Το Cosmo.gr πάει θέατρο: Από την “Εβραία” μέχρι το “Gagarin Way”

“Η Εβραία” του Μπέρτολτ Μπρέχτ, θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Η Φ. Παπαδόδημα εμπνευσμένη από τα κείμενα της Hannah Arendt μπολιάζει με τις  δικές της ιδέες την Εβραία του Μπρέχτ, ένα από τα 24 έργα με τίτλο “τρόμος και αθλιότητα του Γ’ Ράιχ”,  που έγραψε όταν ήταν εξόριστος από την Γερμανία τα έτη 1935 – 1939.

Παράλληλα υπηρετεί σκηνοθετικά με τόλμη κι’ “ανάλαφρο χειρισμό” την θεατρική του διαλλακτικότητα, αφυπνίζοντας το πολιτικό κι’ ανθρωπιστικό συναίσθημα των θεατών.Σ’ αυτό συντείνει η προβολή υλικού – ντοκουμέντο της εποχής εκείνης, με την έξαρση του εθνικισμού και της ρατσιστικής προπαγάνδας, όταν ο θεός δεν υπάρχει πια, αλλά υπάρχει ο Φύρερ”.

Ένα τεράστιο ραδιόφωνο Telefunken που υπερίπταται της σκηνής λειτουργεί σαν οθόνη προβολής και ταυτόχρονα οι συχνότητες ενός κανονικού, καλύπτουν την παράσταση με μουσικές επιλογές εποχής.   Η Ιουδήθ μεγαλοαστή Εβραϊκής καταγωγής είναι παντρεμένη με τον Φριτς, έναν γιατρό που είναι διευθυντής μιας κλινικής. Οι αναστατωμένες εποχές που ζούνε κι’ “Ο κολλητικός φανατισμός ” αλλοτριώνουν σιγά-σιγά την συνείδησή του, την σκέψη του και την συμπεριφορά του. Η Ιουδήθ τότε φεύγει ” στην Ολλανδία από καθαρό εγωισμό και τίποτ’ άλλο, ” φεύγει βιαστικά  γιατί είναι ζήτημα χρόνου να της το πει εκείνος, ελπίζοντας έτσι να τον προστατεύσει, αλλά και να σωθεί κι’ η ίδια.

Οι πρωταγωνιστές με την ρεαλιστική τους ερμηνεία αποδίδουν ” το κάθετο κακό ” που είναι η απώλεια της προσωπικότητας και της ελεύθερης βούλησης μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της πολιτικής νοσηρότητας. Ο Φριτς μεταβαίνει  βαθμιαία από μια τρυφερή σχέση στην ταπεινωτική του πτώση μέσω του εκφοβισμού, της τυφλής υποταγής, του τρόμου και του εκφοβισμού ώσπου γίνεται ένας άνθρωπος κατασταλτικός, ένα ” αντικείμενο ”  που δεν λέει λέξη για να εμποδίσει την φυγή της γυναίκας του.

Η Ιουδήθ συγκλονίζει με τα υγρά της μάτια και την τραγική της επίγνωση ότι ανήκει στην κατηγορία “των άχρηστων ανθρώπων”, συγκινητικά αφοσιωμένη, τρυφερή, παραδομένη στην απόρριψη, δεν αντέχει να μην κοιτάζονται στα μάτια και σώζει την ψυχή της με την τελευταία  κουβέντα της. “Ας μιλήσουμε για ντροπή”.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία-Απόδοση κειμένου: Φένια Παπαδόδημα

Σκηνικά: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης

Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Παίζουν: Ραφίκα Σαουίς, Μάκης Παππάς

Πληροφορίες εκδήλωσης

Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Κεφαλληνίας 16, Αθήνα (Κυψέλη) , +302108838727 ,

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Είσοδος 10 – 15 ευρώ

“Άσμα για το σκιάχτρο της Λουσιτανίας” του Πέτερ Βάις στο θέατρο Στοά

“Επειδή τώρα γίναμε και μεις μια αποικία… επειδή οι χώρες καταληστεύονται κι’ οι άνθρωποι παραμένουν σκλάβοι των πολυεθνικών…“

