Η Χριστίνα Σαμαρά τα βρήκε σκούρα όταν έγινε «Κοντά 30» και είπε ένα τραγούδι για τον τοξικό πρώην

Ποια είναι η Χριστίνα Σαμαρά; 

Η Χριστίνα Σαμαρά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Ασχολήθηκε με τον χορό για 16 χρόνια από την ηλικία των 3 ετών. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Τμήματος ΑΠΘ και του μεταπτυχιακού στη Διδακτική και Μεθοδολογία των Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, με έμφαση στην αισθητική και δημιουργικότητα. Παρακολούθησε μονωδία σε ωδεία της Θεσσαλονίκης και δίπλα στην Έλλη Πασπαλά, ενώ συμμετείχε και σε εργαστήρια φωνητικού αυτοσχεδιασμού (Σαβίνα Γιαννάτου) και φωνητικής έρευνας (Σπύρος Σακκάς).

Τι άλλο πρέπει να ξέρεις για την ταλαντούχα τραγουδοποιό που εγραψε το τέλειο τραγούδι για τον τοξικό πρώην σου; Έχει συνεργαστεί με τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, την Έλλη Πασπαλα, τον Μαραβέγια, τον Φοίβο Δεληβοριά και πολλούς άλλους μεγάλους καλλιτέχνες σε singles και ζωντανές εμφανίσεις. 

– Πες μας ποια είσαι και τι θέλεις από τη ζωή μας

Είμαι η Χριστίνα, γράφω μουσική, κυκλοφόρησα μόλις τον πρώτο μου δίσκο Κοντά 30 και θα ήθελα να τον ακούτε και να τον τραγουδάμε στις συναυλίες.

– Γιατί έβαλες τον μπαμπά σου στο εξώφυλλο του δίσκου; Daddy issues;

 Δεν το είχα σκεφτεί αυτό, αλλά είναι πιθανό. Ο μπαμπάς μου σίγουρα συνέβαλε στη μουσική μου κατεύθυνση, γιατί πάντα ήταν πωρωμένος ακροατής, ο οποίος κατέβαζε για ώρες μουσική και έφτιαχνε συνέχεια κασέτες και μετά cd από επιλογές. Ωστόσο, για το εξώφυλλο η φωτογραφία αυτή ήταν μονόδρομος γιατί το vibe και το attitude και των 2 το θεώρησα απόλυτα αντιπροσωπευτικό του aesthetic του δίσκου. Επίσης εκεί είμαι γύρω στα 3, όποτε και ήμουν η απόλυτη εκδοχή του εαυτού μου. Σε εκείνη την εκδοχή προσπαθώ να φτάσω τώρα στα κοντά 30.

– Ποιος αφήνει τη Νορβηγία κι ένα διδακτορικό για να γυρίσει στην Ελλάδα;

Σίγουρα, κάποιος του οποίου οι ευκαιρίες δεν ευθυγραμμίστηκαν με τις επιθυμίες. Ήταν εξαιρετική ευκαιρία η θέση, όμως είμαι πολύ ευχαριστημένη από το γεγονός ότι έδωσα τη δυνατότητα να τη διεκδικήσει κάποιος με περισσότερο πάθος από μένα στα μαθηματικά. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθούν τα ταλέντα τους -και για αυτό άλλωστε υπάρχουν, για να μας δείχνουν την πιο απολαυστική οδό σ’ αυτή τη ζωή. 

Πιστεύω ότι αν ο κάθε ένας μας είχε τη διαύγεια και την τόλμη να κάνει αυτό για το οποίο νιώθει ότι προορίζεται θα ζούσαμε υγιείς και χαρούμενοι. Και αν το γιγαντώσουμε αυτό σε ουτοπικό βαθμό θα μπορούσε να φέρει ακόμη και ειρήνη στον κόσμο.

