Η Mia Threapleton στο LadyLike: Πώς η κόρη της Kate Winslet βρέθηκε στη νέα ταινία του Wes Anderson και από εκεί στις Κάννες

Όταν η Mia Threapleton είπε στη μητέρα της ότι ήθελε να δοκιμάσει να γίνει ηθοποιός, η Kate Winslet της απάντησε: «Νόμιζα ότι ήθελες να γίνεις υδροβιολόγος». Αλλά η επιστήμη θα πρέπει να περιμένει, γιατί η Mia όχι απλά το δοκίμασε, αλλά πολύ γρήγορα φάνηκε πως έχει κι αυτό το Κάτι που χρειάζεται για να γεμίσεις την κινηματογραφική οθόνη – τουλάχιστον αν πάρουμε ως δείγμα γραφής τον πρώτο της μεγάλο κινηματογραφικό ρόλο.

Στο Φοινικικό Σχέδιο του Wes Anderson (που κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tanweer), η Threapleton –μόλις 24 χρονών και χωρίς πολλά credits εκτός τηλεόρασης στο όνομά της– παίζει έναν εκ των δύο κεντρικών ρόλων, δίπλα μάλιστα στον πολυβραβευμένο Benicio del Toro. Οι δυο τους παίζουν πατέρα και κόρη, και μάλιστα αποξενωμένους μεταξύ τους για χρόνια. Εκείνος, ο σκιώδης αλλά ζάπλουτος μεγιστάνας Zsa-zsa Korda, θέλει να ορίσει κληρονόμο για την περιουσία του αλλά και να τη διαφυλάξει, κι έτσι αναθέτει ως προστάτη την κόρη του Liesl, που είναι καλόγρια.

Μαζί ξεκινούν ένα φρενήρες ταξίδι ανά την υφήλιο προκειμένου να εξασφαλίσουν τους πόρους για να γίνει πραγματικότητα το υπερ-φιλόδοξο Φοινικικό Σχέδιο του Korda. Και, φυσικά, στην πορεία βλέπουν τους εαυτούς τους να αλλάζουν καθώς έρχονται κοντά.

Τη Mia Threapleton την έχουμε δει βασικά στην σειρά εποχής The Buccaneers, ένα ιστορικό δράμα του Apple TV+ για την Gilded Age, βασισμένο στο ημιτελές βιβλίο της Edith Wharton (η 2η σεζόν κάνει πρεμιέρα στις 18 Ιουνίου). Όταν αποφάσισε να κάνει οντισιόν για το ρόλο στο Φοινικικό Σχέδιο (για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα παρακάτω, όπως μας τα είπε η ίδια από κοντά στις Κάννες), ο Wes Anderson εντυπωσιάστηκε, χωρίς καν να ξέρει ποια είναι.

Σε μια δήλωσή του στο Rolling Stone, ο Anderson λέει πως η Mia «έμοιαζε σα να παίζει σε ένα ντοκιμαντέρ για τη σκηνή της»(!), και πως «μπορούσα να δω τις σκέψεις της, μπορούσες να καταλάβεις πως πραγματικά άκουγε, αντιδρούσε και σκεφτόταν για το τι συνέβαινε γύρω της».

Ο λατρεμένος σκηνοθέτης λέει μάλιστα: «Είναι αστείο, γιατί δεν είχα ιδέα ποια ήταν η μητέρα της». Μόνο αφού είδε το βίντεο της οντισιόν της μερικές φορές και πήγε να ψάξει τι άλλο έχει κάνει που το ανακάλυψε. «Περίμενε, είναι η κόρη της Kate Winslet;;» (Μάλιστα λέει πως όταν είδε ξανά το βίντεο της οντισιόν της προσεκτικά, μπορούσε να ακούσει εκτός οθόνης ένα άτομο με προφορά ανατολικού Λονδίνου, να παίζει τη σκηνή μαζί της).

