Ο Willem Dafoe παίζει τον Αριστοτέλη Ωνάση σε ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα; Θα τη δω 100%
- 6 ΑΥΓ 2025
Το The Birthday Party, η πολυαναμενόμενη ταινία σε παραγωγή της Heretic, με πρωταγωνιστή τον Willem Dafoe, κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Και ξέρω ότι θα πας να τη δεις όταν βγει στις αίθουσες για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο.
O Γιώργος Καρναβάς μαζί με τον Κωνσταντίνο Κοντοβράκη είναι οι επικεφαλής της εταιρίας παραγωγής Heretic (έχει και βραβεία σε Κάννες με Το Τρίγωνο της Θλίψης και στα ελληνικά Ίρις με τα Μαγνητικά Πεδία). Η ελληνική εταιρία παραγωγής που ίδρυσαν ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης με τον Γιώργο Καρναβά το 2013 είναι ένα μικρό brand στην ευρωπαϊκή κινηματογραφική βιομηχανία που πήγε και στην Berlinale με την ταινία Inside του Βασίλη Κατσούπη. Πρωταγωνιστής της πολύ κλειστοφοβικής ταινιάρας είναι ο Willem Dafoe.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Πάνου Καρνέζη, το Πάρτι Γενεθλίων, είναι μια ταινία που διαδραματίζεται στον κόσμο των jet-setters στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όπου τα λαμπερά πάρτι συναντούν τις ελληνικές τραγωδίες και ο Μεγάλος Γκάτσμπυ συναντά το Festen. Στην ταινία παίζει και η 30χρονη Δανέζα ηθοποιός, Vic Carmen Sonne που μπορεί να είδες στην ταινία The Girl With the Needle.
Τι πρέπει να ξέρεις για την υπόθεση;
Στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, σε ένα ιδιωτικό νησί κάπου στη Μεσόγειο, ο μεγιστάνας Μάρκος Τιμολέων, διοργανώνει ένα πολυτελές πάρτι γενεθλίων για την 25χρονη Σοφία, την κόρη και μοναδική του κληρονόμο. Το πάρτι γίνεται ιδανική αφορμή για διάφορους ανθρώπους να προσεγγίσουν τον Μάρκο με τις δικές τους προθέσεις. Όμως, ο ίδιος, αδίστακτος και αποφασισμένος να ελέγχει τους πάντες γύρω του με κάθε κόστος, ετοιμάζει το δικό του σχέδιο για το μέλλον της κόρης του. Καθώς η νύχτα του πάρτι προχωρά, η Σοφία θα κάνει μια συνταρακτική αποκάλυψη που θα κλιμακώσει την- ήδη τεταμένη- σχέση με τον πατέρα της.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, ο ταλαντούχος Miguel Ángel Jiménez, λέει ότι «η ιστορία αυτή μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω για την εξουσία, την οικογένεια και την παρακμή ενός κόσμου όπου η αγάπη συγχέεται με τον έλεγχο και την ιδιοκτησία. Η Κέρκυρα, με τον φυσικό της πλούτο που συχνά παραπέμπει σε ζούγκλα και την ασφυκτική έπαυλη, έδωσε τον ιδανικό τόνο».
