Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου- Watkinson
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Γυναίκες αφιερωμένες στις γυναίκες. Επαγγελματίες γένους θηλυκού στην υπηρεσία ενδυνάμωσης των γυναικών

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΓΙΑΙΤΖΟΓΛΟΥ – WATKINSON

CREDITS ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΚΑΝΙΔΗΣ- ΒΙΚΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

 

Έναν χρόνο πριν σε ένα αντίστοιχο θέμα για την Ημέρα της Γυναίκας είχα μιλήσει με μερικές πολύ διάσημες γυναίκες. Ήθελα να μάθω ποια είναι η γυναίκα που τις στήριξε και της βοήθησε πραγματικά στη ζωή τους. Το θέμα τελικά βγήκε, αλλά εκείνες που απάντησαν στο ερώτημα ήταν αισθητά λιγότερες σε σχέση με τις γυναίκες στις οποίες είχα απευθύνει το ερώτημα. Μια από αυτές, παλιά και πολύ σπουδαία ηθοποιός, μού είπε με απογοήτευση πως «καμία γυναίκα δεν με βοήθησε γιατί πολύ απλά οι γυναίκες δεν αγαπιούνται και δεν αλληλοστηρίζονται». Αυτό το θέμα λοιπόν είναι αφιερωμένο πρώτα σ’ εκείνη και μετά σε όλες τις υπόλοιπες. Πιστεύω θα χαιρόταν πολύ βλέποντας πως σήμερα οι γυναίκες στηρίζουμε περισσότερο η μία την άλλη. Πως έχει σημασία και απέραντο όφελος να είμαστε ενωμένες.

Εναλλακτικός τίτλος θέματος: 6 γυναίκες που βοηθούν γυναίκες. Επαγγελματίες γένους θηλυκού που έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι ή όλο τους το επαγγελματικό «είναι» στο φύλο τους.

Μάρθα Γαλιατσάτου, εκπαιδεύτρια KravMaga

Η Μάρθα είναι εκείνη που θα σου δείξει πού να χτυπήσεις. Κάνει KravMaga από το 2010 και τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με την αυτοάμυνα και το fitness coaching. Παράλληλα, είναι εκπαιδεύτρια στα σεμινάρια “Stay Away” ένα ειδικό πρόγραμμα της διεθνούς Ομοσπονδίας KravMaga που απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες.

«Μια γυναίκα με το KravMaga μαθαίνει πώς να προστατεύει τον εαυτό της. Ειδικότερα στο “Stay Away” οι τεχνικές και τα χτυπήματα είναι περισσότερο προσαρμοσμένα στα σενάρια που μπορεί να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά της. Οι γυναίκες εκπαιδεύονται  στα βασικά χτυπήματα και τα ευαίσθητα σημεία στα οποία χτυπούν στην αυτοάμυνα. Παράλληλα όμως μέσα από το πρόγραμμα αυτό βοηθάμε τις γυναίκες να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Να μην φοβούνται να μιλήσουν, να φωνάξουν, να βάλουν το όριό τους τόσο λεκτικά όσο και σωματικά».

 «Το πρώτο που μαθαίνει να λέει “Μείνε Μακριά, Μην Πλησιάζεις!” και να οριοθετεί τον χώρο με το σώμα της»

«Το κίνητρο για τις γυναίκες που αποφασίζουν να κάνουν KravMaga είναι μοιρασμένο. Ευτυχώς, είναι λιγότερες εκείνες που έρχονται επειδή έχουν βιώσει μια επίθεση και είναι περισσότερες εκείνες που θέλουν να μάθουν ώστε να το αντιμετωπίσουν αν συμβεί στις ίδιες. Κάποια στιγμή είχα μια μαθήτρια που της είχε συμβεί κάτι δυσάρεστο στον χώρο εργασίας και ήθελε να μάθει να προστατεύεται για να μην βρεθεί ξανά στην ίδια θέση».


