Όχι άλλο καλοκαίρι, φτάνει πια!

To να πρέπει να συγκεντρωθείς στο γραφείο, ενώ το 80% των συναδέλφων σου λείπει και ανεβάζει συνεχώς φωτογραφίες από παραλίες και θαλασσινούς μεζέδες, είναι ακόμα χειρότερο.

Πίστευα πως η απέχθειά μου για την εν λόγω εποχή του χρόνου, ήταν απλά μια φετινή – και παροδική για το καλό των κοντινών μου ανθρώπων – παραξενιά. Ίσως ο πρώτος χρόνος ως εργαζόμενο κορίτσι, ίσως τα τερτίπια του καιρού (μία βροχή, μία θερμοκρασίες κατευθείαν από τη Σαχάρα), κάτι μπορεί να με ενοχλούσε φέτος περισσότερο από τις άλλες χρονιές. Όμως όχι. Όταν το facebook, φρόντισε να μου υπενθυμίσει τι πόσταρα στο προφίλ μου ένα χρόνο πριν, τα status γκρίνιας υπήρχαν και τότε. Ακόμα και δύο χρόνια πίσω. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. (Εντάξει σταμάτησα τα greeklish και τις κοελικές παραπομπές.)

Εν ολίγοις, δε μου αρέσει το καλοκαίρι. Για την ακρίβεια πιστεύω ότι θα έπρεπε να διαρκεί το πολύ έναν μήνα. Ή έστω να είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε ανθρώπου, το πόσο θα ήθελε να ζει με 38 βαθμούς Κελσίου υπό σκιά, και μάλιστα όταν αυτή είναι προσβάσιμη.

Θα ήθελα πάρα πολύ η ρίμα της λέξης ”θέρος” με το ουσιαστικό ”έρως” να χαϊδεύει απαλά την ρομαντική μου πλευρά και να με κάνει να συμπαθήσω την εποχή που παίρνει τη θέση της άνοιξης, αλλά λυπάμαι. Είμαι σκληρή, αμείλικτη και απόλυτη. Και κυνική. Ενίοτε.

Όταν αποφασίζω να μισήσω κάτι/κάποιον, συνήθως δε χρειάζονται πολλά επιχειρήματα – απλά το κάνω. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, η πραγματικότητα, ο θεός, η ζωή η ίδια, φρόντισαν να μου προσφέρουν έναν δεκάλογο, εξαιτίας του οποίου θα προτιμούσα να κλειδωθώ στο δωμάτιό μου και να πέσω σε νάρκη μέχρι το θερμόμετρο να δείξει 23 ή και λιγότερους βαθμούς.

1. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον

Θα χρειαστεί κάπου εδώ δυστυχώς να σπάσω τον μύθο γύρω από το όνομά μου και να παραδεχτώ δημόσια ότι δεν είμαι τέλεια. Έχω κυτταρίτιδα και χοντρά μπούτια και μπράτσα, αλλά μου αρέσουν οι κοντές φούστες. Ένα από τα αγαπημένα μου outfits είναι μίνι φορέματα, καλσόν και μαλακά, χουχουλιάρικα φουτεράκια. Όταν έρχεται καλοκαίρι τα τινά είναι δύο: ή θα καταπιεστώ ή θα γίνω ρεζίλι. Όχι, η γυμναστική δεν είναι επιλογή. Εκτός όμως από την κυτταρίτιδα, ο ήλιος φροντίζει να τονίσει χωρίς να σε ρωτήσει σπυράκια, σημάδια, άσπρες τρίχες. Γενικώς το καλοκαίρι είναι μόνο για τέλειους ανθρώπους. Τι εννοείς δεν υπάρχουν;

2. Ας μιλήσουμε για το #thighgap

Σύμφωνες, και οι αδύνατες ιδρώνετε, αλλά κάπου εδώ έχω όλο το δίκιο με το μέρος μου. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Αν δεν ακουμπούν τα μπούτια σου, ενώ κατεβαίνεις την Ερμού στις 12 Αυγούστου και φοράς φούστα, δεν ξέρεις τι θα πει κόλαση.

Αν είσαι και φρεσκοξυρισμένη, καλωσήρθες στα καζάνια όπου τιμωρούνται αιωνίως οι αμαρτωλοί.

