OPINIONS

Η Έλενα Ακρίτα, τα μπότοξ, η λεκτική κακοποίηση κι ένα μήνυμα προς όλες τις γυναίκες

Σύνθεση 24MEDIA/ Papadakis Press

Τι πρέπει; Πρέπει να μην πρέπει. Να μια αλήθεια, μία όμορφη κοσμοθεωριακή παραδοχή. Να παλέψουμε, να μοχθήσουμε, να εμπεδώσουμε, να διδάξουμε, να επαναλάβουμε. Δεν πρέπει τίποτα. Ή μάλλον, πρέπει όλα όσα σε κάνουν να νιώθεις καλά με το μέσα σου, με τον εαυτό σου. Όχι, τον ανώτερο. Τον καθημερινό. Τον εαυτό που τσαλαβουτά σε κοινωνικές συμβάσεις και στερεότυπα προκειμένου να κουμπώσει κάπου. Να χωρέσει στο small, να αγαπήσει ρυτίδες, να είναι δούλα, να είναι κυρά. Η Έλενα Ακρίτα βρέθηκε στο πλατό του «Καλύτερα δε γίνεται» και καλύτερα να τα πει δεν γινόταν.

Η Έλενα Ακρίτα μίλησε στη Ναταλία Γερμανού για όλα όσα μία γυναίκα σήμερα πρέπει να πετάξει από πάνω της. Βαρίδια φορετά, γνώμες περιττές, σχόλια θλιβερά, ανάσες φαρμακερές.

Να ζήσεις όπως εσύ αγαπάς, όπως εσύ επιλέγεις. Το συνεχές της κοινωνικής αποδοχής ήρθε η ώρα να γίνει χίλια κομμάτια. Στο παζλ της ζωής μας τα κομμάτια μπαίνουν εκεί που εμείς θέλουμε κι όχι εκεί που λένε οι οδηγίες στο πίσω μέρος του κουτιού.

Δεν υπάρχει κανόνας. Ή τουλάχιστον, δεν υπάρχει μονάχα ένας κυρίαρχος. Μία γυναίκα που αποφασίζει να κάνει μπότοξ δεν είναι λιγότερο φεμινίστρια από μία που αντιμετωπίζει τις ρυτίδες της ως φυσικά σημάδια ζωής. ”Αγάπα τις ρυτίδες σου”, ”αγάπα το σώμα σου”, ”αγάπα τις ατέλειές σου”.

Όλες οι παραινέσεις σωστές αρκεί να γίνει μία προσθήκη στο τέλος κάθε μίας από αυτές. Αν θέλεις. Μία φράση που πρέπει (να ένα πρέπει που θα κρατήσουμε τελικά) να θυμάσαι. Κι όπως είπε και η Έλενα Ακρίτα: «Αν μου αρέσω με μπότοξ ή χωρίς, αν μου αρέσω με λιποαναρρόφηση ή χωρίς, αν μου αρέσω με οτιδήποτε ή χωρίς οτιδήποτε, γούστο μου καπέλο μου και καουμποϋλίκι μου».

«Όσα χρόνια κι αν περάσουν το κορίτσι μέσα μας θα ζει, θα βασιλεύει και θα λιώνει με το γοβάκι του τα ξένα ”πρέπει” θα γράψει η Έλενα Ακρίτα στο άρθρο της «Οι γυναίκες με το πεσμένο στήθος» στο NEWS247.gr.

«Τις γυναίκες που είναι από τα 50 και άνω και περνάνε ακόμα και τη δική μου ηλικία, τις έχω μέσα στην καρδιά μου. Τις λέω ”κοριτσάρες μου”. Είναι οι γυναίκες που σαν ηλικιακό target group είναι, ίσως, το πιο κακοποιημένο που υπάρχει αυτή τη στιγμή διεθνώς. Κακοποιημένο λεκτικά.

”Ε, τώρα δεν θα το βάλεις αυτό στην ηλικία σου μαμά”. Ο άντρας της λέει: ”πω πω αγάπη μου πώς έγινες; Θυμάμαι στα νιάτα σου τι κουκλάρα ήσουν”. Όλα αυτά είναι, καμια φορά όχι κακοπροαίρετη, λεκτική κακοποίηση που αυτές τις γυναίκες τις διαλύουν.

