Τι γίνεται; Γιατί όλες οι φίλες μου παντρεύονται από μικρές;

O λόγος για τα άπειρα κρούσματα γάμων και τις πολλές εγκυμοσύνες των τελευταίων μηνών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, κάτι τέτοιο θα ήτο απολύτως φυσιολογικό, αλλά δυστυχώς η ανθρωπότητα αγαπά πολύ την ηλιθιότητα και παίρνει αποφάσεις όπως “Ας παντρευτούμε”, “Ας κάνουμε ένα παιδί”, στα 22 της χρόνια, ή στους τρεις μήνες γνωριμίας. Αν δεν είσαι ο Γκλέτσος, δεν έχει πλάκα. Ακόμα και για εκείνον η περίοδος χάριτός του ήταν τα 90’s. Τώρα για ποιο λόγο όλα τα αμούστακα αγοράκια παντρεύονται όλα τα κοριτσάκια που ζουν τη δεύτερη εφηβεία τους και θέλουν κι απογόνους – μη χαθεί αυτό το είδος – δεν το καταλαβαίνω. Ζούμε τα νέα 80’s;

Εμένα η μαμά μου μου έχει πει το εξής “Ένα πράγμα δε θέλω, να παντρευτείς μικρή.” Φυσικά δε μιλούσε τυχαία και όχι ότι κακοπερνάει με τον Παλιούρα τόσα χρόνια, απλά δεν υπάρχει λόγος για τόση βιασύνη. Όταν λοιπόν στα δύο χρόνια ερωτεύεστε, αρραβωνιάζεστε, γνωρίζονται τα σόγια και οι μακρινές ξαδέρφες και ανακοινώνετε κουμπαριές και γάμους, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας του ζευγαριού είναι το νούμερο 23 κάποιο λάθος έχει γίνει.

Το να παντρεύεσαι στα 23 είναι σαν να φεύγεις από ένα πάρτι στις 10.

Δε λέω, η ζωή του καθενός είναι προσωπική υπόθεση, μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει, αλλά πρέπει να ξέρετε όλοι εσείς που φοράτε το στεφάνι ενώ δεν έχει σχηματιστεί καν εντελώς ο εγκέφαλός σας, πως οι δράσεις σας αυτές προκαλούν αντιδράσεις. Το ζεύγος δράση – αντίδραση είναι μαζί από τότε που έπεσε το μήλο στο κεφάλι του Νεύτωνα, βασικά από πολύ πριν και μάντεψε, αν ήταν άνθρωποι δε θα είχαν παντρευτεί ακόμα. Θέλω να ξεπεράσω τα κλισέ και το δριμυ κατηγορώ περί ανωριμότητας, ανοησίας και βιαστικών κινήσεων, αλλά λυπάμαι δε μπορώ.

Τα επιχειρήματά μου ενάντια στον πρόωρο ή/και ανώριμο γάμο είναι πολλά και βάσιμα. Πριν τα διαβάσεις όμως πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως ζούμε στην Ελλάδα του 2014, δεν έχουμε συντηρητικές αντιλήψεις και δεν εξαναγκάζεσαι να παντρευτείς μικρή λόγω γονεϊκής πίεσης ή θρησκεύματος.

1. Το διαζύγιο είναι 99% σίγουρο

Όπου 1% πρόκειται για την πιθανότητα να έχεις καλούς πεθερούς, φίλες εμπιστοσύνης, σωστούς φίλους, ομαλή περίοδο, να μη βαριέσαι εύκολα, να μην είναι ανάδρομος ο Ερμής, να μην έχει πανσέληνο και να μην σας μυρίσει το ίδιο βράδυ διαφορετικό φαγητό. Γενικότερα το ποσοστό αναμένεται να κατοσταρίσει μέσα στα επόμενα λεπτά, όταν παντρεύεσαι πάνω στον ενθουσιασμό που συνεπάγεται του έρωτα των πρώτων μηνών. Η αίσθηση ευφορίας που προκαλεί το αίσθημα του έρωτα, είναι αρκετή για να μας απομακρύνει από κάθε τι ρεαλιστικό, λογικό και πραγματικό, όμως το κουφέτο που έφαγα από το γάμο σου ήταν πέρα για πέρα αληθινό και σίγουρα όχι λογικό. Μίλα σε κάποιον, ίσως σε εκλογικεύσει και σε βγάλει από τη “δίνη του έρωτα”.

