6 μαμάδες που όλοι ξέρουμε μοιράζονται τις δικές τους μεγάλες αλήθειες για τη μητρότητα
- 11 ΜΑΙ 2025
«Όταν κάνεις παιδί θα με καταλάβεις» έχει πει κάθε μάνα σε αυτή τη γη στα δικά της παιδιά. Η μάνα-που είναι μόνο μία- σε αυτή την περίπτωση φαίνεται να έχει δίκιο, αφού η εμπειρία και το βίωμα της μητρότητας είναι κάτι για το οποίο προτιμάμε να μην μιλάμε τόσο ανοιχτά, τουλάχιστον για τις πτυχές του που δεν χωρούν ωραιοποίηση. Κάπως έτσι οι επόμενες μαμάδες αυτού του κόσμου μαθαίνουν αρκετά για το τι να περιμένουν, ενώ έρχονται αντιμέτωπες με πολλά για τα οποία κανείς δεν τις προετοίμασε. Όπως συμβαίνει τελικά ίσως με τα πάντα σε αυτή τη ζωή, οι μαμάδες αποκτούν το δικό τους βίωμα κι αυτό συνοδεύεται από τη δική του, αφιλτράριστη αλήθεια.
Η μητρότητα έχει συνδεθεί με τα πιο ωραία συναισθήματα και με την οδό για να ανακαλύψει κανείς την απόλυτα ανιδιοτελή αγάπη. Σίγουρα είναι κι αυτά, όπως είναι και αγωνία για κάθε βήμα του παιδιού, όπως είναι και αναμέτρηση με το εγώ και τις επιθυμίες σου, με τον ναρκισσισμό και την ανάγκη σου για έλεγχο. Τα παιδιά μοιάζουν τελικά με τους πιο μεγάλους μας δασκάλους γιατί μας καλούν να παραδεχτούμε μερικά πολύ βασικά πράγματα: Δεν τα ξέρουμε όλα, δεν τα ελέγχουμε όλα, δεν είμαστε οι καλύτερες, αλλά είμαστε το καλύτερο που μπορούμε. Και δεν έχει σημασία πόσο προετοιμασμένες θα μπούμε στον δρόμο της μητρότητας ή της γονεϊκότητας. Ό,τι νομίζουμε ότι θα γίνει τελικά θα ανατραπεί από την ίδια τη ζωή, από τα ίδια τα παιδιά, από την πραγματικότητα γύρω μας.
Οι μαμάδες που όλοι ξέρουμε μοιράζονται με το LadyLike αυτή τη γιορτη της μητέρας τις αλήθειες για τη μητρότητα που έμαθαν στην πράξη, αποκτώντας τα δικά τους παιδιά. Κι αξίζει να διαβάσεις κάθε λέξη τους.
Οι μαμάδες, επαγγελματίες, γυναίκες που όλοι γνωρίζουμε (σε αλφαβητική σειρά): Λένα Αρώνη, Εριέττα Κούρκουλου Λάτση, Νίκη Λυμπεράκη, Σοφία Μπεκατώρου, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και Ελένη Ψυχούλη μάς μιλούν για τη μητρότητα κι όσα ανακάλυψαν για τον εαυτό τους και τον ρόλο της μητέρας μέσα από τα βιώματά τους. Αυτά είναι τα δικά τους λόγια.
Λένα Αρώνη: «Ακόμη με ξαφνιάζει η ποιότητα της μητρικής αγάπης»
Η Λένα Αρώνη είναι δημοσιογράφος, παρουσιάστρια και μητέρα της Σοφίας, της Μαρίας και της Ζένιας.
«Ακόμα και αν η μητρότητα ήταν ένα γνωστό πεδίο για μένα, από όσα μου είχαν πει γι’ αυτήν, αν δεν το βιώσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο διαφορετικό είναι. Εγώ είχα την τύχη να έχω μία εξαιρετική μαμά, παρούσα τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά, η οποία με στήριξε ακόμη και σε στιγμές που δεν συμφωνούσε με τις επιλογές μου. Είδα πολλές αρετές και αξίες σε εκείνη, ενώ μου είχε μιλήσει για την αγάπη που συνοδεύει τη μητρότητα, μια αγάπη χωρίς όρια και ανταλλάγματα, ακριβώς όπως εκείνη την υπηρετούσε. Ήξερα το ιδανικό και το βίωσα μέσα από το μεγάλωμα τριών κοριτσιών – εγώ είμαι η τρίτη κόρη της οικογένειας.
Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε αυτό το ίδιο σενάριο να το ζήσω και ως πρωταγωνίστρια- μαμά με 3 κορίτσια. Κι όμως αυτό το σχετικά γνωστό σενάριο ανατράπηκε, καθώς όταν άρχισα να ζω την ποιότητα αυτής της αγάπης, με ξάφνιασε. Ακόμα με ξαφνιάζει. Προϋποθέτει βέβαια να δουλέψεις με τον εαυτό σου σοβαρά. Η ελληνική οικογένεια έχει πολλές μαύρες τρύπες μέσα στις οποίες αναπτύσσεται η χειριστικότητα ή ο ναρκισσισμός και θέλει πάρα πολλή συνειδητή προσπάθεια. Και βέβαια θέλει μία καλώς εννοούμενη αποδόμηση των γονιών σου, ένα reset όταν γίνεσαι μαμά, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτού του ρόλου που δεν τελειώνει ποτέ.
Οι κόρες μου σήμερα είναι 24, 22 και 18. Δεν φανταζόμουν πόσο κομβικό σημείο είναι ο χρόνος της Α’ Λυκείου, που τα παιδιά είναι μεν τα μικρά του σχολείου, αλλά νιώθουν πάρα πολύ μεγάλα ταυτόχρονα. Έχω ήδη κλείσει μία δεκαετία τμηματικά (και x3) να ζω αυτή την αλλαγή. Και μετά φυσικά το επόμενο σκαλοπάτι είναι μόλις γίνονται 18.
Έρχεται τότε η φυσιολογική ανάπτυξη που έρχεται όταν τελειώνεις το σχολείο και γίνεσαι φοιτητής και ξεκινούν οι φιλικές σου σχέσεις να μπαίνουν σε ένα πιο βαθύ επίπεδο και αρχίζει και η ερωτική ζωή φυσικά. Στη συγκεκριμένη εποχή που ζούμε (βλέπε social media και ποιος είναι ο ρόλος τους) δυσκολεύτηκα και δυσκολεύομαι πάρα πολύ. Βλέποντας το “Adolescence” δηλαδή εγώ δεν έπεσα από τα σύννεφα, γιατί έχω ζήσει ένα, σαφώς όχι κυριολεκτικό και πολύ πιο ήπιο, preview εδώ και μία δεκαετία. Εξάλλου δεν μεγαλώνω μόνο τα 3 μου κορίτσια, μέσα στο σπίτι μου είναι αρκετά παιδιά, οι κολλητές τους για παράδειγμα, κι αυτό λειτουργεί πολλαπλασιαστικά ως προς τις πληροφορίες που δέχομαι.
Στον χώρο που επέλεξα να δουλεύω και στη γενιά μου ήμουν η πρώτη -και για πολύ καιρό η μόνη- που είχα αποκτήσει 3 παιδιά. Είναι μαγικά και ό,τι πιο σημαντικό έχω κάνει, αλλά αυτός ο ρόλος -με έναν στόχο πολύ υψηλό που είχα βάλει λόγω της μαμάς μου που όμως δεν δούλευε- με την παράμετρο ότι θέλω να κάνω την καριέρα μου, ήταν και είναι είναι πολύ δύσκολος».
Λένα Αρώνη: «Θέλω να διαλύσω έναν μύθο. Μου λένε ότι τώρα που μεγάλωσαν, ξεμπέρδεψα. Όχι. Τώρα ξεκινάει κάτι πολύ πιο σοβαρό λόγω της εποχής και πρέπει να ενδυναμώσεις ξανά το κριτήριό τους».
«Δεν είναι ξεμπέρδεμα, είναι μπέρδεμα γιατί τα παιδιά είναι έξω συνέχεια και ζουν με έντονους ρυθμούς και έντονα ερεθίσματα».
Εριέττα Κούρκουλου- Λάτση: «Ο γονιός παραμένει ο άνθρωπος που ήταν και πριν ως προσωπικότητα»
Η Εριέττα Κούρκουλου- Λάτση είναι Ιδρύτρια και Πρόεδρος του Κοινοφελούς Ιδρύματος Kind Things- Ethical Investor και μητέρα του Νίκου και του Λέοντα.
«Όταν βιώνεις τη μητρότητα καταρχάς αναιρείς πράγματα που είχες πει ότι δεν θα κάνεις ποτέ. Αναιρείς πράγματα για τα οποία ήσουν σίγουρη ως τότε, είτε αφορούν την πειθαρχία είτε άλλα πεδία.
