ROLE MODELS

Το σπουδαίο εξώφυλλο της Vogue γιορτάζει τη «βασίλισσα» της μόδας, Miuccia Prada

© Luca Bruno/ΑP Images

«Χρήσιμος». Αυτή είναι η λέξη-κλειδί που «ξεκλειδώνει» την αισθητική του οίκου Prada, μια στην οποία βασίστηκε από τη πρώτη στιγμή που η Miuccia Prada ανέλαβε τα ηνία του οίκου. Ο οίκος Prada ξεκίνησε από τον παππού της, Mario Prada, σαν μια εταιρία δερμάτινων ειδών και ήταν η Miuccia ή αλλιώς Maria Bianchi -όπως ήταν το πραγματικό της όνομα-, που τον οδήγησε σε έναν από τους επιδραστικότερους οίκους μόδας.

Που οφείλεται η επιτυχία του; Κατά τη γνώμη μου, είναι η εμπιστοσύνη στην κουλτούρα -και την αισθητική φυσικά- που έχει χτίσει η Miuccia Prada για τον οίκο (και για τον οίκο Miu Miu που ξεκίνησε, λίγα χρόνια μετά αφού ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Prada). «Χρησιμότητα». Η σχεδιάστρια δεν θέλησε ποτέ να κάνει τη γυναίκα να δείχνει ως ένα σεξουαλικό ον. Αυτή την ελευθερία, την παραχωρεί στις γυναίκες που θα φορέσουν τα ρούχα της. Τώρα, η Miuccia Prada μοιράζεται το point of view της απέναντι στη μόδα και σε όσα έχει καταφέρει να προσφέρει στο γυναικείο ένδυμα, μέσα από μια σπάνια συνέντευξη και μια ακόμα πιο σπάνια φωτογράφιση για τη Vogue.

«Θέλω οι γυναίκες να νιώθουν αυτοπεποίθηση. Δεν έχω την ιδέα μιας γυναίκας σε μια όμορφη σιλουέτα. Όχι! Προσπαθώ να σέβομαι τις γυναίκες -δεν συνηθίζω να βάζω τις γυναίκες σε ασύμμετρα, σούπερ σέξι φορέματα. Προσπαθώ να είμαι δημιουργική με τέτοιο τρόπο, ώστε το ρούχο να μπορεί να φορεθεί. Να είναι χρήσιμο» σχολιάζει στη Vogue.

Η γυναίκα που έκανε το «άσχημο» ντύσιμο μόδα, (η αισθητική της χαρακτηρίζεται από τον όρο “ugly chic”), που κατάφερε να παρουσιάσει την πολυτελή μόδα μέσα από τη λειτουργικότητα του ενδύματος, που ανέπτυξε το δικό της βιώσιμο νάιλον (σ.σ. το ECONYL) και που αθόρυβα φροντίζει πάντα να δίνει πίσω σε σημαντικούς σκοπούς, καταφέρνει μια ακόμη πρωτιά, ποζάροντας στο εξώφυλλο της αμερικάνικης Vogue. Solo. Αυτό ναι, είναι ένα αληθινά, iconic εξώφυλλο περιοδικού μόδας.

Η Miuccia Prada συναντήθηκε το φθινόπωρο του 2023 με τη δημοσιογράφο Wendell Steavenson στο Μιλάνο, φωτογραφήθηκε από τη Stef Mitchell με το styling του Alex Jordan Harrington, σε μια από τις πιο ανεπιτήδευτες φωτογραφήσεις που έχουμε δει τελευταία από το περιοδικό και μιλάει για τη μόδα. «Η μόδα είναι το 1/3 της ζωής μου», σχολιάζει.

Μια γυναίκα που έχει 2 μεγάλους οίκους υπό την επίβλεψή της, 2 οίκους που θέτουν τις τάσεις, που χρόνο με τον χρόνο αναπτύσσονται όλο και περισσότερο και που διατηρούν την πρωτιά ως τα πιο hot fashion brands. Η κυριαρχία της Miuccia Prada, η επιρροή της, η συμβολή της στο γυναικείο φύλο σαν μια φεμινίστρια που απενοχοποίησε την ομορφιά και τη σεξουαλικότητα της γυναίκας, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

H Miuccia Prada ποζάρει solo στο εξώφυλλο της αμερικάνικης Vogue. Ένα icon σε ένα iconic εξώφυλλο μόδας