Το “Άσμα” πρωτοανέβηκε το 1973 στην Στοά, “σαν μια εσωτερική διαδήλωση κι’ εκτόνωση ” εναντίον των συνταγματαρχών της Χούντας. Καταγγέλλει την αποικιοκρατική πολιτική της Πορτογαλίας στην Αγκόλα και στην Μοζαμβίκη, την στρατιωτική επέμβαση και παράδοση της χώρας άνευ όρων, στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ο Θ. Παπαγεωργίου σκηνοθετεί και πάλι με φρέσκια ματιά την παράσταση, μια εμπειρία μοναδική με την σφραγίδα της ποιότητας. Οι προικισμένοι ηθοποιοί με διεσταλμένη συνειδητότητα υποδύονται ένα μεγάλο αριθμό ρόλων. Είναι οι ανώνυμοι έγχρωμοι ήρωες που οδηγούνται σκλάβοι, “οι αφοσιωμένοι” από τις υπερπόντιες επαρχίες των θαλασσοπόρων, που γνωρίζουν καλά τον  πόνο του σπόρου”. Γίνονται η βασανίζουσα λευκή αστική τάξη κι’ οι βασανισμένοι εργάτες των μεταλλείων και μαϊμουδίζουν όπως η προσηλωμένη αφρόκρεμα της κοινωνίας.

Το σκιάχτρο της εξουσίας, φορά τα παράσημά του πάνω στα  συστατικά του: “τρόμος, ντροπή και φρίκη”, καταμεσής της σκηνής. Στα πόδια του μαζεμένος σε τσουβάλια ο πλούτος της γης, ενώ γύρω οι ήρωες – αρχαίος τραγικός χορός, με άσματα και κινήσεις αποτροπιάζουν το χονδροειδές ομοίωμα του ανθρώπου, γαληνεμένοι από τον ζωντανό ήχο του φλάουτου.

Το παρατεταμένο χειροκρότημα των θεατών, ανταποκρίθηκε στην γενναιόδωρη ερμηνεία της ομάδας, στέλνοντας έτσι και το δικό του μήνυμα.

Συντελεστές

Μετάφραση: Θεόφιλος Φραγκόπουλος

Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου

Σκηνικά – Κοστούμια: Λέα Κούση

Μουσική: Μιχάλης Γρηγορίου

Παίζουν οι ηθοποιοί: ΕΥΑ ΚΑΜΙΝΑΡΗ – ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ ΜΠΑΤΗΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΠΠΑΣ – ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΛΑΤΑΝΙΩΤΗ – ΕΥΔΟΚΙΑ ΣΟΥΒΑΤΖΗ – ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΟΥΜΠΑΝΟΣ – ΚΟΡΑΛΙΑ ΤΣΟΓΚΑ και ο φλαουτίστας ΝΙΚΟΛΑΣ ΦΡΑΓΚΟΠΑΝΑΓΟΣ.

Τα ‘Επείγοντα περιστατικά’ θα συνεχίσουν την θριαμβευτική πορεία τους κανονικά κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

Πληροφορίες εκδήλωσης

Από τις 15 Ιανουαρίου Θέατρο Στοά, Μπισκίνη 55, Ζωγράφου, τηλ. 210 7702830

www.theatrostoa.gr , e-mail: [email protected]

Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη στις 7.00 μ.μ.

Πέμπτη στις 9.00 μμ.

Τιμές εισιτηρίων: 10 € για την Τετάρτη και 15 € για την Πέμπτη.

Parking απέναντι από το Θέατρο με 4 €

“Ελάτε σ’ εμάς για έναν καφέ”, διασκευή Ομάδας 92, στο θέατρο Φούρνος

Βασισμένο στην νουβέλα του Πιέρο Κιάρα, “La spartigione” και στην ταινία του Αλμπέρτο Λατουάντα “Venga a prendere il caffe da noi”.

Με άρωμα από την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι στα τέλη της δεκαετίας του 30, σερβίρεται ο απολαυστικότατος καφές στον Φούρνο. Συνοδεύεται με κλασσικά “βουτήματα” στα πάθη της ανθρώπινης φύσης, στις κρυφές βασανιστικές επιθυμίες και στο “ανεκπλήρωτο που μας οδηγεί συχνά σε καταστροφικές επιλογές”.

Σε μια επαρχιακή πόλη τρεις αδελφές γεροντοκόρες που ζούνε με την πιστή τους υπηρέτρια, κληρονόμησαν την πατρική κληρονομιά και αντιμετωπίζουν κάποιο φορολογικό πρόβλημα. Προσκαλούνε λοιπόν  στο σπίτι τους για καφέ τον Κ. Παροντσίνι, που είναι δημόσιος υπάλληλος. Τα πονεμένα τους όνειρα συναντούν τις επιδιώξεις του ανδρός, που αναζητά “μια γυναίκα από σπίτι, με σπίτι” και σαρώνονται σαν κάστρο από τον “πολιορκητικό του κριό”.