Μία αλήθεια για τη μητρότητα που δεν ήξερα επίσης είναι ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Ο γονιός παραμένει ο άνθρωπος που ήταν και πριν ως προσωπικότητα κι αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα. Αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό και το λέω και στον άντρα μου μάλιστα, ότι εμείς παραμένουμε οι ίδιοι δύο χαζοί που απλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε (γέλια)».
Εριέττα Κούρκουλου- Λάτση: «Μας παρουσιάζεται κάπως από την κοινωνία ο ρόλος του γονιού ως του παντογνώστη. Κι όταν παριστάνεις τον τέλειο κι ότι τα ξέρεις όλα και υπάρχει αυτή η αντίληψη γύρω από τη γονεϊκότητα, αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει και τους γονείς και παράλληλα δημιουργεί προσδοκίες στο παιδί».
«Τα παιδιά από κάποιον που τα ξέρει όλα και δεν ζητάει ποτέ συγνώμη περιμένουν περισσότερα πράγματα και τελικά απογοητεύονται. Αυτό ήταν επίσης κάτι που με τη σειρά του με έκανε να καταλάβω και τους δικούς μου γονείς καλύτερα και να τους δικαιολογήσω για κάποια πράγματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν δικαιολογούσα.
Σίγουρα ένα κομμάτι της μητρότητας είναι και το λάθος και σίγουρα προσπαθείς να τα κάνεις λίγο καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με τους δικούς σου γονείς. Αυτό βέβαια εξαρτάται από την προσωπικότητά σου, τι θεωρείς σημαντικό ως αξία και τι σου φαίνεται ασήμαντο γιατί δεν μπορείς, φυσικά, να τα πολεμήσεις όλα. Εξαρτάται από σένα τι βάζεις σε προτεραιότητα και πού κάνεις πίσω.
Όταν ήρθε το δεύτερο παιδί διαπίστωσα ότι τελικά ήταν πολύ πιο εύκολο απ’ όσο περίμενα γιατί ευτυχώς μας έτυχε ένα ήσυχο μωρό κι επίσης νόμιζα ότι η αντίδραση του μεγάλου που είναι έντονη προσωπικότητα θα ήταν τουλάχιστον έντονη. Δεν ήταν κι αυτό μας βοήθησε. Τον λατρεύει τον αδερφό του, είχε έντονη αντίδραση προς το καλό. Οπότε ήταν πολύ λιγότερο δύσκολο απ’ ό,τι εγώ περίμενα ότι θα είναι. Αυτό που θέλω να πω λοιπόν είναι ότι δεν υπάρχουν βεβαιότητες στη μητρότητα».
Νίκη Λυμπεράκη: «Η μητρότητα είναι μία απόλυτα κανονική και απόλυτα εξαιρετική συνθήκη»
Η Νίκη Λυμπεράκη είναι δημοσιογράφος, παρουσιάστρια και μητέρα του Πάνου.
«Τι έχει μείνει να ειπωθεί για τη μητρότητα που να μην είναι κοινότοπο; Είναι μια συνθήκη απόλυτα κανονική και απόλυτα εξαιρετική ταυτόχρονα. Διαρκούς, ασύλληπτης κούρασης και εξίσου ασύλληπτης ευτυχίας. Είναι η συνθήκη που σου ανοίγει το μυαλό, αναζητώντας νέα όρια, κανόνες και απαντήσεις».
Νίκη Λυμπεράκη: «Συνειδητοποιείς πως δεν περνάει μέρα που να μην αναμετράσαι με τη σφραγίδα των γονιών σου, με όσα έλεγες πως θα ή δεν θα κάνεις στη θέση τους, με τα “ναι” και τα “όχι” που πρέπει ή δεν πρέπει να ειπωθούν».
«Είναι η εποχή που δοκιμάζει τη σκέψη, τα αντανακλαστικά και τη συναισθηματική σου νοημοσύνη κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Και μέσα από αυτή την μοναδική περιπέτεια, φτάνεις να μάθεις για τον εαυτό σου πράγματα που ίσως και να μη φανταζόσουν. Αυτό είναι για μένα η αλήθεια για τη μητρότητα.
Ένα ταξίδι στο άγνωστο με τον καλύτερο συνεπιβάτη που θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς».
Σοφία Μπεκατώρου: «Ως γονείς ερχόμαστε αντιμέτωποι αρχικά με τους προσωπικούς μας περιορισμούς»
Η Σοφία Μπεκατώρου είναι (δις) Ολυμπιονίκης της Ιστιοπλοΐας, Ψυχολόγος/ ψυχοθεραπεύτρια και μητέρα του Δημήτρη και της Γεωργίας.