Όταν οι δυο τους συναντήθηκαν, μίλησαν για τα πάντα εκτός από την ίδια την ταινία – τι τους αρέσει, τι απολαμβάνουν, τι δεν τους αρέσει, όπως την κοινή τους απέχθει για τα social media. Το συγκεκριμένο σημείο έχει μάλιστα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς ο άλλος αξιοσημείωτος ρόλος για τη Mia Threapleton πριν το Φοινικικό Σχέδιο ήταν στην τηλεόραση, σε ένα επεισόδιο της ανθολογίας I Am… με τίτλο “I Am Ruth” όπου έπαιξε δίπλα στην ίδια την μητέρα της.

Στην τηλεταινία αυτή, η Winslet παίζει μια μητέρα που προσπαθεί απεγνωσμένα να βοηθήσει την κόρη της, που όλο και περισσότερο χάνεται στον κόσμο των social media. Όταν η Winslet κέρδισε τηλεοπτικό BAFTA ερμηνείας για το ρόλο, μπορείτε να δείτε την Mia να κάθεται δίπλα της και να την αγκαλιάζει με την ανακοίνωση του ονόματός της – και την Winslet ακολούθως να την ευχαριστεί στην ομιλία της.

Τώρα όμως η Mia Threapleton έκανε το μεγάλο βήμα. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε μια ταινία του Wes Anderson πάντα θα εκτοξεύσει έναν ή μία ηθοποιό σε νέα επίπεδα φήμης, είναι νομοτελειακό αυτό. Ειδικά όταν δίνει μια τόσο καλή και ιδιοσυγκρασιακή ερμηνεία, όσο η Mia ως Liesl, και μάλιστα μέσα σε ένα καστ τεράστιων ονομάτων αλλά και μόνιμων συνεργατών του Wes Anderson.

Λίγες μέρες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα του Φοινικικού Σχεδίου στις Κάννες, συναντήσαμε τη Mia Threapleton στο ξενοδοχείο Marriott όπου μας είπε περισσότερα για την εμπειρία της –ως τώρα– καριέρας της, το πώς ένιωσε όταν πήρε το ρόλο, όταν βρέθηκε πρώτη μέρα στο σετ, αλλά και το τι σημαίνει τελικά για την ίδια η ιστορία πατέρα-κόρης στην καρδιά του φιλμ του Wes Anderson.

–Πώς ένιωσες που ήσουν το νέο άτομο στην παρέα;

Πώς ένιωσα; Ήταν κάπως… Ήταν αρκετά τρομακτικό αρχικά, γιατί αυτό ήταν το μεγαλύτερο πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Βρίσκομαι σε τόσο πρώιμο σημείο της επαγγελματικής μου καριέρας που ήθελα ακόμα να μάθω τόσα πολλά πράγματα.

Είχα γνωρίσει τον Wes και τον Benicio μέχρι τότε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οντισιόν, η οποία ήταν πολύ εκτενής. Νομίζω ότι κράτησε περίπου έξι μήνες. Και όταν έφτασα εκεί, θυμάμαι να μπαίνω στην τραπεζαρία, υπήρχε πολύς κόσμος ήδη εκεί και σκέφτηκα, «ω θεέ μου, μοιάζει με την πρώτη μέρα στο σχολείο». Ξαφνικά είμαι σε ένα νέο σχολείο και δεν ξέρω κανέναν εκεί!

Αλλά τότε με καλωσόρισαν και αυτή είναι όλη η ατμόσφαιρα που μπορεί να δημιουργήσει ο Wes. Είναι φιλόξενη και δεν ένιωσα άβολα σε κανένα σημείο. Δεν αισθάνθηκα ότι δεν ήμουν ευπρόσδεκτη. Μου άρεσε να ξυπνάω κάθε πρωί και να σκέφτομαι, ναι, θα πάω πάλι στη δουλειά σήμερα. Ακόμα και τις μέρες που είχα ρεπό, ήθελα να είμαι εκεί. Πήγαινα με το ποδήλατο στη δουλειά, με τζιν και μπλουζάκι, και ο Wes έλεγε, «τι κάνεις εδώ; Είναι το ρεπό σου». Αλλά ήθελα απλά να κρυφτώ κάπου να μην ενοχλώ, και να παρακολουθώ. Ήθελα απλά να είμαι σαν ένα μικρό σφουγγάρι και να τα απορροφήσω όλα.