«Αυτό που καταλαβαίνω ως εκπαιδεύτρια KravMaga αλλά και ως γυναίκα και η ίδια είναι ότι φοβόμαστε. Ντρεπόμαστε, κι εγώ από προσωπική εμπειρία, μπορεί να περπατώ στον δρόμο και κάποιος να μου φωνάξει κάποιο σεξιστικό σχόλιο για το σώμα μου και η πρώτη μου σκέψη είναι να κατεβάσω το κεφάλι ,να προχωρήσω και να το προσπεράσω σαν να μη συνέβη. Υπάρχει έντονο το συναίσθημα της ντροπής και του φόβου. Να μην μιλήσω, να μην απαντήσω για να μην γίνει κάτι χειρότερο».

« Αυτό που επίσης έχω παρατηρήσει όταν βάζουμε τις γυναίκες να υψώσουν τη φωνή τους και να απομακρύνουν τον άλλο, εξωτερικεύοντας με λόγια την αυτοάμυνα τους είναι πολύ δύσκολο. Το αντιμετωπίζουν σαν να μην τους είναι επιτρεπτό. “Τώρα να φωναξω, γιατί;” απορούν και μου κάνει μεγάλη εντύπωση γιατι το αισθάνομαι κι εγώ. Λες και η φωνή μου δεν θέλει να βγει γιατί είναι κάτι που δεν έχω συνηθίσει να κάνω. Πραγματικά είναι μεγάλη νίκη για μένα όταν βλέπω μια γυναίκα όχι μόνο να μαθαίνει τις τεχνικές, αλλά να μπορεί να υψώνει τη φωνή της και να βάζει όρια».

«Στο KravMaga η ηλικία και το βάρος δεν παίζει κανέναν ρόλο. Δεν αποκλείει κανέναν η συγκεκριμένη τεχνική. Έχουμε από 4 χρονών παιδάκια μέχρι 65 χρονών γυναίκες».

«Αν μια γυναίκα δεχτεί επίθεση στον δρόμο να προσπαθήσει να κρατήσει την ψυχραιμία της όσο δύσκολο κι αν είναι.  Να φωνάξει “βοήθεια” ή ακόμα καλύτερα “φωτιά” πολύ δυνατά, στο αυτί του επιτιθέμενου. Το πρώτο πράγμα που λέμε σε όσες κι όσους κάνουν αυτοάμυνα είναι να χτυπήσουν τον δράστη στα γεννητικά όργανα».

«H Ημέρα της Γυναίκας μας δίνει ένα boost παραπάνω για το ότι είμαστε εδώ. Κάτι δηλαδή που πρέπει να συμβαίνει κάθε μέρα, για όλες».


Κυριακή Σεϊτίδου, Μαία

Για την Κυριακή θα μιλήσω προσωπικά, αφού έχω την εμπειρία της φροντίδας της. Ήρθε στο σπίτι λίγες μέρες αφού γέννησα, ως η μαία με την οποία συνεργάζεται το ταμείο μου, για να με βοηθήσει με το μωρό. Και το έκανε. Η βοήθειά της ήταν αληθινή και ουσιαστική, όχι μόνο στο πρακτικό κομμάτι- δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο απολάμβανε ο μικρός το μασάζ με το λαδάκι μετά το μπάνιο ή τις πολύ χρήσιμες συμβουλές για να μειωθούν οι κολικοί του- αλλά και στο ψυχολογικό, με ηρεμία λυτρωτική απέναντι σε μία νέα μητέρα που τα βλέπει όλα βουνό. Η Κυριακή στηρίζει τις νέες μαμάδες γιατί αντιμετωπίζει τη δουλειά της ως λειτούργημα.

«Είμαι μαία εδώ και 18 χρόνια. Η αγάπη μου για το θαύμα της γέννησης αποτέλεσε το βασικό κίνητρο για να είμαι συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης στο ταξίδι της γυναίκας προς τη μητρότητα».
«Από τη στιγμή που κάποια γυναίκα θα με επιλέξει ως την προσωπική της μαία, οφείλω με τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου να την καθοδηγώ με ηρεμία και σεβασμό, να επαυξήσω τις ικανότητες της και να την υποστηρίζω συναισθηματικά. Συνεργαζόμαστε για την επίτευξη ενός στόχου, αναπτύσσεται μία σχέση εμπιστοσύνης και κάτι που στην αρχή φαντάζει δύσκολο στο μυαλό της, πραγματοποιείται όταν ξεπεραστεί ο φόβος και νιώσει ελεύθερη να εμπιστευτεί το σώμα της. Αυτό αποτελεί χαρά και επιτυχία για εμένα».

