ROLE MODELS

Η Μάγδα Φύσσα διάλεξε να δουλέψει προσφέροντας. Ακριβώς όπως ζει

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Η Μάγδα Φύσσα είναι μία γυναίκα σύμβολο. Αυτό δεν επιδέχεται αμφιβολίας. Είναι η γυναίκα που έγινε σύμβολο κάθε μάνας που διεκδικεί τη δικαίωση του παιδιού της, που μπήκε στον μόνο αγώνα που δεν θα ήθελε να μπει ποτέ, που στέκεται βράχος μόνο και μόνο για να υπερασπιστεί τη μνήμη του. Η Μάγδα Φύσσα έγινε σύμβολο του αντιναζιστικού αγώνα και η εικόνα της καθώς έβγαινε από το δικαστήριο τη μέρα της πρωτόδικης, καταδικαστικής απόφασης για την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, θα μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό μας.

Η Μάγδα Φύσσα ήταν εκείνη που το Μέρα25 πρότεινε κάποτε για τη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας κι εκείνη απέρριψε, αφού χαρακτήρισε τιμητική την πρόταση. Ήταν εκείνη που δέχτηκε υποδείξεις για το αν πρέπει να πενθεί «βουβά» ή όχι από τη δημοσιογράφο Λίνα Κλείτου, αλλά συνέχισε τον αγώνα της αδιαφορώντας για όλα αυτά. Ήταν εκείνη που ο κάθε ανώνυμος χρήστης του Twitter έβλεπε ως σίγουρη υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2023, κι εκείνη τελικά απέδειξε ψευδείς αυτές τις τοποθετήσεις.

Η Μαγδα Φύσσα είναι αυτή η γυναίκα που δεν ήθελε να γίνει σύμβολο, αλλά να που έγινε γιατί με τη στάση της έδειξε ότι δεν μπαίνει στα καλούπια που ήθελαν να τη βάλουν. Γιατί ο αγώνας της, όπως και η στάση ζωής της, έχει να κάνει με την πίστη της σε έναν καλύτερο, αλληλέγγυο και ισότιμο κόσμο.

Μάγδα Φύσσα Η Μάγδα Φύσσα την ημέρα της πρωτόδικης απόφασης για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
Η Μάγδα Φύσσα την ημέρα της πρωτόδικης απόφασης για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής.

Αυτή η πίστη μάλλον την οδήγησε να εργαστεί ως τραπεζοκόμος στις Κοινωνικές Υπηρεσίες του Δήμου Κερατσινίου. Άνεργη από το 2013, όταν δολοφονήθηκε ο γιος της, Παύλος Φύσσας, από τον χρυσαυγίτη, Γιώργο Ρουπακιά, φέτος η Μάγδα Φύσσα, μία δεκαετία μετά, ειδοποιήθηκε από τον ΟΑΕΔ για προσφορά εργασίας ως τραπεζοκόμος στις δομές παροχής συσσιτίων. Η Μάγδα Φύσσα μίλησε στην εφημερίδα Αυγή για τη νέα της αυτή δουλειά.

«Δουλεύω εδώ από τις 6 Μαρτίου και προσλήφθηκα μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Ένας συν ένας χρόνος εργασίας. Ήμουν άνεργη από το 2013. Για πρώτη φορά φέτος ειδοποιήθηκα από τον ΟΑΕΔ για προσφορά εργασίας: τραπεζοκόμος στις Κοινωνικές Υπηρεσίες του δήμου», είχε πει πριν από μερικές ημέρες στην εφημερίδα.

«Αν αρνηθείς τρεις φορές την προσφερόμενη εργασία, διαγράφεσαι από τα μητρώα του ΟΑΕΔ. Οι ανάγκες της οικογένειας είναι πολλές, αλλά ήμουν και έτοιμη πια για να επιστρέψω σε δουλειά. Γνώριζα για τα συσσίτια του δήμου, αλλά δεν τα είχα επισκεφθεί ποτέ», πρόσθεσε η Μάγδα Φύσσα.

Η μητέρα του Παύλου Φύσσα αναφέρθηκε στο πολύτιμο «μαζί» που δείχνει να κινεί τα πάντα στη νέα της εργασία. «Εδώ η λέξη-κλειδί είναι το “μαζί”. Λες και το σύμπαν συνηγορεί και βοηθά όλη η ομάδα εδώ να δουλεύει με αγάπη, σύμπνοια, φροντίδα, αλληλεγγύη και να μην το αντιλαμβάνεται ως αγγαρεία. Φροντίζουμε όλοι μας όσοι παίρνουν ένα πιάτο φαγητό από τα χέρια μας να μην αισθάνονται άβολα που έφτασαν σ’ αυτή την ανάγκη. Να μην έχουν ενοχή. Το κράτος τούς οδήγησε σ’ αυτή την ανημποριά. Αυτό έχει την ευθύνη για την αδυναμία τους. Δεν φταις εσύ, τους λέμε, που είσαι εδώ», εξήγησε η Μάγδα Φύσσα.

«Το σημαντικότερο για μένα είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται στην ανάγκη να μην χάσουν την αξιοπρέπειά τους. Εγώ νομίζω πως κάτι κάνω εδώ, κάτι προσφέρω στον άνθρωπο», συμπλήρωσε. «Μόνο που αυτές τις υπηρεσίες και τις δομές που έχει ο δήμος όφειλε να τις έχει το κράτος. Να μην εξαρτάται το λεγόμενο κοινωνικό κράτος από χορηγίες και δωρεές πλουσίων», δήλωσε έπειτα η Μάγδα Φύσσα.

Η ίδια επεσήμανε ότι έχει ήδη πάρει μεγάλες χαρές από την εργασία της ως τραπεζοκόμος στο δήμο Κερατσινίου. «Η μεγαλύτερή μου χαρά ήταν όταν τις γιορτές ένας ωφελούμενος των συσσιτίων έφερε σε όλους εμάς τους εργαζόμενους δωράκια εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του και το ευχαριστώ. Με το ένα χέρι έπαιρνε την μπλε σακούλα της αλληλεγγύης και με το άλλο επέστρεφε τη αγάπη του. Μεγαλείο», τόνισε η Μάγδα Φύσσα.

Και για τι μεγαλείο να μιλήσουμε εμείς, όταν το μεγαλείο της ψυχής αυτής της γυναίκας, που πολύ θα ήθελε να μην έχουμε κανέναν λόγο να την έχουμε μάθει, εκφράζεται κάθε τόσο μπροστά στα μάτια μας. Στον αγώνα της για δικαιοσύνη (με τα δυσβάσταχτα έξοδα που σίγουρα θα τον συνόδευαν), στην ατέλειωτη μάχη της με τον ναζισμό, στον τρόπο που επιλέγει να προσφέρει κάθε στιγμή σε όλους μας, είτε πάρουμε την μπλε σακούλα του συσσιτίου από τα δικά της χέρια, είτε απλά εμπνεόμαστε από εκείνη και τη δύναμή της για να προχωράμε μπροστά με πυξίδα εκείνο το πολύτιμο «μαζί».