H Κλαυδία με τα γυαλιά της, η Σάττι με τον πωπό της και ο σεξισμούλης τον χαβά του

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί η Eurovision στην Ελλάδα γίνεται θέμα συζήτησης που κρατά μήνες και τελικά καταλήγει να αφορά τα πάντα από μουσική μέχρι γεωπολιτική, πολιτικές πεποιθήσεις, θεωρίες συνωμοσίας, άγνωστα συμφέροντα. Δεν το κατανοώ αλλά το παρατηρώ. Αυτό που δεν μπορώ να παρατηρήσω αμέτοχη είναι όταν η Eurovision γίνεται πεδίο σεξιστικών αντιπαραθέσεων. Φέτος το πετύχαμε ξανά με ένα beef που υπήρξε μόνο στο μυαλό μας, αυτό μεταξύ Μαρίνας Σάττι και Κλαυδίας.

Φυσικά πάντα κάπου μέσα στον οπαδισμό μας θα βρουμε λόγο να διχαστούμε. Όχι, στην Ελλάδα η Eurovision δεν είναι λόγος να ενωθούμε όλοι και να στηρίξουμε με ηπιότητα και χαρά μία συμμετοχή. Θα βρούμε και εχθρούς. Εν ανάγκη θα τους κατασκευάσουμε. Στα ελληνικά social media για παράδειγμα ένας από τους «πολέμους» που ξέσπασαν αυτές τις μέρες της κορύφωσης της Eurovision ήταν το Σάττι vs Κλαυδία.

«Συγχαρητήρια, φωνή αγγέλου», έγραψε η Μαρίνα Σάττι σε ανάρτησή της, αφού η Κλαυδία κατάφερε να βρεθεί στην 6η θέση της τελικής κατάταξης με την Αστερομάτα στη Eurovision 2025. Με ένα emoji τη χαρακτήρισε «βασίλισσα». Κανένα beef εδώ. Για ρώτα όμως και το X/Twitter.

Σε αυτό η Κλαυδία αποθεώθηκε για τη «σεμνή» της εμφάνιση έναντι της αυθάδη Μαρίνας Σάττι που πέρυσι εκπροσωπήθηκε από τη χώρα μας με το Ζάρι που έφτασε στην 11η θέση. Η Μαρίνα Σάττι έδειξε κ@@ο και χυδαιότητα με το χασμουρητό της στη συνέντευξη Τύπου μετά τον ημιτελικό στον οποίο προκρίθηκε. Η Κλαυδία πάλι έδειξε ήθος και βγήκε ντυμένη. Αυτά ήταν τα συμπεράσματα του X/Twitter που προσπαθώντας να δώσει πολιτική υπόσταση στην κόντρα που δημιούργησε για τις 2 συμμετοχές και χωρισμένο σε πολιτικά και ιδεολογικά στρατόπεδα σχολίασε τελικά τις 2 τραγουδίστριες για κάτι άσχετο, την εμφάνισή τους.

Στη μία κρεμάστηκε η ταμπέλα της ήσυχης και ηθικής και στην άλλη η ταμπέλα της απείθαρχης και πρόστυχης. Σου θυμίζουν κάτι αυτές οι 2 κατηγορίες; Είναι οι μόνες στις οποίες ο κόσμος κατατάσσει τις γυναίκες διαχρονικά, με κριτήριο την εμφάνισή τους.

Αυτό το δίπολο υπονοεί ότι υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να είσαι γυναίκα. Ταυτόχρονα, όμως, οι γυναίκες είτε είναι «σεμνές» είτε «πρόστυχες» επικρίνονται γι’ αυτό. Όπως συμβαίνει συνήθως, δεν υπάρχει τρόπος να κερδίσεις απέναντι σε ένα στερεότυπο.

Οι γυναίκες απεικονίζονται με 2 διαφορετικά στιλ εδώ και χιλιετίες, είτε ως Παναγίες είτε ως Μαρίες Μαγδαληνές. Αγνοώντας την πολύπλευρη πραγματικότητα των γυναικών οι άντρες που κατέγραφαν την ιστορία και δημιουργούσαν τον πολιτισμό μας είχαν μόνο 2 κατηγορίες να μας κατατάξουν: φροντίδα και ιερότητα ή αμαρτία και ξεπεσμός.

