Μύρωνας Στρατής: “Αυτό που μου συμβαίνει με έχει ξεπεράσει σε πολλά επίπεδα”

Όταν τον συνάντησα με αφορμή τον νέο του δίσκο “Βαθιές Αναπνοές” που κυκλοφορεί από την Cobalt Music, εκτός από το να του ανοίξω κουβέντα για τις ζωντανές εμφανίσεις, τη μιζέρια, τη μαγειρική και τα ταξίδια, δε θα μπορούσα να μην του ζητήσω να κάνει έστω και για λίγο ένα ταξίδι προς τα πίσω και να δει τον εαυτό του, τότε που έκανε τα πρώτα βήματα σε ένα δύσκολο χώρο. “Η φράντζα ήταν μια αντίδραση δική μου. Επειδή ήμουν πολύ μαζεμένο και ντροπαλό παιδί, ήταν η άμυνα μου. Δεν ήμουν emo, δεν είχαν μόνο οι emo φράντζες. Ήμουν πολύ χαμογελαστό παιδί” ανέφερε χαρακτηριστικά.

Παραμένει χαμογελαστός αλλά πια τα μαλλιά δεν του κρύβουν τα μάτια και είναι προφανώς πιο άνετος με τον κόσμο. “Αυτό που μου συμβαίνει με έχει ξεπεράσει σε πολλά επίπεδα. Δεν περίμενα ότι θα με κοιτάνε στο δρόμο ή ότι θα ξέρουν τα τραγούδια μου. Εγώ απλά έπαιζα κιθάρα και ήμουν χαρούμενο παιδί” σημειώνει και συνεχίζει: “Η αποδοχή είτε είναι από 3 άτομα είτε από 3 εκατομμύρια, είναι αποδοχή. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ότι κάποιος σε θαυμάζει και σε γουστάρει”.

Παρέα με τον Ησαΐα Ματιάμπα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, γεμίζει όποιο μαγαζί και να πηγαίνει. Οι δυο τους ταιριάζουν πολύ στην σκηνή και μετά την ολοκλήρωση των εμφανίσεων στον Σταυρό του Νότου Plus, ετοιμάζουν κι άλλα πολλά live τα οποία δεν θα έχουν μόνο ηλεκτρικές κιθάρες και δικά τους κομμάτια αλλά και λαϊκό πρόγραμμα. “Ξεκίνησε σαν εσωτερικό αστείο αλλά πια το κάνουμε γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει ο κόσμος που θα ‘ρθει να περάσει και λίγο καλά. Είπαμε θα αυτοσαρκαστούμε, θα κάνουμε λαϊκό πρόγραμμα και πάει πάρα πολύ καλά. Οι περισσότεροι που έρχονται χορεύουν και γελάνε” αναφέρει. Όσο για τις ταμπέλες; “Δεν έχω πρόβλημα με τις ταμπέλες και στην Ελλάδα ευτυχώς αυτό που σε ορίζει είναι η δισκογραφία σου και όχι το ζωντανό πρόγραμμα” απαντάει.

 Πολύς κόσμος αισθάνεται όμορφα και απελευθερώνεται με το να βρίζει

Μιλώντας για δισκογραφία, εδώ και μια εβδομάδα ο κόσμος ακούει την τέταρτη ολοκληρωμένη του δουλειά. Ο ίδιος αγαπάει ιδιαίτερα το τραγούδι “Βαθιές αναπνοές”, ενώ όταν του ζητάω να μου μιλήσει για τα υπόλοιπα τραγούδια, δεν παραλείπει να μου αναφέρει και το προβοκατόρικο “Παντρέψου με” που όπως παραδέχεται το έγραψε για να γίνει επιτυχία και ναι, γιατί όχι να ακουστεί και σε πρόταση γάμου.

Ένα άλλο νέο κομμάτι που έχει ήδη αγαπηθεί δεν είναι άλλο από το “Nικάει το Φιλί” που έχει και ένα φανταστικό video clip, με τον Μύρωνα σε ρόλο Leonardo DiCaprio και όχι μόνο, να ανταλλάσσει φιλία στο στόμα, on camera. “Εννοείται ότι ντρεπόμουν. Ήταν πιο επίπονο από όσα φανταζόμουν. Άλλο να φιλάς μια κοπέλα στον καναπέ σου, άλλο μια κοπέλα με τον σκηνοθέτη, με κάμερες, με φωτιστές, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Έπεσε η ιδέα, συνέβη και αυτό, πάει πέρασε. Δεν το είχα ξανακάνει.” σημειώνει γελώντας.

