Πολυσυντροφικότητα: Στην καρδιά μιας πολυσυντροφικής σχέσης
- 15 ΦΕΒ 2024
Η πολυσυντροφικότητα (polyamory) εφαρμόζεται όλο και περισσότερο ως μοντέλο ερωτικής σχέσης. Απεικονίσεις ανοιχτών σχέσεων εμφανίζονται πιο συχνά στα social media και στην pop κουλτούρα, ενώ παράλληλα η ηθική της συναίνεσης συζητείται στη δημόσια σφαίρα σε μεγαλύτερο βαθμό.
Η πολυσυντροφικότητα στο μικροσκόπιο
Pexels
Αλλά η αυξημένη ορατότητα της μη μονογαμίας και των παραλλαγών της, δεν σημαίνει ότι όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνουν στην πράξη. Τι ακριβώς είναι λοιπόν η πολυσυντροφικότητα και σε τι διαφέρει από τις μη μονογαμικές, ανοιχτές σχέσεις και σε τι από την πολυγαμία;
Η πολυσυντροφικότητα αποτελεί μια μορφή ανοιχτής σχέσης και περιλαμβάνει συναινετικές σχέσεις με ανθρώπους κάθε φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Οι πολυσυντροφικοί (polyamorous) απορρίπτουν την άποψη ότι η σεξουαλική και σχεσιακή αποκλειστικότητα είναι απαραίτητες για βαθιά αφοσιωμένες, μακροπρόθεσμες σχέσεις. Οι πολυσυντροφικες σχέσεις είναι ποικίλες, αντανακλώντας τις επιλογές των ατόμων, αλλά με επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά ή αξίες, όπως την αγάπη, την ισότητα και την επικοινωνία.
Σε τι διαφέρει η πολυσυντροφικότητα από τις υπόλοιπες μορφές ερωτικών σχέσεων;
Πολυσυντοφικότητα (Polyamory)
Η πολυσυντροφικότητα έχει περιγραφεί ως συναινετική, ηθική, και υπεύθυνη μη-μονογαμία. Η πολυσυντροφικότητα δεν αναφέρεται στην αναζήτηση περιστασιακών σεξουαλικών επαφών. Δεν έχει να κάνει με παράνομες σχέσεις, ούτε με την πατριαρχική πολυγαμία ή ακόμα και με το swinging (ανταλλαγή ερωτικών συντρόφων).
Κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 εμφανίστηκε μια σειρά από κινήματα τα οποία αμφισβητούσαν το σύστημα και διεκδικούσαν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες, Σ’ εκείνη την εποχή βρίσκονται οι ρίζες της πολυσυντροφικότητας, ενώ το 1990 πρωτοεμφανίστηκε ο όρος polyamorous (πολυσυντροφικός/ή).
Οι άνθρωποι που έχουν πολυσυντροφικές σχέσεις, είναι ανοιχτοί και ειλικρινείς μεταξύ τους για τους άλλους συντρόφους τους. Η επιτυχία εξαρτάται από την ειλικρίνεια, την ακεραιότητα και την επικοινωνία. Οι πολυσυντροφικές σχέσεις προκειμένου να είναι ηθικές, ορίζουν από την αρχή τι επιτρέπεται και τι όχι.
Πολυγαμία (Polygamy)
Σύμφωνα με τον Θάνο Ασκητή, η πολυγαμία αποτελεί ένα είδος σχέσης όπου οι σύντροφοι είναι ταυτόχρονα και σύζυγοι μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα είδος που συναντάται πιο σπάνια, κυρίως λόγω των υφιστάμενων νομικών περιορισμών. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, η πολυγαμία θεωρείται παράνομη και για αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις τα μέλη μιας τέτοιας σχέσης περιορίζονται στο να συνάψουν γαμήλιους δεσμούς μόνο με έναν εκ των συντρόφων τους.
