9 φράσεις που λένε όσοι θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους
- 22 ΝΟΕ 2025
Η συναισθηματική ανωριμότητα δεν εκδηλώνεται πάντα με έντονες αντιδράσεις ή ξεσπάσματα. Συχνά, ακούγεται απολύτως φυσιολογική. Καλύπτεται πίσω από μικρές φράσεις που μοιάζουν λογικές, καθημερινές, ακόμη και αθώες μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι σε αφήνουν μπερδεμένη/ο, ενοχική/ό ή σαν να αμφισβητείς τη δική σου πραγματικότητα. Αν έχεις βρεθεί ποτέ να κάνεις δεύτερες σκέψεις για τα συναισθήματά σου μετά από μια συζήτηση, πιθανότατα έχεις έρθει σε επαφή με τέτοιες συμπεριφορές.
Ακολουθούν 9 φράσεις που χρησιμοποιούν συναισθηματικά ανώριμα άτομα για να αποφύγουν κάθε μορφή ευθύνης και τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτές.
Φράσεις που λένε όσοι θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους
1) «Δεν το εννοούσα έτσι»
Η φράση ακούγεται αθώα. Όμως συχνά χρησιμοποιείται ως τρόπος να ακυρωθεί το πώς ένιωσες. Αν η πρόθεση γίνεται ασπίδα, τότε η ουσία, δηλαδή το αποτέλεσμα της πράξης, παραβλέπεται. Ένας ώριμος άνθρωπος θα ακουγόταν κάπως έτσι: «Δεν το εννοούσα, αλλά καταλαβαίνω πώς σε επηρέασε».
2) «Είσαι πολύ ευαίσθητος/η»
Αντί να αναλάβουν ευθύνη για τον τρόπο που μίλησαν ή συμπεριφέρθηκαν, μεταφέρουν το βάρος επάνω σου. Πρόκειται για έναν τρόπο να φιμωθεί η ευαλωτότητα, όχι να προστατευθεί.
3) «Δεν μπορώ να πω τίποτα σωστά»
Μια φράση που μετατρέπει τη συζήτηση από εξερεύνηση σε δραματική παράσταση. Ξαφνικά ο άλλος γίνεται «θύμα» και εσύ υποχρεωμένος να τον παρηγορήσεις, αντί να παραμείνεις στο επίκεντρο της ουσίας.
4) «Απλώς αστειευόμουν»
iStock
Όταν το «αστείο» πληγώνει και η αντίδρασή σου ακυρώνεται, τότε δεν ήταν χιούμορ, αλλά προσπάθεια ελέγχου. Η πραγματική πρόθεση δεν ήταν το γέλιο, αλλά η δοκιμή των ορίων σου.
5) «Υπερβάλλεις»
Είναι μια μορφή ήπιας υποβάθμισης της πραγματικότητάς σου. Με αυτόν τον τρόπο μετατοπίζεται το επίκεντρο από τη συμπεριφορά τους στη δική σου αντίδραση, δημιουργώντας αμφιβολία και σύγχυση.
6) «Έτσι είμαι εγώ»
Μια φράση που κλείνει κάθε πόρτα για συζήτηση και εξέλιξη. Αντί για αυτογνωσία, κρύβει πείσμα και άρνηση αλλαγής.
7) «Εσύ το έκανες πρώτος/η»
Αντί να δουν τι έκαναν, προσπαθούν να εξισώσουν ευθύνες για να αποφύγουν τη δική τους. Το πρόβλημα δεν λύνεται, απλώς μετατοπίζεται.
8) «Δεν θυμάμαι»
Η επιλεκτική μνήμη μπορεί να είναι εργαλείο αποφυγής. Όταν «ξεχνάνε« μόνο όσα τους φέρνουν αντιμέτωπους με ευθύνη, δεν πρόκειται για σύμπτωση, αλλά για μηχανισμό άμυνας.
9) «Πάμε απλώς παρακάτω»
Φαίνεται συμφιλιωτικό, αλλά είναι συχνά μια προσπάθεια να κλείσει άβολα θέματα χωρίς πραγματική επίλυση. Το πρόβλημα παραμένει, απλώς θάβεται.
Συναισθηματική ανωριμότητα και ευθύνες
Η αναγνώριση αυτών των φράσεων δεν είναι επίθεση, ούτε διάγνωση. Είναι εργαλείο αυτοπροστασίας. Η συναισθηματική ανωριμότητα δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι «κακός», αλλά ότι δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει ευθύνη, ενοχή ή ευαλωτότητα. Και όσο καλύτερα εντοπίζεις αυτά τα μοτίβα, τόσο λιγότερο σε επηρεάζουν. Η ωριμότητα δεν φαίνεται από την τελειότητα, αλλά από τη διάθεση να πεις: «Ναι, έκανα λάθος και θέλω να μάθω από αυτό».