2. Τι σπίτι θα ανοίξεις;

Αν ανήκεις στις γυναίκες που από τα σπάργανα ήξερα να φτιάχνουν γεμιστά προχώρα κατευθείαν στο νούμερο τρία, αν όχι θα κάτσεις να “τ’ ακούσεις”. Όσο φιλελεύθερος και υπέρ της ισότητας κι αν σου το παίζει ο άντρας σου, θεωρείς ότι θα μαγειρεύει κάθε μέρα (εξαιρούνται οι μάγειρες), θα πλένει και θα καθαρίζει; Αν κάνει ένα από αυτά, να του πεις “ευχαριστώ” και να τον χαίρεσαι. Φαντάζομαι ότι δε μπορείτε να τρώτε κάθε μέρα απ’ έξω και ελπίζω να ξέρεις πως το φαγητό της μαμάς σε ταπεράκι επί μονίμου βάσεως είναι μια πραγματικότητα που ενυπάρχει στο πλαίσιο της συζυγικής ζωής. Ετοιμάσου για αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα, πάνω από κοφτερές λεπίδες, κρεμμύδια, ηλεκτρικές σκούπες που δεν ξέρεις να λειτουργείς. Θέλω να δω μετά απ’ αυτά πόσο ερωτευμένη θα νιώθεις. Καλά λένε πως ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα.

3. Βρες άλλον τρόπο να φύγεις από το σπίτι σου

Μίλα επιτέλους με ειλικρίνεια πρώτα στον καθρέφτη σου και μετά στον άνθρωπό σου για το ποια είναι η πραγματική αιτία που συζήτησες το ενδεχόμενο του γάμου. Παραδέξου ότι απλά βαρέθηκες να μένεις με τους γονείς σου και θες να ανεξαρτητοποιηθείς. Βέβαια το πιο πιθανό όταν ο άντρας σου μάθει ότι “του φορτώθηκες” από την ανάγκη σου να μη σε ελέγχουν οι δικοί σου, είναι να πάμε λίγο πιο πάνω στο νούμερο 1. Παρόλα αυτά η ειλικρίνεια είναι μεγάλη αρετή και ψάχνοντας τον επόμενο “γαμπρό” μπορείς να ξεκινήσεις με το πόσο ενάρετη κοπέλα έχει να κάνει.

4. Βγάλε μόνη σου χρήματα

Οι γυναίκες εδώ και αρκετά χρόνια είμαστε σε θέση να βγάζουμε τα δικά μας λεφτά. Παράλληλα ο λαός σε προτρέπει δίνοντάς σου το ελευθεριακό τσιτάτο “Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή” κι εσύ μπορείς να κάνεις ό,τι θες για να βγάλεις τα προς το ζην ή και ακόμα περισσότερα. Αυτό που είναι δικαίως κατακριτέο και βδελυρό είναι η μηδενική αξιοπρέπεια των γυναικών εκείνων που δέχονται ή ακόμα χειρότερα επιδιώκουν να τις ταϊζει ο άντρας τους, ενώ “ο καλός θεούλης” τις προίκισε με 2 πόδια, 2 χέρια και μυαλό (;).

5. Αντιμετώπισε αλλιώς την κρίση

Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου, αλλά σε καιρούς οικονομικής και συναισθηματικής κρίσης, όπως αυτοί εδώ οι καιροί καλή ώρα, οι άνθρωποι έχουν περισσότερο από ποτέ ανάγκη να γραπωθούν από το συνάνθρωπό τους. Να αγαπήσουν και να αγαπηθούν και να σφραγίσουν το συναίσθημα αυτό σ’ ένα ντουλαπάκι που απ’ έξω θα γράφει “για πάντα”. Απόλυτα κατανοητό, θεμιτό και ρομαντικό να θες να ξεφύγεις από τη ζοφερή καθημερινότητα μέσω του έρωτα, αλλά ποιος ο λόγος να το φτάσεις μέχρι τον γάμο. Προτίμησε ευκολότερα να συγκατοικήσεις ή να κάνεις περισσότερα πράγματα με το “έτερόν σου ήμισυ”. Μη βάζεις περισσότερους μπελάδες στο κεφάλι σου, γιατί ένας γάμος, μόνο περιττά έξοδα έχει. Μάντεψε, μπορείς να ζεις σαν παντρεμένη και χωρίς την τελετή.