-Πώς ήταν η διαδικασία του κάστινγκ;

Νομίζω ότι αυτό το αισθάνθηκα σαν το πιο έντονο που έχω κάνει ποτέ. Τον Μάιο του 2023, πήρα το πρώτο μου email για το πρότζεκτ από τον ατζέντη μου που έλεγε ότι έχεις να κάνεις οντισιόν για την επόμενη ταινία του Wes Anderson. Και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα, όχι, έχει γίνει κάποιο λάθος εδώ. Αυτό δεν συμβαίνει!

Μετά δεν υπήρχε περιγραφή του χαρακτήρα. Απλά έλεγε, νεαρή κοπέλα. Πραγματικά, δεν ήξερα απολύτως τίποτα. Και μετά έφτασα στο τέλος του email και υπήρχε ένα συνημμένο PDF με κάποιες σελίδες οντισιόν, αλλά δεν ήταν από το αρχικό σενάριο του Φοινικικού Σχεδίου, ήταν από ένα διαφορετικό έργο, οπότε δεν είχα πραγματικά τίποτα για να βασιστώ. Οπότε το έκανα και το έστειλα και σκέφτηκα, εντάξει, τώρα περιμένουμε. Αν συμβεί, θα συμβεί. Αν δεν συμβεί, δεν θα συμβεί.

Αλλά μετά ήθελαν να με ξαναδούν! Μετά να με συναντήσει ο Wes. Μετά να κάνω δοκιμαστικό με τον Benicio. Και σκέφτομαι, τι συμβαίνει; Πώς βρέθηκα εδώ; Είναι τρέλα! Όταν με πήρε η ατζέντισσα μου και μου είπε ότι θα ήθελαν να μου προσφέρουν το ρόλο, τα χέρια μου πάγωσαν και άρχισαν να τρέμουν. Κλειδώθηκα μες στην αποθήκη με το ποδήλατο, έκατσα σε μια γωνιά και της έλεγα όχι, είναι λάθος! Έλεγξε ξανά, σε παρακαλώ, έλεγξε ότι δεν πρόκειται για λάθος.

Με πήρε πίσω και μου είπε ότι αυτό ήταν ντροπιαστικό. Γέλασαν μαζί μου στο τηλέφωνο. [γελάει] Όχι, φυσικά και δεν έκανα λάθος: Θέλουν να πάρεις τη δουλειά και να κάνεις αυτό τον ρόλο. Και κάθισα στο πάτωμα και έκλαψα για περίπου δέκα λεπτά.

Mia Threapleton: «Όταν μου είπαν ότι παίρνω τον ρόλο στην ταινία του Wes Anderon, νομίζω ότι καθόμουν στο πάτωμα και έκλαιγα με ένα ποδήλατο πάνω από το κεφάλι μου».

 

-Πώς είναι να δουλεύεις σε μια ταινία του Wes Anderson;

Υπάρχει ένα στοιχείο απόλυτης παράδοσης σε αυτόν, και εμπιστοσύνης. Εμπιστευόμαστε απόλυτα επειδή είχε ένα σχέδιο όπου τα πάντα ήταν τόσο σχολαστικά χαρτογραφημένα, αλλά όχι με έναν υπερβολικά ελεγκτικό τρόπο. Τα είχε σχεδιάσει γιατί ήξερε τι ήθελε. Και στη συνέχεια, εξαιτίας αυτού του κόσμου που είχε δημιουργήσει ο (σχεδιαστής παραγωγής) Adam Stockhausen, αλλά και του περιβάλλοντος στο οποίο ζούσαμε κυριολεκτικά κάθε μέρα, όταν μπήκαμε στο πλατό δεν ήταν δύσκολο να φανταστούμε πως τα πάντα ήταν αληθινά.

