο χαρά. Και βλέπω ότι και ο κόσμος έχει στραφεί εκεί και στηρίζει τις δουλειές αυτών των ανθρώπων που γίνονται τώρα στην τηλεόραση. Με χαροποιεί γιατί κάποιες δουλειές, και παλαιότερες και τωρινές, θα βάλουν βάση για να γίνεται η τηλεόραση όλο και καλύτερη. Έχουμε και πολύ καλούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες και φωτογράφους και παραγωγούς και φωτιστές, έχουμε τη δύναμη οπότε ξέρουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε.

Ήταν επιλογή σου να μείνεις εκτός τηλεόρασης φέτος;

Ήταν συνειδητή επιλογή μου να απέχω, αν και είχα μία δύο προτάσεις. Μην ξεχνάμε ότι η καθημερινή τριβή με το Έλα στη θέση μου για πέντε χρόνια, είναι σαν να πλέεις σε επικίνδυνα νερά. Πρέπει το επόμενο σου βήμα, τουλάχιστον για μένα, να είναι πολύ διαφορετικό. Ο ρόλος που έκανα δεν ήταν ήπιος, ήταν πολύ χαρακτηριστικός. Οπότε πρέπει να απέχω λίγο, να ηρεμήσω γιατί και το πήγαινε έλα στο Λαγονήσι για 5 χρόνια δεν ήταν και το πιο εύκολο (γέλια).

Το γεγονός ότι μου έλειψε η οικογένειά μου, το μεγάλωμα της κόρης μου τώρα στην εφηβεία που δεν ήμουν και πολύ κοντά της, εμένα μου στοίχησε.

Οπότε συνειδητά επέλεξα να απέχω λίγο. Θα είμαι στο θέατρο και συγγραφικά και ως ηθοποιός και κάτι άλλο που μου έγινε πρόταση γι’ αργότερα, θα γίνει νομίζω, αλλά θα έχει περάσει ένας α’ χρόνος ώστε να έχω μπορέσει να ανασυγκροτηθώ.

Η κόρη σου είναι έφηβη όπως είπες. Σε προβληματίζουν όσα βλέπουμε για τις γυναικοκτονίες, για το #MeToo; Τα συζητάς μαζί της περισσότερο;

Είμαι ενεργός πολίτης, δεν μπορώ να απέχω από το τι συμβαίνει στην κοινωνία. Έχω δικαιώματα, έχω ελευθερίες δεν μπορώ να είμαι έξω από αυτό. Είναι πράγματα τα οποία τα συζητάμε μαζί και με εκείνη και με τον μπαμπά της. Είναι πράγματα που είναι μέσα στην καθημερινότητά της, όσον αφορά στους κινδύνους. Είναι πράγματα με τα οποία έχουμε έρθει αντιμέτωποι κι εγώ κι ο πατέρας της, σε ότι αφορά το κίνημα #MeToo στον χώρο μας.

Εννοείται ότι τα συζητάμε, εννοείται ότι παίρνει συμβουλές.

Δεν θα ήθελα να απέχει, θέλω να έχει φωνή, να σταθεί στα πόδια της, να μπορεί να το αντιμετωπίσει και να ξέρει τον τρόπο που μπορεί να το αντιμετωπίσει, αν έρθει ποτέ σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Απεύχομαι να έρθει και για εκείνη και για οποιοδήποτε άλλο άτομο. Είναι πράγματα παλαιολιθικά αυτά. Δεν δύναται εν έτει 2021 να μπαίνουμε στη διαδικασία να μιλάμε για πράγματα τα οποία κερδήθηκαν χρόνια πριν, όπως η ελευθερία του ατόμου, που είναι το πιο σημαντικό.

Με τον σύζυγό σου, πώς τη βιώσατε αυτή την περίοδο;

Δεν θα πω ότι ήταν σοκαριστικό. Ψίθυροι δεξιά και αριστερά υπήρχαν. Μπράβο στα κορίτσια που μίλησαν πρώτα, στέκομαι στο πλευρό τους. Μπράβο στα αγόρια που μίλησαν. Μπράβο σε όλους όσοι είχαν το σθένος να βγουν μπροστά και να βάλουν πλάτες για άλλους. Μπράβο σε αυτούς που μιλάνε. Είμαι πολύ υπερήφανη που ξεκίνησε μία αθλήτρια και συνέχισαν άλλοι και μέσα ήταν και ο δικός μου ο κλάδος.

Info: Ξύπνα Βασίλη, Τετάρτη (21.15), Πέμπτη (21.00), Παρασκευή (19.00), Σάββατο και Κυριακή (21.15), στο θέατρο Ιλίσια