Πώς απαντάς όταν σου λένε πως δεν έχεις προϋπηρεσία;

Πώς απαντάς όταν σου λένε πως ενώ έχεις δυνατό βιογραφικό με παράλληλες σπουδές σε τρία πανεπιστήμια και πτυχία πέντε ξένων γλωσσών, δεν έχεις προϋπηρεσία;

Απαντά η Συνιδρύτρια του Women On Top, Στέλλα Κάσδαγλη, συγγραφέας, μεταφράστρια και εκπαιδεύτρια εφήβων και ενηλίκων.

Καταρχάς, μπράβο σου που προετοιμάζεσαι συστηματικά για τις πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις!

Για να δούμε, λοιπόν. Είναι μάλλον αλήθεια ότι δεν έχεις προϋπηρεσία, είναι όμως εξίσου αλήθεια ότι δεν έχεις εμπειρία που μπορεί να μεταφερθεί και να φανεί χρήσιμη στη θέση που θέλεις να κερδίσεις; Και μια ακόμα ερώτηση: για ποιον λόγο τελικά οι υποψήφιοι εργοδότες σου φαίνεται να έχουν τόσο ψηλά το θέμα «εμπειρία»;

Ας ξεκινήσω από το τέλος: πολλές φορές αντιμετωπίζουμε το αδιέξοδο που περιγράφεις («πώς να αποκτήσω εμπειρία αν κανείς δεν με προσλαμβάνει να κάνω μια δουλειά χωρίς να έχω εμπειρία;») ως αποτέλεσμα της κακομαθησιάς ή του παραλογισμού των εργοδοτών στην Ελλάδα -και τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Οι θεωρητικές γνώσεις και τα τυπικά προσόντα είναι, βέβαια, σημαντικά (δεν θα ήθελες να σου κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ένα άτομο που δεν έχει περάσει όλα τα μαθήματα της ιατρικής σχολής), ωστόσο, από μόνα τους δεν αρκούν για να κάνει κάποια ή κάποιος καλά τη δουλειά (οποιαδήποτε δουλειά – σίγουρα δεν θα ήθελες να σου κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ένα άτομο που έχει απλώς περάσει όλα τα μαθήματα της ιατρικής, χωρίς να έχει πατήσει ποτέ πόδι σε χειρουργείο).

Η πρακτική εμπειρία είναι από χρήσιμη έως απαραίτητη σε όλες τις δουλειές που καλούμαστε ή θέλουμε να κάνουμε, γιατί μας βοηθάει να αναπτύξουμε δεξιότητες οργάνωσης, επικοινωνίας, διαχείρισης χρόνου, συμπεριφοράς και πολλές άλλες που οδηγούν σε ένα -καλό- αποτέλεσμα: όταν μας ζητηθεί να αναλάβουμε μια μικρή ή μεγάλη ευθύνη δεν θα εκθέσουμε την εταιρεία και δεν θα βρεθούμε να σπαρταράμε σαν ψάρια έξω από το νερό.

Τα καλά νέα είναι ότι αυτές οι δεξιότητες δεν αναπτύσσονται μόνο μέσα σε ένα επίσημο και οργανωμένο εργασιακό περιβάλλον. Αυτό σημαίνει πως όταν σε μια συνοδευτική επιστολή ή σε μια συνέντευξη κληθείς να περιγράψεις την εμπειρία σου, μπορείς σίγουρα να ανακαλύψεις, στη ζωή σου όπως την έχεις ζήσει ως τώρα, καταστάσεις και πλαίσια που σου έδωσαν την ευκαιρία να αναπτύξεις τα προσόντα που τόσο πολύτιμα είναι για τον μελλοντικό εργοδότη σου:

• Βοήθησες ποτέ τους γονείς σου ή άλλους ενήλικες στη δική τους δουλειά;
• Ανέλαβες ποτέ την ευθύνη ατόμων που δεν μπορούσαν μόνα τους να φροντίσουν τον εαυτό τους (παιδιών, ασθενών ή ηλικιωμένων);
• Έκανες ποτέ στη διάρκεια των σπουδών σου κάποια εργασία που, εκτός από διάβασμα και γράψιμο, απαιτούσε την επικοινωνία με ανθρώπους, τη συλλογή στοιχείων, την ομαδική συνεργασία ή άλλες δραστηριότητες που θα σου ζητηθούν και στο πλαίσιο της δουλειά σου;
• Συμμετείχες ποτέ σε κάποια εθελοντική προσπάθεια;
• Έφτιαξες ποτέ κάτι που δεν υπήρχε, από το μηδέν; (Εκτός από μπράουνις. Τα μπράουνις δεν πολυμετράνε, εκτός αν έφτιαξες πάρα πολλά μπράουνις που σου ζήτησε κάποιος, σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς πολλές απώλειες στην κουζίνα.)