“Νικάει το φιλί;” τον ρωτάω. “Εγώ θέλω να πιστεύω ότι ναι. Δε δίνω εγγύηση αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε” απαντάει. Του ζητάω να θυμηθεί φιλιά off camera και δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτό. Από κινηματογραφικό φιλί, το αγαπημένο του είναι στο Notebook – “βροχές, χαμός”. Σε ό,τι αφορά τα δικά του, αξέχαστο φιλί είναι κάθε φιλί που δίνεται σε μια νέα σχέση και κακό φιλί ήταν το πρώτο του, γιατί το είχε δώσει παίζοντας μπουκάλα. “Μετά κατάλαβα ότι δεν είναι ακριβώς έτσι” προσθέτει με χιούμορ. Το καλό φιλί (χτυπάτε τύμπανα) είναι για εκείνον το φιλί της μαμάς του (λιώστε).

Όλα του τα τραγούδια και σε αυτό τον δίσκο, έχουν να κάνουν με τον έρωτα. “Δε φοβάσαι μη σε πουν….” ξεκινάω να κάνω την ερώτηση και με συμπληρώνει πριν προλάβω να ολοκληρώσω: “Γλυκερό;” αναρωτιέται και δίνει κατευθείαν την απάντηση.  “Όχι. Ο δρόμος που ‘χω πάρει καλλιτεχνικά είναι διασκεδαστικός. Θα ήθελα όποιος ενδιαφέρεται για μένα, να έρθει, να περάσει καλά και αυτό”. Αυτόματα η συζήτηση πάει στο ότι πολλοί καλλιτέχνες τοποθετούνται πια ανοιχτά για πολιτικά θέματα. “Πιστεύω ότι στα social media όλος ο κόσμος έχει μπει σε μια κατάσταση που πρέπει οπωσδήποτε όταν συμβεί κάτι να πάρει μια θέση. Που είναι ok να το κάνεις σε μια παρέα, αλλά όταν το κάνεις στα social media είναι σα να την πετάς σε μια αρένα και αυτό είναι κάτι που με ψιλοτρομάζει, δε μ’ αρέσει. Όσοι το κάνουν, καλά κάνουν. Εγώ δε θέλω να κάνω τέτοιου είδους θόρυβο” αναφέρει.

Ακόμα, βέβαια, και που αποφεύγει να παίρνει θέση για πολιτικά θέματα, δε γλιτώνει από άσχημα σχόλια στο Facebook, στο Instagram και φυσικά στο YouTube. “Πολύς κόσμος αισθάνεται όμορφα και απελευθερώνεται με το να βρίζει. Κάποια τρολαρίσματα τα βρίσκω εύστοχα. Ναι, είναι και κάποια που είναι κακεντρεχή αλλά το βρίσκω φυσιολογικό όταν κάποιος εκτίθεται, κάποιοι να μην τον μπορούν καθόλου” σημειώνει. Στη κουβέντα πάνω, του αναφέρω και τα σχόλια που έχουν δει τα ματάκια μας στο Ladylike και σχολιάζει: “Αυτά τα σχόλια δεν πρέπει να τα παίρνεις προσωπικά. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν είναι πολύ ευγενείς γενικά και ακόμα κι αν διαφωνούν δε θα σου πουν διαφωνώ αλλά θα σε βρίσουν. Είναι λίγο crying for attention”.

Μιας και ανοίγει το θέμα του “Έλληνα”, τον ρωτάω αν πιστεύει ότι τελικά έχουμε γίνει λίγο μίζεροι. “Πιστεύω ότι όπως έχουμε μερικά καταπληκτικά χαρακτηριστικά σαν λαός, έτσι έχουμε και μερικά χαρακτηριστικά που είναι όχι και τόσο καταπληκτικά. Είμαστε αρκετά καχύποπτοι, μίζεροι και δεν είμαστε ευγενείς. Δε βγάζουμε ποτέ φλας όταν στρίβουμε! Παθαίνω κοκομπλόκο με αυτό, νευριάζω πάρα πολύ” μου λέει. Τον ρωτάω αν έχει τύχει ποτέ να μαλώσει στο δρόμο και φυσικά η απάντηση είναι αρνητική. “Μπορεί να ανεβάσω θερμοκρασία αλλά να μιλήσω άσχημα, δεν το ‘χω κάνει. Στο 2016 είμαστε εξελιγμένα ζώα. Πρέπει να κατευνάσεις το επιθετικό ένστικτο. Κάνε ένα άθλημα, σήκωνε βάρη, όλα αυτά σε βοηθάνε να κατευνάσεις αυτά τα αρχέγονα ένστικτα” συμπληρώνει.

