Aeon και Lunar είναι οι «ραπ ντίβες» που φέτος κατακτούν το Off The Hook

Η Aeon, με ρίζες στην Κρήτη και βαθιά μουσική παιδεία, συνδυάζει παραδοσιακά όργανα, πολυφωνικές ερμηνείες και ραπ, δημιουργώντας ένα πολυδιάστατο μουσικό σύμπαν που αποτυπώνεται στο νέο της album Χαϊμαλίνα. Η Lunar, μόλις 22 ετών, έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της μέσα από δυναμικές εμφανίσεις και το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ ALL ABOUT IMAGE, φέρνοντας μια ωμή, ειλικρινή και ξεχωριστή φωνή στο fem rap. Μαζί στο Off The Hook, οι 2 αυτές ράπερς ετοιμάζονται να δώσουν στον κόσμο μια πρώτη γεύση από τη δική τους, ξεχωριστή εκδοχή της ελληνικής ραπ σκηνής και είναι βέβαιο ότι δεν θα περάσει απαρατήρητη!

-Στον χώρο του hip hop και των μουσικών φεστιβάλ, οι γυναίκες συχνά είναι υποεκπροσωπούμενες. Τι σημαίνει για εσάς να συμμετέχετε για πρώτη φορά σε ένα μεγάλο φεστιβάλ σαν το Off The Hook;

Aeon: Είναι μεγάλη συγκίνηση να βλέπουμε να πιάνουν τόπο όσα προσπαθούμε και σιγά- σιγά να αναγνωρίζονται, καθώς καταβάλουμε πάντοτε την διπλάσια δουλειά ως γυναίκες για να αναγνωριστεί η δουλειά μας.

Aeon: «Το να παίζουμε και να αναγνωριζόμαστε από μεγάλα φεστιβάλ, ειδικά γύρω από το ραπ είναι ένα μεγάλο βήμα για εμάς και όλα όσα θέλουμε να καταφέρουμε».

Το γεγονός ότι το γυναικείο ραπ εισχωρεί σε τέτοιου είδους εγχειρήματα είναι μια απόδειξη ότι οι προσπάθειές μας βγαίνουν κάπου.

Lunar: Το να βρίσκομαι για πρώτη φορά στο Off The Hook είναι τιμή μου και ευθύνη μου. Healάρε ένα κομμάτι της Lunar στα 16, που πήγε πρώτη φορά σε αυτό το φεστιβάλ και ευχήθηκε κάποτε να παίξει. Στον χώρο αυτόν μας μάθανε πως είμαστε «συμπληρώματα» και το ότι ανεβαίνω σε αυτή την σκηνή είναι απόδειξη πως ανήκει και σε εμάς. Ξεχνάνε ότι το hip hop γεννήθηκε από ανάγκη για έκφραση και αντίσταση ανεξαρτήτως φύλου.

-Lunar, με το ολοκληρωμένο σου άλμπουμ ALL ABOUT IMAGE και Aeon, με το πολυδιάστατο Χαϊμαλίνα, πώς θα περιγράφατε τη μουσική σας εξέλιξη μέχρι σήμερα;

Aeon: Το Χαϊμαλίνα είναι προϊόν τόσο πειραματισμού γύρω από τη σύνδεση παραδοσιακών και λαϊκών μουσικών με χιπ χοπ, όσο και απελευθέρωσης συναισθηματικά και εκφραστικά για μένα, το σώμα, τις προτιμήσεις και την έκθεση του εσωτερικού μου κόσμου. Οι μουσικές μου επιλογές ήταν στοχευμένες στο να διώξουν στερεότυπα, γύρω από πιο χορευτικούς ρυθμούς και τραγούδι στο ραπ, τη σύνδεση με την παράδοση και παράλληλα τα περίτεχνα flowz. Προσπάθησα να συνδυάσω την πλευρά της γυναικείας φύσης μου, τη σύνδεση λαϊκής μουσικής με ραπ, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να γίνει χωρίς «κακόγουστο τρόπο» και τέλος, πάντα στη βάση της μουσικής που αγαπάω, το χιπ χοπ και θεωρώ πως ήταν ένα σημαντικό στάδιο της εξέλιξής μου μουσικά και στιχουργικά.

Lunar: Έχω το αίσθημα του ανικανοποίητου στην ζωή μου. Αν με ρωτάς έχω περιθώρια μεγάλης εξέλιξης και ο δίσκος ήταν ένα πολύ καλό ξεκίνημα για να καταλάβει και ο κόσμος τι έπεται.

