Twisted Hate: Διάβασε πρώτη ένα απόσπασμα από τη νέα, ερωτική ιστορία της Ana Huang
- 31 ΜΑΡ 2023
Η Ana Huang έχει δημιουργήσει ένα αναγνωστικό φαινόμενο με τη σειρά βιβλίων Twisted. Τα video για τα βιβλία της έχουν συγκεντρώσει πάνω από 50 εκατομμύρια views στο TikTok τον κριτικό των ημερών μας που έκανε το #BookTok το πιο ενδιαφέρον hashtag για τους βιβλιοφάγους του πλανήτη. Το Twisted Hate είναι το τρίτο αυτοτελές βιβλίο της σειράς, που έχει συγκεντρώσει σχεδόν 150 χιλιάδες κριτικές στο Goodreads, το οποίο θα κυκλοφορήσει την Τρίτη, 4 Απριλίου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Πρόκειται για μία τολμηρή και προκλητική ερωτική ιστορία που θα σε κάνει να μην μπορείς να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου, όπως συνήθως συμβαίνει με τα βιβλία της σειράς Twisted της Ana Huang. Αυτή τη φορά, στο Twisted Hate πρωταγωνιστούν ο Τζος Τσειν και η Τζουλς Άμπροουζ, που γίνονται «εχθροί με προνόμια».
Η Ana Huang έχει καταφέρει με τα ερωτικά μυθιστορήματά της να φτάσει στην πρώτη θέση των Best Seller του Publishers Weekly και του Amazon. Οι ιστορίες της, άλλες ανάλαφρες, άλλες σκοτεινές έχουν κοινό παρονομαστή: Ένα τέλος που δεν αφήνει κανέναν ανικανοποίητο, χιούμορ και έρωτα. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ήδη από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος τα βιβλία Twisted Love και Twisted Games, ενώ προσεχώς θα κυκλοφορήσει και το βιβλίο Twisted Lies.
Στο Twisted Hate συναντάμε δύο ήρωες που δεν δείχνουν να έχουν τίποτα κοινό εκτός από την ακαταμάχητη έλξη που νιώθουν ο ένας για τον άλλο. Παρακάτω θα βρεις ένα απόσπασμα του βιβλίου αποκλειστικά για τα μάτια σου και μόνο.
Η υπόθεση του βιβλίου
Εκδόσεις Κλειδάριθμος
Όμορφος, υπερόπτης και µε καριέρα µεγαλογιατρού στα σκαριά, ο ΤΖΟΣ ΤΣΕΝ δεν έχει συναντήσει ακόμη την κοπέλα που θα αντισταθεί στη γοητεία του – µε εξαίρεση την Τζουλς Άµπροουζ. Η όμορφη κοκκινομάλλα τού έσπαγε τα νεύρα από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε, κι όμως τη σκέφτεται ασταμάτητα, όσο καμιά άλλη γυναίκα στη ζωή του.
Όταν τα εχθρικά τους συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι δυο τους περνούν σεμιαπαθιασμένη νύχτα, ο Τζος προτείνει µια λύση που θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει την Τζουλς μια για πάντα: να είναι… εχθροί µε προνόμια, ακολουθώντας τους εξής απλούς κανόνες:
Όχι ζήλιες. Όχι δεσµεύσεις. Και κυρίως, όχι έρωτες.
Κοινωνική και φιλόδοξη, η ΤΖΟΥΛΣ ΑΜΠΡΟΟΥΖ, που στο παρελθόν τρελαινόταν για διασκεδάσεις, τώρα έχει έναν µόνο στόχο: να περάσει τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου. Το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να µπλέξει µε έναν γιατρό που είναι ο ορισμός του ανυπόφορου, αν και συγκλονιστικά όμορφος. Αλλά όσο καλύτερα τον γνωρίζει, τόσο συνειδητοποιεί ότι ο άντρας που μισούσε τόσα χρόνια δεν είναι αυτό που δείχνει.