Άσε που όταν είσαι 45 κιλά, αγοράζεις το ‘oversized flowy dress’ και είναι όντως και oversized και flowy. Όσο τα κιλά αυξάνονται όμως, τόσο το ρούχο παύει να είναι αυτό που υπόσχεται στην περιγραφή του. Διότι μπορεί αν είσαι όρθια να σου είναι ”αέρινο”, αλλά μόλις κάτσεις, και η ιδρωμένη δίπλα που βρίσκεται πάνω από τον αφαλό, φιλήσει εκείνη που βρίσκεται κάτω από αυτόν, η συνάντησή τους με το ύφασμα του προ ολίγου φαρδουλού σου φορέματος, είναι ΜΗ ΑΠΟΦΕΥΚΤΕΑ.

3. Εδώ δεν είναι Αίγυπτος!

Τούτη η γης που την πατούμε, εκτός του ότι όλοι μέσα θε να μπούμε, απέχει αρκετά χιλιόμετρα (και χρόνια) από την Αίγυπτο όπου ο θεός του Ισραήλ αποφάσισε να στείλει τις Δέκα Πληγές του.

Τοτε για ποιο λόγο οι κατσαρίδες, τα ποντίκια, τα κουνούπια και όλα αυτά τα σιχαμένα και βρωμερά έντομα παρτάρουν ανελέητα ολημερίς κι οληνυχτίς στούς δρομους της πόλης ή τους διαδρόμους των διαμερισμάτων μας;

Εγώ θα σου πω. ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. Είναι το βιάγκρα τους, τα ερεθίζει και βγαίνουν για τσιτσίνισμα. Η Δέσποινα Δημά μόλις μου είπε για ένα ποντίκι που ήταν σχεδόν ίσα μ’ αυτήν (και στο μπόι και στα κιλά) και κάλπαζε πλάι της στο δρόμο. Μια κυρία που περνούσε δίπλα της την ρώτησε ”τι ράτσα είναι το σκυλάκι σας;” ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΟΛΟΥΣ.

4. Το καλοκαίρι σκοτώνει τον έρωτα

Δε φταίει η ανάγκη για φλερτ που ακούς τους πάντες γύρω σου να χωρίζουν μόλις μπαίνει Ιούνης. Μη σας παραμυθιάζουν παιδιά. Το πράγμα είναι πολύ πιο σύνθετο. Το καλοκαίρι κάνει ελεεινή ζέστη, θερμοκρασίες στις οποίες επιβιώνουν μόνο τα ζωάκια που ανέφερα παραπάνω. Έτσι, ενώ τον χειμώνα έψαχνες την αγκαλιά του αγοριού σου, να χωθείς, να ζεσταθείς και να αγαπηθείτε, ξαφνικά τον έκτο μήνα του χρόνου τον σπρώχνεις. Δε θες ούτε να σ’ αγγίζει γιατί ιδρώνεις. Ξυπνάτε και ανάμεσά σας θα χωρούσε και τρίτος άνθρωπος. Το καλοκαίρι απομακρυνόμαστε από το έτερόν μας ήμισυ. Πρόκειται για μια παγκόσμια συνωμοσία ώστε να αυξηθούν οι χωρισμοί και τα διαζύγια και συνεπώς οι πωλήσεις σε γλυκά, ρούχα και αλκοόλ. Αγάπα τον, κουράγιο, θα επανέλθουν οι μέρες που θα θες μια ζεστή αγκαλιά.

5. Τα αρώματα που αναδύονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Χωρίς περαιτέρω σχόλια.

6. Υπολειτουργεί το σύμπαν

Εκτός από εμένα, εσένα και την Alessandra Ambrosio, κάνει διακοπές ολόκληρη η πόλη. Η Αθήνα πρέπει να έχει ανθρώπους στους δρόμους της και να δυσκολεύεσαι να παρκάρεις, αλλιώς δεν έχει γούστο.

Γι’ αυτό το αγαπάμε το κέντρο, επειδή αν ήταν γκόμενος που θες να δεις Σάββατο βράδυ, θα έκανες μία ώρα μέχρι να φτάσεις δίπλα του και θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις ένα πλήθος ανθρώπων για να του μιλήσεις.

