NIKE

Είσαι καλή στην ιστορία του Airmax;

Μπορεί να μην είμαστε μαθηματικά μυαλά, αλλά το ότι το μηδέν (Ο) είναι ο αριθμός, που δημιουργήθηκε για να αποδώσει την έλλειψη το ξέρουμε.

Για παράδειγμα: “Έχω μηδέν χρήματα” – άρα είμαι μπατίρω. “Η θερμοκρασία είναι υπό το μηδέν” – ο διαχειριστής δεν έχει βάλει πετρέλαιο. “Φοράω μηδέν νούμερο” – έχεις να φας από τότε που τρεφόσουν με μητρικό γάλα.

Ωστόσο, για τη Nike το μηδέν σημαίνει κάτι. Και μάλιστα κάτι ιστορικό – κυρίως αν είσαι sneakerhead (σε περίπτωση που σου είναι άγνωστη αυτή η λέξη, μην αγχώνεσαι, μιλάμε για αυτόν που συλλέγει sneakers). Το μηδέν, που λες, αντιπροσωπεύει
την αρχή, την αρχική σκέψη, τη μεγαλοφυή
σπίθα από την οποία προέκυψαν σπουδαία
πράγματα.

Το
μηδέν για τη Nike
αποτυπώνεται στο Air
Max
Zero,
μια ιδέα που αν και σχεδιάστηκε στο
χαρτί πριν από 29 χρόνια, συμπεριέλαβε
καινοτομίες σχεδόν τριών δεκαετιών.
Δεν ήταν το πρώτο Air
Max
που κυκλοφόρησε, όμως χωρίς αυτό, το Air
Max
1 δεν θα υπήρχε.

 

Το Nike Air Max Zero ήταν κάτι αντίστοιχο με το πρώτο βήμα του Neil A. Armstrong στο φεγγάρι: ένα μικρό βήμα για τον θρυλικό σχεδιαστή Tinker Hatfield, ένα τεράστιο όμως βήμα για εμάς που πίνουμε νερό στo στυλ των sneaker, μιας και ήταν το πρώτο βήμα πριν από το Air Max 1.

«Δεν
υπήρχε κάποιο brief
ή κάποια έρευνα, παρά μόνο μία αποκάλυψη.
Σκέφτηκα, ότι θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε
ένα συναρπαστικό νέο παπούτσι που να
αποκαλύπτει στον κόσμο τι είναι πραγματικά
το Nike
Air»,
θυμάται ο
Hatfield.

Εκείνη
την εποχή, η τεχνολογία Nike
Air
είχε ήδη κυκλοφορήσει σημειώνοντας από
την αρχή μεγάλη επιτυχία. Ο Hatfield,
ωστόσο, ήξερε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό.
Η αίσθηση του αέρα κάτω από το πόδι
έπρεπε να περάσει σε άλλο επίπεδο.

Θυμάμαι
που σκεφτόμουν με ποιους τρόπους θα
μπορούσαμε να κάνουμε ολοένα και
μεγαλύτερο το τμήμα της αερόσολας, ώστε
ο κόσμος να το βλέπει και να το
καταλαβαίνει

Η
Nike
την τεχνολογία την είχε. Αυτό που
χρειαζόταν ήταν να βρει τον τέλειο τρόπο
να την κάνει ορατή και να την αποκαλύψει
στον κόσμο. Έτσι, ο Hatfield
πήρε στυλό και χαρτί και προσπάθησε να
κάνει ακριβώς αυτό.

Το
τι συνέβη στη συνέχεια, είναι ιστορία.
Ο Hatfield
ταξιδεύει στο Παρίσι όπου αντικρίζει
το Centre
Pompidou
και εμπνέεται από το μοναδικό design
του κτηρίου. Επιστρέφοντας στο Όρεγκον,
υλοποιεί την ιδέα και δημιουργεί το
πρώτο sneaker
με ορατό το τμήμα του αέρα.

Αυτή
είναι η ιστορία που γνωρίζουν οι
περισσότεροι. Όμως υπάρχει άλλο ένα
κομμάτι της ιστορίας που δεν είναι
γνωστό.