Η Ελληνίδα μαμά δε δουλεύει καλά τον φούρνο. Ένα κοτόπουλο με πατάτες για να κατέβει πρέπει να πιεις και ένα μπουκάλι νερό,  είναι πολύ στεγνό

O ίδιος εκτονώνεται εκτός από το crossfit και στη μαγειρική. Πριν από 5 χρόνια ξεκίνησε να δοκιμάζει φαγητά και να μην μένει σε όσα είναι ασφαλή για τα γούστα του. Κάπως έτσι, παθιάστηκε με το θέμα του φαγητού. Τρώει έξω, μιας και “στην Ελλάδα έχουμε πολύ ωραίο φαγητό” αλλά και στο σπίτι του, όπου επιμελείται ο ίδιος θεματικές βραδιές. “Διαβάζω ένα μήνα για κάτι, φτιάχνω την πιο φοβερή συνταγή, κάνω μια σύνθεση των καλύτερων και ένα βράδυ κάνω χαμό” σημειώνει. Δε φοράει ποδιά – αν και έχει -, αλλά πλένει ο ίδιος τα πιάτα. “Δεν έχω πλυντήριο πιάτων, οπότε στο χέρι. Δέκα λεπτά είναι. Αναγκαίο κακό” σημειώνει προσθέτοντας ότι η δουλειά που δεν μπορεί είναι το σίδερο. “Είσαι νοικοκύρης, πάντως” παρατηρώ για να απαντήσει: “Μένω μόνος μου. Αμα δεν είσαι νοικοκύρης το σπίτι θα γίνει στάβλος”.

Αγαπημένο φαγητό δε μπορεί να ξεχωρίσει, όμως όταν το περιορίζω σε αυτά που φτιάχνει η μαμά του, λυγίζει και μου λέει για “φοβερά πρασόρυζα”. “Γενικά βαριέμαι φαγητά όπως το παστίτσιο. Προτιμώ το μουσακά”. Όσο για το αν δίνει μαθήματα στη μαμά του; Φυσικά. “Η Ελληνίδα μαμά δε δουλεύει καλά τον φούρνο. Ένα κοτόπουλο με πατάτες για να κατέβει πρέπει να πιεις και ένα μπουκάλι νερό,  είναι πολύ στεγνό” λέει και τον ρωτάω γιατί δε συμβουλεύει τη δική του μητέρα, ώστε να το πετύχει καλύτερα. “Δεν καταλαβαίνει, της τα έχω πει 500 φορές. Τα ψήνει σα να ψήνει γουρουνόπουλο” απαντάει.

“Θα γινόσουν κριτής σε σόου μαγειρικής;” η επόμενη ερώτηση μου. “Δεν έχω τεχνική κατάρτιση για να μπορέσω να κρίνω σοβαρά έναν επαγγελματία. Θα ήθελα να πάρω μέρος σε κάτι με μαγειρική” λέει, αλλά δεν κρύβει ότι την τηλεόραση τη φοβάται. “Έχει υπερέκθεση. Δε θα ‘θελα να κάνω κάτι σταθερά στην τηλεόραση. Δεν έχω πάει σε σόου χορού και μεταμορφώσεων αν και  μου ‘χουν κάνει πρόταση για πολλά. Νομίζω ότι στη τηλεόραση μπορείς να καταστραφείς σε ένα μήνα. Όποιος σε συμπαθούσε μπορεί να σε αντιπαθήσει εντελώς. Δεν έχω πείσει ακόμα τον εαυτό μου να το κάνει.  Έχει κάτι πιο δεν μπορείς να το ορίσεις, είναι ζάρια και δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος. Μ’ αρέσει η σταθερότητα και η σιγουριά, όχι το πάμε τώρα και ότι γίνει έγινε” λέει και παραδέχεται ότι θέλει να τα έχει καλά με όλους, όσο κι αν ξέρει ότι αυτό είναι μάλλον δύσκολο. Θέλει να κάνει και ένα blog για μαγειρική αλλά γενικά με οτιδήποτε μακρυά από τη μουσική, διστάζει και κάνει πίσω.

Στη συνέχεια, η συζήτηση πάει και σε ένα άλλο πάθος του. “Η καψούρα μου είναι οι κιθάρες αλλά δουλεύω πλέον για να πηγαίνω και ταξίδια. Δεν είμαι οικονόμος, δε βγάζω και τόσα πολλά λεφτά αλλά όσο μπορώ πηγαίνω”. Αγαπημένος του προορισμός το Λονδίνο. Έχει πάει 10 φορές και όπως φαίνεται θα πάει πολλές περισσότερες στο μέλλον. Βέβαια, όσο κι αν του αρέσει να ταξιδεύει, δεν έχει σκεφτεί να έφευγε εκτός. “Όσο μεγαλώνω δε νομίζω ότι θα έπαιρνα απόφαση να μετακόμιζα. Θα ήθελα να ‘μουν πλούσιος και να’ χα σπίτια στην Ευρώπη. Αλλά γενικά,  μ’ αρέσει να ‘μαι στην Ελλάδα και στη Νέα Σμύρνη” καταλήγει.