– Μαθηματικός γιατί σπούδασες;

Ήταν ο μόνος επιστημονικός τομέας που με ενδιέφερε. Είμαι η πρώτη μαθηματικός στην οικογένεια, και πέρα από έναν αγαπημένο καθηγητή στο γυμνάσιο δεν είχα κάποιο πρότυπο προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μου πήρε αρκετά χρόνια να αποδεχτώ την επιλογή μου, κυρίως γιατί τα μαθηματικά είναι μία σχεδόν αθλητική διαδικασία ως προς τη μελέτη τους και αργότερα την έρευνα.  Ωστόσο, στο τέλος του μεταπτυχιακού και μέχρι σήμερα, ανακαλύπτω γιατί μπορεί να πέρασα αυτά τα 8 χρόνια μελετώντας μία επιστήμη η οποία είναι στην ουσία της φανταστική (όχι απτή δηλαδή) αλλά εφαρμόζει σε κάθε πτυχή της πραγματικότητας. Τα μαθηματικά με βοηθούν σίγουρα να γράφω μουσική.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μου εκγύμνασαν τη διαίσθηση ως προς την αναζήτηση της αλήθειας και αυτό στην τέχνη είναι πυρηνικής σημασίας. Τα μαθηματικά είναι εξ ορισμού η αναζήτηση της αλήθειας, οι μαθηματικές αποδείξεις είναι η διαδικασία αυτής της αναζήτησης. Οπότε η τέχνη και τα μαθηματικά έχουν κοινή αφετηρία. Στα κοντά 30 μου και μετά από 10 χρόνια τριβής κατάλαβα ότι καλώς τα επέλεξα τότε, όπως επίσης ότι επιτέλεσαν τον σκοπό τους και τώρα μπορώ να επικεντρωθώ στη μουσική μου.

– Χριστίνα, τόσο σκούρα τα βρήκες Κοντά στα 30 κι είπες να πεις κανα τραγούδι να ευθυμήσουμε;

Τα βρήκα εξαιρετικά σκούρα, είναι η αλήθεια. Ήταν η περίοδος που τελείωνα το μεταπτυχιακό, είχα ήδη σχεδόν 2 χρόνια στην Αθήνα, στην οποία κατέβηκα με σκοπό να κάνω μουσική. Είχαμε ήδη διανύσει τις καραντίνες και τους εγκλεισμούς, οπότε μαζεύτηκε η κούραση, ψυχολογική και σωματική. Τα μαθηματικά ομολογουμένως πήγαιναν τέλεια. Οι σπουδές μου ήταν οργανωμένες και στοχευμένες σε ένα πεδίο σχετικά καινούργιο για την έρευνα, οπότε υπήρχε ενδιαφέρον και προοπτική.

Ωστόσο, εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένη με τη ζωή μου. Μέχρι που κάποια στιγμή, στη Θεσσαλονίκη, μου βγήκε το πρώτο μου τραγούδι με τίτλο κοντά 30. Και από εκείνη τη μέρα άλλαξε όλη μου η κοσμοθεωρία, κυρίως γιατί το τραγούδι αποκάλυψε όσα με ενοχλούσαν, καθώς επίσης το γεγονός ότι όσα με ενοχλούσαν ήταν στην πραγματικότητα επιλογές δικές μου και κανενός άλλου.

– Πόσο κουλ τύπος είναι ο Φοίβος Δεληβοριάς που συμφώνησε να παίξει στο βίντεο κλιπ σου;

 

Ο Φοίβος είναι ο πιο κούλ τύπος του κόσμου. Ήταν το πιο εύκολο και ακαριαίο «ναι» σε επαγγελματική πρόταση. Η οποία μάλιστα συνεχίστηκε από την υποερώτηση: «Και Φοίβο, μήπως στο κλιπ μπορούμε να σε δέσουμε;» όπου επίσης απάντησε αυτόματα ναι. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή που δεχόταν ο Φοίβος, επέστρεψε ο Νίκος ο Αγγλούπας, ο παραγωγός του δίσκου, στο στούντιο και θυμάμαι να του φωνάζω «Νίκο! Ο Φοίβος μας αφήνει να τον δέσουμε!!!». Υπέροχη μέρα, υπέροχος ο Φοίβος.

– Πότε είπες τελευταία φορά στον εαυτό σου Παραλογίζομαι;

Κάθε μέρα το λέω. Είναι παράξενο πως όλοι οι άνθρωποι, ανάλογα με τις εμπειρίες μας, διαμορφώνει ο καθένας τη δική του μικρή ατομική πραγματικότητα. Οι εμπειρίες και οι πεποιθήσεις του άλλου φαίνονται πολύ συχνά παράλογες. Σκέφτομαι ότι παραλογίζομαι που τολμώ να κάνω μουσική, από την άλλη ξεκίνησε μόλις ο 2ος χρόνος στον οποίο η τέχνη έχει σε αποκλειστικότητα την καθημερινότητά μου. Ο μπαμπάς μου μόλις περπάτησε 300 χλμ στα βουνά της Ισπανίας, η μαμά μου γράφει το 3ος της βιβλίο, ο Φοίβος σχεδόν αναβίωσε τη μάντρα του Αττίκ σε μια ταράτσα και πλέον έχει 2 χιλιάδες κόσμου κάθε βδομάδα. Δεν ακούγονται φοβερά αλλά κάπως παράλογα όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα;