Το έργο είναι αλληγορικό σχόλιο στην γέννηση , την άνοδο και την πτώση του φασισμού, δοσμένο με εξαιρετικό χιούμορ πολλές φορές πικρό και μαύρο, που καταλήγει σε δράμα. Η εξαιρετική του πλοκή, με τις απανωτές ανατροπές κι’ εκβάσεις, το καθιστά επίκαιρο αποκαλύπτοντας το πρόσωπο της βίας, σε  κοινωνικές συμβάσεις.

Ο σκηνικός χώρος βοηθά πολύ στην εξέλιξη των δρώμενων που διανθίζονται από σπαρταριστές σκηνές γέλιου και συμπάθειας προς τους ήρωες. Όμορφα κοστούμια, ζεστός φωτισμός, εύστοχη μουσική και χορογραφίες ολοκληρώνουν το ποιοτικό αποτέλεσμα της παράστασης. Η σκηνοθετική σύλληψη συνεργάζεται μοναδικά με την υποκριτική δεινότητα των ηθοποιών που χειρίζονται ανεπιτήδευτα τον λόγο.

Γελάς πηγαία με τα καμώματα , τις αντιζηλίες και τις ερωτικές ευαισθησίες των τριών αδελφών. Παρακολουθείς κατά πόδας, την καπάτσα υπηρέτρια που εξορκίζει τον “μαύρο κόκορα, τον μαύρο και δαιμόνιο αρουραίο” φέρνοντας την κάθαρση.Εναντιώνεσαι  στην φασιστική μεθοδικότητα και κτηνωδία του Κ. Παροντσίνι και καθώς γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας του καταστροφικού Πριαπισμού, ο βιασμός περνά μέσα σου.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης

Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ

Επιμέλεια κίνησης: Κική Σελιώνη

Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος

Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρινάκης, Γεωργία Σιέττου

Μακέτες: Βασίλης Παπαδάτος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Καρτάνου

Παίζουν: Θανάσης Κουρλαμπάς, Μαρία Καρακίτσου, Ευγενία Μαραγκού, Ιουλία Σιάμου, Γιώργος Σκυριανός, Στέλλα Χατζημιχελάκη

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 12 €

Μειωμένο: 5 € (φοιτητικό, άνεργοι)

Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 6 ατόμων.

Πληροφορίες εκδήλωσης

Φούρνος, Κέντρο για τον Ψηφιακό Πολιτισμό

Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα (Εξάρχεια) , +30-210-6460748, 6420451 , http://www.fournos-culture.gr/site/Greek/index.html

Κάθε Δευτέρα στις 21:00

Κάθε Τρίτη 21:00 ή 17:30 (εναλλάξ βραδυνή – απογευματινή)

(Για τον Νοέμβριο:  5/11 & 19/11 στις 21:00 και 12/11 & 26/11 στις 17:30)

Διάρκεια: 85

Είσοδος 5 – 12 ευρώ

“Περσινή αρραβωνιαστικιά” της Ζυράννας Ζατέλη, θέατρο του Νέου Κόσμου

Η μικρή ιστορία της Ζ. Ζατέλη, έγινε θεατρική πράξη μεταφέροντας με επιτυχία στην σκηνή, σχεδόν αυτούσιο το κείμενο. Ένα ποιητικό παραμύθι, μια αφήγηση δοσμένη με χιούμορ κι’ απλότητα, μ’ αφοπλιστική αθωότητα, παιχνιδίσματα και νεανική δροσιά από τις τρεις νεαρές ηθοποιούς με παραπλήσια κοψιά, που ενσαρκώνουν ηλικιακά το ίδιο πρόσωπο. Πρωτοχρονιά του 1961  κι’ ένα δωδεκάχρονο κορίτσι  αρραβωνιάζεται μυστικά τον Μάρκο, που αγαπά να χουζουρεύει και να κοιμάται συνεχώς σαν τις γάτες. Το ξύπνημα του πόθου και του πάθους για ζωή και έρωτα την εγκλωβίζει στον εαυτό της και παιδούλα ακόμη μπαίνει στην “μοναξιά της ερωτικής της ζωής”. Κι’ αυτή η πρώτη της αφύπνιση για τις κρυφές επιθυμίες, την ανίερη σεξουαλικότητα μιας αχαλίνωτης φύσης”, την συγκλονίζουν και αναβιώνονται λαθραία και ασυνείδητα από τον ενήλικα ” που γίνεται αργότερα.

