Για τη Ραφαέλα Μιλτιάδους, δεν είναι το αναπηρικό αμαξίδιο το πρόβλημα, αλλά η κοινωνία
- 4 ΑΠΡ 2022
«Μία στιγμή είναι αρκετή για να σου αλλάξει τη ζωή». Μία φράση που πολλοί λένε, αλλά λίγοι «πιάνουν» το πραγματικό νόημα. Για τη Ραφαέλα Μιλτιάδου, αυτή η στιγμή ήρθε τον Αύγουστο του 2019. Η οδική σύγκρουση που είχε κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών της διακοπών στην Πάφο, θα την έστελνε σε νοσοκομείο του Ισραήλ. Εκεί, οι γιατροί θα την ενημέρωναν πως δεν θα περπατήσει ξανά.
Ο καιρός από τότε πέρασε και η ίδια, ύστερα από ένα διάστημα προσαρμογής και αποκατάστασης, βρήκε τα πατήματά της. Πλέον, το αναπηρικό αμαξίδιό της, έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς της. Κι αν νομίζεις πως αυτό το τελευταίο, είναι το βασικότερο εμπόδιό της, κάνεις λάθος. Γιατί τα εμπόδια που καλείται να προσπεράσει δεν είναι ανατομικής, αλλά κοινωνικής και εκπαιδευτικής φύσεως. Οι δυσκολίες που θέτει η κοινωνία, η κουλτούρα της και ο περίγυρος, είναι αυτές που εν τέλει πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας.
Με τα πολλά, η Ραφαέλα Μιλτιάδους είναι τη δεδομένη στιγμή Πρέσβειρα Οδικής Ασφάλειας στην Κύπρο. Η επιλογή της γι’ αυτήν τη θέση προέκυψε από την σπουδαία δράση για την ευαισθητοποίηση γύρω από ζητήματα οδικής ασφάλειας και την ανάγκη για ισότιμη πρόσβαση και σεβασμό στις ελευθερίες όλων των ατόμων με αναπηρία. Ανάμεσα, λοιπόν, σε αυτές τις φορές που η ίδια ύψωσε τη φωνή της για να πει τα αυτονόητα, συγκαταλέγεται και η παρακάτω.
Μία μικρή ανάρτηση που αποκαλύπτει το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος
Πιο συγκεκριμένα, με μία πρόσφατη ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Ραφαέλα Μιλτιάδους μάς έδωσε μία γεύση του καθημερινού αγώνα που δίνουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες για να καταφέρουν τελικά να ζήσουν όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Πόσο δύσκολη μπορεί να είναι μια βραδινή έξοδος στην πόλη, για ένα άτομο σε αναπηρικό αμαξίδιο; Όπως φαίνεται πολύ. Αρκούν, λοιπόν, μερικά παρκαρισμένα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια και στις ράμπες, κάποια κέντρα διασκέδασης χωρίς τουαλέτες ΑμεΑ, λίγες ακατάλληλες διαβάσεις πεζών που δεν παρέχουν πρόσβαση για ΑμεΑ και η Ραφαέλα Μιλτιάδους να αναγκάζεται να βγει στο δρόμο, για να καταλάβεις το μέγεθος του προβλήματος.
Τα «ευχαριστώ» της Ραφαέλας Μιλτιάδους σε όσους καταπνίγουν τα δικαιώματά της, ο καθένας με τον δικό του τρόπο
«Όμορφο πράμα να είσαι ανάπηρος στην Κύπρο μας. Να βγαίνεις έξω, να πηγαίνεις σε ένα χώρο διασκέδασης χωρίς τουαλέτα αναπήρων, να διασχίζεις το πεζοδρόμιο της Λεωφόρου Γρίβα Διγενή και να έχει καμιά 20αριά αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια, πάνω στις ράμπες γιατί πού να περπατούν τα πλάσματα, πού να παρκάρουν τις bmw και τις mercedes τους στους χώρους στάθμευσης.
Nα αναγκάζεσαι να κατέβεις μέσα στην Λεωφόρο έχοντας απέναντι τους «γρήγορους» της πρωτεύουσας. Nα ετοιμάζεσαι να διασχίσεις τη διάβαση πεζών και στην βιασύνη σου να μη βλέπεις το σκαλί (;;) και τελικά να πέφτεις κάτω στη μέση του δρόμου μπροστά στα δεκάδες αυτοκίνητα που είχαν σταματήσει για να περάσεις.
«Ευχαριστώ» λοιπόν δημόσια:
1. Τους συμπολίτες μου που σέβονται τον/την διπλανό/ή τους (not).
2. Το Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και τον Δήμο Λευκωσίας για τις εξαιρετικές υποδομές που στόχο έχουν την προσβασιμότητα, την συμπερίληψη και τα ίσα δικαιώματα των πολιτών (not)
3. Την Αστυνομία Κύπρου για την προληπτική τους δράση, καταγγέλλοντας τους παραβάτες που σταθμεύουν όπου να’ ναι (not)»
H Ραφαέλα Μιλτιάδους μιλάει για την κουλτούρα γύρω από τα ΑμεΑ, την ασυνειδησία, την ανοχή και την ατιμωρησία
Η κοινωνική ασυνειδησία και η έλλειψη παιδείας, δεδομένα με τα οποία πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπη, η Ραφαέλα Μιλτιάδους, ήταν θέματα που συζητήθηκαν και κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της στο edon.org.cy. «Προφανώς είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας. Η ασυνειδησία πηγάζει από το ότι ο καθένας βλέπει την ευκολία του, κι αγνοεί επιδεικτικά τον διπλανό του. Η ανοχή, η ατιμωρησία, η ευκολία με την οποία θα ξεπεραστεί μια όχι και τόσο σωστή πράξη είναι οι παράγοντες που στην τελική διευκολύνουν πολλούς, ώστε να παραβιάζουν επανειλημμένως τους κανόνες.
Και δεν μιλάω μόνο για τους χώρους στάθμευσης και τα πεζοδρόμια, αλλά και κτιριακές εγκαταστάσεις όπως χώροι εστίασης, καταστήματα, ξενοδοχεία, δημόσιες υπηρεσίες και κτίρια. Μεταξύ άλλων και σχολεία, κι άλλα πολλά που δεν τηρούν τις προδιαγραφές, αλλά λειτουργούν απρόσκοπτα», ανέφερε χαρακτηριστικά η Ραφαέλα Μιλτιάδους.
Αυτό, λοιπόν, που χρειαζόμαστε στον κόσμο μας είναι περισσότερος σεβασμός και μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, όπως ακριβώς επεσήμανε και η ίδια. «Περισσότερο σεβασμό στις ελευθερίες όλων. Αυτό χρειαζόμαστε. Να σκεφτούμε λίγο περισσότερο τι έχουμε και να ξεκινήσουμε να λειτουργούμε ως ‘ένα’ κι όχι ο καθένας την πάρτη του. Τα μικρά παιδάκια είναι απίστευτα. Η ενέργεια που παίρνουμε από εκείνα είναι τρομερή. Μαζί τους έχουμε ελπίδα, την βλέπουμε, είναι κοντά. Με τους μεγάλους, δυσκολάκι, αλλά θα το παλέψουμε», ανέφερε μεταξύ άλλων η Ραφαέλα Μιλτιάδους στην ίδια συνέντευξη και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο μαζί της.