-Πώς διαλέγετε τα θέματα τα τραγούδια και τους στίχους σας; Υπάρχει κάτι που θέλετε να νιώσουν ή να πάρουν μαζί τους όσοι σας ακούνε;

Aeon: Οι θεματικές μου ποικίλουν και διαφέρουν ανάλογα την φάση που περνάω την εκάστοτε εποχή που θα γράψω ένα τραγούδι. Μπορεί να έχουν ερωτικό, σαρκαστικό, εσωτερικό, ή πολιτικό περιεχόμενο. Η βάση μου πάντοτε είναι η θεματική γύρω από το ότι είμαι μια γυναίκα που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της σε μια κατά κόρον ανδροκρατούμενη σκηνή.

Aeon: «Αν κάπου αποσκοπώ, είναι να αποδείξω ότι μπορείς να καταφέρεις κάτι αν το θέλεις πολύ, ανεξαρτήτως φύλου και λοιπών διακρίσεων, αλλά και να ενδυναμώσω κι άλλες θηλυκότητες και να μεγαλώσει η γυναικεία ραπ σκηνή».

Lunar: Το ραπ μου είναι καθρέφτης στο πως βλέπω και βιώνω τη ζωή. Στίχος μπορεί να γίνει το οτιδήποτε μου συμβαίνει. Προσπαθώ να αντλώ έμπνευση από παντού, μπορώ να σου πω ότι το θέμα θα διαλέξει εμένα όχι εγώ αυτό. Για να γράψεις χρειάζεται και να ζεις, να παίρνεις τον χρόνο σου να επεξεργάζεσαι τα ερεθίσματα γύρω σου.

Μ’ αρέσει να δημιουργώ εικόνες στα κομμάτια μου δεν περιμένω να με νιώσουν και να ταυτιστούν όλοι. Αλλά όσοι με ακούνε θέλω να καταλάβουν πως δεν διαφέρουμε και πολύ. Ότι εγώ έχω την ευκαιρία να ανέβω σε μια σκηνή, δεν με κάνει πιο ξεχωριστή από σένα που θα με ακούσεις.

-Η ραπ είναι η μουσική του περιθωρίου, αλλά τον τελευταίο καιρό την βλέπουμε πολύ στο προσκήνιο. Ως μουσικό είδος έχει εκτοξευτεί. Πώς νιώθετε γι’ αυτό; Ποιες οι σκέψεις σας;

Aeon: Είναι καλό που επιτέλους αναγνωρίζεται η μουσική που αγαπάμε και διευρύνεται το κοινό της, διότι επιτέλους ακούγονται οι φωνές, τα βιώματα και τα μηνύματα ανθρώπων του περιθωρίου, φωνές ανθρώπων που θεωρώ ότι θα έπρεπε να ακουστούν. Είναι καλό επίσης που αρκετοί καλλιτέχνες, ειδικά όσοι κοινωνικά υπήρξαν σε μεγάλες δυσκολίες να καταφέρνουν να ζήσουν από αυτό που κάνουν και αγαπάνε.

Παρ’ όλα αυτά η εμπορευματοποίηση της μουσικής αυτής δεν θα έπρεπε να αλλάξει ούτε το ύφος της, ούτε την αισθητική της και τη βιωματικότητα που εκφράζει, διότι με αυτόν τον τρόπο καταλήγει να χάνει το νόημά της και γίνεται άλλη μια εμπορική μουσική, που δεν θα αφήσει ιστορία μελλοντικά.

Lunar: Ξεκίνησε σαν μουσική περιθωρίου, αλλά πλέον η εποχή και οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. Το ότι σήμερα έχει εκτοξευτεί εμένα προσωπικά με χαροποιεί, γιατί έχω μεγαλύτερες πιθανότητες να με ακούσει κόσμος και συνδεθεί με αυτό που ακούει. Από την άλλη υπάρχει και η επιφύλαξη, στο ότι πλέον είναι ένα οριακά εμπορικό είδος και όταν κάτι γίνεται τόσο mainstream χάνει την αυθεντικότητα που είχε.

Lunar: «Κάπως με χαλάει το ότι υπάρχουν ράπερς για το clout, για τη φήμη γενικότερα για όλο αυτό το φαίνεσθαι. Αλλά όπως και να έχει το rap game είναι μαραθώνιος, θα δούμε σε κάποια χρόνια πως θα είναι».