Με σιωπές και λυτρωτικές φωνές, με χειρονομίες κι’ αυτοσχεδιασμούς που ξορκίζουνε τον φόβο και την έλξη του θανάτου, καθώς ” η ψυχή θυμάται ότι ενσυνείδητα έχασε ή ξέχασε ” αποκαλύπτουν τους μηχανισμούς της, ύπαρξης και τον μυστικό κόσμο του Μάρκου. Κι’ όταν έρθει η απώλεια κι’ η ανατροπή, τότε όλο αυτό θα γίνει ” ένας παλιός πόνος, ” που δεν τον κόβει ούτε το τσεκούρι το πασαλειμμένο με μέλι, ούτε τα γλυκά λουκουμάκια που μπουκώνονται λαίμαργα οι πρωταγωνίστριες (όμορφη και τρυφερή σκηνή) κατά τα έθιμα.

Η σκηνοθετική καθοδήγηση για ένα παιχνίδι εσωτερικό αλλά κι’ εξωστρεφές με τα μάτια και με ντροπαλά μειδιάματα, εν μέσω των φρεσκοβαμμένων λευκών τοίχων και τα γλαστράκια ολόγυρα, ανοίγει ένα παράθυρο στον μυστικό κόσμο των αναμνήσεων τυλιγμένο στο απαλό φως και στην όμορφη μουσική costinho.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία-Εισαγωγή:
 Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου

Μουσική:
 costinho (Κωστής Ζουλιάτης)

Σκηνικός χώρος-Κοστούμια:
 Μαγδαληνή Αυγερινού

Φωτισμοί:
 Μελίνα Μάσχα

Επιμέλεια κίνησης:
 Ξένια Θεμελή

Βοηθοί σκηνοθέτη: 
Μαρία Κοντογούρη, Ιωάννα Μπογδάνου

Παίζουν: Ξένια Θεμελή, Σύρμω Κεκέ, Τατιάνα-Άννα Πίττα

Πληροφορίες παράστασης

Γενική είσοδος: 12 €


Μειωμένο: 10 € (φοιτητικό), 8 € (άνεργοι)

Ταμείο

Ώρες λειτουργίας: 17:00-22:00 (καθημερινά)

Προπώληση

www.viva.gr, Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου, Seven Spots

Πληροφορίες εκδήλωσης

Θέατρο του Νέου Κόσμου

Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 11743 Aθήνα, +302109212900

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15

Κυριακή στις 19:00

Διάρκεια: 70′ (χωρίς διάλειμμα)

Είσοδος 8 – 12 ευρώ

“Gagarin way” του Gregory Burke στο θέατρο Βασιλάκου

Το έργο του Burke τραγικά επίκαιρο στην χώρα μας – είναι η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού που εφαρμόστηκε από την Θάτσερ, διαλύοντας το κοινωνικό κράτος και τα συνδικάτα ανοίγοντας την πόρτα στην παγκοσμιοποίηση και στις μεγάλες πολυεθνικές.

Είναι μια κραυγή σε μια εποχή που τα παλιά μέσα της Αριστεράς είναι ατελέσφορα και τα νέα δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί.

“Με σβηστό το φως” κάθε ιδεολογίας σε “μη επαναστατική εποχή”  με το απρόσωπο κεφάλαιο να σαρώνει τις ανθρώπινες ζωές προσφέροντας ευκαιριακές “σκατοδουλειές”, κάνοντάς μας παθητικούς και απαθείς.

Ο Burke γέννημα και θρέμμα της εργατικής τάξης των Σκοτσέζων ανθρακωρύχων στον Φάιφ, γράφει αυτό το πολιτικό έργο, “χορεύοντας πάνω στο πτώμα κάθε οράματος για το μέλλον”

Στο Λούμφινανς υπάρχει η οδός Γκαγκάριν. Η ονομασία του δηλώνει τιμή στον κοσμοναύτη ή πολιτικές πεποιθήσεις;

