FASHION SHOW

5 εμβληματικά fashion shows για να «δραπετεύσεις», με τη βοήθεια της μόδας

Ο Yves Saint Laurent στο τελευταίο του fashion show, πριν αποσυρθεί από τον οίκο ως καλλιτεχνικός διευθυντής ΑP Photo Michel Euler

O θρυλικός Bill Cunningham είχε πει: «Η μόδα είναι η πανοπλία για να επιβιώσεις στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής». Και η μόδα ήταν πάντα ένα μέσο διαφυγής. Από τα συναισθήματά μας, από την σκληρή συχνά, καθημερινότητα, απ’ όλα. Η μόδα είναι μια μορφή τέχνης που επηρεάζεται αδρά από τις οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικές καταστάσεις και που αποτελεί αφορμή για περισσότερη δημιουργικότητα.

Οι συλλογές που βλέπουμε στις πασαρέλες, από τα ρούχα, τα τυχόν οπτικά εφέ, μέχρι και τη μουσική, επιλέγονται όλα πολύ στρατηγικά, με σκοπό ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Με σκοπό, να προσφέρουν μια επίδειξη μόδας που θα είναι κάτι περισσότερο από μια επιτυχημένη συλλογή ρούχων. Που είναι ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα που εξιστορεί μι ιστορία. Και στην ιστορία της μόδας, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν εμβληματικά fashion shows που έχουν αφήσει το στίγμα τους και που ακόμα και σήμερα έχουν μια επικαιρότητα.

Τα fashion shows είναι μίνι οπτικές αφηγήσεις

Σίγουρα, υπάρχει αυτό το κομμάτι της μόδας που καθιστά την βιομηχανία ως έναν ηθικά αμφισβητήσιμο τομέα που συμβάλλει στον έντονο καπιταλισμό. Υπάρχει όμως κι αυτή η πλευρά που συμβαδίζει με την φιλοσοφία των τεχνών, προσφέροντας τελικά έμπνευση μέσα από εμβληματικά fashion shows που «λένε» μια ιστορία. Ακόμα κι αν οι πολυτελείς παραγωγές των fashion shows μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν έχουν λόγο ύπαρξης, ο ρόλος τους στην ποπ κουλτούρα είναι σημαντικός. Από το να διαδώσουν ακόμα και ένα φλέγον κοινωνικό ζήτημα (δες για π.χ. το πρόσφατο show τoυ οίκου Dior), μέχρι και το να προσφέρουν έναν τρόπο διαφυγής από την καθημερινότητα. Το “escapism” που προσφέρει ένα fashion show βοηθάει τελικά το κοινό που τα παρακολουθεί, να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Όλα αυτά, ενώ «πουλάνε» τ’ όραμά τους σχεδιάζοντας ρούχα.

Τα εντυπωσιακά locations

Σε εμβληματικά fashion shows, όπως αυτά του Alexander McQueen στα ‘00s, αλλά και πιο πρόσφατα, όπως αυτά του Karl Lagerfeld για τη Chanel, η τοποθεσία παίζει καθοριστικό ρόλο. Πολύ συχνά, τα locations επιλέγονται με βάση το συναίσθημα. Πάρε για παράδειγμα τον Jacquemus. Έναν σχεδιαστή που εμπνέεται εξ’ ολοκλήρου από τις αναμνήσεις του για τις συλλογές του. Το show του για την Spring/Summer ’19 συλλογή που πραγματοποιήθηκε σε ένα λιβάδι με λεβάντες,  ήταν μια εικόνα βγαλμένη από την παιδική του ηλικία. Το προσωπικό στοιχείο, συμβάλλει σημαντικά στην εξιστόρηση της ιδέας που έχει ο κάθε σχεδιαστής στο μυαλό του για το show του.

Fashion education, εν καιρώ πανδημίας

Θέλουμε, δεν θέλουμε, η μόδα είναι μέρος της κουλτούρας μας. Επηρεάζει τον τρόπο ζωής μας, από το τι φοράμε, γιατί το φοράμε και πως εκφραζόμαστε μέσα από τα ρούχα μας. Το πώς και αν εκφράζουμε τον εαυτό μας μέσα από το στιλ μας, είναι κι αυτό ένας τρόπος διαφυγής. Και αν μη τι άλλο, ειδικά τώρα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη να δραπετεύσουμε. Από τις κακές ειδήσεις, από τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και της καθημερινότητάς μας. Και πίστεψέ με, αν αγαπάς τη μόδα, τότε τα παρακάτω εμβληματικά fashion shows θα σε βοηθήσουν να χαλαρώσεις, να ξεχαστείς, περνώντας τον χρόνο σου βλέποντας εικόνες που θα σε εμπνεύσουν.

Gucci Fall/Winter 1995-1996

Το fashion show της Gucci παρουσίασε μια συλλογή από μεταξωτά ρούχα. Για φωτισμό είχε μόλις έναν προβολέα εντείνοντας τον αισθησιασμό στην πασαρέλα. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποτέλεσε από τις πιο iconic στιγμές στο runway. Ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Gucci, Tom Ford, παρουσίασε μεταξωτά ρούχα και πλούσια βελούδα, κάνοντας αυτή τη συλλογή να «φωνάζει» σεξ και αισθησιασμό. Ως τότε ο ιταλικός οίκος θεωρούνταν σχετικά «εναλλακτικός», μετά απ’ αυτή τη συλλογή όμως, άρχισε να γίνεται πιο mainstream. Ειδικά, από την στιγμή που γυναίκες όπως η Madonna άρχισαν να φορούν τις δημιουργίες του οίκου από την εν λόγω συλλογή μόδας.