Μετά από το internet breaking εξώφυλλο της βρετανικής Vogue με τις 40 γυναίκες στο τελευταίο εξώφυλλο του Edward Enninful ως editor-in-chief του περιοδικού, η αμερικάνικη Vogue έρχεται να παρουσιάσει ένα πιο ουσιαστικό εξώφυλλο. Η «βασίλισσα» της μόδας, Miuccia Prada, φωτογραφίζεται στον φακό της Mitchell, μια στιγμή-ορόσημο για το περιοδικό, που όμως δημιουργεί ερωτήματα. Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος γι’ αυτό το εξώφυλλο; Μήπως υπονοεί την απόσυρσή της από τη μόδα και τους οίκους Prada και Miu Miu;

Στα 74 της χρόνια πάντως, η Miuccia Prada δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, αλλά με τον Raf Simons να έχει αναλάβει «χρέη» συν-καλλιτεχνικού διευθυντή από το 2021, το μυαλό πολλών οδηγείται σε αυτή την σκέψη. Είναι αυτή η αρχή του τέλους; Είναι ένα βήμα πριν την απόσυρση από τα καθήκοντά της; Ο Simons σίγουρα έλαβε αυτή την θέση με σκοπό να αναλάβει μόνος του τα ηνία, μόλις πάρει εκείνη την απόφαση (για τον οίκο Miu Miu δεν υπάρχει καμία φήμη για το ποιος θα αναλάβει) και ίσως αυτό το εξώφυλλο της Vogue να είναι ένα σημάδι.

Όταν έρθει η στιγμή, θα είναι πραγματικά στενάχωρη για τον χώρο της μόδας. Μια γυναίκα που μεγάλωσε με αριστερές πεποιθήσεις (ήταν μέλος του ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος), και που έχει διαμαρτυρηθεί σε πορείες για τα γυναικεία δικαιώματα θα αφήσει πιο «φτωχή» τη μόδα με την απόσυρσή της. Για την ίδια, όπως αναφέρει και στην συνέντευξη της για τη Vogue και το τεύχος Μαρτίου, η έννοια της πολυτέλειας είναι κάπως ντροπιαστική, ειδικά από τη στιγμή που συμβαίνουν τόσα αισχρά πράγματα στον κόσμο. «Το να κάνω ρούχα, ενώ προέρχομαι από ένα γκρουπ διανοούμενων, ήταν για εμένα εφιάλτης». Αυτό την βοήθησε στο να στραφεί στο «διαφορετικό». «Πάντα ήθελα να είμαι διαφορετική», δηλώνει.

Αυτό την οδήγησε και στην μοναδική “ugly chic” αισθητική της, μέσω της οποίας ήταν σαν να επαναστατεί κατά της μπουρζουαζίας, και του ως τότε «καθεστώτος» της μόδας που παρουσίαζε τη μόδα και τη γυναίκα, με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο.

H Miuccia Prada, από την πρώτη της κι όλας συλλογή, το 1988, έφερε στα σχέδιά της αναφορές από τη μόδα του ’50, από τα μαξιμαλιστικά ’80s, αλλά και την «άσχημη» χρωματική παλέτα των ’70s. Αλλά αυτό έκανε την Prada, αυθεντική. Αυτό την ξεχώρισε από την κουλτούρα της υψηλής ραπτικής, με την παραδοσιακή έννοια που είχε ως τότε, και απελευθέρωσε τη γυναίκα από τα κοινωνικά στερεότυπα μιας ιδεατής εικόνας, που δεν θα καταφέρει ποτέ να φτάσει. Αυτό είναι το πραγματικό επίτευγμα της Miuccia Prada και αυτό που γιορτάζει ευφυέστατα το τεύχος Μαρτίου της αμερικάνικης Vogue.

Κλείνω με τα δικά της λόγια: «Όταν ο κόσμος με ρωτάει: Είσαι χαρούμενη για τα επιτεύγματά σου στη μόδα; Πραγματικά και ειλικρινά δεν θα μπορούσε να με απασχολεί λιγότερο αυτό. Σκέφτομαι τι θα κάνω μετά. Είμαι φιλόδοξη. Θέλω να είμαι καλή. Και κάποιος φορές, νομίζω ότι είμαι καλή -μια καλή έκθεση, ένα καλό ρούχο-, αλλά αυτό κρατάει για ένα λεπτό».