HAIR STYLE

Ρωτήσαμε τον κομμωτή μας ποια είναι τα πιο κουλά σκηνικά που έχει ζήσει εν ώρα εργασίας

Κομμωτήριο και nails salon. Δύο χώροι όπου σχεδόν κάθε γυναίκα επισκέπτεται στη δική της, προσωπική συχνότητα για να σουλουπωθεί και να ανανεωθεί εμφανισιακά. Δύο μέρη όπου κατά κύριο λόγο γεμίζουν με γυναίκες. Ο/η κομμωτής/κομμώτρια και η μανικιουρίστ δεν είναι ποτέ μόνο επαγγελματίες οι οποίοι περιορίζονται στο να κόβουν/βάφουν μαλλιά και νύχια. Όλες κι όλοι έχουμε πει μία ή περισσότερες κουβέντες μαζί τους, έχουμε σιχτιρίσει για τη βαφή που δεν πέτυχε, για τη μπούκλα που έπεσε ή για το νύχι που χάλασε γρήγορα. Αντίστροφα χαιρόμαστε όταν μας κάνουν κουκλιά ζωγραφιστά. Όλα αυτά είναι θεμιτές, ήπιες αντιδράσεις και κανείς δεν τις κατακρίνει. Υπάρχουν και χειρότερα.

Διαβάζοντας τις παρακάτω αληθινές ιστορίες που μου αφηγήθηκαν αγαπημένοι φίλες και φίλες κομμωτές, κομμώτριες και μανικιουρίστ, με πρωταγωνιστές πελάτες θα σου πέσουν τα μαλλιά…

Η ιδέα ήρθε ένα μεσημέρι, ενώ έκανα ρίζα στο κομμωτήριο του αγαπημένου μου κουμπάρου Γιώργου Ιωαννίδη στο Παλαιό Φάληρο. Στο Headz πηγαίνω χρόνια, έχω κάνει ό,τι απόχρωση ξανθού μπορείς να φανταστείς, μέχρι και μαλλί έχω ξυρίσει.

 

Που λες, παρατηρώντας  από τον πάνω όροφο την κίνηση στον κάτω όροφο σκέφτηκα να ζητήσω από τα παιδιά που εργάζονται εκεί να μου αφηγηθούν ό,τι πιο απαράδεκτο κι αστείο τους έχει συμβεί στη δουλειά αυτή.

Προσπερνώντας κάποια πολύ light σκηνικά (π.χ. κατά καιρούς μπαίνουν διάφοροι μέσα και ρωτάνε “συγγνώμη, κουρεύετε”; ενώ είναι κάπως προφανές πως το μαγαζί είναι κομμωτήριο) και απαιτήσεις που μόνο γέλιο μπορούν να προκαλέσουν, όπως εκείνη της κυρίας που ζήτησε από τον Γιώργο “μαλλί ογκρατέν”- αντί για ντεγκραντέ ή ένα “ντεκαπέν” αντί για ντεκαπάζ- τα πιο βαρβάτα περιστατικά φτάνουν και περισσεύουν ώστε να γυρίσουμε κωμωδία καταστάσεων κάποια στιγμή.

Μην λουστείτε, πιείτε το

Στα κομμωτήρια ισχύει ο γνωστός άγραφος κανόνας σύμφωνα με τον οποίο οι πιο συμφέροντες πελάτες είναι και οι πιο περίεργοι. “Ναι μεν σπάνε τα νεύρα του προσωπικού, αλλά αφήνουν καλά πουρμπουάρ”, μου λέει η Α. Όπως για παράδειγμα η γόνος μεγάλης ελληνικής οικογένειας στην οποία ανήκει μία από τις πιο ιστορικές εγχώριες βιομηχανίες. Κάθε φορά που τηλεφωνούσε για να κλείσει ραντεβού, ό,τι ώρα και να ήταν αυτό, ακόμα και 10 το πρωί, είχε την απαίτηση να την περιμένει ένα μπουκάλι με ουίσκι, παγάκια και 2 ποτήρια καφέ πίσω από τον λουτήρα. “Για ενάμιση χρόνο που ερχόταν κόβονταν τα πόδια μας κάθε φορά που έμπαινε μέσα, είχαμε το άγχος ότι θα μας προσβάλλει. Γιατί μπορεί να έδινε 20 ευρώ στον καθέναν, αλλά όταν έπινε γινόταν πολύ απότομη κι έβριζε”.

