ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Βία κατά των γυναικών: 12 ελληνικές σειρές που μας έκαναν να σφίξουμε τα δόντια

Mega, iStock, σύνθεση 24Media Creative Team

Παρόλο που στην επικαιρότητα, ειδικότερα από την πανδημία και μετά, οι ειδήσεις που αφορούν τη βία κατά των γυναικών μοιάζουν να έχουν αυξηθεί σε βαθμό που δυσκολευόμαστε να ανασάνουμε και νιώθουμε ότι ζούμε από τύχη, η ελληνική μυθοπλασία έδειχνε μέχρι τώρα διστακτική να αγγίξει αυτό το θέμα. Μοιάζει σαν να «ξύπνησε» από έναν λήθαργο κατά τον οποίο ελάχιστες ήταν οι σειρές που έμοιαζαν να αγγίζουν το θέμα της βίας κατά των γυναικών. Φέτος, τα παραδείγματα είναι πολλά, με σειρές εποχής και σύγχρονες να έχουν αγγίξει το θέμα, να έχουν παρουσιάσει σκηνές ενδοοικογενειακής βίας και να έχουν στείλει τα δικά τους μηνύματα για το ζήτημα. Αλλά όσο πιο πίσω πάει το μυαλό μας, τόσο σπανιότερα εμφανιζόταν αυτό το ζήτημα στη μικρή οθόνη μας.

Δεν ήταν ότι η βία κατά των γυναικών δεν υπήρχε στην κοινωνία μας, απλά δεν υπήρχε στην τηλεόρασή μας. Τα media παίζουν τεράστιο ρόλο στη ζωή μας και επηρεάζουν τις ιδέες και τις απόψεις μας. Μας λένε μέσω των ειδήσεων, της μυθοπλασίας, μέσω του περιεχομένου τους γενικά, τι είναι το καλό και τι το κακό, τι είναι το αποδεκτό και το μη αποδεκτό. Κι έχουν τη δύναμη είτε να διαιωνίσουν μύθους και στερεότυπα είτε να τα διαψεύσουν. Οι σειρές που θα δεις παρακάτω, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κατάφεραν να μας φέρουν αντιμέτωπες με τη βία που δέχονται οι γυναίκες στην ελληνική κοινωνία, βία που δέχονταν κατά το παρελθόν, βία που τους ασκείται μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με το Geena Davis Institute, που μελετά την ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων στα media, παρόλο που οι γυναίκες είναι το 51% του πληθυσμού, οι άντρες εμφανίζονται στην οθόνη 3 φορές περισσότερο. Η εκπροσώπηση μετράει, αλλά και ο τρόπος της εκπροσώπησης είναι επίσης σημαντικός. «Οι γυναίκες εμφανίζονται συχνά ως μονοδιάστατοι χαρακτήρες», αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα το Rape & Sexual Abuse Support Centre του Λονδίνου, κι αυτό που επεσήμανε για τη βρετανική τηλεόραση, ίσχυε σε μεγάλο βαθμό και για την ελληνική. Η βία κατά των γυναικών και το να γίνεται ορατή με τρόπο ωμό και ειλικρινή είναι ένα ζήτημα που μας αφορά όλες.

Η ωραιοποίηση ή ακόμα και η σεξουαλικοποίηση της βίας (λέγε με James Bond που χαστούκιζε τις γυναίκες, πάλευε μαζί τους και τις εξανάγκαζε σε σεξ και μετά τον έβρισκαν ακαταμάχητο), δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διαιωνίζει την κουλτούρα που θέλει τις γυναίκες να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη συμπεριφορά των θυτών της βίας.

Τα media και η μυθοπλασία έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν τους μύθους που συνοδεύουν τη βία κατά των γυναικών, μπορούν να δείξουν ότι βία μπορούν να δεχτούν όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως κοινωνικού και οικονομικού status, ότι αυτή μπορεί να προέλθει από τους ανθρώπους που νιώθουν πιο κοντά τους, από τους συντρόφους τους, από την οικογένειά τους, από φιγούρες εξουσίας, από αγνώστους. Ότι την έμφυλη βία τη δέχονται επειδή είναι γυναίκες που κάποιοι θεωρούν αντικείμενα που βρίσκονται υπό την κατοχή τους.