-Ποιο είναι το πιο απρόσμενο μουσικό πείραμα που έχετε κάνει και πώς το αγκάλιασε το κοινό;

Aeon: Το πιο απρόσμενο μουσικό μου πείραμα έως τώρα ήταν το Χαϊμαλίνα, τελευταίο και ομώνυμο κομμάτι του δίσκου. Το intro είναι εμπνευσμένο βουλγαρική πολυφωνική αρμονία, το μπιτ πειραματικό με synths, vocals και λάφτα, τα κουπλέ ραπ και το ρεφρέν ένα πείραμα εμπνευσμένο από μελωδική του Goran Bregović. Είναι ένα αρκετά εσωτερικό κομμάτι και το κοινό, το εκτίμησε και το αγκάλιασε κυρίως όσοι ασχολούνται με μουσική ή έχουν ακούσματα από βαλκανικές μουσικές.

Lunar: Νομίζω ήταν το track Emoji από τον δίσκο μου. Ήταν πρόκληση και για μένα το να γράψω storytelling boombap στο οποίο εξιστορώ το πως μας βλέπουν στην πραγματικότητα οι υπόλοιποι του χώρου, στην προσπάθεια του να φανούν woke και αποδεκτοί, ενώ η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ακόμα πατριαρχικά κατάλοιπα και πολύ κόμπλεξ και ζήλεια. Ήθελα να δω και το πως θα αντιδράσει το κοινό.

Άρεσε αρκετά, αλλά πιστεύω ενόχλησε και αρκετά, γιατί μίλησα για κάτι που ισχύει και πιστεύω όλες μας λίγο πολύ το έχουμε βιώσει.

-Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για μια γυναίκα στην ελληνική ραπ σκηνή σήμερα και τι αλλαγές θέλετε να δείτε στο μέλλον;

Aeon: Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχω ζήσει έως τώρα, ως γυναίκα στη ραπ κοινότητα, είναι το να αναγνωριστώ χωρίς να προσπαθήσω παραπάνω σε οποιοδήποτε επίπεδο από κάποιον άντρα. Και όταν λέω να αναγνωριστώ δεν εννοώ μόνο σαν MC και beatmaker, αλλά το να μου δοθεί ο ίδιος σεβασμός, οι ίδιες ευκαιρίες και να δημιουργηθούν εξίσου ισότιμες σχέσεις και αντιμετώπιση από την κοινότητα σε εμένα όπως με κάποιον που είναι άντρας.

Lunar: Υπάρχουν πολλοί που τους ενοχλεί η παρουσία μας στον χώρο και είναι έτσι διαμορφωμένος που προσπάθεια μας είναι διπλή πρόκληση, είναι να μην φτάσει ποτέ στο σημείο να μας επηρεάσει αρνητικά με σκοπό να σταματήσουμε αυτό που αγαπάμε.

Lunar: «Όσο το ραπ θεωρείται ακόμα “αντρική υπόθεση” θέλω να είμαστε εδώ να αποδεικνύουμε το αντίθετο».

Αν θα ήθελα να δω αλλαγή σε κάτι θα ήταν περισσότερες γυναίκες headliners με ενεργή προβολή, να αλλάξει και η νοοτροπία του κοινού που έχει συνηθίσει να ακούει κάτι συγκεκριμένο η μια συγκεκριμένη χροιά. Είναι σημαντικό να μπορούμε να μιλήσουμε για ότι μας καίει χωρίς να μπαίνουμε σε κουτάκια

-Ποια είναι η πιο empowering στιγμή που έχετε ζήσει ως γυναίκες καλλιτέχνιδες;

Aeon: H πρώτη φορά που παίξαμε live με αμιγώς fem/queer line up, με τις Powerap Girlz, μια συλλογικότητα που αποτελούνταν από γυναίκες και qweer ράπερς, στην οποία υπήρξα για αρκετά χρόνια, και κάναμε αρκετά live και events για να ενδυναμωθούν και να νιώσουν πως ανήκουν κάπου κι άλλα άτομα που ράπαραν και δεν ένιωθαν ότι χωράνε στην ήδη υπάρχουσα σκηνή. Τα live αυτά για χρόνια ήταν το safe space μου, μαζί με τις φίλες μου και κόσμο που υποστήριζε τους αγώνες μας.