Άλλη πελάτισσα, με θεματάκι αλκοολισμού κι αυτή, ζητούσε να τις φέρουν μπίρες τις οποίες κι έπινε με το καλαμάκι.

Μαλλιά Κουβάρια

Αλλά οι λεκτικές προσβολές δεν είναι η μόνη επίθεση που δέχεται ένας άνθρωπος που δουλεύει σε κομμωτήριο. Όπως στα περισσότερα επαγγέλματα που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών, έτσι και σ’ αυτό, κάποιοι θεωρούν πως έχουν πάντα δίκιο. Υπάρχουν εκείνοι που φθάνουν ώρες ολόκληρες μετά το προγραμματισμένο ραντεβού- το οποίο δεν ακύρωσαν ή ανέβαλαν ποτέ- με την απαίτηση να τους εξυπηρετήσεις άμεσα “γιατί έχουν δουλειές”. “Μια φορά είχε έρθει μία κυρία χωρίς ραντεβού, 5 λεπτά πριν κλείσουμε και μας είπε πως έφυγε άρον άρον από την ταβέρνα γιατί την ενοχλούσε η τσίκνα στο μαλλί και έπρεπε επειγόντως να λουστεί”, μου λέει η Α.

Όσο για τις μικρές ερωτικές παρενοχλήσεις, είναι κι αυτές μέρος του επαγγέλματος.

Μία από τις μανικιουρίστ μου περιγράφει σκηνικό που συνέβη χρόνια πριν, με γνωστή εστεμμένη, η οποία ενώ έκανε πεντικιούρ, βλέποντας έναν από τους υπαλλήλους του κομμωτηρίου να περνάει από μπροστά της, άνοιξε τα πόδια της κοιτάζοντάς τον επίμονα ώστε να του κεντρίσει την προσοχή. Βασική λεπτομέρεια, η κοπέλα δεν φορούσε εσώρουχο.

Άλλη περίπτωση, εκείνη ενός πελάτη με αδυναμία στα σορτς, ο οποίος κάθε φορά που άραζε στο λουτήρα, λίγο το μασάζ, λίγο η χαλάρωση, εμφάνιζε στύση.

 

Ο πολύπαθος κομμωτής

“Οι άντρες ακούν πιο πολλά γιατί οι γυναίκες είναι λυσσάρες” μου λέει η Α., η οποία δουλεύει πιστολάκι. Ακούγεται κάπως σεξιστικό το σχόλιο, αλλά αν λάβεις υπόψιν σου αυτά που έχουν λάχει στον Ν., τις ιστορίες του οποίου θα σου περιγράψω ευθύς αμέσως, θα φρίξεις λίγο. Ψήσε ποπ κορν.

“Οι ιστορίες δεν είναι τωρινές, αλλά λίγο πιο παλιές, όταν ήμουν ακόμα ελεύθερος. Έχω πάει σε σπίτι πελάτισσας για βαφή η οποία με υποδέχτηκε με νυχτικάκι σιθρού χωρίς εσώρουχο. ‘Τι να βάψουμε; το πάνω ή το κάτω’ ήταν το ερώτημα. Θα σου πω κι άλλο σκηνικό. Έχω πάρει πουρμπουάρ στο χέρι 5χιλιαρο και μέσα τυλιγμένο χαρτάκι με τη διεύθυνση ενός ξενοδοχείου και σημειωμένες 3 ημερομηνίες. Η κυρία διατηρούσε μόνιμα δωμάτιο, για να δέχεται επισκέψεις. Όποτε βολευόμουν, είχα πρόσκληση να περάσω”.

Θες κι άλλη ιστορία του;

“Μου ‘χει πει πελάτισσα την ατάκα ‘ο άντρας μου είναι ναυτικός. Θες να ‘ρθεις το βράδυ να με κουνήσεις”; (φόρος τιμής προς την τρικυμιώδη θάλασσα μέσα στην οποία πνίγεται ο σύζυγος). “Για να μην θυμηθώ εκείνη την κοπέλα στο λουτήρα που ενώ προσπαθούσα να της βγάλω τη βαφή το μαλλί, μου ζήτησε να της τραβήξω τα μαλλιά πιο δυνατά”.