Τα media μπορούν επίσης να κάνουν τα θύματα της βίας να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα και ότι δεν είναι αβοήθητα απέναντι σε αυτό που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Από το παρελθόν μέχρι σήμερα, αυτές οι ελληνικές σειρές παρουσιάζουν τη βία κατά των γυναικών χωρίς να την ωραιοποιούν, με σκηνές «γροθιά στο στομάχι».

Μετά τη Φωτιά

Η σειρά Μετά τη Φωτιά προβάλλεται από τον ΑΝΤ1 και στο επίκεντρό της βρίσκεται η ζωή 3 γυναικών που βρίσκονται σε ένα gala στο οποίο ξεσπά μία μεγάλη φωτιά. Η Ιωάννα (Ντόρα Μακρυγιάννη) είναι μία όμορφη, έξυπνη και καλλιεργημένη γυναίκα, η οποία ζει παράλληλα καθημερινά τη βία. Θύτης ο σύζυγός της, Άρης (Λευτέρης Ελευθερίου), ο οποίος την έχει εγκλωβίσει έχοντας πείσει το περιβάλλον τους ότι είναι ψυχικά διαταραγμένη. Η Ιωάννα θέλει να βρει τη δύναμη να ξαναβρεί τον εαυτό της και να απελευθερωθεί.

Ενώ μετρά τα χτυπήματα στο σώμα της και τις απειλές του συζύγου της ότι θα της πάρει το παιδί της και δεν θα το ξαναδεί αν τον εγκαταλείψει, προσπαθεί παράλληλα να βάλει μπροστά το διαζύγιό της. Όλες οι πόρτες είναι κλειστές. Κι όσα είπε από το πρώτο κιόλας επεισόδιο της σειράς, είναι η απάντηση σε κάθε «γιατί δεν έφυγες;» που ακούγεται εκεί έξω.

«Σας παρακαλώ, γιατί δεν με πιστεύετε; Βοηθήστε με! Το απίθανό είναι ότι στέκομαι στα πόδια μου μετά από όλα αυτά που έχω περάσει. Το απίθανό είναι πως ενώ έχω βρει τη δύναμη να μιλήσω, δεν με πιστεύει κανένας τόσα χρόνια. Ούτε γιατροί, ούτε δικηγόροι, ούτε αστυνομικοί. Γιατί; Αυτό εδώ τι είναι, ε; Αυτό; Κοιτάξτε! Γιατί δεν κοιτάζετε; Δεν θα φύγουν οι μελανιές αν δεν τις κοιτάζετε. Για ό,τι πάθω, ευθύνη θα έχετε εσείς. Όσο δεν μας ακούτε, όσο δεν βλέπετε την αλήθεια, εμείς πεθαίνουμε. Αλλά εγώ θα επιζήσω, κι ας μου γυρνάτε όλοι την πλάτη, εγώ δεν θα πεθάνω», έλεγε η Ιωάννα σε μία σκηνή που μας έκανε να σφίξουμε τα δόντια.

Οι Ψυχοκόρες

Οι Ψυχοκόρες είναι η σειρά εποχής της ψηφιακής πλατφόρμας ANT1+ που ανέλαβε φέτος να ανοίξει ένα μελανό κεφάλαιο στην ιστορία της Ελλάδας. Με τον θεσμό της ψυχοκόρης, χιλιάδες γυναίκες από τη φτωχή επαρχία έπεσαν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, σωματικής βίας, δουλειάς στα σπίτια των προνομιούχων Ελλήνων της εποχής. Η σειρά από τα πρώτα επεισόδια, κατά τα οποία οι 4 ορφανές από μητέρα και με πατέρα στη φυλακή αδερφές της οικογένειας Πολύζου γίνονται ψυχοκόρες σε 3 διαφορετικά σπίτια. Η μία βιάζεται με σκοπό να εξασφαλίσει απόγονο στον άντρα του σπιτιού.

Δύο ακόμα δουλεύουν ως υπηρέτριες και αντιμετωπίζουν τα βίαια ξεσπάσματα της κυρίας του σπιτιού και τη σεξουαλική παρενόχληση από τον σύζυγό της και μία βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα, χωρίς όμως να αποφεύγει την υποτίμηση επειδή είναι γυναίκα.