6.Ποιο παιδί;

Τι εννοείς θα κάνεις παιδί στα 25 σου; Ρώτησες τη μητέρα σου αν θέλει να μεγαλώσει ένα μωρό ακόμα, γιατί πολύ αμφιβάλλω ότι εσύ μπορείς. Άλλωστε δε βρίσκω καμία λογική στο να σταματήσεις να πηγαίνεις ταξίδια, να αγοράζεις ρούχα, τσάντες και παπούτσια, να βγαίνεις με τους φίλους και το αγόρι σου και να αγοράζεις πάνες και γάλατα. Πριν αρχίσεις να χαρακτηρίζεις ρηχή την αρθρογράφο, να θυμίσω ότι μιλάω για νεαρές κοπέλες (ούσα 23 χρόνων), από τις οποίες δε διανοούμαι να ακούω ότι ξύπνησε το μητρικό τους ένστικτο. Αν σου αρέσει να χαϊδεύεις κάτι μαλακό και να τσιμπάς μαγουλάκια, όλο και κάποιο χοντρούλικο μωράκι θα έχεις στο περιβάλλον σου. Πήγαινε μια επίσκεψη για δυο ώρες και μετά γύρνα στη ζωούλα σου.

7. Αγχώνομαι

Εγώ και όλοι οι υπόλοιποι κοινοί – κυνικοί θνητοί που δεν έχουμε στα άμεσα σχέδια μας τον γάμο και απλά σηκωνόμαστε το πρωί, πίνουμε το καφεδάκι μας αργά και νωχελικά και πάμε στη δουλίτσα μας, βγαίνουμε για καφέ, θέατρο, σινεμά ποτό επηρεαζόμαστε από όλους εσάς που παντρεύεστε γρήγορα και τόσο μαζικά. Ξέροντας ότι υπάρχει ένα παράλληλο σύμπαν όπου συνομήλικοί μου γίνονται “σύζυγοι” και “γονείς”, νιώθω τη ζωή να έχει μπει σε Fast Forward κι εγώ να μένω σε απλό και ταπεινό Play, για να μην πω και Slow Motion.

Αντί επιλόγου

Αν ανήκεις στην κατηγορία εκείνη των γυναικών που μπαίνοντας στο νηπιαγωγείο ήξεραν ήδη τι νυφικό θέλουν να φορέσουν και αν θα στολίσουν την εκκλησία με ορχιδέα ή ορτανσία, τότε θα ήθελα να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που σπατάλησα το χρόνο σου και διάβασες αυτό το άρθρο.

Η αλήθεια είναι πως αυτή μου η ανάγκη να εκφραστώ τοιουτοτρόπως απέναντι σε όλα εκείνα τα θηλυκά που παντρεύονται απερισκεπτί τον “έρωτα της ζωής τους” από μικρά, ίσως μπορεί να εξηγηθεί με τη “ζήλεια”.

Ίσως βαθιά μέσα μου θα ήθελα κι εγώ να μου κάνουν μια πρόταση γάμου με ένα δαχτυλίδι, να το τρίβω στη μούρη των φιλενάδων μου, να μάθω να τινάζω το χαλί και να πλένω στο πλυντήριο, να τρίβω τα πόδια του ανδρός μου και να του φτιάχνω ντολμαδάκια (γράφω έξαλλη). Πράγματι, αυτό είναι, αλλά μάντεψε, η αυτογνωσία με φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην τελειότητα. Το στεφάνι σου ένα βήμα πιο κοντά στο διαζύγιο. Το αύριο είναι ένας κόσμος γεμάτος μικρές ζωντοχήρες.