Στο ατελείωτο γλέντι του Γιάννη Χαρούλη όλοι γινόμαστε μια παρέα

ΤΖΩΡΤΖΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΔΗ
30 ΙΟΥΝ 2025

Τον Γιάννη Χαρούλη τον άκουσα πρώτη φορά το 2014. Τότε είχε ξεκινήσει με το τραγούδι Μαγγανείες, από το ομώνυμο άλμπουμ του σε συνεργασία με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Με το ίδιο πάθος και ενέργεια που το ερμήνευσε εκείνη την ημέρα του Ιούνη στο θέατρο Βράχων, το ερμήνευσε 11 χρόνια μετά την Τετάρτη 25 Ιουνίου.

Τα χρόνια περνάνε, οι γειτονιές αλλάζουν, τα συναισθήματα μένουν ίδια. Όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο της Ριζούπολης υποθέτω μοιραστήκαμε τις ίδιες σκέψεις και συναισθήματα που νιώθουμε κάθε φορά όταν τον ακούμε και τον βλέπουμε πάνω στη σκηνή.

«Κάτω από φύλλα κίτρινα κοιμούνται καπετάνιοι κι αυτό που χτες περίσσευε αύριο δε θα φτάνει». Ο Γιάννης Χαρούλης έστησε μια διονυσιακή γιορτή την περασμένη Τετάρτη επιλέγοντας τις Μαγγανείες, μια έναρξη που προσωπικά την βρήκα συγκινητική μετά την αποχώρηση του Θανάση από τις συναυλίες.

Είναι ένας καλλιτέχνης που τιμά τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί και συνεργάζεται, είναι ένας άνθρωπος που χαίρεται με το κοινό στην αρένα και στις κερκίδες και αλληλοεπιδράει μαζί του. Θα το διαπιστώσεις είτε βρεθείς για πρώτη φορά, είτε πλέον έχεις χάσει το μέτρημα.

Στο ξέφρενο γλέντι του Γιάννη Χαρούλη όλοι γινόμαστε μια παρέα

Παύλος Μαυρίδης

Η ενέργεια και η σύνδεση του Γιάννη Χαρούλη με το κοινό του είναι μοναδική. Με το λαούτο και τη ζεστή φωνή του μας παρέσυρε στον χορό σαν να βρισκόμασταν στην πλατεία ενός μικρού χωριού και γλεντούσαμε όλοι μαζί. Έστειλε το δικό του μήνυμα για τους ανθρώπους που υποφέρουν από τον πόλεμο, τραγούδησε δυνατά με το «ο Βασιλιάς είναι γυμνός» για όσους και όσα μας καταπιέζουν εξωτερικά και εσωτερικά, μας ταξίδεψε μέχρι το Λασίθι για ένα χατίρι μόνο, κέρασε ρακή από το δικό του αμπέλι στην Κρήτη έναν άνθρωπο που βρισκόταν ανάμεσά μας, ξόρκισε μαζί μας τη μελαγχολία. Πώς να μην αγαπήσεις έναν καλλιτέχνη που είναι τόσο ευγενικός και εκτιμά τα απλά πράγματα;

Παύλος Μαυρίδης

Οι ενορχηστρώσεις έδωσαν νέα πνοή σε τραγούδια παλιά και αγαπημένα όπως και οι μουσικοί που τον πλαισιώνουν σε όλη την καλοκαιρινή του περιοδεία «Έλα στο Χορό». Ο Λευτέρης Ανδριώτης στη λύρα, ο Γιώργος Δούσος στα πνευστά, ο Σωτήρης Μαυρονάσιος στα τύμπανα, ο Αλέκος Βουλγαράκης στην κιθάρα, ο Χρήστος Σπηλιόπουλος στο τρομπόνι, ο Τάσος Βαλκάνης στην τρομπέτα και ο Βασίλης Νησσόπουλος στο μπάσο.

«Θέλετε να ακούσετε κάτι νέο;» είπε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της συναυλίας ερμηνεύοντας τις Κακοτοπιές από τη νέα του συνεργασία με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.

Ο Γιάννης Χαρούλης μάς χαιρέτησε αλλά ξαναβγήκε όπως πάντα για να χορέψουμε όλοι μαζί και να κλείσει η διονυσιακή γιορτή όπως πρέπει με την Βασιλική και το Σου μιλώ και κοκκινίζεις. Οι συναυλίες του θα είναι για πάντα ένα ατελείωτο γλέντι. Καλή αντάμωση!