«Οι Ψυχοκόρες εξηγούν, οδυνηρά και με λεπτομέρειες, έναν θεσμό που λειτουργούσε για χρόνια ως άτυπη μορφή υιοθεσίας, υποδουλώνοντας μικρά κορίτσια που λαχταρούσαν (ή και όχι, απλά δεν είχαν άλλη λύση) να αποδράσουν από την ανελέητη φτώχεια της επαρχίας (πέθαιναν από την πείνα) για να βρεθούν, τελικά, σε μια χρυσή φυλακή όπου τους υπόσχονταν ασφάλεια με αντάλλαγμα την τυφλή υποταγή», γράφει η Ζωή Δημητρίου στο LadyLike, και γι’ αυτό κάθε τους σκηνή είναι μία ακόμα υπενθύμιση ότι οι πατριαρχικές αντιλήψεις στην χώρα μας δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα από το παρελθόν μέχρι σήμερα.

Ηλέκτρα

Η Έμιλυ Κολιανδρή υποδύεται την κεντρική ηρωίδα της σειράς Ηλέκτρα της ΕΡΤ, μία γυναίκα που βρέθηκε εγκλωβισμένη σε έναν γάμο που δεν ήθελε και δέχεται όλη την συναισθηματική κακοποίηση που απορρέει από αυτή την επιλογή που έκαναν άλλοι για εκείνη. Η σκηνή που ξαπλώνει με τον άντρα της στο κρεβάτι για να εκτελέσει τα «συζυγικά της καθήκοντα» χωρίς να το θέλει και χωρίς να συναινεί σε αυτό, είναι ο ορισμός του συζυγικού βιασμού.

Για την Ηλέκτρα, δυστυχώς, ο βιασμός της στο παρελθόν από τον Νικόλα (τον κύριο «κακό» της σειράς), είναι μία πληγή που έχει μείνει ανοιχτή και τα τραύματά της ορίζουν ακόμα τη ζωή της.

Μάγισσα

Η σειρά Μάγισσα μάς έμαθε μαζί με τις Ψυχοκόρες φέτος τον θεσμό της σύγκριας, της γυναίκας που με τη συναίνεση της κοινωνίας βιαζόταν από τον πατριάρχη μίας οικογένειας ώστε εκείνος να εξασφαλίσει αρσενικούς απογόνους, όταν η νόμιμη σύζυγός του δεν έμενε έγκυος (γιατί ως γνωστόν η γυναίκα θα ήταν η μόνη που θα μπορούσε να φταίει αν δεν έμενε έγκυος ή για το φύλο του παιδιού και μην απορείς γιατί. Επειδή πατριαρχία). Πέρα από τη σύγκρια στη σειρά Η Μάγισσα, βλέπουμε τη γυναίκα να είναι πάντα σε μειονεκτική θέση απέναντι στις αποφάσεις του «κύρη», ενώ το ξύλο είναι για εκείνη μία κανονικοποιημένη καθημερινότητα.

Στο σπίτι των πειρατών Γερακάρηδων, ο Θράσος συμπεριφέρεται στη σύζυγό του σαν να είναι σκουπίδι, ωστόσο η οργή του πατέρα του για τη συμπεριφορά του στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία. Ο Σπήλιος της σειράς, ως πατριάρχης βέβαια κι εκείνος, απαγορεύει στον γιο του να αγγίξει ξανά τη σύζυγό του και τον νουθετεί να μάθει να της συμπεριφέρεται σωστά κι ο Θράσος δείχνει ως ώρας να ακολουθεί τη συμβουλή του πατέρα του.

Η ίδια σειρά έχει ως κεντρικό πρόσωπο μία γυναίκα, τη Μάγισσα Θεοφανώ, που δείχνει έτοιμη να μην συμβιβαστεί με τον ρόλο για τον οποίο προορίζεται και να διεκδικήσει τη ζωή και την ελευθερία της κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ελπιδοφόρο.

Maestro

Η Μαρία, της Μαρίας Καβογιάννη στο Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη έγινε η γυναίκα στο πρόσωπο της οποίας αναγνωρίσαμε κάθε θύμα ενδοοικογενειακής βίας την περασμένη τηλεοπτική σεζόν. Οι σκηνές ενδοοικογενειακής βίας στο Maestro γυρίστηκαν με τέτοιο ρεαλισμό που ήταν αδύνατο να προσποιηθούμε ότι δεν βλέπουμε το δράμα της ηρωίδας, γυναίκας της διπλανής πόρτας που είχε δημιουργήσει.