Σε όλη τη συζήτηση μιλάει γρήγορα. Τόσο που μοιάζει να μην προλαβαίνει η γλώσσα του να πει όσα σκέφτεται το μυαλό του, αλλά καθαρά αρκετά ώστε καμία στιγμή να μη χρειαστεί να του ζητήσω να επαναλάβει. Με την σιγουριά της ηχογράφησης, αρκετές φορές όσο ακούω αυτά που λέει σκέφτομαι πόσα έχει καταφέρει. Στα 34 του, μετράει εκατοντάδες ζωντανές εμφανίσεις, χιλιάδες views στο YouTube, βγάζει νέα κομμάτια. Αγαπιέται. Πολύ.

Αναπόφευκτα, τον ρωτάω για το πως φαντάζεται το μέλλον του. Αρχικά, μου λέει ότι δεν πιστεύει πως θα τολμήσει να εμφανιστεί σε κάποιο σχήμα σε μπουζούκια, γιατί είναι “λίγο καμικάζι αγάπη μου” και θέλει να’ ναι κάτι δικό του και ας είναι πιο μικρό.

Μπορείς να έχεις δισεκατομμύρια και να είσαι πολύ δυστυχισμένος. Το θέμα είναι πως τοποθετείς τον εαυτό σου, πως περνάνε οι μέρες και έχουν ένα νόημα

Από δισκογραφία, απαντάει θετικά όταν τον ρωτάω αν έχει σκεφτεί αγγλόφωνο στίχο. “Είναι μεγάλο μου όνειρο να κάνω αγγλόφωνα τραγούδια αλλά είμαι τεμπέλης. Πάντα λέω θα το κάνω και το αναβάλλω. Είναι μέσα τα πράγματα που θέλω να κάνω” λέει προσθέτοντας ότι έχει δύο proficiency τα οποία κέρδισε όχι τόσο με μελέτη αλλά με διάβασμα αμερικανικών περιοδικών για κιθάρα. Του λέω για διεθνή καριέρα και με θεωρεί μάλλον ρομαντική. “Έχει να κάνει με το πόσο θέλεις και μπορείς να το στηρίξεις. Εγώ σαν χαρακτήρας επειδή είμαι λίγο πιο ήπιος δε μπορώ να πουλήσω τον εαυτό μου. Παραυτοσαρκάζομαι για να πιστέψω πάρα πολύ σε μένα. Βλέπεις άλλες περιπτώσεις που είναι shameless self promotion” σημειώνει αν και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο όταν του λέω ότι ούτε στα πρώτα του βήματα, είχε φανταστεί να φτάσει εδώ που έφτασε.

Στο τέλος της συζήτησης, τον ρώτησα πως φαντάζεται τον εαυτό του σε 10 χρόνια. Αφού είπε ότι θα ήθελε να μην έχει καταστραφεί η χώρα μας, ανέφερε πως φαντάζεται τον εαυτό του με παιδιά αλλά, πρόσθεσε με χιούμορ, “όχι αναγκαστικά και γυναίκα”. Είπε, όμως, και τα παρακάτω τα οποία νομίζω κλείνουν όμορφα αυτή τη κουβέντα και δείχνουν ξεκάθαρα ποιος είναι ο Μύρωνας Στρατής.

“Η ζωή που ζω τώρα μ’ αρέσει πάρα πολύ. Δεν έχω όνειρα για σπίτια με πισίνες, αμάξια κλπ. Είναι κάτι όμορφο να έχεις πολλά χρήματα γιατί μπορείς να εκπληρώσεις πολλά όνειρα τα οποία έχεις. Η ευτυχία, όμως, δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά έχεις στην τράπεζα. Καθόλου. Μπορείς να έχεις δισεκατομμύρια και να είσαι πολύ δυστυχισμένος. Το θέμα είναι πως τοποθετείς τον εαυτό σου, πως περνάνε οι μέρες και έχουν ένα νόημα. Δηλαδή να μη φεύγει η ζωή, να μεγαλώνουμε, να μη γίνεται τίποτα και ξαφνικά να έχεις πάει 60. Να προσπαθείς να είσαι καλά, με το λίγο ή το πολύ το οποίο έχεις”.