Είναι ο αδερφός της κολλητής της. Ο μεγαλύτερος εχθρός της. Και η μόνη σωτηρία της.
Όταν οι δαίμονες του παρελθόντος κάνουν την επανεμφάνισή τους, οι δυο τους έρχονται αντιμέτωποι µε αλήθειες που μπορούν να τους σώσουν… ή να καταστρέψουν όλα αυτά για τα οποία πάλευαν μια ζωή.
Διάβασε ένα αποκλειστικό απόσπασμα από το βιβλίο Twisted Hate
«Τζουλς». Ο Τζος έστρεψε το βλέμμα του πάνω μου καιεγώ ίσιωσα την πλάτη μου με προφανή αδημονία. «Θάρρος ήαλήθεια;»
«Θάρρος», απάντησα χωρίς δισταγμό.
Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε αργά στο πρόσωπό του.
«Να φιλήσεις κάποιον σε αυτό το τραπέζι για τριάντα δευτερόλεπτα».
Αναγνώρισα τη λάμψη ικανοποίησης μες στα μάτια του·περίμενε ότι θα έκανα πίσω.
Δυστυχώς για εκείνον, ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κάνει πίσω μπροστά σε μια πρόκληση.
Με τα μάτια μου καρφωμένα στα δικά του, έσκυβα προς τα εμπρός, κλείνοντας την απόσταση μεταξύ μας εκατοστό τοεκατοστό για να τον βασανίσω, μέχρι που το χαμόγελό του έσβησε και τα μάτια του πυρακτώθηκαν.
Περίμενα ώσπου τα πρόσωπά μας απείχαν λίγα εκατοστά και μετά έστριψα απότομα και φίλησα τον έκπληκτο Μάρσαλ.
«Μμμφνγκ…» ψέλλισε.
«Είσαι εντάξει;» ψιθύρισα κοντά στα χείλη του.
«Μμμφνγκ…» επανέλαβε, με πιο ψιλή φωνή αυτή τη φορά. Δεν με απέφυγε και υπέθεσα ότι αυτό σήμαινε ναι.
Πήρα πρωτοβουλία ως προς το φιλί και το έκανα ναδιαρκέσει τα απαιτούμενα τριάντα δευτερόλεπτα πριν καθίσω ξανά στη θέση μου. Ένα αυτάρεσκο χαμόγελο άνθισε στα χείλη μου, όταν είδα τις αντιδράσεις γύρω μου. Η Έλι είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό, ενώ ο Τζος με κάρφωνε με το βλέμμα.
Το βλέμμα του δεν ήταν πια παιχνιδιάρικο, είχε γίνει ατσάλινο. Ο Μάρσαλ, πάλι, καθόταν μαρμαρωμένος στην καρέκλα του με γυάλινα μάτια και ορθάνοιχτο στόμα.
«Συγγνώμη που σε ξάφνιασα», είπα. «Αλλά φιλάς υπέροχα. Σου βάζω δέκα με τόνο».
«Κ-κ-κανένα πρόβλημα», ψέλλισε. «Εγώ, ε, εγώ…» Τα μάτια του πήγαν στην Έλι, που τον κοιτούσε με λίγο περισσότερο ενδιαφέρον απ’ ό,τι νωρίτερα.
Έκρυψα το χαμόγελό μου. Ο καλύτερος τρόπος για νακάνεις μια γυναίκα να ενδιαφερθεί για κάποιον ήταν να της φέρεις μια ανταγωνίστρια. «Κράτησε τριάντα δευτερόλεπτα, έτσι;»
Έθεσα την ερώτησή μου στον Τζος, ο οποίος απάντησε με ένα ψυχρό: «Και παραπάνω… Φάνηκε να το ευχαριστιέσαι».
«Όπως είπα…» Έπαιζα με το άδειο ποτήρι μου πλέον.
«Ο Μάρσαλ φιλάει πολύ καλά».
«Σε πιστεύω». Γύρισε αμέσως και κοίταξε τον Μάρσαλ.