Κλείνουν τα μπαρ, σταματούν οι θεατρικές παραστάσεις, η τηλεόραση βάζει ”Το ρετιρέ” σε επανάληψη, γινόνται ελάχιστες συναυλίες και αξιόλογα πάρτι και ακόμα και οι καλοκαιρινές εκπτώσεις στα μαγαζιά, δεν πιάνουν μία μπροστά στις προσφορές του Φλεβάρη. Είναι εμφανές, η ημερομηνία λήξης του κόσμου πλησιάζει. Quelle decadence!

7. Ξυράφι, καλέ μου φίλε

Για τις φουστιτσες, τα φορεματάκια, τα σορτσάκια, και τις εμφανίσεις στην παραλία το πόδι πρέπει να είναι γυαλί. Για κάποιο λόγο η φύση όχι μόνο δεν το προέβλεψε αυτό, αλλά το καλοκαίρι η τρίχα ξαναβγαίνει σαν να της βάζεις λίπασμα, σχεδόν αμέσως μόλις την κόψουν οι 5 λεπίδες του ξυραφιού, ξανασηκώνει κεφάλι. Θράσος!

8. ”Την Κυριακή πάμε για μπάνιο να χαλαρώσουμε”

Said noone ever. Εντάξει, το έχουν πει πολλοί, αλλά υποθέτω πως δεν είχαν στο μυαλό τους την κίνηση που θα αντιμετωπίσουν προκειμένου να φτάσουν σε κάποια παραλία της Αττικής, ενώ έχουν φορτώσει στο αμάξι τους πέντε φίλους, την ομπρέλα για τη Μυρτώ, τον φουσκωτό κροκόδειλο της Αλεξάνδρας, μια εξάδα Evian για τη Νατάσα και τον σκύλο της Μαρίας. Φυσικά όλ’ αυτά είναι δέκα φορές χειρότερα στην περίπτωση που δεν έχεις αυτοκίνητο και χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη συγκοινωνία.

9. ΤΟ ΣΕΞ

Πόσο απολαυστικό μπορεί να είναι το σεξ όταν έχεις εξαντληθεί από τη ζέστη, η ατμόσφαιρα σου έχει ρουφήξει όλη την ενέργεια και τα αποθέματα νερού του οργανισμού σου κι εκείνος αποφασίζει ότι θέλει να έχει το πάνω χέρι και προτιμά το ιεραποστολικό, ενώ είναι μούσκεμα στον ιδρώτα; Αν έχεις νιώσει το μαρτύριο της σταγόνας πάνω από το κεφάλι σου, κι εσύ να προσπαθείς να μαντέψεις πού θα αποφασίσει αυτή να προσγειωθεί, κουνώντας αριστερά – δεξιά το κεφάλι σου, ενώ παράλληλα θες να δείχνεις λάγνο και σέξι θηλυκό, ξέρεις για τι πράγμα μιλάω.

10. Δεν έχουμε όλες natural beauty

Το make up δεν κάθεται γιατί ιδρώνεις. Το eye liner το ίδιο. Χτενίζεις τα μαλλιά, αλλά δεν έχει καμία σημασία, γιατί στο τέλος της ημέρας θα καταλήξεις για ακόμα μια φορά με το περίτεχνο κοτσάκι που κάνεις όταν βάζεις μάσκα προσώπου η κάνεις φασίνα. Άσε που δεν πετυχαίνει σε όλες μας το ”beach look”.

Εν κατακλείδι, το καλοκαίρι απευθύνεται σε όλους εκείνους τους υπερ ανθρώπους με τα τέλεια κορμιά, τις υπέροχες επιδερμίδες, που δεν ιδρώνουν, εχουν πάντα κάποιον με αυτοκίνητο ή πισίνα στο κοντινό τους περιβάλλον και έναν εντομοεξολοθρευτή στην παρέα. Όλοι οι υπόλοιποι κοπιάστε. Ας κάνουμε όλοι μαζί υπομονή ή ”ας αρχίσουμε όλοι να πίνουμε ζεστό καφέ, για να στείλουμε στο σύμπαν μηνύματα προσμονής του χειμώνα, ώστε να τον φέρει γρηγορότερα.” (Άντε γιατί δεν πρόλαβα να φορέσω κι αρκετά τη μπλε μου γούνα.)