Κάποιος πρέπει να τα πει για τον Ryan- Kenough- Gosling και το Όσκαρ που έχασε άδικα
- 11 ΜΑΡ 2024
Έφτασε η στιγμής της παραδοχής και της αποδοχής. Ο Ryan Gosling ήταν ό,τι καλύτερο συνέβη στη Barbie. Έκλεψε την παράσταση. Αυτό ακριβώς έκανε και στη διάρκεια της τελετής των Όσκαρ τραγουδώντας το I’m Just Ken.
Έσωσε την φετινή απονομή από την προβλεψιμότητα και τη βαρεμάρα με το ροζ Kenergy του. Και απέτισε φόρο τιμής στο Diamonds Are a Girl’s Best Friend με τον καλύτερο τρόπο, με ένα χορό από 65 Kens, τον Slash και τον Wolfgang Van Halen στη σκηνή.
O Ryan Gosling άξιζε το Όσκαρ, όλοι το ξέρουν αυτό
Δεν ξέρω πώς επιχειρηματολογεί κανείς για να υποστηρίξει το αυταπόδεικτο, το προφανές. Αν δεις τον αντίκτυπο του ρόλου του Ryan Gosling στην pop culture, το καταλαβαίνεις. Η ερμηνεία του στην Barbie ήταν κάτι παραπάνω από υποδειγματική. Ήταν εμβληματική. Ως Ken αυτοτρόλαρε το concept της τοξικής πατριαρχίας με μαεστρία.
Και ok, δεν μπορούσες να τον αντιπαθήσεις ακόμη κι όταν εξόρισε την Barbie από το βασίλειό της ως γνήσιος φαλλοκράτης, έδωσε πνοή στην πιο αχρείαστη κούκλα των παιδικών μας χρόνων. Έχει rizz ο Ryan Gosling. Έχει τη σιγουριά να μην ψάχνεται για επιβεβαίωση. Είναι κάποιος που ξέρει τι σημαίνει το ανδρικό προνόμιο και αποφάσισε να μην υπηρετήσει το παραδοσιακό πατριαρχικό πρότυπο.
Ξέρεις ότι αυτός ο ηθοποιός έχει charisma, τον έχεις δει στο Notebook, στο La La Land και στο Blade Runner 2046, πλέον κατάλαβες ότι μπαίνει σε κάθε ρόλο εύκολα, έχει καταπληκτικό κωμικό timing, μπορεί να συνδεθεί με το κοινό άκοπα και δίνει συναισθηματικό βάρος σε κάθε του ρόλο.
Και η Ακαδημία έχει αναγνωρίσει το ταλέντο του, ήταν υποψήφιος και για την ερμηνεία του στο Half Nelson και στο La La Land (εντάξει, ο Ryan Gosling είναι γεννημένος για μιούζικαλ, έχει κολλήσει παιδιόθεν ένσημα στο All New Mickey House). Είναι κωμική ιδιοφυΐα, κλέβει κάθε σκηνή απλά επειδή υπάρχει στη Barbie.
AP Photo/Chris Pizzello
Πάμε στοίχημα ότι σε ένα χρόνο θα θυμάσαι μόνο την ερμηνεία του Ken από όλους τους άλλους ρόλους που ήταν υποψήφιοι στην κατηγορία του Β’ Ανδρικού Ρόλου; Συγγνώμη, Robert Downey Jr. O Ryan Gosling μπήκε στο κοστουμάκι του Ken με συνειδητοποιημένη αυταρέσκεια. Αναπολογητικά.
Χρειάζεται ένας άντρας με καντάρια αυτοπεποίθησης για να αποδώσει έναν φανταστικό χαρακτήρα με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είναι δύσκολο να παίζεις σε κωμωδία (κι ας μην το αναγνωρίζει η Ακαδημία που σνομπάρει το είδος). Απαιτεί σωματικότητα κι εξωφρενική αυτογνωσία όταν παίζεις τον ανάλαφρο χαζούλη ή την κωμικοτραγική φιγούρα του Andrew Tate.
Κάθε έκφραση του προσώπου του είναι μελετημένη με ακρίβεια. Ειδικά, το βλέμμα του χαζού Ken. Ακόμη και στην απόδοση του κομματιού I’m just Ken έχει σκηνοθετήσει τον εαυτό του. Κι έχει μια βαθιά κατανόηση της τονικότητας (το παλικάρι είναι τριπλή απειλή, ο πιο ολοκληρωμένος ηθοποιός της γενιάς του, τιμημένα 44).
Ο Ken του Ryan Gosling μιλά για έναν άντρα που νιώθει αόρατος στη Barbie Land. Και εξαιτίας του συζύγου της Eva Mendes (που ανήρτησε φωτογραφία της με το σακάκι του άντρα της λέγοντας του να γυρίσει σπίτι να βάλει τα παιδιά για ύπνο) έγινε ο ρόλος που θυμάσαι από την ταινία.
Ο Ryan Gosling και ο Messi το σκυλί έσωσαν τα Όσκαρ.