«Όσο περισσότερο αναζητώ αλήθειες για τη μητρότητα όπως την έχω βιώσει, τόσο περισσότερο νιώθω ότι το να εκστομίσω μία εμπειρία μου μπορεί να αποβεί παραπλανητική για κάποιον άλλον γονέα. Γιατί ίσως το ελάχιστο που αντιλαμβάνομαι όσο διανύω αυτόν τον δρόμο είναι ότι ως γονείς ερχόμαστε αντιμέτωποι αρχικά με τους προσωπικούς μας περιορισμούς, που πηγάζουν από την ιστορία μας και που όσο και να ομοιάζουν δεν μπορούν να απαντήσουν στην ιστορία κάποιου άλλου».
Σοφία Μπεκατώρου: «Ίσως είναι η στιγμή που αντιλήφθηκα ότι η έλλειψη αποτελεί προϋπόθεση για επιθυμία μέσω της δικής μου ψυχανάλυσης και πως αν ακούω και αφουγκράζομαι τα παιδιά μου έχω περισσότερες πιθανότητες να πλαισιώσω τις ανάγκες τους».
«Και δεν έχει διόλου η πλαισίωση το νόημα των υλικών αγαθών, αλλά κυρίως της νοηματοδότησης εκεί που χρειάζεται, των ορίων και της αποδοχής. Η συμβολική τους ονομάτιση, η αναγνώριση της σημασίας της πατρικής λειτουργίας, η είσοδός τους στον λόγο».
Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Κάθε πίστα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Και 100% θα κάνεις λάθη»
Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους είναι ηθοποιός και μητέρα του Έκτορα και του Αλέξανδρου.
«Για μένα μία αλήθεια που την κατάλαβα τώρα περισσότερο είναι πως ό,τι και να γράφουν τα βιβλία ό,τι συμβουλές και να παίρνεις από ειδικούς η πραγματικότητα είναι αλλιώς. Ξεκινάς τη μητρότητα με κάποιες θεωρίες. Λες “εγώ δεν θα κάνω ποτέ αυτό”. Και η ζωή έρχεται και στα αλλάζει, τα παιδιά τα ίδια στα αλλάζουν. Τα παιδιά ξέρουν καλύτερα πολλές φορές, από σένα.
Κάτι για το οποίο δεν σε προετοιμάζει κάποιος είναι ότι κάθε πίστα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Τώρα που έχω μεγάλα παιδιά κάθομαι και σκέφτομαι “ναι όταν ήταν βρέφη δεν κοιμόμουν, αλλά όταν ήταν βρέφη τα είχα στο σπίτι, ήξερα πού είναι, έφτιαχνα το πρόγραμμά τους, με άκουγαν με έναν τρόπο. Ήταν πολύ πιο κοντά μου”. Τώρα μεγαλώνουν και οφείλουν να πάρουν τον δρόμο τους και να γίνουν ανεξάρτητοι άνθρωποι όπως και οφείλουν να γίνουν. Ε, αυτό είναι πιο δύσκολο από το προηγούμενο.
Δεν σε προετοιμάζει κάποιος για την εφηβεία, δεν προετοιμάζεσαι εύκολα, παρόλο που εμείς και έχουμε διαβάσει και επισκεπτόμαστε ειδικούς για να μαθαίνουμε πράγματα, από την αρχή όταν ήταν μικρά τα παιδιά το κάναμε αυτό».
Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Είναι άνθρωποι τα παιδιά, δεν είναι έπιπλα. Έχουν την προσωπικότητά τους οπότε δεν είναι εύκολο να προετοιμαστείς».
«Εγώ αυτό που έχω καταλάβει 100% είναι ότι δεν γίνεται να μην κάνεις λάθη και πρέπει να το αποδεχτείς αυτό. Προσπάθησα και προσπαθώ να κάνω διαφορετικά λάθη από αυτά που έκαναν οι γονείς μου και ξέρω ποιες είναι οι επιπτώσεις τους πάνω μου. Αλλά δεν είμαι καν σίγουρη ότι δεν θα καταλήξει στο ίδιο αποτέλεσμα. Μπορεί και να κάνω διαφορετική χρήση του λάθους που οι δικοί σου γονείς έκαναν σε εσένα. Είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από αυτό που έχεις μάθει κι είναι βέβαιο ότι θα κάνεις λάθη.