– Έμαθες να αποφεύγεις τους τοξικούς πρώην;

Δεν ξέρω αν έμαθα να τους αποφεύγω. Αυτό που έχει αλλάξει σίγουρα είναι το γεγονός ότι όταν διαισθάνομαι ή βλέπω αυτή την περίεργη αίσθηση, ότι κάτι, δηλαδή, ξεκινάει να είναι τοξικό, συνήθως αποχωρώ πριν εξελιχθεί και τα ρημάξει όλα. Επίσης, θέλω να κάνω ένα disclaimer: σπάνια είναι κάποιος γενικά και σφαιρικά τοξικός.

Χριστίνα Σαμαρά: «Τοξικός συνήθως γίνεται κάποιος σε κάποιο πλαίσιο ή σε κάποια σχέση λόγω συνθηκών ή κακού timing ή τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω».

– Τι ρωτάς το Chat GTP;

Το 75-80% πρέπει να είναι ερωτήσεις που αφορούν στο release και τα μουσικά apps, τα lyrics, όλα αυτά τα πρακτικά που πρέπει να βγάλει σε πέρας ολομόναχος μια indie artist. Αυτό είναι το στάνταρ topic. Ένα άλλο μικρότερο ποσοστό είναι το mental και physical detox που με ενδιαφέρει ανά διαστήματα. Τις περιόδους που δουλεύω λιγότερο κι έχω χρόνο με πιάνει και παίρνω κάθε λογής σπόρους, κάνω smoothies και chia puddings και φροντίζω να ενημερώνω το chat ανάλογα. Έχω δοκιμάσει να συζητήσω επίσης πολιτικά θέματα, κυρίως μετά την εκλογή Trump, αλλά εκεί χωλαίνει και παραδέχεται και το ίδιο ότι μπορεί να προπαγανδίζεται.

– Από τα 22 σου και το πρώτο σου τραγούδι μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει;

Είμαι τραγουδοποιός πια. Δεν περίμενα να συμβεί ποτέ αυτό κυρίως γιατί για πολλά χρόνια τις λίγες φορές που δοκίμαζα να γράψω τραγούδια, τα απέρριπτα σχεδόν αμέσως. Βγήκε πολύ οργανικά, τώρα, το να γράφω και μου διαμόρφωσε πλέον τη ζωή, τη σχέση μου με την τέχνη και με τον εαυτό μου. Είμαι σίγουρα πιο ήρεμη και θεωρώ ότι έχω μεγαλύτερη διαύγεια, τουλάχιστον όσον αφορά στο τι θέλω να κάνω, τι με εκφράζει και είναι ειλικρινές ως προς την αλήθεια και την αισθητική μου.

Πραγματικά, είμαι εντελώς διαφορετικός άνθρωπος και ευελπιστώ τα επόμενα 8 χρόνια να επιφέρουν τόσο ριζικές αλλαγές γιατί τις υπολογίζω ως δείκτη εξέλιξης και συνεπώς προσπάθειας και δημιουργίας.

– Αν σε ρωτήσω τι κάνεις θα πεις «καλά» ενώ δεν αντέχεις να ανασάνεις;

Πλέον, όχι τόσο εύκολα. Μαζί με τα 30 και το healing συνειδητοποιώ ότι έρχεται και η ωρίμανση που σε αποτρέπει από τα περιττά βάρη.

Χριστίνα Σαμαρά: «Το να αποσιωπάς συναισθήματα και διαθέσεις μόνο εντείνει το πρόβλημα, οπότε αποφεύγω να το κάνω, εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο».