Εγώ, είμαι μία γυναίκα που αγαπώ πολύ τη μόδα. Για να αποφασίσω αν θα βάλω αυτό ή κάτι άλλο θέλω μία ώρα. Κι αυτή τη μία ώρα την απολαμβάνω. Είναι κάτι το οποίο με γεμίζει ψυχικά, μου κάνει καλό. Ακόμα κι αν ακούγεται ρηχό, στα παλιά μου τα παπούτσια, μου αρέσει. Έτσι, θέλω να νιώθουν οι γυναίκες. Έτσι, θέλω να φοράνε χρώμα. Έτσι, θέλω να μην λογοδοτούνε για τα κιλά τους» ανέφερε η Έλενα Ακρίτα.

«Είχα βάλει μία φωτογραφία από αφρατούλες γυναίκες με τα μαγιό τους και είπα «ναι, όλοι έχουμε δικαίωμα σε αυτό”.
Μια κοπέλα γύρω στα 35, έκανε τη δεύτερη γέννα της, στο Instagram την πέτυχα. ”Αχ μου λέει εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Έχω μόλις γεννήσει και ο άντρας μου μού λέει μόνο με παρεό”. Έκατσα στο messenger δύο ώρες μαζί της και μιλάγαμε και της έλεγα ”αυτό είναι δικαίωμά σου. Θέλω να πας και να χαρείς τη θάλασσα”. Μου είπε ”φοβάμαι”, ”ντρέπομαι” και την άλλη μέρα μου γράφει: ”Έλενα, έκανα το ωραιότερο μπάνιο της ζωής μου. Δεν με ένοιαζε ποιος με κοίταζε και τελικά ανακάλυψα ότι δεν με κοίταζε και κανένας και κανένας δεν μου έδινε σημασία”.

Το ”αγαπήστε τον εαυτό σας” είναι κλισέ.

Εγώ, επί χρόνια πέρασα τεράστιες κρίσεις ηλικίας, να τα λέω κι εγώ. Έλεγαν ”αγαπήστε τις ρυτίδες σας” κι εγώ έλεγα ”μα να μην τις αγαπάω καθόλου, δεν τις ήθελα καθόλου”. Έλεγα ”τι σπουδαίες γυναίκες, με είχε πάρει από κάτω”. Ανακάλυψα ένα πρωί ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο να αγαπάω τις ρυτίδες μου.

Εαν κάποια είναι τόσο φιλοσοφημένη γυναίκα που μπορεί να κάνει αυτή την υπέρβαση, με γεια της με χαρά της. Αν κάποια άλλη γυναίκα αισθάνεται καλύτερα γιατί θα κάνει μπότοξ ή γιατί θα κάνει ό,τι μα ό,τι γουστάρει στο δικό της το σώμα, επίσης. Θέλω οι γυναίκες να καθόμαστε στον καθρέφτη και να λέμε ”μου αρέσω, Καταρχάς αρέσω σε εμένα κι αυτό θα το εκπέμψω και στους άλλους”. Αν μου αρέσω με μπότοξ ή χωρίς, αν μου αρέσω με λιποαναρρόφηση ή χωρίς, αν μου αρέσω με οτιδήποτε ή χωρίς οτιδήποτε, γούστο μου καπέλο μου και καουμποϋλίκι μου.

Όλη αυτή η κουλτούρα που λέει ”τι ωραία είναι αυτή με τις ρυτίδες, είναι κούκλα”. Βεβαίως, είναι κούκλα κι αν αισθάνονται έτσι είναι θεές. Αν όμως δεν θέλουν, πάλι θα κάνουν αυτό που εκείνες θέλουν κι αυτό που δεν τους επιτάσσει κανείς.

Ήταν σε μία εκπομπή από αυτές που σχολιάζουν τα ρούχα. Ήταν η Μαρία Κορινθίου και είπαν: ”η κυρία αυτή δεν πρέπει ποτέ να φοράει (κάτι τέτοιο) γιατί έχει χοντρές γάμπες. Χρησιμοποίησε και το ”χοντρές” που είναι κακοποιητικότατος όρος. Η Μαριέλλα Σαββίδου της τα ‘χωσε και της είπε ”με ποιο δικαίωμα θα πεις εσύ ότι θα φοράει μπότες αυτή που έχει χοντρές γάμπες”. Έχουν τελειώσει αυτά, δεν είναι αποδεκτά, είναι παλιακά. Τέρμα και τελείωσε. Έτσι, είμαστε εμείς οι γυναίκες κι έτσι θα μάθουμε και τους άντρες μας να μας δέχονται και να πουν κι ένα τραγούδι, γιατί τους αγαπάμε».