Εγώ το αποδέχτηκα εκεί όταν τα παιδιά μου πέρασαν τα 3, 4. Κι όσο μεγαλώνω είναι και μία αντίληψη που την καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Προσπαθώ απλά να μην είναι τραυματικά τα λάθη μου, να μην τους αφήσω σοβαρά ζητήματα.
Αν έκανα τώρα παιδιά θεωρώ ότι τα πρώτα χρόνια τους θα έκανα πολλά πράγματα διαφορετικά γιατί τώρα ξέρω καλύτερα και γιατί αλλάζουν και οι εποχές πολύ γρήγορα. Μέσα σε αυτά τα 17 χρόνια που έχω γίνει μητέρα, ο μεγάλος θα γίνει φέτος 17 ετών, έχουν αλλάξει κάποιες αντιλήψεις πολύ. Και βλέπεις ότι πράγματα που έκανες τότε έτσι σήμερα θα μπορούσες να τα κάνεις αλλιώς. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα να αποδέχεσαι ότι δεν τα ξέρεις όλα και να το παραδέχεσαι και στα ίδια τα παιδιά, να τους λες “δεν ξέρω” ή “εδώ είμαι λάθος”».
Ελένη Ψυχούλη: «Το παιδί είναι το μεγαλύτερο μάθημα ακύρωσης του εαυτού σου»
Η Ελένη Ψυχούλη είναι δημοσιογράφος, παρουσιάστρια και μητέρα ενός ενήλικου γιου.
«To παιδί σου θα το αγαπήσεις άνευ όρων, στην πιο τεράστια, την πιο συγκλονιστική αγάπη που ένιωσες ποτέ ως τώρα. Όμως, το τίμημα αυτής της αγάπης είναι ένα τίμημα βαρύ, τόσο, που αν υπήρχε υποχρεωτική εκπαίδευση για μαμάδες, πιστεύω πως σ’ αυτόν τον κόσμο θα γεννιόντουσαν πολύ λιγότερα παιδιά. Ίσως γι’ αυτό, κανείς δεν μας μίλησε ποτέ για τα δύσκολα και όλοι, οικογένεια και κοινωνία, συνωμότησαν, προκειμένου να μας παρουσίασαν τη μητρότητα μόνο σαν μια ιδανική, ρόδινη, μπεμπελάκ εικόνα με μπόλικη ονειρόσκονη.
Στην πραγματικότητα, αυτό το ρόδινο τοπίο τελειώνει την ημέρα που θα επιστρέψεις σπίτι από το μαιευτήριο, όπου ξεκινά μια μεγαλειώδης αγωνία, η οποία δεν πρόκειται ποτέ να σε εγκαταλείψει, μέχρι να κλείσεις τα μάτια. Η πρώτη φοβία του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου απλά μετεξελίσσεται ανάλογα με την ηλικία, χωρίς ποτέ να υπάρχει φως στο τούνελ.
Το παιδί, είναι το τέλος της αυτοδιάθεσής σου, το μεγαλύτερο πλήγμα στην ελεύθερη βούληση και το μεγαλύτερο μάθημα ακύρωσης του εαυτού σου.
Ελένη Ψυχούλη: «Μέχρι να γεννήσεις, ήσουν το κέντρο και το επίκεντρο του κόσμου σου. Τώρα πια, άλλος αποφασίζει, από τα μικρότερα- πότε θα πάω τουαλέτα/ για μπάνιο/ για ποτό/ εκδρομή ή ακόμη και πότε θα επιστρέψω στη δουλειά-, μέχρι τα μεγαλύτερα».
«Η μητρότητα επαγγελματικά θα σε πάει πίσω και ενδεχομένως ένα παιδί να σου στερήσει κάποιες ευκαιρίες καριέρας. Μπορεί ακόμη να σου στερήσει σχέσεις, περιπέτειες, μακρινά ταξίδια ή ίσως και έναν έρωτα που δεν εγκρίνει το επίκεντρο της ύπαρξής σου. Ωστόσο, ένα παιδί είναι ο πιο ανεκτίμητος ψυχαναλυτής, αν βιώσεις κοντά του τη δική σου ζωή από την αρχή, διορθώνοντας ό,τι δεν πήγε καλά, επουλώνοντας δικά σου τραύματα με τη βοήθειά του.
Και έπειτα, όταν μεγαλώνει, νιώθεις το θαύμα. Του να έχεις κοπιάσει για να δημιουργήσεις μια νέα, ολοκληρωμένη και- ελπίζω- υπέροχη ύπαρξη».