Το ανδρικό βλέμμα ήταν που όρισε αυτό το δίπολο και ποιος ξέρει πόσο πολύ αυτές οι καταγραφές έχουν επηρεάσει το συλλογικό μας ασυνείδητο. Και το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι σε όποια κατηγορία και να σε κατατάξει το ανδρικό βλέμμα, θα κριθείς γι’ αυτό. Εκεί που για κάποιους είσαι «φάρος» ηθικής και σεμνότητας, για άλλους είσαι σαν «θείτσα». Εκεί που για άλλους είσαι απελευθερωμένο icon που αγκαλιάζει τη σεξουαλικότητά του γι’ άλλους είσαι απλά «τσόκαρο». 

Δεν είναι τυχαίος αυτός ο διαχωρισμός. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα κι αν είναι φυσιολογικό να συγκρίνουμε την τωρινή συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision με την περσινή, δεν επιλέγουμε να συγκρίνουμε μουσικά τις 2 έτσι κι αλλιώς εντελώς διαφορετικές συμμετοχές, τις φωνητικές δυνατότητες των 2 γυναικών ή τη σκηνοθεσία, αλλά συγκρίνουμε την εμφάνισή τους (ή τον τρόπο με τον οποίο κρίνουμε το πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται).

Και ok, είναι άλλο πράγμα να ξεχωρίζεις ποια από τις 2 συμπάθησες εσύ περισσότερο και ποια σου φάνηκε πιο οικεία, άλλο να επισημάνεις πού σε κέρδισε ή πού σε έχασε μία από τις 2 συμμετοχές κι άλλο να πέσεις στην παγίδα να υποστηρίξεις ότι η «σεμνή» έβαλε τα γυαλιά στην «τσ@@@@».

Μιλώντας για γυαλιά μην νομίζεις ότι όλο αυτό το διάστημα η Κλαυδία δεν άκουσε ένα κάρο σεξιστικά σχόλια. Και μάλιστα αυτό το στερεοτυπικό δίπολο χτύπησε και πάλι μετά τον τελικό. Η Κλαυδία που για άλλους είχε «μύτη μελιτζάνα» και δεν μπορούσε «να βγάλει τα γυαλιά γιατί είναι ένα με το δέρμα της», μετά την 6η θέση στη Eurovision έγινε η «αληθινή γυναίκα» χωρίς fillers σε χείλια, πλαστική μύτη και ζυγωματικά. 

Μη βλέπεις που η ίδια στην εκπομπή Super Κατερίνα είχε πει: «Θέλω να φτιάξω τη μύτη μου από 11 ετών. Νομίζω ότι το λένε για να με τρομάξουν, ότι μπορεί να επηρεάσει τις φωνητικές μου χορδές. Εντάξει, μου αρέσει η μυτούλα μου, απλά είχα μια ανασφάλεια από πολύ μικρή, ήμουν 11-12 ετών και την έβλεπα και έλεγα ότι δεν μου αρέσει και πάρα πολύ. Μακάρι να το ξεπεράσω», είχε πει. Πράγμα που σημαίνει ότι αν κάνει αυτό που θέλει μάλλον θα χρειαστεί να αλλάξει κατηγορία γυναίκας.

Ας μην κατηγοριοποιούμε τις γυναίκες κι ας δεχτούμε ότι μπορεί και να μην ανταγωνίζονται μεταξύ τους επειδή εμείς το θελήσαμε.

Ας κάνουμε μία μικρή προσπάθεια να καταλάβουμε ότι η μία γυναίκα μπορεί να μην θέλει να «βάλει» τα γυαλιά στην άλλη, ότι κάποια γυναίκα μπορεί να χαίρεται με τη χαρά μίας άλλης γυναίκας και ότι κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να φοράει αυτά που θέλει και να εμφανίζεται όπως θέλει χωρίς να κρίνεται η ποιότητα της δουλειάς της από αυτό. Ούτε η Μαρίνα Σάττι, ούτε η Κλαυδία τραγούδησαν με το μπράτσο τους ή τους κοιλιακούς τους. Και οι 2 με τη φωνή τους τραγούδησαν και είναι εξίσου υπέροχες.