Πάνος Χαρίτος- Στρατής Αγγελής: «Το πολεμικός ανταποκριτής είναι βαρύς τίτλος. Δεν υπάρχει τίποτα το ηρωικό σε αυτό που κάνουμε»
- 26 ΝΟΕ 2025
Στο νέο επεισόδιο του Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, φιλοξενώ δύο σημαντικούς Έλληνες πολεμικούς ανταποκριτές, τον Πάνο Χαρίτο και τον Στρατή Αγγελή, που ανοίγουν μπροστά μας έναν κόσμο που οι περισσότεροι βλέπουμε μόνο από την απόσταση της οθόνης. Oι δύο τους αρνούνται την ταμπέλα του πολεμικού ανταποκριτή και το εξηγούν με έναν μοναδικό και ταπεινό τρόπο, ενώ αρκούνται στην ιδιότητα του δημοσιογράφου που καταγράφει την αλήθεια μέσα σε χαλάσματα, όπου ο φόβος συνυπάρχει με το καθήκον και η ανθρώπινη αντοχή δοκιμάζεται καθημερινά.
Η συζήτηση ξεκινά με τον Πάνο Χαρίτο να περιγράφει το τι σημαίνει να είσαι «αυτόπτης μάρτυρας της ιστορίας». Από τον εμφύλιο στο Ζαΐρ, μέχρι τις συγκρούσεις στη Γάζα, τη Βαγδάτη, τη Λιβύη και το Λίβανο, μοιράζεται τον τρόπο με τον οποίο ο πόλεμος σε μεταμορφώνει από τη στιγμή που πατάς το πόδι σου στο μέτωπο. Ο Στρατής Αγγελής, με τη δική του ξεχωριστή διαδρομή στα διεθνή γεγονότα, μιλά για το «ναι» που λες σε μια αποστολή που μπορεί να σε φέρει στο όριο, αλλά και για την ενοχή που συχνά συνοδεύει έναν δημοσιογράφο όταν ο πόνος μπροστά του είναι αβάσταχτος.
Οι δύο δημοσιογράφοι ανοίγουν τις πιο δύσκολες σελίδες της εμπειρίας τους: τον φόβο, τις στιγμές που η ζωή και η δουλειά συγκρούονται, τα πρόσωπα που δεν ξεχνούν ποτέ. Μιλούν για τον θάνατο που «σε πλησιάζει χωρίς προειδοποίηση», και τις σωστές αποφάσεις που πρέπει να παρθούν άμεσα, αλλιώς δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί.
Η συζήτηση περνά στην επικαιρότητα: Γάζα και Ουκρανία. Με ψυχραιμία, αναλύουν τι συμβαίνει πραγματικά στο πεδίο και πόσο διαφορετική είναι η εικόνα που μεταφέρεται στο ευρύ κοινό. Στέκονται ιδιαίτερα στον ρόλο της προπαγάνδας με τον αποκλεισμό των δημοσιογράφων από τις κρίσεις, όπου η πληροφορία διακινείται ταχύτερα από ποτέ, αλλά όχι με αλήθεια.
«Ή το κάνεις συνειδητά και ξέρεις που βρίσκεσαι ή το κάνεις από άγνοια και δεν θα΄ πρεπε να είσαι εκεί».
«Σε καμία περίπτωση ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να αποτελεί εκείνος το στόρι».
Το επεισόδιο κλείνει με μια πιο προσωπική νότα: πώς γυρίζεις «σπίτι» μετά τον πόλεμο, τι σε κρατά όρθιο και πώς επαναπροσδιορίζεις την έννοια της κανονικότητας. Κι εκεί, μέσα από την εμπειρία τους, έρχεται και το πιο δυνατό μήνυμα: ότι ο πόλεμος, αν και σκληρός δάσκαλος, τους έμαθε να εκτιμούν βαθύτερα την ειρήνη, και την αλήθεια.
Ακολούθησε το «Όταν η Ζωή σού Δίνει Λεμόνια» στο Spotify και το YouTube
