OPINIONS

Γυναικοκτονία στην Ιεράπετρα: Πρώτα τις σκοτώνετε και μετά απειλείτε να αυτοκτονήσετε

George Vitsaras / SOOC

Αυτή η Παρασκευή ξεκίνησε με την πιο θλιβερή είδηση. Γυναικοκτονία ξανά. Μια 48χρονη γυναίκα, μητέρα 4 παιδιών βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη από το ίδιο της το αίμα στην Ιεράπετρα.

Ξεψυχησμένη, με 15 μαχαιριές στο κορμί της, από τα χέρια του συζύγου της με τον οποίο βρίσκονταν σε διάσταση. Πρώτα την έριξε κάτω με τη μοτοσικλέτα του κι έπειτα την αποτέλειωσε.

Και να που φτάσαμε τις 13 γυναικτονίες από τις αρχές του έτους. Και μην πείτε πως δεν το είχατε δει να έρχεται.

Ο 54χρονος γυναικοκτόνος πήγε να συναντήσει το θύμα έξω από το ενοικιαζόμενο δωμάτιο όπου εκείνη διέμενε προσωρινά. Οι λεπτομέρειες αυτής της- επαναλαμβανόμενης πλέον- τραγωδίας έρχονται σιγά σιγά στην επιφάνεια και το παζλ παίρνει σχήμα και μορφή. Είναι η γνωστή ιστορία.

Πήγε να τη συναντήσει για να τα ξαναβρούν. Πάνω στον τσακωμό έβγαλε από την τσέπη του το μαχαίρι και την κατέσφαξε με δεκάδες διάσπαρτες μαχαιριές. Το χρονικό αυτής της ιστορίας ενδοοικογενειακής βίας δεν ξεκίνησε σήμερα, αυτή την παγωμένη από συναισθήματα Παρασκευή. Το τέλος όμως ήρθε.

Ο 54χρονος είχε προαναγγείλει τη δολοφονία εδώ και καιρό. Έλεγε σε φίλους και γνωστούς ότι θα την σκοτώσει αλλά κανείς δεν τον πίστευε. Αλήθεια, γιατί δεν τον πιστέψατε; γιατί δεν τον καταγγείλατε; Ειδήσεις δεν βλέπετε; Πού ζείτε;

Όσο γράφονται αυτές εδώ οι λέξεις, ο δράστης απειλεί να αυτοκτονήσει πέφτοντας από έναν γκρεμό της Κρήτης. Στο σημείο έχουν σπεύσει οι Αρχές και σύμφωνα με όσα μεταφέρονται, στο σημείο θα βρεθούν και τα παιδιά του.

Φαντάσου τώρα ο πατέρας σου να έχει σκοτώσει τη μάνα σου κι εσύ να πρέπει να τον παρακαλέσεις με λόγια που δεν θα είναι σκληρά, να οφείλεις να προσπαθήσεις να τον πείσεις να μην βάλει τέλος και στη δική του ζωή.

Πόσο βασανιστικό ακούγεται όλο αυτό, πόσο μεγάλη η δοκιμασία.

Μία γυναικοκτονία πριν, στις 22 Σεπτεμβρίου με θύμα την 31χρονη εκπαιδευτικό που εκτελέστηκε από κυνηγετική καραμπίνα, ο δράστης αυτοκτόνησε. Το ίδιο συνέβη την 1η του Οκτώβρη στη Βερβερόντα Αργολίδας με θύμα μια 75χρονη γυναίκα με άνοια. Εκείνη δολοφονήθηκε ασφυκτικά κι αυτός, ο 78χρονος σύζυγός της, κρεμάστηκε.

Ο 30χρονος γυναικοκτόνος της Γαρυφαλλιάς, απειλούσε κι εκείνος να αυτοκτονήσει. Το μοτίβο επανέρχεται εμμονικά, στυγνά και τόσο ανησυχητικά που δεν γίνεται να μην σε προβληματίζει για το τι έχουν τελικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα στο κεφάλι τους. Πιστεύουν πως, αν απειλήσουν να τελειώσουν και τη δική τους ζωή, θα τους λυπηθεί κάποιος; πως είναι ένδειξη μεταμέλειας η απόγνωση όταν έχεις βάψει τα χέρια σου με αίμα;

Μπορεί να ακουστεί σκληρό, αλλά πρέπει να ακουστεί. Δεν συγκινούμαστε από τέτοιου είδους επικλήσεις. Τίποτα δεν φέρνει τα θύματα πίσω. Κανένας οίκτος, κανένα ξέπλυμα προς δολοφόνους, καμία ωραιοποιημένη ταμπέλα  «έγκλημα πάθους» με φόντο ανθρωποκτονίες με θύματα αποκλειστικά γυναίκες που δεν έκαναν τη χάρη να υποταχτούν στον δολοφόνο τους.

 

Και να που φτάνουμε ξανά στο ίδιο συμπέρασμα. Η αναγνώριση της γυναικοκτονίας είναι πια μια απαίτηση αντανακλαστική. «Για να αντιμετωπιστεί η γυναικοκτονία ως φαινόμενο πρέπει οπωσδήποτε να θεσμοθετηθεί ως χωριστό αδίκημα. Είναι η απάντηση σε αυτό που συμβαίνει και δεν θα είμαστε οι πρώτοι που θα το κάνουμε. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε ως εργαλείο για την αποκλιμάκωση αυτού που συμβαίνει», έχει αναφέρει σχετικά η δικηγόρος, Ανθή Αργυρίου στο LadyLike.

Όσα #καμιαλιγοτερη κι αν φωνάζουμε με όλη μας τη δύναμη, οι γυναικοκτονίες συνεχίζουν να αυξάνουν. Δεν σταματούν, σιζοβράζουν πίσω από κλειστές πόρτες, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος μέσα στη σιωπή, υποκινούνται από την ανοχή μας. Έρχονται κι άλλες, κάτι πρωινά ανύποπτα οπως το σημερινό. Κάθε φορά που μια γυναίκα πέφτει νεκρή μέσα σε συνθήκες ενδοοικογενειακής βίας, κάποιες άλλες τρέμουν αυθόρμητα από φόβο. Μία ακόμα γυναικοκτονία σε μία εποχή που έχουμε χάσει το μέτρημα.