Προσωπικά ψηφίζω ως ΤΟ επικό σκηνικό αυτό:

“Πελάτισσα όταν δούλευα στη Γλυφάδα μου ζήτησε να πάω σε γνωστή καφετέρια της περιοχής, να πιάσω το παιδί που ήταν στην υποδοχή και να του μεταφέρω το εξής μήνυμα ‘άκυρο για το βράδυ, μην πας στο ξενοδοχείο, επιστρέφει ο άντρας μου. Τζάμπα οι ζαρτιέρες’.

– Και; Το ‘κανες;

-Το ‘κανα.

Αλλά αυτή δεν είναι η πιο παράλογη απαίτηση πελάτη κομμωτηρίου που θα διαβάσεις εδώ. Η καλύτερη ιστορία έρχεται από το αφεντικό. Γιώργο, ρίχ΄το:

“Μια πολύ καλή πελάτισσα, παντρεμένη, μου είχε ζητήσει στο παρελθόν να πάω σπίτι της και να κουρέψω τον φιλαράκο της ενώ αυτός θα φοράει στρινγκ (!!) έναντι τριψήφιου ποσού. Ήταν πολλά τα λεφτά για να το αρνηθώ”.Τίμιος.

Ο Γιώργος Ιωαννίδης επί το έργον.

(Μαλλιά κι) ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη

Το επόμενο περιστατικό συνέβη πριν αρκετά χρόνια σε κομμωτήριο στην Αχαρνών. Όπως μου περιγράφει η Ζ., το μαγαζί είχε σταθερή πελατεία κάποιες από τις τραβεστί της περιοχής. Εκείνη την εποχή η Τζένη Χειλουδάκη ήταν στις μεγάλες της τις δόξες χάρη στον εισαγγελέα. Μία από τις κοπέλες που δούλευαν στο μαγαζί, βλέποντας το χρώμα στα μαλλιά μιας τρανσέξουαλ σκέφτηκε να της κάνει ένα κομπλιμέντο. “Τα μαλλιά σου μοιάζουν στης Τζένης” είπε, αλλά αντί για “ευχαριστώ” δέχθηκε μια ξεγυρισμένη μπουνιά. Κάποιος δεν χάρηκε καθόλου με την παρομοίωση.

Μία από τις ιστορίες που πραγματικά μου έκαναν τεράστια εντύπωση μου την αφηγήθηκε η Α., από την εποχή που διατηρούσε δικό της μαγαζί περιποίησης νυχιών. “Έχει έρθει πελάτισσα για μανικιούρ και την έχει αναλάβει η η βοηθός μου. Με το που τελειώνει, γυρνάει τα χέρια της με τις παλάμες προς τα πάνω και κοπανάει επιδεκτικά τα νύχια πάνω στον πάγκο. ‘Χάλασαν, λέει. Ξανά’. Το περιστατικό επαναλήφθηκε 1-2 φορές ακόμα, με την κοπέλα να της τα βάφει ξανά και ξανά, ώσπου κάποια στιγμή ζητάει να της τα βάψω εγώ. Εννοείται πως το έκανε και σε μένα. Όταν συνειδητοποίησα τι έκανε, της ζήτησα να φύγει αμέσως και να μην ξαναπατήσει το πόδι της”. 

Την πόρτα της εξόδου, στο ίδιο μαγαζί, πέρασε πρόωρα και μία αστρολόγος-ψυχοερευνήτρια η οποία ξαφνικά και χωρίς κανέναν λόγο άρχιζε να μοιράζει κατάρες και να λέει κάτι ακατάληπτα.

Αστρολόγος είπα; Το επόμενο σκηνικό έχει για ηρωίδα μία πελάτισσα, η οποία έκλεινε ραντεβού ανάλογα με τα φεγγάρια, κυριολεκτικά. “Μας έλεγε ότι τα νύχια και τα μαλλιά μακραίνουν πιο γρήγορα όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο , οπότε εμφανιζόταν μόνο όταν το φεγγάρι ήταν ‘άδειο'”…

Μαγικές στιγμές έχουν ”ζηστεί” και τηλεφωνικά. Το μικρόφωνο και πάλι στην Α.: “Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνω κι ακούω έναν άντρα να με ρωτάει αν κάνουμε αποτριχώσεις. Αφού τον ενημέρωσα πως είναι μέσα στις υπηρεσίες που παρέχουμε, ήρθε και η 2η ερώτηση, κάπως πιο διστακτικά βέβαια. ‘Λεύκανση πρωκτού κάνετε’; Τον δυσαρέστησα, δεν το ΄χαμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο το μαγαζί”.