Το Air
Max
1 δεν σχεδιάστηκε με την πρώτη προσπάθεια.
Αντιθέτως, ήταν το αποτέλεσμα διαφόρων
σχεδιαστικών προσπαθειών, μία εκ των
οποίων ήταν και το Air
Max
Zero.
Χωρίς να το ξέρει, ο Hatfield
δημιουργούσε σχέδια που τελικά θα
αποκαλύπτονταν πολλά χρόνια αργότερα.

«Σκέφτηκα
να κάνω την ενδιάμεση σόλα πιο μίνιμαλ,
σηκώνοντάς την στα σημεία που χρειαζόταν
μεγαλύτερη ενίσχυση και χαμηλώνοντάς
την εκεί που η ενίσχυση δεν ήταν τόσο
απαραίτητη», θυμάται ο Hatfield.

Το
επάνω μέρος σχεδιάστηκε έτσι ώστε να
είναι άνετο και να εφαρμόζει στο πόδι,
χωρίς ενισχυμένο το μπροστινό τμήμα,
μια ιδέα που δανείστηκε από το 1985 Nike
Sock Racer. Στο σχέδιο υπήρχε επίσης ένας
εξωτερικός ιμάντας στη φτέρνα, ένα
σχέδιο που δεν θα το βλέπαμε παρά μόνο
με την κυκλοφορία του Nike
Air
Huarache
το 1991.

«Ήταν
πριν το Huarache.
Θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο είναι
σχεδιασμένα τα σανδάλια για να τυλίγονται
γύρω από τη φτέρνα, πάνω από το οστό της
φτέρνας», επισημαίνει ο Hatfield.

Με
λίγα λόγια, ο Hatfield
είχε σχεδιάσει ένα παπούτσι τόσο
προηγμένο που τότε δεν μπορούσε να γίνει
πραγματικότητα.

«Ήταν
μπροστά από την εποχή του, σε μεγάλο
βαθμό», λέει ο Hatfield.
«Όχι μόνο λόγω εμφάνισης, αλλά και λόγω
της κατασκευής που απαιτούσε. Η τεχνολογία
και τα υλικά που είχαμε στη διάθεσή μας
εκείνη την εποχή δεν ήταν αρκετά προηγμένα
για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε την
αρχική μας ιδέα.»

Αντιμέτωπος
με την πραγματικότητα, ο Hatfield
αναγκάστηκε να αλλάξει το σχέδιό του.
Έτσι προέκυψε το Nike
Air
Max
1, το οποίο έφερε την επανάσταση στα
sneakers.
Σύντομα, το σχέδιο με τον ορατό αέρα θα
γνώριζε τεράστια επιτυχία τόσο στο χώρο
του τρεξίματος όσο και του μπάσκετ και
θα καθιερωνόταν στη συνέχεια ως ένα
σύμβολο lifestyle,
αναγνωρισμένο παγκοσμίως από την urban
κουλτούρα.

Το
Air
Max
Zero
χάθηκε μέσα στον ενθουσιασμό. Αυτό όμως
έμελλε ευτυχώς να αλλάξει στη διάρκεια
μιας επίσκεψης στο Department
of
Nike
Archives,
όπου το σχέδιο παρέμενε ξεχασμένο για
29 χρόνια.

Αναζητώντας έμπνευση και με
αφορμή την Air
Max
Day
που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 26
Μαρτίου, η σχεδιαστική ομάδα της Nike
ανακάλυψε τυχαία ένα πολύ ενδιαφέρον
σχέδιο.

«Έγινε
μια αναδρομή στο Air
Max
η οποία ολοκληρώθηκε με πρώιμα σχέδια
και δείγματα που δεν είχαν έρθει ποτέ
στην επιφάνεια», λέει ο Graeme
McMillan,
ο σχεδιαστής της Nike
που ανέλαβε να κάνει το Air
Max
Zero
πραγματικότητα. «Ήταν σαν μια αρχαιολογική
ανασκαφή, μιας και τα πολύτιμα αυτά
αντικείμενα συνήθως δεν μπορείς να τα
δεις, εκτός εάν εργάζεσαι εκεί.»