Alexander McQueen Spring/Summer 1999

Είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς το καλύτερο απ’ όλα τα εμβληματικά fashion shows του Alexander McQueen. Και αυτό γιατί όλα είχαν κάτι να “πουν” ή να διδάξουν. Είτε επρόκειτο για το show με το ολόγραμμα της Kate Moss, είτε για το επικό “VOSS” show του 2001, όλα είχαν μια θεατρικότητα. O Alexander McQueen είναι υπεύθυνος για μερικές από τις πιο αξέχαστες στιγμές στην πασαρέλα, λοιπόν. Μια επίδειξη όμως, που δεν μπορούμε όμως τίποτα να ξεπεράσουμε είναι το Spring 1999 show. Ένα ρομπότ βάψει με σπρέι το φόρεμα της Shalom Harlow. Η «αποκρουστική» ομορφιά των ρούχων του McQueen συνοδεύονταν πάντοτε από εντυπωσιακά shows σαν αυτό. Αυτό όμως ήταν από τα πιο εμβληματικά fashion shows του και ίσως από τις πιο συναισθητικές συλλογές του. Ήταν η 13η σε αριθμό για το ομώνυμο label του, και επικεντρώθηκε στο να δείξει την εξέλιξη της τεχνολογίας μέσα από τη μόδα. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του.

Maison Martin Margiela Spring/Summer 1990

Ακόμα και σήμερα, όλοι μιλάνε για τον συναισθητικό αντίκτυπο του Spring 1990 show του Martin Margiela. Αυτή ήταν η τρίτη επίδειξη μόδας του σχεδιαστή και είχε πραγματοποιηθεί σε μια παιδική χαρά. Ήταν μια τολμηρή κίνηση από μέρους του, μία όμως που έχει μείνει στην ιστορία. Δεν υπήρχε καν front row. Παιδιά της γειτονιάς κάθονταν στην άτυπη πασαρέλα, ενώ τα μοντέλα σκόνταφταν σχεδόν στις πέτρες. Υπήρχε μια αυθεντικότητα στο show ενώ η αντιπαράθεση με την «πάντα στην εντέλεια» πλευρά της μόδας, ήταν ένα κλείσιμο ματιού στην βιομηχανία. Από τα πιο εμβληματικά fashion shows, ειδικά αν σκεφτείς ότι κανείς ως τότε δεν παρουσίαζε τις συλλογές του σε ανοιχτούς ή δημόσιους χώρους. Μετά απ’ αυτό το show, ακολούθησαν κι άλλοι.

Comme des Garcons Spring/Summer 1997

Με το όνομα “Body Meets Dress, Dress Meets Body”, η Rei Kawakubo επιβεβαιώνει την artistic πλευρά της μόδας. Το 1997 show ήταν από τα πιο συγκλονιστικά και με το πιο σημαντικό μήνυμα: πώς η μόδα αντιλαμβάνεται το σώμα. Ενώ, άλλοι σχεδιαστές την ίδια στιγμή παρουσίαζαν στις πασαρέλες τους γυναίκες με καλλίγραμμα και “αψεγάδιαστα” σώματα, η Rei Kawakubo προκαλούσε. Παρουσιάζοντας μοντέλα με «δυσμορφικά» σώματα, παρουσίασε τον τραγελαφικό τρόπο που η μόδα αντιμετωπίζει το γυναικείο (και αντρικό) σώμα και εικόνα.

Prada Spring/Summer 1996

Δεν ήταν ένα show υπερπαραγωγή, αλλά αυτό που το έκανε τόσο iconic ήταν η ίδια η συλλογή. Ήταν η στιγμή, που, όπως είχε σχολιάσει και ο κριτικός μόδας Tim Blanks, η Miuccia Prada άρχισε να σχεδιάζει ομορφάσχημα ρούχα. Με τίτλο “Banal Eccentricity”, το κιτς στοιχείο, που, υπό μια έννοια, χαρακτηρίζει ακόμα την αισθητική του οίκου Prada, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συλλογή. Η Prada έδωσε το «πράσινο φως» στις “ατέλειες”. Τα ρούχα μπορούσαν πια να είναι χοντροκομμένα, άσχημα, χωρίς να είναι όλα στην εντέλεια. Η τελειότητα ήταν “out” και το ugly “in”.

Yves Saint Laurent Spring/Summer 2002

Κλείνοντας 40 χρόνια στον χώρο της μόδας, η συγκεκριμένη επίδειξη μόδας του Yves Saint Laurent αποτελεί από τα πιο εμβληματικά fashion shows. Και αυτό, γιατί ήταν το τελευταίο show του σχεδιαστή. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να αποχαιρετήσει τον χώρο της μόδας, χωρίς ένα εντυπωσιακό show. Πάνω από 100 looks «περπάτησαν» στην πασαρέλα, όλα τα οποία ήταν ένα homage στην κληρονομιά του. Από το φημισμένο Mondrian dress, το safari jacket μέχρι και το Le Smoking, η ρετροσπεκτίβα τα είχε όλα. Συν μερικά από τα πιο iconic μοντέλα και προσωπικότητες, όπως την Laetitia Casta αλλά και πρόσωπα όπως την Catherine Deneuve.