«Από τη επαφή μου με όλες αυτές τις γυναίκες έχω καταλήξει στο ότι το γυναικείο φύλο είναι μοναδικά ισχυρό». 

«Βιολογικά, είμαστε προικισμένες με ικανότητες και ψυχικά προσόντα, τα οποία με την κατάλληλη υποστήριξη, μπορούν να αναδειχθούν και να αξιοποιηθούν σε μία ψυχοσωματική λειτουργία όπως είναι ο τοκετός. Να ανακαλύψει  η κάθε γυναίκα πτυχές του εαυτού της που ίσως δεν γνωρίζει πως υπάρχουν. Και αυτός είναι ο λόγος που κατευθύνω την κάθε έγκυο να συνεργαστούμε για έναν φυσικό τοκετό».

«Η νέα μητέρα πρέπει να διαχειριστεί νέα δεδομένα στη ζωή της από συναισθηματική και σωματική άποψη, να βιώσει πρωτόγνωρες καταστάσεις που θα δοκιμάσουν την υπομονή της και την ψυχραιμία της. Αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη είναι συναισθηματική υποστήριξη, ηρεμία και βοήθεια που θα την οδηγήσουν στην απόκτηση αυτοπεποίθησης και απόλαυσης του ρόλου της ως μητέρα».

«Πριν από λίγα χρόνια μου ζητήθηκε να βοηθήσω στον τοκετό μια γυναίκα, η οποία αποφάσισε ότι χρειάζεται τις υπηρεσίες μου όταν εισήχθη στην αίθουσα τοκετών ως επίτοκος. Γνωριστήκαμε εκεί για πρώτη φορά και είδα ένα φοβισμένο και αδύναμο πλάσμα που όμως επιθυμούσε έντονα να γεννήσει φυσιολογικά και φυσικά το πρώτο της μωράκι. Ήταν ένα στοίχημα και για τις δυο μας! Η παθητική της στάση έπρεπε να μετατραπεί σε μία ενεργητική διαδικασία, να νιώσει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση ώστε να συνδεθεί ψυχικά με το σώμα της για να μπορέσουν να  κινητοποιηθούν οι μηχανισμοί που εκκρίνουν τις κατάλληλες ορμόνες και να εξελιχθεί ο τοκετός. Πραγματικά μέσα σε λίγες ώρες είχε μετατραπεί σε μία δυναμική, ψύχραιμη και υπομονετική γυναίκα που με μεθοδικότητα και συνεργασιμότητα  κατάφερε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες με τις οποίες είμαστε προικισμένες όλες οι γυναίκες. Γέννησε φυσικά, με το δικό της προσωπικό και μοναδικό τρόπο».


 «Αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή σε μία γυναίκα που γίνεται μητέρα, αυτή είναι η εξής: Επειδή η εγκυμοσύνη και ο τοκετός είναι οι πιο δυναμικές εμπειρίες στη ζωή μιας γυναίκας, οφείλει να τα περιφρουρήσει εκτιμώντας το δώρο της ζωής, εφοδιάζοντας τον εαυτό της με γνώση από επαγγελματίες υγείας και να έχει πίστη στον εαυτό της ότι μπορεί να τα καταφέρει».