Επίσης, πλέον αντέχω να ανασάνω. Δεν είχα ιδέα ότι είχα τόση ανάγκη να γράφω τραγούδια. Σήμερα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, και έχει ανοίξει τόσα άλλα δημιουργικά πεδία, όπως η παραγωγή και τα βίντεο, τα οποία δεν μου αφήνουν περιθώριο να αναβιώνω αυτόν τον στίχο. Θυμάμαι καλά πώς ήμουν όταν το έγραφα, θυμάμαι τα πάντα πεντακάθαρα και όταν τον ερμηνεύω γίνομαι εκείνη η πτυχή του εαυτού μου, που όμως δεν ταιριάζει στη ζωή που έχω τώρα.

– Πόσο δύσκολο ή όχι είναι να κάνεις καριέρα σήμερα στο τραγούδι και να πληρώνεις όλα τα έξοδά σου;

Θεωρώ ότι είναι εξίσου δύσκολο με κάθε άλλη δουλειά. Θέλει αφοσίωση και επένδυση χρόνου. Στα μαθηματικά πήρα 2 πτυχία, αφιέρωσα άπειρες ώρες διαβάσματος και προϋπηρεσίας για να φτάσω σε σημείο μετά από χρόνια να έχω ικανοποιητικό και αξιοπρεπές εισόδημα, βλέπω ότι αντίστοιχα συμβαίνει και με τη μουσική. Χρειάζεται προσπάθεια και επένδυση χρόνου για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του χώρου και έπειτα του κοινού. Βέβαια, έχω την τύχη να δουλεύω και ως τραγουδίστρια σε παραστάσεις ή κάνοντας φωνητικά σε δίσκους άλλων, και ως τραγουδοποιός, οπότε ίσως αυτή η εκδοχή έχει περισσότερους πόρους από κάποιον που μόνο γράφει ή μόνο τραγουδάει.

Σε κάθε περίπτωση όμως πιστεύω στον χρόνο, στο ταλέντο, στη δουλειά και στην αξιοκρατία. Αν έχεις ταλέντο και δουλεύεις πολύ θα βρεις τρόπο να ζεις αξιοπρεπώς από ό,τι κάνεις.

– Ποιο είναι το πιο ωραίο live που έχεις κάνει και γιατί;

Το αγαπημένο μου είναι οπωσδήποτε το opening για τον Κωστή Μαραβέγια στο Floyd τον περασμένο Δεκέμβρη. Ήταν το τέλειο κοινό να συστήσω για πρώτη φορά τα τραγούδια μου ως ολοκληρωμένη δουλειά. Είχα μία φοβερή μπάντα από νέα παιδιά, οι οποίοι είναι επίσης εξαιρετικοί μουσικοί. Ο Αλέξης Βουτουρής στο βιολί, ο Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, στο πιάνο, κι ο Αλέξανδρος Τζιόβας στο κοντραμπάσο, με κλασικές σπουδές και τζαζ επιρροές, η οποία μπάντα διασκεύασε με άπειρο μεράκι τα τραγούδια μου και κάποια αγαπημένα μου από Sabrina Carpenter μέχρι Φοίβο Δεληβοριά. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα, δε θα ξεχάσω τους 1500+ έφηβους (που είναι κυρίως το κοινό του Μαραβέγια) να τραγουδάνε το Παραλογίζομαι και να ενθουσιάζονται με το Άλλος δε. Ήταν υπέροχη εμπειρία και πραγματικά ανυπομονώ να ξαναπαίξουμε με τα παιδιά και εννοείται με τον Κωστή.

– Τι θα κάνεις αυτό το καλοκαίρι και τι ετοιμάζεις από φθινόπωρο;

Το καλοκαίρι θα είναι καθαρά δημιουργικό. Είμαστε ήδη στούντιο για τον επόμενο δίσκο και ετοιμάζουμε τα επόμενα βίντεο κλιπ για κάποια από τα τραγούδια του Κοντά 30. Από Σεπτέμβρη θα αρχίσουμε να σας τα παρουσιάζουμε και ανυπομονώ πολύ. Οι παραστάσεις θα αρχίσουν επίσης από φθινόπωρο. Έχω τη χαρά να είμαι καλεσμένη του Φοίβου στην Ταράτσα. Έχουμε επίσης το ρεσιτάλ για τον Αττίκ και τη Δανάη που θα παίξουμε σε Αθήνα και για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη στο Μέγαρο Μουσικής. Όμως αυτό για το οποίο είμαι περισσότερο ενθουσιασμένη είναι τα live με τα τραγούδια του δίσκου. Ανυπομονώ να τα επικοινωνήσω και να δω την ανταπόκριση του κόσμου ζωντανά.