OPINIONS

Μου έκλεψαν το πορτοφόλι και αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν ποτέ

''Αγαπητοί επιβάτες παρακαλείσθε να προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα'', δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω ακούσει αυτή τη φράση στο μετρό, το τρένο και το αγαπημένο (not) 550 που παίρνω καθημερινά για να έρθω στη δουλειά. (Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν θυμόμουν ακριβώς το λεκτικό της προειδοποίησης, τόσο δεν του δίνω την πρέπουσα σημασία). Η αντίδρασή μου κάθε φορά είναι ίδια· σφίγγω για λίγα δευτερόλεπτα την τσάντα πάνω μου και συνεχίζω να χαζεύω στο κινητό μου.

Το έχεις κάνει κι εσύ και σίγουρα έχεις κοιτάξει γύρω σου με καχυποψία κάθε φορά που έχει σταθεί δίπλα σου κάποιος που δεν σου γεμίζει το μάτι, αλλά μετά από δύο- τρεις στάσεις έχεις χαθεί πάλι στο feed του instagram. Δεν ξέρω αν είναι η άγνοια κινδύνου ή αν όντως πιστεύουμε ότι δεν θα μας κλέψει ποτέ κανείς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι καθημερινά γίνονται εκατοντάδες κλοπές πορτοφολιών στα βαγόνια των μέσων, όπως μου είπε και ο αστυφύλακας που κατέγραψε την κλοπή του δικού μου πορτοφολιού το βράδυ της 27ης Δεκεμβρίου.

Με λένε Νάνσυ και από το 2002 έχω βγάλει 3 ταυτότητες. ΤΡΕΙΣ. Έχω περιμένει ώρες σε ουρές τραπεζών για να βγάλω ξανά κάρτα ανάληψης και φέτος έκανα ποδαρικό στην εφορία όταν πήγα να αλλάξω (ξανά) τα στοιχεία της ταυτότητάς μου. Για σένα που θα βιαστείς να με πεις απρόσεχτη, θα σου πω ότι δεν μπαίνω στα μέσα έχοντας φόρα παρτίδα την τσάντα μου και πως είμαι αυτή που λέει πάντα στον άλλον ότι η τσάντα του είναι ανοιχτή. Είμαι αυτή επίσης που έχει σταματήσει τσαντάκια μέσα σε μαγαζί που ήταν πήχτρα ενώ όλοι χόρευαν (νομίζω) Rihanna και έχω κάνει έξαλλη σκηνή μέσα σε βαγόνι του μετρό όταν κάποιος έκανε ότι δεν αισθάνεται καλά ενώ στην πραγματικότητα έχωνε τα χέρια του μέσα σε τσέπες.

Αυτές οι πράξεις όμως φαίνεται δεν πήραν αρκετά karma points καθώς όταν έφτασα στην Αθήνα εκείνο το βράδυ, φορτωμένη με το σάκο και ενθουσιασμένη που θα περνούσα τα 30α γενέθλια της κολλητής μου μαζί της και όχι μέσω facebook κάποιος/α άνοιξε με θράσος το backpack μου και πήρε το πορτοφόλι μου.

Τη στιγμή που μπήκα στο Μοναστηράκι ακούμπησα στις ράγες που προορίζονται για τις βαλίτσες και λίγα λεπτά πριν φύγουμε από το Σύνταγμα σκέφτηκα να προστατεύσω την τσάντα μου. Το κακό όμως είχε γίνει ήδη και αυτό που με τρέλανε περισσότερο ήταν ότι κανείς δεν είπε τίποτα, ΚΑΝΕΙΣ. Το πιο τρελό όμως είναι ότι όταν τους φώναξα ότι με έκλεψαν και να προσέξουν τις τσάντες τους με κοίταξαν με απάθεια- σαν να τους είπα ότι έχω δυσανεξία στη λακτόζη, που πραγματικά χέστηκαν αν εγώ έχω δυσανεξία.

Η παράνοια φυσικά συνεχίστηκε με την υπεύθυνη σταθμού στο Μέγαρο Μουσικής, η οποία μου απάντησε με την ίδια απάθεια ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει και τερμάτισε με εμένα να λέω τον πόνο μου στην κοπέλα από την τηλεφωνική εξυπηρέτηση της τράπεζας. ‘Έλπίζω να τα έχει ανάγκη’ έλεγα στον εαυτό μου προσπαθώντας να ηρεμήσω αλλά είχα θυμώσει τόσο πολύ που αυτός ο χ,ψ άνθρωπος παραβίασε ένα κομμάτι της ιδιωτικής μου ζωής και με έβαλε σε διαδικασία επανέκδοσης ταυτότητας και καρτών. Θα μου πεις αν σου ζητούσε τα χρήματα θα τα έδινες; Μάλλον όχι, γιατί δυστυχώς έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ στην εικόνα των επαιτών στα μέσα μαζικής μεταφοράς που πλέον δεν αντιδράμε, όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή με κάθε τι άσχημο που ζούμε πια.

Από την κλοπή ενός πορτοφολιού, μέχρι την εικόνα ενός επαίτη που παρακαλάει για λίγο φαγητό και τις εικόνες των παιδιών που πεθαίνουν στη Συρία, η αντίδρασή μας είναι ίδια. Σκαλώνουμε για λίγο, το σκεφτόμαστε και γυρνάμε το κεφάλι από την άλλη· όχι γιατί είμαστε κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί είμαστε άνθρωποι- τελεία. Μας κυριεύει ο φόβος, η θλίψη και οι ενοχές που δεν μπορούμε να κάνουμε μια κίνηση και να διώξουμε τον πόνο που υπάρχει γύρω μας.

Μακάρι να μπορούσα να κλείσω αυτό το κείμενο λέγοντας ένα πιασάρικο resolution, που θα σε κάνει να συγκινηθείς και να σου αλλάξει έστω για λίγο τον τρόπο σκέψης, αλλά δεν θα το κάνω. Θα προτιμήσω να σου πω να προσέχεις την τσάντα σου και την επόμενη φορά που θα δεις κάτι, μίλα. Σταμάτα τον άνθρωπο που πάει να κλέψει, σταμάτα τον άνθρωπο που πάει να σπρώξει κάποιον γιατί έχει άλλο χρώμα η επιδερμίδα του και του φαίνεται ύποπτος, σταμάτα αυτόν που βρίζει την γυναίκα του και χτυπάει ένα αδέσποτο.

Μίλα. Ίσως αυτή η μικρή κίνηση προκαλέσει μια τεράστια αλλαγή

* Σε περίπτωση που σου κλέψουν το πορτοφόλι και έχεις μέσα ταυτότητα, δίπλωμα, διαβατήριο πήγαινε στο πλησιέστερο τμήμα και δήλωσε την κλοπή και φυσικά κάλεσε αμέσως την εξυπηρέτηση πελατών της τράπεζας απ’ όπου είναι η κάρτα σου ώστε να την μπλοκάρεις.

** Για την επανέκδοση ταυτότητας χρειάζεσαι έναν ενήλικα μάρτυρα με την ταυτότητά του, ένα παράβολο των 9 ευρώ που μπορείς να βγάλεις στο taxisnet και 2 φωτογραφίες.