Μάττα Σαμίου, Υπεύθυνη Θεμάτων Ισότητας Φύλων στην ActionAid

Ως Επικεφαλής Εκστρατειών και Θεσμικής Αλλαγής, η Μάττα είχε βασικό σκοπό να αλλάξει το αόρατο θεσμικό πλαίσιο που μας περιβάλλει για διάφορα ζητήματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και με τα ανθρώπινα δικαιώματα ευρύτερα. Εδώ και μερικούς μήνες έχει αναλάβει τη θέση της Υπεύθυνης Θεμάτων Ισότητας Φύλων της ActionAid και από αυτό το πόστο ηγήθηκε μιας πολύ σημαντικής έρευνας για τη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας στην Ελλάδα. Όπως λέει, σκέφτεται τις γυναίκες από την ώρα που θα ανοίξει τα μάτια της το πρωί, μέχρι τη στιγμή που θα κοιμηθεί.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο από την επικαιρότητα των ημερών. Ειδικά τους 2 τελευταίους μήνες.  Δεν θέλω τίποτα πιο πολύ από το να σταθώ στο πλευρό των γυναικών που θέλουν να μιλήσουν είτε επώνυμα είτε ανώνυμα. Κάνω ένα νοητό high five σ’ αυτές τις γυναίκες. Είμαστε εδώ για όλες εκείνες που θέλουν ν’ αλλάξουν κάτι. Χωρίς αυτές δεν γίνεται τίποτα. Ο δικός τους “φακός” είναι ο πιο δυνατός φωτίζει τα πιο σκοτεινά σημεία».

«Βιώνουμε κάτι ιστορικό για το οποίο δεν έχουμε επίγνωση αυτή τη στιγμή».

  «Η ανισότητα των φύλων είναι παγκόσμιο ζήτημα με διαφορετικές μορφές, ανάλογα με τη χώρα. Καταλαβαίνω πλέον ότι η γυναίκα που γνώρισα στη Ρουάντα, που ήταν πολλαπλό θύμα βιασμών από τον στρατό στη διάρκεια της γενοκτονίας, μέχρι τη γυναίκα που της έκλεψαν τη γη στη Μοζαμβίκη, ή εκείνη που έχει υποστεί κλειτοριδεκτομή, μέχρι τη γυναίκα που έχει παρενοχληθεί στην Ελλάδα, όλες υφίστανται την πίεση που πηγάζει από το ίδιο πατριαρχικό σύστημα που επικρατεί παντού».

«Δουλειά μου είναι η ευαισθητοποίηση και η ενεργοποίηση σε θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα τους τελευταίους 2 μήνες. Εδώ και 2 χρόνια είμαι επικεφαλής του διεθνούς προγράμματος της ActionAid που έχει ως στόχο να αφυπνίσει σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία στην εργασία. Αυτό ήταν και το αντικείμενο της έρευνας που περήφανα παρουσιάσαμε πριν λίγο καιρό με 1000 γυναίκες γενικού πληθυσμού και 400 που εργάζονται στον κλάδο της εστίασης και του τουρισμού. Βγάλαμε ενημερωτικά βίντεο και μαρτυρίες γυναικών από όλους τους κλάδους. Μια πρωτοβουλία που μας πήρε τουλάχιστον 5 μήνες για να ολοκληρώσουμε».

«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να έχουμε επίγνωση του προβλήματος. Η όποια διάκριση υφίστανται οι γυναίκες έχει κυρίως βαθιά κοινωνική ρίζα και ελάχιστα απορρέει από προσωπικές επιλογές. Είναι ένα σύστημα στο οποίο πρέπει να επιβιώσουμε και που επιμένει να καθορίζει από την ώρα που γεννιόμαστε τη θέση μας στον κόσμο».


«Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε η μία την άλλη»

«Η αληθινή αλλαγή και η ισότητα θα έρθει αν αλλάξουν πράγματα σε θεσμικό επίπεδο. Είναι αναγκαίο, δεν γίνεται αν οι νόμοι και οι πρακτικές δεν μας βοηθήσουν. Παράλληλα χρειάζεται ν’ αλλάξουν οι νοοτροπίες στην κοινωνία. Αυτά πάνε χέρι χέρι».

« Στόχος της δουλειάς μου είναι η εκπαίδευσή μου, είναι μια διαδικασία συνεχής που και η ίδια η οργάνωση το έχει στο DNA. Αυτή τη στιγμή κάνω ένα πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή Πολιτικών των Φύλων που είναι πολύ ενδιαφέρον. Είναι κάτι που δεν σταματάει. Υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά ζητήματα που αφορούν στις γυναίκες ανά τον κόσμο και πρέπει εξίσου να τα αναγνωρίζω. Στο παρελθόν δούλεψα στο κομμάτι της ευαισθητοποίησης των διορθωτικών βιασμών (Corrective Rape) στη Νότιο Αφρική. Μια μέθοδος που χρησιμοποιούν διάφοροι άντρες για να κάνουν τις λεσβίες, straight, βιάζοντάς τις.