Μία ηρωίδα που παρά τα «δεν θα ξαναγίνει» που τόλμησε να πει στον εαυτό της και τον γιο της, ενώ είχε ήδη τα σημάδια των χτυπημάτων του αλκοολικού πατέρα της οικογένειας στο πρόσωπο της, είχε δοκιμάσει να ξεφύγει από τον κακοποιητή της για να αποθαρρυνθεί τελικά από τις Αρχές.

«Κάπου διάβασα ότι το λένε ενδοοικογενειακή βία και ότι προστατεύεται από το σύνταγμα το δικαίωμα αυτό. Να μην σε χτυπάνε. Να μην φοβάσαι. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχει πρόθεση να κάνει κακό. Κι όμως κάνει. Και εγώ δεν έχω πρόθεση κι όμως κάνω που ανέχομαι», έλεγε ο ρόλος της σε έναν δυνατό μονόλογο που κατέληγε στο ότι δεν είναι αδύναμη, τουλάχιστον όχι τόσο όσο προσπαθούν να την πείσουν οι γύρω της ότι είναι.

«Ήταν ένα πολύ δύσκολο επεισόδιο για εμένα. Δεν είχα ξαναγυρίσει κάτι παρόμοιο, είχα πολύ μεγάλο άγχος. Στο μοντάζ το έβλεπα και αναρωτιόμουν αν θα άφηνα κάποιες σκηνές. Αλλά δεν μπορούσα αυτό το θέμα να το περάσω επιδερμικά. Ευτυχώς είμαι τυχερός που είχα την αριστουργηματική Μαρία Καβογιάννη, τον Γιώργο Μπένο και τον Γιάννη Τσορτέκη. Ήταν όλοι μαγκωμένοι την ημέρα που το γυρίζαμε. Ήταν μία σκηνή που μιλά για τη βία, καταδικάζοντας τη βία», είχε πει η Μαρία Καβογιάννη στο podcast της σειράς.

Ψέματα

H σειρά Ψέματα του Alpha μάς έφερε αντιμέτωπες όχι μόνο με τον βιασμό, αλλά και με τα εμπόδια που συναντά μία γυναίκα αφού τον καταγγείλει. Η Έλενα (Αλεξάνδρα Αϊδίνη) είναι μία ανεξάρτητη γυναίκα, εργαζόμενη, μορφωμένη, προσφάτως single που βγαίνει ραντεβού με έναν άντρα υπεράνω πάσης υποψίας (Χρήστος Λούλης), έναν άντρα που τη ναρκώνει και τη βιάζει κι εκείνη από την επόμενη μέρα πρέπει να δώσει τη δική της μάχη για να δικαιωθεί παρόλο που κάποιες στιγμές μοιάζει να μην την πιστεύει κανείς.

Η σειρά Ψέματα έκλεινε σε κάθε της επεισόδιο με μία διαφορετική «γροθιά στο στομάχι», μία που προέκυπτε από την επιστροφή στην πραγματικότητα της ζωής μετά από τα «ψέματα» της μυθοπλασίας που παρακολουθούσαμε. Έκλεινε με μία αλήθεια που όλες μας έχουμε ανάγκη να ξέρουμε.

«Αν εσύ ή άλλο πρόσωπο στο κοντινό σου περιβάλλον είναι θύμα έμφυλης ή ενδοοικογενειακής βίας κάλεσε την 24ωρη τηλεφωνική γραμμή SOS 15900. Περισσότερος πληροφορίες στο womensos.gr», έγραφε μία κάρτα στο τέλος κάθε επεισοδίου.

Άγριες Μέλισσες

Με μία απόπειρα βιασμού ξεκίνησε όλη η δράση στις Άγριες Μέλισσες, σε μία σειρά που έδωσε πνοή ξανά στην ελληνική μυθοπλασία. Κι αν ο βιασμός αποφεύχθη για τη Δρόσω (Δανάη Μιχαλάκη), η Ελένη (Μαρία Κίτσου) τον έζησε επανειλημμένα από τον δεσμοφύλακα Μάνο Βόσκαρη, που υποδύθηκε ο Βασίλης Μπισμπίκης. Η Λενιώ των Άγριων Μελισσών κατήγγειλε δημόσια τον βιαστή της και κλήθηκε να απαντήσει στο «γιατί τώρα» των ανθρώπων γύρω της αποδεικνύοντας ότι μεταξύ 1950 και 2023 δεν υπάρχουν πολλές διαφορές.

