ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Τα 6 είδη ανθρώπων που σαμποτάρουν την ίδια τους την ευτυχία. Μήπως είσαι μία από αυτούς;

Unsplash

Όλοι κάνουμε σαμποτάζ στον εαυτό μας, αλλά καλό είναι να γίνεται σε μικρό βαθμό έτσι ώστε να μην απειλείται η ευτυχία μας.

Είμαστε άνθρωποι και δεν έχουμε τις απαντήσεις σε όλα. Και λάθη θα κάνουμε και τα ίδια μοτίβα συμπεριφοράς θα επαναλαμβάνουμε. Το πιο σημαντικό όμως είναι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να ξέρουμε σε ποια κατηγορία εμπίπτουμε και τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιωθούμε. Διότι η ευτυχία αξίζει σε όλους μας και σε αυτό δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

Παρακάτω θα δεις τις πιο κλασικές κατηγορίες προσωπικότητας που βάζουν αυτογκόλ στη χαρά, κι ας μην το κάνουν συνειδητά. Αν εντοπίσεις τον εαυτό σου σε πάνω από 1, μην τρομάξεις. Είναι απολύτως φυσιολογικό.

Αυτός που υπεραναλύει

Overanalysis brings paralysis αφενός, και κανείς δεν κατάφερε πολλά υπεραναλύοντας τα πάντα αφετέρου. Τι εννοώ με αυτό; Είναι πολύ καλό που σκέφτεσαι καλά προτού πράξεις, αλλά όταν αναλύεις την παραμικρή λεπτομέρεια, τείνεις να επικεντρώνεσαι στα αρνητικά. Αμφισβητείς συνέχεια τον εαυτό σου και δεν λειτουργείς ποτέ αυθόρμητα ή με βάση το ένστικτό σου (το οποίο συνήθως ξέρει καλύτερα από το μυαλό σου).

Εσύ που προδιαθέτεις μία κατάσταση και χάνεις την ευτυχία

«Δεν πρόκειται να πάω σε αυτό το πάρτι (τότε που πηγαίναμε) γιατί θα περάσω χάλια, δεν θα έχει ενδιαφέρον και θα βαρεθώ». Αυτή η κατηγορία ανθρώπων που προεξοφλεί μία κατάσταση και είναι απόλυτα σίγουρος ότι θα πάει έτσι ακριβώς. Μόνο που αυτή η στάση δεν σε κάνει μέντιουμ και ενορατικό άνθρωπο, αλλά σου στερεί κάθε πιθανότητα χαράς και έκπληξης. Διότι πόσα και πόσα πράγματα δεν έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις;

Όταν «προστατεύεις» τον εαυτό σου

Μία πρόταση που με θυμώνει, αλλά κυρίως με στενοχωρεί. Είναι οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί στο παρελθόν και νομίζουν ότι προστατεύουν τον εαυτό τους με το να μην δοθούν ξανά. Δεν ανοίγονται, δεν εκτίθενται και συνήθως δείχνουν ένα πολύ σκληρό προσωπείο. Το αποτέλεσμα όμως είναι να έλκουν ανθρώπους που θα τους απογοητεύσουν ξανά και δεν μπαίνουν ποτέ βαθιά και ουσιαστικά στις σχέσεις. Guess what, όλοι έχουμε πληγωθεί, αλλά συνεχίζουμε γιατί έτσι είναι η ζωή. Είτε μόνοι, είτε με τη βοήθεια ειδικού.

Το control freak

Προσπαθείς να ελέγξεις τα πάντα έτσι ώστε να σιγουρευτείς ότι δεν θα υπάρξει καμία έκπληξη και θα είσαι προετοιμασμένη, ό,τι κι αν συμβεί. Σου έχω νέα, αλλά η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, ειδικά όταν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο. Αυτό που πετυχαίνεις είναι να είσαι σε μία μόνιμα αγχώδη κατάσταση, να υποφέρεις και να μην μπορείς να αφεθείς.

Ο τελειομανής

Θα έλεγε κανείς ότι είναι κάτι παρόμοιο με το control freak. Απλά ο τελειομανής έχει φτιάξει την ιδέα του τέλειου εαυτού του (που δεν υπάρχει) και προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτό. Αυτό όμως οδηγεί στο να κρίνει πολύ αυστηρά τον εαυτό του και στο να μην μπορεί να χαρεί, ούτε τις επιτυχίες του.

Αυτός που βλέπει «άσπρο ή μαύρο» (και όχι την ευτυχία)

Δεν υπάρχει ενδιάμεσο χρώμα. Δυσκολεύεται να κάνει συμβιβασμούς και διαπραγματεύσεις και αν δεν γίνεται κάτι όπως το θέλει, κλείνεται στο καβούκι του. Νομίζει ότι ανήκει στα άκρα και motto του είναι το «όλα ή τίποτα». Το αποτέλεσμα όμως είναι να νιώθει υπερβολικό άγχος, να μην μπορεί να βρει μία μέση λύση και να απορρίπτει πράγματα και ανθρώπους, που ίσως του χαρίσουν την απόλυτη επιτυχία. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ αυστηρός με τον ίδιο του τον εαυτό.