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας σου, εστίασε σε όποια ή όποιες από αυτές τις περιπτώσεις ισχύουν για σένα, κάνε μια λίστα με τις δεξιότητες που ανέπτυξες μέσα από αυτές και οι οποίες μπορεί να είναι χρήσιμες στην πρώτη σου δουλειά και βρες τον καλύτερο τρόπο να τις παρουσιάζεις, συνδέοντας κάθε εμπειρία με μία ή περισσότερες δεξιότητες -ή το αντίστροφο.

Ας μου επιτρέψεις, ωστόσο, να συμπληρώσω κάτι εδώ: όπως ανέφερα και πιο πάνω, το πρόβλημα «η δουλειά γεννάει την εμπειρία ή η εμπειρία τη δουλειά;» δεν προκύπτει τόσο από τις επιχειρήσεις που ζητάνε την εμπειρία, αλλά από το σύστημα που δεν υποστηρίζει τα νέα άτομα να την αποκτήσουν.

Κι εδώ έρχεται ένα τρίτο ερώτημα: θα μείνεις στο ότι το σύστημα είναι ατελές ή θα προσπαθήσεις να βρεις τρόπο να ξεπεράσεις τις ατέλειές του; Αν επιλέξεις το πρώτο, τότε το αρχικό κομμάτι της απάντησής μου σου αρκεί. Αν, ωστόσο, αναγνωρίζεις την ανάγκη να κάνεις το δεύτερο, να μερικές ιδέες που μπορεί να σου φανούν χρήσιμες ώστε, εκτός από έτοιμες απαντήσεις, να αρχίσεις σιγά σιγά να χτίζεις και μια πραγματική εργασιακή εμπειρία -για τον εαυτό σου αλλά και για την επόμενη φορά που θα σου ζητηθεί:

Εθελοντισμός, εθελοντισμός, εθελοντισμός

Βρες έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εμπιστεύεσαι και εκτιμάς και ο οποίος έχει ανάγκη από εθελόντριες σε θέσεις που σχετίζονται με το επόμενο βήμα που ονειρεύεσαι για σένα, και αφιέρωσέ του όσο χρόνο σου επιτρέπουν οι οικονομικές σου δυνατότητες και οι υπόλοιπες υποχρεώσεις σου.

Φτιάξε τη δική σου δουλειά

Δεν χρειάζεται να επενδύσεις για να φτιάξεις μια ολόκληρη επιχείρηση, ωστόσο, ανάλογα με το αντικείμενό σου μπορείς να ξεκινήσεις μόνη σου πιλοτικά πρότζεκτ που θα σου δώσουν εμπειρία και ταυτόχρονα θα δείξουν και στους γύρω σου τι μπορείς να κάνεις. Εγχειρήσεις, φυσικά, δεν θα σου συνιστούσαμε να κάνεις, ωστόσο, μπορείς να φτιάξεις (δωρεάν!) ένα blog κι εκεί να παρουσιάσεις τη δουλειά σου ή να προσφέρεις, με μικρή αμοιβή, τις υπηρεσίες σου σε κάποια φίλη ή φίλο που τις χρειάζεται.

Πρακτική άσκηση

Ναι, υπάρχουν και προγράμματα πρακτικής άσκησης που καλύπτουν ένα μέρος των εξόδων διαβίωσής σου. Γίνε ειδική στην αναζήτηση ψάχνοντας όχι μόνο σε ελληνικές πλατφόρμες και ιστοσελίδες εταιριών, αλλά και σε sites ξένων πρεσβειών, ιδρυμάτων και επιχειρήσεων που πολλές φορές υλοποιούν προγράμματα για νέες και νέους από όλο τον κόσμο.

Όλες αυτές οι στρατηγικές έχουν το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι σε βοηθάνε να δικτυωθείς με ανθρώπους που όχι μόνο θα εμπλουτίσουν τη ζωή σου, αλλά μπορεί να σε βοηθήσουν να βρεις και την επόμενή σου δουλειά.

Καλή επιτυχία!

Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου εδώ.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