Η Μιρέλα Πάχου αγαπά τα 90’s και δεν ονειρεύτηκε ποτέ να γίνει pop star

Μιρέλα, έχεις ζήσει ποτέ «έρωτα παρωδία»;

Σίγουρα όχι με την έννοια που περιγράφει το τραγούδι μας με την Πέννυ Μπαλτατζή.

Τις καταστάσεις που ζεις τις χρησιμοποιείς στα τραγούδια σου;

Πολύ συχνά επικρατεί η διάσταση της μυθοπλασίας, αλλά το βιωματικό στοιχείο υπάρχει πάντα, ακόμα και στο βάθος. Ακόμα και τα τραγούδια που μου εμπιστεύονται αγαπημένοι συνάδελφοι τα προσεγγίζω βιωματικά και προσπαθώ να τα κάνω «δικά» μου.

Όταν νιώθεις προδομένη ή πληγωμένη μπορείς να γράψεις;

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθώ, ακόμα κι όταν δεν είμαι καλά, να γίνω καλά. Τα περισσότερα τραγούδια μου κουβαλούν μια αισιόδοξη σκοπιά της ζωής και αυτό είναι που θέλω να κρατήσω, αλλά και να μοιραστώ και στα live μου: την αίσθηση ενός μεγάλου πάρτι.

Πως προέκυψε η συνεργασία σου με την Πέννυ Μπαλτατζή;

Με την Πέννυ γνωριστήκαμε πριν λίγα χρόνια. Είναι εξαιρετική τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια. Την εκτιμώ απεριόριστα και την ευχαριστώ που μου χάρισε ένα υπέροχο τραγούδι, το «Έρωτας παρωδία». Το τραγουδήσαμε μαζί και έχει ήδη αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο.

Είσαι ένα κορίτσι από την επαρχία (σ.σ. τη Ρόδο) που ζει εδώ και χρόνια στην Αθήνα. Σου λείπει κάτι από τον τόπο σου;

Παρόλο που μένω πολλά χρόνια στην Αθήνα και την αγαπώ πολύ, νιώθω πολύ τυχερή και περήφανη που κατάγομαι από αυτό το υπέροχο νησί. Η Ρόδος είναι ένα μεγάλο και πολύ αγαπημένο κομμάτι της ζωής μου, που το κουβαλάω πάντα μαζί μου και επιστρέφω σ’ αυτήν με την πρώτη ευκαιρία. Όταν δεν μπορώ να πάω, μου λείπουν οι δικοί μου άνθρωποι, η οικογένεια και οι φίλοι μου, αλλά πηγαίνω τόσο συχνά, που είναι σαν να μην έφυγα ποτέ.

Μεγαλώνοντας στα 90’s φαντάζομαι γαλουχήθηκες με τις Spicegirls τους Nsync και το Μega Star. Ονειρευόσουν ποτέ να γίνεις σταρ της ποπ;

Θυμάμαι με νοσταλγία τα παιδικά μου χρόνια στη δεκαετία των 90’s. Χτυποκάρδια στο Beverly Hills, Barbie γοργόνα, τεράστια κινητά, ταινίες της Disney. Δεν ονειρευόμουν να γίνω ποπ σταρ. Μεγάλωσα με μπαλέτο, γαλλικά και πιάνο και τα όνειρά μου προσανατολίζονταν στο να γίνω διάσημη σολίστ κλασικού πιάνου.

Όταν πέρασες στη Νομική ήθελες να γίνεις δικηγόρος ή το έκανες για να έχεις και ένα πτυχίο σαν δικλείδα ασφαλείας;

Ήθελα να γίνω δικηγόρος. Αγαπώ τη νομική επιστήμη και πάντα βρίσκομαι στο μεταίχμιο μουσικής-νομικής. Φέτος μάλιστα ολοκλήρωσα και το διδακτορικό μου στον τομέα Δημοσίου Δικαίου. Το βέβαιο είναι πως ό,τι κι αν κάνω στο μέλλον, η μουσική πάντα θα είναι μέρος της ζωής μου.

Γενικά με τις κατηγοριοποιήσεις έντεχνο, εμπορικό, λαϊκό πώς τα πας;

Βρίσκω αδόκιμο τον όρο «έντεχνο», καθώς και την πόλωση ανάμεσα στο έντεχνο και το «άτεχνο» τραγούδι. Στη μουσική δεν υπάρχουν ταμπέλες. Στις μέρες μας βλέπουμε εξαιρετικές συνεργασίες από ανθρώπους που σύμφωνα με τις κατηγοριοποιήσεις που αναφέρεις, δεν ανήκουν στο ίδιο είδος. Τα όρια επομένως είναι κατά κανόνα ρευστά. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των έντεχνων καλλιτεχνών, που ενώ εμφανίζονταν σε μικρές και συχνά εναλλακτικές σκηνές, μετακινήθηκαν σε μεγάλες αίθουσες, προκειμένου να χωρέσει ο κόσμος τους, που τώρα είναι πολύ περισσότερος.

