Συγκρίνεσαι με άλλες γυναίκες; Αχ, αυτό το βάσανο

Το ξέρω ότι το έχεις κάνει. Έλα μην το αρνείσαι. Όπως το έχω κάνει κι εγώ. Όπως το το έχουμε κάνει όλες μας. Σου λέει κάτι η σκηνή;!: να έχεις απέναντι σου μια άγνωστη, να την “περνάς ακτινογραφία” από τα παπούτσια, σώμα, ντύσιμο, μαλλιά, πρόσωπο, πόσο γοητευτική, περιποιημένη και συγκροτημένη φαίνεται… και να μπαίνεις στην διαδικασία να συγκριθείς μαζί της και να μετράς σε ποια σημεία υστερείς ή υπερτερείς.

Προσωπικά πάντως, έχω την επιπλέον βλάβη-πηγαία αντίδραση, να της μιλήσω με τα πιο κολακευτικά λόγια, μέχρι παρεξηγήσεως δηλαδή, σε γλώσσα που πλησιάζει τον τρόπο ενός άντρα… Ουδέν σχόλιο, παρακαλώ… Και συνεχίζω. Σταματώ κοπέλες – αλλά και αγόρια – στο δρόμο όταν δω κάτι αφοπλιστικά εξαιρετικό, θέλοντας να εκφράσω απευθείας το θαυμασμού μου!!!

Mirror Tale

Μην αισθάνεσαι άσχημα. Σκέψου ότι κάποια ένιωσε ακριβώς έτσι, βλέποντας εσένα, ενδεχομένως και με φθόνο. Παραδείγματος χάριν: καθώς παρακολουθούσε πόσο καλά τα έχεις καταφέρει εσύ στη δουλειά σου! Βλέποντάς σε όχι μόνο να κερδίζεις χρήματα αλλά και την αναγνώριση των άλλων, αμφιβάλλοντας εάν η ίδια θα μπορούσε ποτέ να κατακτήσει ποτέ και να αποκτήσει κάτι ανάλογο.

Από την άλλη, το θέμα της εμφάνισης! Το οφθαλμοφανές. Take the picture: σκάει μύτη κυπαρισσάκι αψηλό, 20 Μαΐων, με τον ποπό στο σβέρκο, χυτά πόδια μέχρι τον αφαλό, μάτι αμυγδαλωτό, μαλλί πλούσιο… Θαύμασέ το και σκέψου (υπόθεση εργασίας): “μπορεί να έχω κάποια κιλά παραπάνω, αλλά είμαι πλέον μητέρα, δύο υπέροχων παιδιών και δεν θα το άλλαζα αυτό με τίποτα!”. Πόσο “γενναίο” να μπορούμε να αναγνωρίζουμε κάποιας άλλης τα χαρίσματα, χωρίς όμως να υποτιμούμε αυτά που έχουμε εμείς!

Moment of truth

Όσο διαβάζεις αυτές τις γραμμές πιθανότατα να έχεις ήδη σκεφτεί, περισσότερο από μία φορά, “Μα τι μας λες τώρα μαντάμ;! Υπάρχει τέτοια μεγαλοψυχία, ειδικά μεταξύ γυναικών;”

Η αλήθεια είναι ότι κανένας μας δεν είναι απολύτως ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Είναι στη φύση του ανθρώπου το ανεκπλήρωτο, και ειδικά σε εμάς, στη γυναίκεια φύση, υπάρχει εντονότερα, περισσότερο από ότι στους άντρες, ο παράγοντας του ανταγωνισμού.

Perfection sucks

Εντάξει υπάρχει κι ένας άλλος παράγοντας πονηρός και “υποχθόνιος” που μας μπριζώνει και μας βάζει σε μια διαρκή καθημερινή διαδικασία σύγκρισης. Συνειδητά αλλά κυρίως ασυνείδητα… Μία ολόκληρη βιομηχανία που προσπαθεί να μας κάνει να μην αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας. Που προσπαθεί, επιτυχημένα, να μας πλασάρει το απόλυτο, το ιδανικό. Πολύ όμορφες, πολύ ψηλές, πολύ αδύνατες, με πολύ ωραία ρούχα, με πολλά λεφτά, με πολύ όμορφους συντρόφους. Όλα στον υπερθετικό.

What’s the point?

U R U

Ωραία, ε και λοιπόν; Πάντα θα υπάρχει κάποιος ομορφότερος, καλύτερος, ψηλότερος και πλουσιότερος. Θα κάτσουμε να σκάσουμε βουτηγμένοι στη χαιρεκακία μας, μένοντας στο τι δεν έχουμε; Και θα συνεχίσουμε να θεωρούμε ότι η ευτυχία θα έρθει μόνο όταν αποκτήσουμε αυτά ακριβώς που δεν έχουμε;

Για να το πάρουμε αλλιώς…!

Μπορούμε όλα αυτά που παρατηρούμε γύρω μας, τα επιτεύγματα και τα χαρίσματα, τα αγαθά των άλλων ανθρώπων, να τα χρησιμοποιήσουμε ως μοχλό βελτίωσης και όχι ως αφορμή για καθημερινή απαξίωσης.

Όλες μας διαθέτουμε παραπάνω από ένα χάρισμα. Περισσότερα από ένα στοιχεία για τα οποία είμαστε υπερήφανες για τον εαυτό μας και δεν θα τα αλλάζαμε με τίποτα!

Γιατί να θέλω να γίνω κάποια άλλη αφού μπορώ να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου!; Θα ενισχύσω τα προτερήματα μου και θα βελτιώσω τις “αδυναμίες” μου. Εκεί βρίσκεται η δύναμη μου. Στον καλύτερο εαυτό μου τον οποίο αγαπώ. Και ως εκ θαύματος… έχω την μεγαλοψυχία, την άνεση να θαυμάζω, να εκτιμώ τα “ωραία” των άλλων χωρίς ίχνος κατωτερότητα, χωρίς ίχνος φθόνου.

Νιώσε ευλογημένη για τη μοναδικότητα σου, όσα έχεις αλλά και όσα δεν έχεις, είναι που τελικά σε κάνουν τόσο μοναδική!

Διαβάστε επίσης στο kl2real.gr:

DIY – Πρακτικές ιδέες για να κάνεις τον τοίχο σου ξεχωριστό!

RealTaLK with…Coco