Ναι, ναι, τώρα είμαστε σε αυτό το μεγάλο μαρμάρινο δωμάτιο του παλατιού. Δεν ένιωθες πως ήταν κάτι που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις, ήσουν απλά εκεί και το πίστευες γιατί αυτό βίωνες και στην πραγματικότητα, υπό μία έννοια. Όλοι τον εμπιστευτήκαμε τόσο πολύ, και αυτό που ήθελε να κάνει.

-Πώς ήταν η ατμόσφαιρα στα γυρίσματα;

Χαρούμενη. Απλά χαρούμενη. Όλοι είναι εκεί με έναν κοινό στόχο. Είτε αυτό είναι το τμήμα της κάμερας, του φωτισμού, των σκηνικών, των κοστουμιών, των μαλλιών και μακιγιάζ, των ηθοποιών… οτιδήποτε. Ένιωθα πως οι πάντες ήταν εκεί επειδή ήθελαν πραγματικά να είναι εκεί, επειδή αγαπούν τον Wes και συνεχίζουν να επιστρέφουν για να δουλέψουν μαζί του. Επειδή είναι τόσο ευχάριστο και επειδή είναι τόσο διασκεδαστικό και επειδή είναι πραγματικά πολύ απελευθερωτικό.

-Η τελική ταινία έμοιαζε με αυτό που φανταζόσουν διαβάζοντας το σενάριο;

Είμαι πολύ οπτικό άτομο ούτως ή άλλως, οπότε αυτό το πολύ λεπτομερές που έγραφε ο Wes, ζωγραφίστηκε μες στο κεφάλι μου. Όταν είδα τι είχε στο μυαλό του, σκέφτηκα πως ήταν ακριβώς όπως το είχα φανταστεί κι εγώ! Είδα την ταινία πριν από περίπου δυόμισι μήνες, είμαι εντελώς μόνη μου σε μια αίθουσα προβολής. Ήταν μια πολύ συγκλονιστική εμπειρία

-Όλοι μιλούν πάντα για την αισθητική των ταινιών του, αλλά για εσένα ποιος είναι ο πυρήνας της ιστορίας;

Στο επίκεντρο της ταινίας είναι μια σχέση πατέρα-κόρης. Μια πολύ λεπτή, πολύ σύνθετη, πολύ πολυεπίπεδη σχέση πατέρα-κόρης. Αυτό που βλέπουμε, και το πόσο πολυεπίπεδη και πολύπλοκη είναι αυτή η σχέση, είναι μια απόδειξη της ικανότητας του Wes να εξετάζει τις αποχρώσεις της ανθρώπινης κατάστασης και των διαπροσωπικών σχέσεων, είτε αυτές είναι μεταξύ φίλων, είτε μεταξύ μελών της οικογένειας ή ερωτικών συντρόφων ή οποιουδήποτε.

Επιπλέον, νομίζω ότι η ταυτότητα παίζει επίσης τεράστιο ρόλο σε αυτό, όχι μόνο για τον χαρακτήρα μου, καθώς περνάει μια τεράστια αλλαγή και μετατόπιση της δικής της ταυτότητας, όχι μόνο εξαιτίας όσων συμβαίνουν γύρω της, αλλά και εξαιτίας όσων ανακαλύπτει μέσα της. Η ίδια ως άτομο έχει επίσης βαθιά επίδραση στον χαρακτήρα του Zsa-zsa Korda [ο χαρακτήρας του Benicio del Toro] και στην ταυτότητά του – την ψυχική αλλά και την εξωτερική. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο το ένα στο άλλο. Και νομίζω ότι είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε ότι στο τέλος, και οι δύο έχουν μεγαλώσει και έχουν ανακαλύψει νέα στοιχεία του εαυτού τους ως ξεχωριστοί άνθρωποι, εντελώς με τους δικούς τους ξεχωριστούς τρόπους. Η αίσθηση του ατόμου και η ταυτότητα, είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για μένα.

Το Φοινικικό Σχέδιο κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tanweer. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο 78ο φεστιβάλ Καννών.