Εκείνη αποφασισμένη να δικαιωθεί, έπεισε και άλλες γυναίκες που έπεσαν θύματά του Βόσκαρη να τον καταγγείλουν και σε μία αισιόδοξη νότα, ο Μάνος Βόσκαρης καταδικάστηκε όταν οι γυναίκες μοιράστηκαν τη δική τους αλήθεια στο δικαστήριο. Την ίδια εποχή στην Ελλάδα, φούντωνε το κίνημα #MeToo, κάνοντάς μας να θαυμάζουμε την επικαιρότητα της σειράς και των μονολόγων που απαντούσαν στα ίδια ερωτήματα που καλούνταν στην πραγματική ζωή να απαντήσουν, δυστυχώς, οι καταγγέλλουσες σεξουαλικής βίας.

ΣτΟργή

Στη ΣτΟργή του ΣΚΑΪ, η Μαρία Ναυπλιώτου υποδύθηκε μία ψυχίατρο που μεταξύ άλλων βρέθηκε να συμβουλεύει θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Οι ήρωές της σειράς που βρίσκονταν στο γραφείο της ψυχιάτρου είχαν έρθει αντιμέτωποι με την παθολογική ζήλεια, τους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τη σωματική βία, την πατριαρχία και τις στρεβλές αντιλήψεις της που γενούν την έμφυλη βία. Η σειρά αυτή πέρα από τις δύσκολες σκηνές, τις περιγραφές της βίας αλλά και την κατανόηση των αιτιών της, μας πρόσφερε και κάτι πολύ σημαντικό και αισιόδοξο: Τη γνωριμία μας έστω και τηλεοπτικά με τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας που μπορεί να επουλώσει πληγές.

Εθνική Ελλάδoς

Η σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη, Εθνική Ελλάδος, παρουσιάστηκε στο Mega το 2015 και μίλησε για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ενδοοικογενειακή βία ήταν μέρος της σειράς και τη βλέπαμε στην ιστορία της Φρόσως (Κωνσταντίνα Μιχαήλ), που ζούσε σε έναν δυστυχισμένο γάμο με τον ξενοφοβικό, ομοφοβικό και βίαιο σύζυγο (Κώστας Αποστολάκης).

Η Φρόσω από εύθραυστο και ντροπιασμένο θύμα βίας κατάφερε να εξελιχθεί σε μία ενδυναμωμένη ηρωίδα που βασίζεται στη γυναικεία αλληλεγγύη και τελικά στα πόδια της για να ανατρέψει την δύσκολη πραγματικότητα που ζει. Δυστυχώς, η σειρά του Mega έμεινε χωρίς τέλος.

10η εντολή – Σιωπή

Ο Πάνος Κοκκινόπουλος καταπιάστηκε συχνά στις σειρές του με τα ζητήματα της βίας κατά των γυναικών. Στην πρεμιέρα του 4ου κύκλου της σειράς 10η Εντολή μίλησε στο τηλεοπτικό κοινό για το θέμα του trafficking, με το επεισόδιο Σιωπή.

Η Μαρία (Λένα Παπαληγούρα) είναι μία κωφάλαλη γυναίκα που μαζί με άλλες 3 γυναίκες, σχεδόν ανήλικες έρχονται στη χώρα μας ως μετανάστριες και τελικά βρίσκονται φυλακισμένες, ζουν σε άθλιες συνθήκες και εκπορνεύονται σε ένα σπίτι που ανήκει στη Θεώνη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη). Ένα κορίτσι χάνει τη ζωή της από τη βία που ένας πελάτης ασκεί σε αυτή και η Μαρία αποφασίζει να πάρει τον νόμο στα χέρια της, κατά τη γνωστή συνταγή των σειρών του σημαντικού δημιουργού για την crime μυθοπλασία στην Ελλάδα.

«Όταν καταπιανόμαστε με μία ιστορία, συνήθως δεν ερχόμαστε σε επαφή με τους συγγενείς του θύτη ή του θύματος, παρά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Όμως, στο επεισόδιο Σιωπή, κάναμε ειδική έρευνα πάνω στο trafficking και μιλήσαμε με θύματα που έχουν ξεφύγει. Αλλά, κατά βάση, αντλούμε τις πληροφορίες από το αστυνομικό δελτίο ή τη δικογραφία», είχε πει ο Πάνος Κοκκινόπουλος στο περιοδικό My TV.

Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή

Μία πραγματικά πρωτοποριακή σειρά ήταν η κωμωδία των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου, Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;, που προβλήθηκε από το Mega το 2000. Η σειρά έφερνε στο προσκήνιο τα ζητήματα της σεξουαλικής και ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα υπό το πρίσμα μίας κωμικής σειράς. Οι σκηνές που αναφέρονταν σε αυτά τα ζητήματα είχαν καταφέρει να μας ανατριχιάσουν από τα πρώτα επεισόδια της σειράς, που έμεινε επίσης ανολοκλήρωτη.

Η μαύρη κωμική σειρά ακολουθούσε τις ζωές 4 γυναικών, που μεγάλωσαν σε ένα ορφανοτροφείο στο οποίο κακοποιούνταν σεξουαλικά και κατ’ εξακολούθηση από έναν κοινωνικό λειτουργό, τον οποίο ορκίζονται να εκδικηθούν. Τις 4 γυναίκες υποδύθηκαν οι Άβα Γαλανοπούλου, Ελένη Καστάνη, Ελένη Ράντου και Χρύσα Ρώπα.

Η πρώτη από τις 4 ζούσε σε έναν βίαιο γάμο και η 2η με τον βίαιο πατέρα της που την εκμεταλλεύεται οικονομικά. Η σειρά είχε πολλά να δώσει, ωστόσο, σταμάτησε απότομα μετά τα πρώτα 6 επεισόδια.

Η αγάπη άργησε μια μέρα

Βασισμένη στο βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου, η σειρά Η αγάπη άργησε μια μέρα, της ΕΡΤ, με την υπογραφή του Κώστα Κουτσομύτη περιέγραφε με ανατριχιαστικό τρόπο τη ζωή της Ερατώς (Τάνια Τρύπη) που επειδή έκανε το «έγκλημα» να ερωτευτεί και να συνδεθεί με έναν τραυματία Ιταλό στρατιώτη δέχθηκε τη βία σε κάθε της μορφή, από τις αυστηρές αδελφές της και κυρίως την Ασπασία (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) που την εγκλώβισαν στο σπίτι της οικογένειας μέχρι να γεννήσει τον καρπό του έρωτά της, δεχόμενη κάθε μέρα υποτίμηση και εξευτελισμούς και αργότερα αφού της στέρησαν το μωρό της, το οποίο μεγάλωσε ως μικρότερη αδερφή της, από τον σύζυγό της (Μηνάς Χατζησάββας) που αφού πρώτα της παρουσιάστηκε ως «σωτήρας» για να γλιτώσει από την καταπίεση, κάνοντας της love bombing, όπως θα λέγαμε σήμερα που έχουμε εξοικειωθεί με τη σχετική ορολογία, ξεσπούσε πάνω της τη βία του «από αγάπη κι έρωτα» για εκείνη, όπως συχνά επικαλούνται όσοι σύντροφοι εγκληματούν κατά των συντρόφων της.

«Δεν καταλαβαίνεις τι μου έχεις κάνει, δεν καταλαβαίνεις; Θέλεις να λεκιάσω τα χέρια μου με το αίμα σου;» τη ρωτά πριν ορμήξει πάνω της και την χτυπήσει προσπαθώντας να τη βιάσει σε μία από τις συγκλονιστικές σκηνές της σειράς που μπορείς να δεις ολόκληρη στο ERTFLIX.

Τα media έχουν δύναμη να αφυπνίζουν και να μας κάνουν να βλέπουμε τι μπορεί να συμβαίνει στο σπίτι μας, ενώ βάζουμε τους συναισθηματικούς εκβιασμούς και τις απειλές κάτω από το χαλάκι, πιστεύοντας ότι κάτι θα αλλάξει, αλλά και τι μπορεί να συμβαίνει στο διπλανό μας σπίτι, εκεί από όπου ακούγονται φωνές.

Τα media έχουν δύναμη και το να αποφεύγουν να κοιτάξουν τη βία κατά των γυναικών στα μάτια δεν πρόκειται να την κάνει να υποχωρήσει. Περιμένουμε, λοιπόν, την απεικόνιση της πραγματικότητας της βίας κατά των γυναικών και ελπίζουμε να αρχίζουμε να βλέπουμε όλο και συχνότερα τους τρόπους διαφυγής των γυναικών από αυτή τη βία, τους τρόπους που οι γυναίκες μπορούν να ενδυναμωθούν, να ζητήσουν βοήθεια, να δικαιωθούν.