PUBLI

Ποιος γέμισε τις στάσεις των λεωφορείων με στίχους;

Είναι Δευτέρα, πρωί. Ξεκινάει η νέα εβδομάδα και η διάθεση δεν είναι στα καλυτερα της. Άγχος, σκέψεις και νεύρα… Περιμένεις στη στάση το λεωφορείο που θα σε πάει στη δουλειά και καθώς κοιτάς ένα post-it με στίχους στην στάση, αρχίζεις να τραγουδάς Χαρούλα – «Εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα Ελλάδα Ευρώπη Αμερικήηη, Ό,τι αγαπούσα το αποθεώνα αρκεί να ήσουνα εκεί». Και ξαφνικά η διάθεσή σου αλλάζει.

Φτάνεις στο γραφείο και ο συνάδελφός σου τραγουδάει Ελεωνόρα Ζουγανέλη «Κόψε και μοίρασε στα δύοοο, πάντα η αγάπη θέλει δύοοο». Σε κοιτάει σαν ερωτευμένος και σου λέει «είδα τους στίχους του αγαπημένου μου τραγουδιού γραμμένους χειρόγραφα σ’ ένα post- it στη στάση που περίμενα και μου κόλλησε το τραγούδι».

Μουσικό

Πηγαίνεις για ψώνια στο σούπερ μάρκετ και περνώντας από μία στάση λεωφορείων ακούς μία παρέα να τραγουδάει τον «Φάρο» του Κωστή Μαραβέγια- «Αγάπα με όσο μπορείς να παίρνω δύναμη, να σ’ αγαπώ και εγώ να παίρνω θάρρος…» – και το τραγούδισμά τους να ακούγεται σ’ όλη τη γειτονιά.

Είσαι στο αυτοκίνητο με την παλιοπαρέα για βραδινή έξοδο και βλέπετε το μπροστινό λεωφορείο με στίχους από το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου «κεινο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη» και το τραγουδάτε με ανοιχτά παράθυρα, όλοι μαζί, σαν να μην υπάρχει αύριο… Ποιος έχει γεμίσει άραγε τις στάσεις των λεωφορείων με στίχους και αλλάζει τη διάθεσή σου; Είναι κάποιος ρομαντικός; Είναι κάποιος ερωτευμένος; Είναι κάποιος που η μουσική του φτιάχνει τη διάθεση; Είναι ένας άνθρωπος, μία ομάδα ή ένα ραδιόφωνο; Μπορεί να μην ξέρεις ποιος είναι. Αλλά αυτό που σίγουρα ξέρεις είναι ότι σε έχει γεμίσει από θετικά συναισθήματα και ότι είναι «εντέχνως… διαφορετικός».

Extra ιδέα: Αν οι στίχοι που είδατε στο δρόμο, δημιούργησαν και σε σάς κάποια συναισθήματα, εκφράστε το! Φωτογραφήστε τους στίχους στις στάσεις και στα λεωφορεία, ανεβάστε τους στα social media με hashtag #EntexnwsDiaforetikos.