BEAUTY

Η Ιωάννα Πάντα θέλει μόνο να προσφέρει

Μπορείς πάντα να βρίσκεις τρόπους να προσφέρεις και αυτό από μόνο του είναι σημαντικό και όμορφο - ανεξάρτητα με το μέγεθος της προσφοράς σου. Η Ιωάννα Πάντα για παράδειγμα, έχει μόνο τρεις μαθητές, ούσα δασκάλα στο μονοθέσιο σχολείο της Ηρακλειάς. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι το έργο της είναι λιγότερο δύσκολο από τους δασκάλους στις μεγαλουπόλεις.

Επιμέλεια: Μάριον Παλιούρα

Φωτογραφίες: Σύλβια Σαχίνη

Βίντεο: Δήμητρα Μπαμπαδήμα

Έχοντας αποφοιτήσει από το παιδαγωγικό τμήμα της Θεσσαλονίκης, η Ιωάννα χρειάστηκε ως νεοπροσληφθείσα να πάει κάπου μακριά να δουλέψει, γιατί εκεί είναι τα κενά. “Στην Ηρακλειά βρέθηκα πέρσι, από τυχαίο λόγο, λίγο συγκυριακό. Έπρεπε να υπηρετήσω σε ένα μικρό σχολείο και έτσι διάλεξα την Ηρακλειά. Δεν είχα ξαναπαέι ούτε για διακοπές. Συνάντησα λίγους κατοίκους, πολύ ωραίο όμως και καλό κόσμο, πολύ καλές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, μαθητών, δασκάλων. Συνάντησα μια οικογενειακή κατάσταση περισσότερο και πολύ φιλόξενο κόσμο”.

 

 

Δέθηκα με τον τόπο, τους ανθρώπους και τα παιδάκια και μιας που τους έμαθα, επέλεξα να ξαναδηλώσω την Ηρακλειά. Φέτος έχω δύο παιδιά στο δημοτικό, ένα δευτέρα κι ένα τρίτη κι ένα προνήπιο. Είμαστε στην ίδια αίθουσα. Αυτό σημαίνει ότι διδάσκω ταυτόχρονα ύλη δευτέρας, τρίτης και προνήπιου.

Αναρωτιέμαι αν το να προσφέρεις σε μια τόσο μικρή κοινωνία, είναι το ίδιο ικανοποιητικό για εκείνη με το να αναλάμβανε περισσότερους μαθητές σε ένα μεγαλύτερο σχολείο. “Όταν είσαι σε ένα πιο μικρό μέρος, νιώθω ότι προσφέρω περισσότερο, επειδή και οι φορείς κοινωνικοποίησης είναι λιγότεροι, είναι πιο έντονη η παρουσία σου. Εμπνέεις και επηρεάζεις πολύ περισσότερο απ’ ό,τι σε μια πόλη, όπου το παιδί μπορεί ενδεχομένως να έχει γονείς πολύ πιο μορφωμένους από τον ίδιο το δάσκαλο, θα χει πολύ περισσότερα ερεθίσματα. Στην Ηρακλειά το παιδί δεν έχει τόσα πολλά, οπότε ο δάσκαλος είναι ένας τρόπος έμπνευσης, κινήτρου. Είναι κάτι πολύ σημαντικό, ο δάσκαλος για την επαρχία”, μου λέει και κοιτάζει το ρολόι της γιατί θα πρέπει να προλάβει το επόμενο πλοίο για το νησί.

Μου αρέσει πολύ η ενέργεια που παίρνεις και δίνεις. Είναι απίστευτη η ενέργεια που έχουν τα μικρά, η φαντασία τους το ότι μπορεί να ξυπνήσεις και να μην είσαι καλά και εκείνα μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις υπέροχα. Με την παιδικότητά τους, αυτά τα πολύ όμορφα που λένε, είναι φοβερά. Σου δίνουν ζωή τα παιδιά.

 

Είναι μοναδική πρόκληση να βρεις τον τρόπο να έισαι καλά, να προσφέρεις και να φύγεις έχοντας αφήσει το στίγμα σου σε έναν τέτοιο τόπο. Είναι πρόκληση να προσαρμοστείς. Έστω και γι’ αυτό το διάστημα.