«Μάρσαλ, φίλε μου. Σειρά σου».
Παίξαμε άλλους τρεις γύρους και μετά η Έλι είπε απρόθυμα ότι έπρεπε να φύγει, γιατί θα πετούσε νωρίς το πρωί την επόμενη μέρα. Μας είπε ότι ήταν τα ογδοηκοστά πέμπτα γενέθλια της γιαγιάς της και θα πήγαινε στη γενέτειρά της, στο Μιλγουόκι, για το πάρτι.
Έριξε μια ματιά στον Τζος σαν να του ζητούσε να φύγει μαζί της, αλλά εκείνος της είπε απλώς καληνύχτα και της ευχήθηκε καλό ταξίδι. Ο Μάρσαλ, φυσικά, προσφέρθηκε να πάρουν μαζί Uber, γιατί πήγαιναν προς την ίδια κατεύθυνση.
Και έτσι μείναμε οι δυο μας.
«Η Έλι είναι ερωτευμένη μαζί σου», είπα όταν έφυγαν οισυνάδελφοί μας. Έκλεψα την τελευταία πατάτα από το καλαθάκι και την έφαγα. Δεν παραβίαζα τον κώδικα μεταξύ γυναικών, γιατί ήμουν εκατό τοις εκατό σίγουρη ότι ο Τζος το ήξερε. Ήταν τόσο αλαζόνας, που ίσως πίστευε πως όλες οι στρέιτ γυναίκες ήταν ερωτευμένες μαζί του, ακόμα κι αν δεν ήταν.
Χαμογέλασε. «Το ξέρω».
«Σε ενδιαφέρει;»
«Σε νοιάζει;»
Μάσησα αργά την πατάτα και μετά κατάπια προτού απαντήσω εσκεμμένα: «Ούτε τόσο δα».
Η εχθρική ατμόσφαιρα ανάμεσά μας έκρυβε κάτι άλλο.
«Φυσικά και δεν σε νοιάζει», είπε σιγανά ο Τζος. Τελείωσε το ποτό του χωρίς να πάρει τα μάτια μου από πάνω μου. «Πολύ ωραία η παράσταση με τον Μάρσαλ νωρίτερα».
«Δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάς».
«Μην κάνεις τη χαζή. Είναι άχαρο».
«Δεν κάνω τη χαζή. Πιστεύεις δηλαδή ότι δεν θα φιλούσα ποτέ τον Μάρσαλ, επειδή δεν έχει τέλειο πρόσωπο και γραμμωμένους κοιλιακούς;» Κοίταξα έντονα τον Τζος. «Η εμφάνιση δεν είναι το παν. Τουλάχιστον ο Μάρσαλ είναι γλυκός».
Το χαμόγελό του απέκτησε μια σκληρή έκφραση. «Δεν θέλεις ούτε και χρειάζεσαι κάποιον γλυκό άντρα, Ρεντ. Θα βαριόσουν μέχρι θανάτου».
«Α, αλήθεια;» Η φωνή μου έσταζε δηλητηριασμένο μέλι.
«Τότε, σε παρακαλώ, πες μου κι εμένα τι θέλω και τι χρειάζομαι; Αφού με ξέρεις τόσο καλά».
Ο Τζος έσκυψε προς τα εμπρός, μέχρι που το στόμα του βρέθηκε κοντά στο αυτί μου και κρατήθηκα με όλες μου τις δυνάμεις για να μην κάνω πίσω. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά στο στήθος μου, που δεν θα είχα ακούσει την απάντησή του, αν η φωνή του δεν με άγγιζε σαν σκούρο μετάξι, επικίνδυνο και σαγηνευτικό.
«Θέλεις κάποιον να σε προκαλεί. Να σε ενθουσιάζει. Να σε έχει συνέχεια σε εγρήγορση. Και όσο γι’ αυτό που χρειάζεσαι…» Η αρωματισμένη με ουίσκι ανάσα του φυσούσε το δέρμα μου και μου προκαλούσε ανατριχίλα.