«Μου φτάνει να ξέρω ότι είμαστε οι σύμμαχοι των γυναικών. Ότι κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε η οργάνωση να είναι ένας ασφαλής χώρος να απευθυνθούν. Θέλω να είμαι σε θέση να σχεδιάζω προγράμματα αντίστοιχα με αυτό της δωρεάν νομικής υποστήριξης που βγάλαμε πριν μερικές μέρες, και να μπορώ να βρω τους πόρους για να τα υλοποιήσω και να είναι πράγματα χρήσιμα και βιώσιμα, με διάρκεια, όχι πυροτεχνήματα. Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες και πριν τις πρόσφατες μαρτυρίες που ήθελαν να μιλήσουν και να βρουν δικαίωση. Θα ήθελα να είμαι μια από εκείνους που θα συμβάλλει σε αυτό».

«Πολλές φορές έρχεται η ματαίωση, γιατί είναι δύσκολο το πεδίο. Ένα πράγμα που με έχει μάθει μια γυναίκα από άλλη οργάνωση είναι ότι καμιά φορά δουλεύω για τον ιστορικό του μέλλοντος και ότι στέκομαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας, εκεί που έπρεπε να είναι. Αυτή η σκέψη με βοηθάει πολύ».

Ανθή Αργυρίου- Νατάσσα Καραγιάννη,  Δικηγόροι & ιδρύτριες της DATAWO

Η φιλία δύο κοριτσιών που ξεκίνησε από την πρώτη κιόλας μέρα μέσα στο αμφιθέατρο της Νομικής του Α.Π.Θ., μετουσιώθηκε σε μια σπουδαία σύμπραξη υπέρ των γυναικών. Η Ανθή ασκεί τη δικηγορία, ενώ η Αναστασία είναι δικηγόρος που ασχολείται με την έρευνα πάνω στα ψηφιακά δικαιώματα, και συγκεκριμένα, σχετικά με το φύλο στα ψηφιακά περιβάλλοντα. Οι δρόμοι τους ενώνονται στην DATAWO, μια οργάνωση που αποσκοπεί στην προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών στο διαδίκτυο και στον ψηφιακό χώρο. Παρέχει δωρεάν νομική ενημέρωση, εν γένει στους χρήστες του διαδικτύου με έμφαση στις γυναίκες επιζώσες της έμφυλης βίας μέσω διαδικτύου, όπως εκείνες που βλέπουν φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές τους ανεβασμένες σε παράνομα γκρουπ, χωρίς φυσικά τη συναίνεσή τους.

Η Ανθή Αργυρίου

«Οι πλατφόρμες των social media είναι πεδία στα οποία ένας δράστης προβαίνει πιο εύκολα σε μία παρενοχλητική συμπεριφορά ακριβώς γιατί βρίσκεται πίσω από μία οθόνη. Η δυνατότητα ανωνυμίας που προσφέρεται τον διευκολύνει. Συμπεριφορές όπως η αποστολή μηνυμάτων με πρόταση για συνουσία προς κάποια γυναίκα που δεν έχει συναινέσει σ’ αυτό είναι περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης. Φυσικά πρόκειται για εγκλήματα».

«Δυστυχώς οι γυναίκες δεν έχουμε κατανοήσει τα δικαιώματά μας στον ψηφιακό κόσμο».

 «Δεχόμαστε μηνύματα ανώνυμα, μέσα από την ειδική φόρμα επικοινωνίας που βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας με απόλυτα απόρρητο τρόπο, προστατεύοντας την ιδιωτικότητα των ατόμων που επικοινωνούν μαζί μας και τηρώντας τη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με τις γυναίκες. Θέλουμε να ενώσουμε τις φωνές μας μαζί τους, να φανούμε χρήσιμες και να αναδειχτούν τα περιστατικά διακρίσεων τόσο στον πραγματικό όσο και στον ψηφιακό κόσμο».

