OPINIONS

Τα Όσκαρ παραμένουν ανδρική υπόθεση. Μάλλον η γυναικεία σκηνοθεσία είναι χόμπι

Invision/AP Jordan Strauss

Το 2019 ήταν μία χρονιά αλλαγών. Κοινωνικά μιλώντας. Οι επώνυμες γυναίκες ανέβαιναν στη σκηνή να παραλάβουν το βραβείο τους ή για να τιμηθούν συνολικά για την προσφορά τους και μιλούσαν. Για την ανισότητα των φύλων, για την επίδραση των κινημάτων, όπως το #MeToo και για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται οι άντρες την εξουσία. Αλλά όχι στα Όσκαρ.

Γυρίστηκαν σειρές και ταινίες που αποκάλυπταν τα καλά κρυμμένα σκάνδαλα στους διαδρόμους των γραφείων, γυναίκες βγήκαν μπροστά και κατήγγειλαν παρενοχλήσεις από ισχυρούς άντρες και σιγά σιγά σταμάτησαν τα «έλα μωρέ άντρας είναι και βράζει το αίμα του. Βαφτίσαμε το φλερτ παρενόχληση».

Κι ενώ γίνονται αλλαγές προς την εξέλιξη και προς αυτό που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο, η Ακαδημία των Όσκαρ αντιστέκεται σθεναρά. Σου λέει, εντάξει, τους δώσαμε μία κάμερα και τις αφήσαμε να δίνουν εντολές στους άντρες ηθοποιούς και στο υπόλοιπο επιτελείο. Η βράβευση (συγγνώμη, η υποψηφιότητα), είναι υπερβολή.

E τώρα, αν τύχει και πάνε καλά οι εν λόγω ταινίες, είναι θέμα συγκυριών. Ένας καλός αρσενικός παραγωγός, ένα δυνατό cast και σωστό promotion. Και η μουσική, έτσι; Το καλό σάουντρακ μπορεί να σε κάνει να θυμάσαι μία ταινία με θετικό πρόσημο, αν και ήταν μάπα.

Και φτάνουμε στην ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων στα Όσκαρ για την Καλύτερη Σκηνοθεσία. Όταν οι παρουσιαστές διάβασαν τα 5 ονόματα (Tarantino, Joon-Ho, Mendes, Scorsese και Philips), η Issa Rae έκανε το εύστοχο σχόλιο «Συγχαρητήρια σε αυτούς τους άντρες». Τελεία.

Συμπτωματικά, αυτή η αστοχία έρχεται λίγες μέρες μετά την αναφορά που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Μελέτης για τις Γυναίκες στην Τηλεόραση και τον Κινηματογράφο. Τα ευρήματα δείχνουν ότι το 40% των φετινών ταινιών με τις μεγαλύτερες εισπράξεις συμπεριέλαβε γυναίκα πρωταγωνίστρια. Ταυτόχρονα, βρήκαν μεγάλη σύνδεση στις γυναίκες σεναριογράφους και σκηνοθέτιδες και στην ύπαρξη γυναίκας πρωταγωνίστριας. Καταλάβατε, τα έχουν τακιμιάσει μεταξύ τους τα θηλυκά.

Στην πραγματικότητα, δεν είναι να απορείς. Από την αρχή του θεσμού των Όσκαρ (1929), μόνο 5 γυναίκες έχουν λάβει υποψηφιότητα για σκηνοθεσία. Αλλά όσο περνούν τα χρόνια, γίνεται όλο και πιο εξοργιστικό. Το δείχνουν τα ευρήματα των ερευνών και το δείχνουν και οι ταινίες από μόνες τους. Η ταινία “Little Women” έλαβε 6 συνολικά υποψηφιότητες και αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς. Ωστόσο, η σκηνοθέτις Greta Gerwig δεν ήταν άξια να είναι υποψήφια για Όσκαρ, αν και υπάρχει η υποψηφιότητα για Καλύτερη Ταινία. Ακόμα πιο περίεργο εάν αναλογιστείς ότι, αν μη τι άλλο, η Gerwig ήταν υποψήφια για σκηνοθεσία πρόπερσι, με την ταινία “Lady Bird”.

Για να την κάνουν να νιώσει καλύτερα, την έβαλαν στην κατηγορία Διασκευασμένο Σενάριο. Δεν φτάνει που της έδωσαν τη δυνατότητα να παίξει σε άλλη θέση και να μην ρουτινιάζει, θα μιλήσει κιόλας.

Άσε που εδώ έχει και μία πιθανότητα να σηκώσει την κούπα. Το cast της ταινίας “Little Women” έδειξε ανοιχτά τη δυσαρέσκειά του και θεωρεί ότι ναι μεν, είναι τιμητικό που υπάρχουν 6 υποψηφιότητες, αλλά άδικο δε που δεν αναγνωρίζεται η μεγαλοφυΐα της Gerwig. Ειρωνικό αν σκεφτείς ότι αυτή η ταινία περιγράφει τη ζωή των γυναικών σε έναν κόσμο αντρών, μέσα στον οποίο ψάχνουν να βρουν τη φωνή τους.

Η γενικότερη αδικία

Εννοείται ότι η Greta δεν ήταν η μόνη που αδικήθηκε, αλλά αυτή ήταν η μεγάλη αφορμή για να ανοίξει ένα θέμα, που δεν θα έπρεπε να συνεχίσει να ανοίγει. Θα έπρεπε το θέμα να είχε κλείσει.

Οι σκηνοθέτιδες Melina Matsoukas (“Queen & Slim”), Lorene Scafaria (“Hustlers”), Lulu Wang (“The Farewell”) και η Marielle Heller (“A Beautiful Day in the Neighborhood”) αγνοήθηκαν επιδεικτικά, αν και υπήρξαν άλλες υποψηφιότητες για την ταινία τους.

Εντάξει, ας μην είμαστε υπερβολικοί. Μπορεί να τους έστειλαν ένα καλάθι με muffins στο σπίτι. Ας μην ξεχνάμε ότι συνεχίζουν να υπάρχουν οι κατηγορίες Α’ Γυναικείου και Β’ Γυναικείου Ρόλου. Δεν είναι δεδομένο ότι θα κερδίζουν πάντα γυναίκες. Μπορεί να το κάνει και ένας μεταμφιεσμένος άντρας. Αλλά σε καμία περίπτωση trangender. Μεταμφιεσμένος.