Όταν
η ομάδα συνειδητοποίησε από που προέρχεται
το σχέδιο, ήξερε κατευθείαν τι έπρεπε
να γίνει.

«Το
σχέδιο αυτό δεν είχε υλοποιηθεί ποτέ
πλήρως», λέει ο McMillan.
«Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πολύ ωραίο αν
μπορούσαμε να το μοιραστούμε με τον
κόσμο και να ρίξουμε λίγο φως στην
εξέλιξη της πιο δημοφιλούς οικογένειας
sneakers.»

Η
πρώτη εντύπωση του McMillan
για το σχέδιο του Hatfield
καθόρισε το σχέδιο απόλυτα.

«Σκέφτηκα
ότι έμοιαζε περισσότερο με μια πιο
σύγχρονη έκδοση του Air
Max
1», λέει ο McMillan.

Παρατήρησε
αμέσως τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα
του Huarache
και του Sock
Racer
στο εσωτερικό καθώς και στο πρωτότυπο
μπροστινό τμήμα. Σύντομα, άρχισε να
αισθάνεται την πίεση. Τώρα ήταν δική
του υποχρέωση να ερμηνεύσει ξανά το
σχέδιο που βρέθηκε στα αρχεία του
Hatfield
και να το κάνει πραγματικό.

«Ήταν
τεράστια η ευθύνη καθώς έπρεπε να
απονείμουμε δικαιοσύνη στο σχέδιο,
μένοντας πιστοί στη σχεδιαστική πρόθεση
του Hatfield,
αλλά προσθέτοντας επίσης ένα ακόμα
στοιχείο καινοτομίας σε αυτό, σχεδιάζοντας
το sneaker
με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσαμε να
το κάνουμε το 1987, όταν κυκλοφόρησε το
Air
Max
1», είπε ο McMillan.

Η
σκέψη των δύο σχεδιαστών Hatfield
και McMillan
ήταν κοινή αρχικά. Ο Hatfield
έδωσε έμφαση στο να πετύχει απόλυτη
άνεση, κάτι που ήταν και πρωταρχικός
του στόχος όταν αποτύπωνε το σχέδιο.

Για
να μεταφέρει ο McMillan
το σχέδιο στο μέλλον και να πετύχει το
σκοπό του Hatfield,
αναβάθμισε τα παλιά στοιχεία προσθέτοντας
τις τελευταίες καινοτομίες της Nike.
Στις αναβαθμίσεις αυτές περιλαμβάνονται
τεχνολογίες όπως η νέα σόλα Air
Max
1 Ultra
που παρουσίασε η Nike
στο Air
Max
1 Ultra
Moire
,
με την τεχνολογία Phylon.
Επιπλέον, το επάνω μέρος του sneaker
μειώνει τον όγκο χωρίς να συμβιβάζει
τη στήριξη που είναι απαραίτητη για το
πόδι. Ένα ειδικό διχτυωτό ύφασμα από
ειδικό νήμα βοήθησε επίσης στη δημιουργία
του ασυνήθιστου μπροστινού μέρους, που
συντελεί στη συνεχή κυκλοφορία του
αέρα. Κάπως έτσι, η αρχική ιδέα του
Hatfield
υλοποιήθηκε. Το μηδέν πριν το 1 ήταν
πλέον έτοιμο να κάνει τα πρώτα του
βήματα.

«Το
λατρεύω», λέει ο Hatfield.
«Διαθέτει σύγχρονα υλικά και μεθόδους
κατασκευής και νομίζω ότι αυτός είναι
ο μόνος τρόπος για να το κάνει κανείς.
Εάν μου είχε ανατεθεί το έργο, θα είχα
επιλέξει νέα υλικά παρόμοια με αυτά που
έχει χρησιμοποιήσει η ομάδα εδώ.»

Το
Air
Max
Zero
θα είναι διαθέσιμο σε επιλεγμένες
sneaker
boutiques
και στο nike.com/sportswear,
την Air
Max
Day,
στις 26 Μαρτίου.