«Ουσιαστικά, εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε μία γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ της επιζώσας έμφυλης βίας και των αρμόδιων κρατικών αρχών, όπως η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ώστε πράξεις έμφυλης βίας μέσα στο διαδίκτυο να μην μένουν ακατάγγελτες, οι προκλήσεις που τίθενται πλέον στο διαδίκτυο για κάθε μία μας να αντιμετωπιστούν και να παρθούν τα σωστά μέτρα».

Η Αναστασία Καραγιάννη

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας για το έτος 2019 δεν υπάρχουν καταγγελίες για περιστατικά έμφυλης βίας μέσω διαδικτύου – με εξαίρεση τις υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων μέσω διαδικτύου. Αυτό σημαίνει ότι οι επιζώσες δεν βρίσκουν το κουράγιο να τα καταγγείλουν καθώς δεν είναι σωστά ενημερωμένες, ότι αυτό που βιώνουν είναι αδίκημα και ότι ο νόμος τις προστατεύει».

«Με τη νομική ενημέρωση αναφορικά με ζητήματα ισότητας και έμφυλης βίας μέσω διαδικτύου ενθαρρύνουμε και στηρίζουμε τις γυναίκες να σταθούν στα πόδια τους και να πράξουν τα δέοντα. Στην ιστοσελίδα μας διατίθεται σχετική αρθρογραφία, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα να μας ακολουθήσουν και στα social media, ώστε να παρακολουθούν τις αναρτήσεις μας. Με τη δράση μας επιθυμούμε να τις ενδυναμώσουμε, να τις βοηθήσουμε να νιώσουν ότι έχουν τον έλεγχο της ζωής τους. Οι επιζώσες έμφυλης βίας αισθάνονται ευάλωτες απέναντι στην εξουσία του δράστη και γι’ αυτό είναι σημαντικό το κομμάτι της ενημέρωσης και κατά συνέπεια της ενδυνάμωσης».

«Γιατί μια κοπέλα να μην πάει απευθείας στη Δίωξη;Εμείς από την σκοπιά μας παροτρύνουμε τις επιζώσες να απευθυνθούν στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και παράλληλα τις παρέχουμε ενημερωτικό υλικό. Θεωρούμε λοιπόν, ότι τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις το στάδιο της ενημέρωσης είναι απαραίτητο, ώστε μία γυναίκα να αισθανθεί έτοιμη να καταγγείλει το αδίκημα που τελέστηκε εις βάρος της».

«Όλο αυτό δεν προέκυψε ξαφνικά. Και οι δύο συνειδητοποιήσαμε από νωρίς στη ζωή μας ότι θέλουμε να γίνουμε δικηγόροι γιατί μας ενδιαφέρει ο άνθρωπος μέσα από την επιστήμη της Νομικής και πιο συγκεκριμένα οι γυναίκες και τα παιδιά. Από πάντα είχαμε πλάνο να συνδέσουμε τα τα ενδιαφέροντά μας και να φτιάξουμε κάτι κοινό».

«Από το αποτέλεσμα του σεξισμού και των έμφυλων διακρίσεων φυσικά ούτε εμείς έχουμε βγει αλώβητες. Έχουμε βιώσει σεξουαλική παρενόχληση στον δρόμο ή αντίστοιχα μηνύματα στο διαδίκτυο σε μικρότερη ηλικία γι’ αυτό και απευθυνόμαστε σε γυναίκες κάθε ηλικίας, όπως και σε εφήβες».

Κατερίνα Μιχαηλίδου, Σύμβουλος θηλασμού

Η Κατερίνα, ως σύμβουλος θηλασμού μπαίνει στη ζωή μιας γυναίκας όταν ως νέα μητέρα αντιμετωπίζει δυσκολίες κατά τον θηλασμό. Μια διαδικασία εύκολη για κάποιες, δύσκολη για όλες τις υπόλοιπες. Ως Διεθνώς Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας IBCLC, Σύμβουλος  Μητρότητας(CPD), Childbirth Educator- Maternity Care, και Σύμβουλος Εφαρμογών Μοριακού Υδρογόνου MHF, είναι ειδικευμένη στη φροντίδα των γυναικών κατά την περίοδο της λοχείας αλλά και ως συμπαραστάτρια κατά τον τοκετό (birth partner).