Έχεις κάνει συνεργασίες με κορυφαία ονόματα του λεγόμενου «έντεχνου» χώρου. Εσύ θεωρείς ότι ανήκεις σε αυτόν;

Έχω κάνει συνεργασίες με αξιόλογους καλλιτέχνες, που μου προσέφεραν γνώση και εμπειρία. Θεωρώ αδόκιμο τον όρο «έντεχνο», όπως είπα και προηγουμένως. Κάνοντας μία αναδρομή, νιώθω περήφανη και ευγνώμων για τις συνεργασίες μου και είμαι ανοιχτή σε ανθρώπους που βλέπουν τη μουσική όπως τη βλέπω εγώ.

Είναι πρόβλημα αυτό για τους νέους καλλιτέχνες; Πρέπει οπωσδήποτε να «εντάσσονται» κάπου;

Το ζητούμενο δεν είναι να «ενταχθούν» σε μία κατηγορία, όσο το να βρουν την προσωπική τους ταυτότητα και να εκφράζονται μέσα από αυτή.

Ως γυναίκα νιώθεις την πίεση που ασκείται συχνά στις τραγουδίστριες/μουσικούς που βγαίνουν σε μια σκηνή να έχουν τέλεια εμφάνιση;

Όχι, δεν αισθάνθηκα ποτέ τέτοιου είδους πίεση. Μου αρέσει να προσέχω την εμφάνισή μου, ως ένδειξη σεβασμού στο κοινό αλλά και στον εαυτό μου.

Μακριά από τις μουσικές σκηνές και τα ωδεία πως είναι η Μιρέλα; Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί πιο πολύ πέρα από τη μουσική;

Μου αρέσουν τα βράδια με φίλους στο σπίτι για φαγητό, για να δούμε ταινία, για να ακούσουμε ή να παίξουμε μουσική. Πηγαίνω συχνά σινεμά, παρακολουθώ συναυλίες και αγαπώ πολύ τα ταξίδια, τις μεγάλες ή μικρές αποδράσεις από την καθημερινότητα.

Το χειμώνα τον πέρασες στο πλευρό των Μαχαιρίτσα- Πορτοκάλογλου. Τι είναι αυτό που σου έχει αφήσει πιο έντονα η συνεργασία με αυτούς τους καλλιτέχνες;

Ο Λαυρέντης  είναι σπουδαίος συνθέτης και τραγουδιστής, αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος. Έχει ντύσει με τη μουσική του δύο στίχους μου στον πρώτο προσωπικό μου δίσκο («Δύο και κάτι», «Κι εμείς καλύτερα») και μου έκανε τη μεγάλη τιμή να συμμετάσχει στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού «Λίγο χρώμα» από το δεύτερο δίσκο μου. Στον Λαυρέντη οφείλω κάποιες από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καλλιτεχνική μου πορεία και νιώθω πραγματικά τυχερή για τη φιλία και τη συνεργασία μας.

Με τον Νίκο συναντηθήκαμε πρώτη φορά επί σκηνής φέτος το χειμώνα. Τα τραγούδια του υπήρξαν background σε όλες τις φάσεις της ζωής μου. Μάλιστα, το πιο αγαπημένο μου, του ζήτησα να το τραγουδήσω σε επανεκτέλεση. Έτσι, το «Τι σε νοιάζει εσένα» κυκλοφόρησε σε single και στο φετινό σχήμα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο το τραγουδήσαμε μαζί.

Τους αγαπώ και τους εκτιμώ απεριόριστα και θα χαρώ πολύ να ξανασυναντηθούμε μουσικά και στο μέλλον.

Το καλοκαίρι σε βρίσκει να κάνεις live;

Το καλοκαίρι ξεκίνησε ήδη με πολλές προσωπικές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Επόμενος μεγάλος σταθμός είναι στις 13 Ιουλίου στην Αθήνα και το «Surf Art Festival». Είναι μαγικές οι περιοδείες. Έχω γράψει μάλιστα ένα βιωματικό τραγούδι για αυτές. Πρόκειται για το «Νομάδες», που είχα την τιμή να το τραγουδήσω με τον Μίλτο Πασχαλίδη και τον Γιάννη Κότσιρα. Περιγράφει τις διαδρομές των μουσικών στις καλοκαιρινές περιοδείες, μέσα στο βανάκι από πόλη σε πόλη.

Info: Το τραγούδι «Έρωτας Παρωδία» κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group.