Σ’ ένα εργοστάσιο στο Φάιφ, δυο εργάτες ο ‘Εντυ και ο Γκάρυ απαγάγουν κάποιον, πιστεύοντας ότι είναι ένα βασικό στέλεχος   που έχει σταλεί από την Γιαπωνέζικη μητρική πολυεθνική. Αποστολή του είναι να συντάξει  μιαν έκθεση για την βιωσιμότητα του εργοστασίου, αποφασίζοντας αν θα συνεχίσει η λειτουργία του ή θα μεταφερθεί  σε μιαν άλλη χώρα με φθηνότερα εργατικά. Οι απαγωγείς σκοπεύουν να τον σκοτώσουν στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα, χωρίς βέβαια παραλήπτη, στο απρόσωπο πολυεθνικό κεφάλαιο. Στην απαγωγή τους βοηθά έναντι αμοιβής ο νεαρός σεκιουριτάς Τομ που έχει πτυχίο πολιτικών επιστημών.

Η ανατροπή στην πλοκή του σοκαριστικού και ρεαλιστικού έργου, έχει αντίκτυπο στην συνείδηση των θεατών, καθώς δέχονται την γροθιά στο στομάχι από την βια και την σκληρότητα του λόγου και των δρώμενων. “Με γλώσσα κοφτερή, ωμή, ζωντανή, άμεση, χωρίς υπαινιγμούς, σχεδόν μηδενιστική για την κοινωνία για την οποία μιλά“, ο συγγραφέας φτιάχνει ολοζώντανους χαρακτήρες με σάρκα και οστά, που με υποκριτική δύναμη υποδύονται οι ηθοποιοί  μέσα από την καλοδουλεμένη σκηνοθεσία.

Την παράσταση ταρακουνά επιπρόσθετα η έξοχη ερμηνεία του Σ. Κοσμίδη – ‘Εντυ μια καρικατούρα αμφιλεγόμενη ” κακοφόρμισμα της ιδεολογίας του πολιτικού μηδενιστή που γίνεται ψυχοπαθολογία και τελικά υποταγή”. Ο Κ. Ανταλόπουλος ως Γκάρυ αποπνέει την απελπισία του Αριστεριστή ακτιβιστή που στρέφεται στην αναρχία, επειδή απώλεσε την πολιτική και την κοινωνική του ταυτότητα, κάτι που τον καθιστά συμπαθή αλλά και τον ” πιο γυμνό ” στο τέλος.

Ο Μ. Μουλακάκης – Τομ, λαδωμένος πολιτικάντης που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ενσωματωθεί στο σύστημα, “συνδυάζοντας” τα πάντα. Ο Μ. Βακούσης – Φρανκ με υποκριτική στιβαρότητα – ” μια υπερβατική φιγούρα, ένας απόστολος του ύστερου καπιταλισμού που θα θυσιαστεί ” σφραγίζει τον εκπρόσωπο της νέας τάξης πραγμάτων που “ξεζουμισμένος, δίχως τίποτα το ζωντανό μέσα του” χλευάζει την εργατική τάξη και το δικαίωμά της στην ιδιοκτησία.

Τα σκηνικά, – ράφια και συσκευασίες εμπορευμάτων- σε παραπέμπουν  στον αποθηκευτικό χώρο ενός εργοστασίου όπου καθρεφτίζεται η ψυχρή αλήθεια. Αυτήν που βρήκαν μέσα τους οι πολυπληθείς θεατές, συνειδητοποιημένοι πως μια κοινωνία βίας και ατομισμού οδηγεί συστηματικά σ’ ένα κόσμο βιαιότερο, χωρίς καμία προοπτική βελτίωσης.

Συντελεστές

Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπαλαμώτης

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς

Σκηνικά- Κουστούμια: Ευαγγελία Θεριανού

Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου

Συνεργασία και δραματουργία: Κώστας Περούλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριτίνη Γκόγκα

Βοηθός σκηνογράφου: Χρυσούλα Κοροβέση

Παίζουν: Στέφανος Κοσμίδης, Μιχάλης Μουλακάκης, Κώστας Ανταλόπουλος, Μάνος Βακούσης

Εισιτήρια

Διακεκριμένο: 17€

Κανονικό: 13€

Φοιτητικό, ανέργων & ΑΜΕΑ: 10€

Πληροφορίες εκδήλωσης

Θέατρο Βασιλάκου

Πλαταιών & Προφήτη Δανιήλ 3 – Κεραμεικός, +302103467735,

Τετάρτη στις 19:00

Πέμπτη & Κυριακή στις 20:00

Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00

Είσοδος 10 – 17 ευρώ