Επειδή, όμως, κάποιοι φαίνεται να μην αρέσκονται από το αυστηρά δομημένο, γύρω από κανόνες και «πρέπει», μοντέλο των πολυσυντροφικών σχέσεων, δημιούργησαν έναν τύπο σχέσης που πάει κόντρα σε οποιαδήποτε σταθερά θα μπορούσε να υπάρξει.
Σχέσεις με ανταλλαγή ερωτικών συντρόφων (swinging)
Ο σεξουαλικός χαρακτήρας εδώ είναι ξεκάθαρος, καθώς οι δύο σύντροφοι που μοιράζονται μονογαμική σχέση προσυμφωνούν και συναινούν στη σεξουαλική συνεύρεση με τρίτα πρόσωπα, με στόχο την συντροφική τους εξέλιξη και τον εμπλουτισμό της σεξουαλικής τους ζωής.
Ανοιχτού τύπου σχέση (Open Relationship)
Οι δύο σύντροφοι, στην ανοιχτού τύπου σχέση, συμφωνούν από κοινού στο να βλέπουν άλλους ανθρώπους είτε συναισθηματικά, είτε σεξουαλικά, είτε και τα δύο. Αν και κυριότερος τύπος ανοιχτών σχέσεων είναι ο σεξουαλικός.
Σχεσιακή Αναρχία (Relationship Anarchy)
Οι υποστηρικτές της θεωρούν πως δεν θα έπρεπε να υφίστανται κανόνες ή προσδοκίες σε κανένα τύπο σχέσης, ούτε πως κάποιο είδος ερωτικού δεσμού υπερτερεί έναντι των άλλων. Με βάση αυτή την οπτική, μια συντροφική σχέση αντιμετωπίζεται ως εξίσου σημαντική με μία ερωτική, ενώ η μονογαμία γίνεται αντιληπτή ως ένας αφύσικος περιορισμός, καθώς, όπως υποστηρίζουν ο άνθρωπος είναι ων φύσει πολυγαμικό.
Πολυσυντροφικότητα και ζήλια
Πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται σε πολυσυντροφικές σχέσεις, ζηλεύουν. Ωστόσο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη ζήλια είναι διαφορετικός από τον τρόπο που το εκδηλώνουν οι άνθρωποι σε μονογαμικές σχέσεις.
Συνήθως το βλέπουν ως ανασφάλεια ή φόβο τον οποίον θέλουν να δουλέψουν και να ξεπεράσουν. Λιγότερο ως ένα πρόβλημα, ικανό να τελειώσει τη σχέση. Η ζήλια άλλωστε μπορεί να εμφανιστεί σε όλα τα είδη σχέσεων. Για πολλούς δε αποτελεί μια ευκαιρία να κοιτάξουν προς τα μέσα, πυροδοτώντας μια ουσιαστική συζήτηση.
Ως όρος, η πολυσυντροφικότητα είναι για πολλούς δύσκολος ως προς την κατανόησή του. Ειδικά για όσους έχουν εξ ’ολοκλήρου μονογαμικές σχέσεις. Η σημαντικότερη αλλαγή στο κεφάλαιο «ερωτικές σχέσεις», είναι η κατάρριψη της μονογαμίας. Εκεί που η μονογαμία αποτελούσε θεμέλιο, στο οποίο στηριζόταν μια σχέση, σήμερα οι σύντροφοι εκφράζουν «δεύτερες» σκέψεις στο αν θέλουν να δεσμευτούν στην αποκλειστικότητα που συνεπάγεται η μονογαμία.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να κερδίζουν έδαφος οι μη μονογαμικές σχέσεις, δηλαδή αυτές που αποτελούνται από δύο άτομα και πάνω και οι σύντροφοι εμπλέκονται ρομαντικά ή/και συναισθηματικά ή/ και σεξουαλικά. Μια ομπρέλα επιλογών, κάτω από την οποία, όλοι μπορούν να βρουν αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.