«Η αγάπη μου για τον άνθρωπο και ειδικά για τους ευαίσθητους πληθυσμούς- τις μητέρες και τα μωρά ήταν το βασικό μου κίνητρο. Μια ανάγκη που κορυφώθηκε με τον ερχομό του πρώτου μου παιδιού, οπότε και ήρθα σε επαφή με όλες τις προκλήσεις της μητρότητας και ειδικά με τη γαλουχία. Βίωσα και η ίδια το κενό στην πληροφόρηση και τη στήριξη σε κλινικό επίπεδο. Επίσης είμαι δοτική και πάντα ήθελα να προσφέρω. Είναι βέβαιο ότι ισχύουν τα σοφά λόγια «ευτυχισμένος είναι αυτός που δίνει παρά αυτός που λαμβάνει».

 «Η στήριξη από γυναίκα προς γυναίκα είναι μια διαχρονική συνθήκη και έχει και πολλά ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία μας, σύμφωνα και με επιστημονικές μελέτες. Το έχουν ερευνήσει μέχρι και στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, αλλά θα σταθώ σε μία έρευνα- σταθμό του UCLA που διήρκησε μία δεκαετία και απέδειξε ότι οι γυναίκες που έχουν επικοινωνία και αλληλοστηρίζονται συστηματικά δεν παρουσιάζουν κάποιες παθήσεις και γενικότερα έχουν καλύτερη ψυχοσυναισθηματική ανταπόκριση σε ορμονικές μεταβολές η γενικότερες στρεσογόνες αλλαγές. Αυτό παρατηρήθηκε λόγω του διαφορετικού τρόπου που συνδέονται και συνυπάρχουν οι γυναίκες αλλά και αντιδρούν στο άγχος, καθως εκφράζουν και μοιράζονται περισσότερο τα συναίσθηματά τους και έτσι εκλύονται ορμόνες χαλάρωσης και αγάπης αλλά και σεροτονίνης- ενός νευροδιαβιβαστή που βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης. Σε αντίθεση με τους άντρες που δημιουργούν σχέσεις με άξονα τις δράσεις τους (πχ αθλητισμός, εργασία).

«Πλέον οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η αλληλοϋποστήριξη των γυναικών είναι πολύ σημαντική για την υγεία τους όσο η άθληση»

«Δεν θα σύγκρινα καν τα δυο φύλα. Ο στόχος σε μια ομάδα όπως η οικογένεια είναι να  αλληλοσυμπληρώνει η γυναίκα τον άντρα και το αντίθετο. Θα έλεγα και ο άντρας και η γυναίκα είναι σαν δυο βασικές και πολυτιμες κολόνες (κι ας είναι φτιαγμένες από άλλο υλικό), εξίσου σημαντικές.

«Δουλεύοντας τόσα χρόνια δίπλα σε γυναίκες έχω διαπιστώσει πως έχουμε πολλές ιδιαιτερότητες. Είμαστε πολύπλευρες ως οντότητα, σαν ένα διαμάντι με φοβερές αντοχές. «Αυτό που με χαρά παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια είναι πως οι νέες γενιές που αποφασίζουν συνειδητά να κάνουν οικογένεια. Δίνουν έμφαση στη σωστή επικοινωνία, την αλληλοϋποστήριξη και τον σεβασμό στις ανάγκες του άλλου και όχι στην αντιπαλότητα».

«Από την εμπειρία μου δίπλα σε λεχώνες και γυναίκες που γεννούν έχω καταλήξει πως η γνώση είναι η δύναμη της κάθε μητέρας. Της δίνει αυτοπεποίθηση και σιγουριά στον ρόλο της. Καθώς και η γαλουχία είναι ανταπόσπαστο κομμάτι της μητρότητας, θα πρέπει να είναι μια ευχάριστη και εποικοδομητική διαδικασία που βαθαίνει τη σύνδεσή της με το μωρό, ώστε να μην την αποσυνδέει απο τις υπόλοιπη ζωή της. Πόλυ σημαντική είναι η υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον, απαιτείται συνεργασία».