Lunar: Είναι ένα σύνολο πραγμάτων που κάνει κάθε στιγμή μου σαν καλλιτέχνιδα empowering.Απο τα lives που τα αγαπάω πάρα πολύ και με γεμίζουν, όταν βλέπω τις ιδέες μου να γίνονται project και να υλοποιούνται, οι ώρες στο studio,οι συζητήσεις με τους δικούς μου ανθρώπους όταν θα χάνομαι στο κεφάλι μου.

-Αν έπρεπε να περιγράψετε το πρώτο σας live με μια φράση ή ένα τραγούδι, ποια/ο θα ήταν και γιατί;

Lunar: Στο πρώτο μου live ήμουν 16 χρονών χωρίς να έχω κάνει κανένα release ακόμα, δεν είχα πάει καν σε στούντιο αλλά έγραφα απίστευτα πολύ. Κάτι φίλοι τότε οργάνωσαν live+after party γενεθλίων, έτσι έτυχε να παίξω. Αν μπορούσα να το περιγράψω με κομμάτι θα έλεγα το Lost Sixteen του Λεξ, το άκουγα εκείνη την μέρα και το νιώθω ακόμα με τον ίδιο τρόπο. Τότε lost sixteen τώρα lost twenty-two.

Aeon: Ηχοφρένεια. Είναι μάχη επί της σκηνής (Το ομώνυμο τραγούδι του crew Ηχοφρένεια, στο οποίο βρίσκομαι εγώ και ο Flu). Ήταν το πρώτο μας τραγούδι και το πρώτο μας live σαν crew, όπως και η πρώτη φορά που έπαιξα live, στο Ηράκλειο Κρήτης και μαζί με άλλους φίλους που αγαπάω πολύ.

Από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου, που βαστάω ως και σήμερα για να μου θυμίζει ότι όσο και να υπάρχει κόσμος κολλημένος, άλλο τόσο θα υπάρχει κόσμος που δεν θα κάνει καμία διάκριση χωρίς να χρειαστεί καν να αγωνιστώ γι’ αυτό, θα με αντιμετωπίζει ισότιμα και θα με στηρίζει πάντα γι’ αυτό που είμαι.

-Τι μήνυμα θα δίνατε στις νέες κοπέλες που θέλουν να ασχοληθούν με το ραπ;

Lunar: Να το κάνουν και να μην ακούσουν ποτέ κανέναν που τους λέει ότι δεν μπορούν, ότι δεν είναι αρκετές ή ότι πρέπει να αλλάξουν αυτό που είναι για να πετύχουν.

Το θέμα είναι το ραπ σου, όχι το πως μοιάζεις! Θέλει δουλειά, πολύ θέληση και να έχεις το όραμα. Να μην ξεκινήσουν με το σκεπτικό να δουν κατευθείαν λεφτά στο τραπέζι! Το πιστεύω ότι το κάθε τι, έρχεται στον χρόνο που πρέπει για κάποιον λόγο. Να έχουν πίστη για αυτό που κάνουν και χωρίς βιασύνη, θα πετύχουν αυτό που θέλουν.

Aeon: Να κάνουν αυτό που νιώθουν χωρίς να δίνουν σημασία σε σχόλια τα οποία τους ρίχνουν την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση. Να βρίσκουν να το κάνουν σε μέρη τα οποία νιώθουν ωραία, κι αν δεν υπάρχουν, να τα φτιάξουν εκείνες.

-Πώς περνάτε τη μέρα σας πριν βγείτε στη σκηνή; Υπάρχει κάποια ρουτίνα ή κάποιο «ritual» που σας βοηθά να μπείτε στην ενέργεια του show;

Lunar: Κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα δεν έχω. Απλά αγχώνομαι πολύ, όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο όμως. Με το που πιάνω mic νιώθω ότι μεταμορφώνομαι δεν ξέρω πως γίνεται αυτό. Μου φεύγει το άγχος, η ντροπή και τσουλάει μόνο του μετά.

Aeon: Συνήθως προτιμώ να είναι απλώς μια φυσιολογική μέρα για μένα. Ίσως αν αγχώνομαι να πούμε δυο χαζομάρες με τον dj Silkroad, τον dj μου, και την Γωγώ που τραγουδάει μαζί μου στα backs, για να μας φύγει το άγχος.

Σίγουρα αυτό που με βοηθάει πολύ πάντα να μπω στην ενέργεια του live, είναι η βεντάλια μου.

Off The Hook Festival 2025

📅 12&13 Σεπτεμβρίου
📍 ΟΑΚΑ

Εισιτήρια εδώ

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Οι γυναικείες φωνές της ραπ που «σκοτώνουν» την πατριαρχία