Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου: Διάβασα το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα και ξέρω γιατί θα το αγαπήσεις

Με το βιβλίο Ο τρόπος που λες τ΄όνομά μου θα ταξιδέψεις σε ένα νησί, που σίγουρα αφού φτάσεις στο τέλος του θα θες να το επισκεφτείς ή και να μετοικήσεις σε αυτό. Θα ταξιδέψεις μέσα από την πένα του Κώστα Κρομμύδα και στην ψυχή μίας γυναίκας που κάνει restart στη ζωή της και θα σε πείσει ότι το μόνο που χρειάζεσαι για τη δική σου επανεκκίνηση και επανεφεύρεση του εαυτού σου είναι ένα βήμα: Το πρώτο.

Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα έπιασα τον εαυτό μου να ταυτίζεται με τις ηρωίδες του, να πονά και να προβληματίζεται μαζί τους, να χαίρεται στις μικρές και τις τεράστιες νίκες τους. Κλείνοντάς το, λαχτάρησα να ζήσω το «εδώ και το τώρα» όπως καταφέρνει να κάνει η γυναίκα που μου μιλούσε τόση ώρα σε πρώτο πρόσωπο. Και ξέρω ότι αυτό το βιβλίο θα το αγαπήσεις κι εσύ. Υπάρχει λόγος. Για την ακρίβεια 6 λόγοι.

Πριν τους αναλύσω, θέλω να κάνω μία ιδιαίτερη μνεία στο εξώφυλλο του βιβλίου που θα γίνει ένα pop στολίδι για τη βιβλιοθήκη σου, αν καταφέρεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Ο Γιώργος Παναρετάκης που το σχεδίασε, νιώθω ότι είχε σκοπό να φτιάχνει τη διάθεση του αναγνώστη κάθε φορά που θα κοιτάζει το πιο πολύχρωμο εξώφυλλο του ερχόμενου καλοκαιριού. Με μένα το κατάφερε.

Εκδόσεις Διόπτρα

#1: Το όνομα Κώστας Κρομμύδας είναι εγγύηση

Από τότε που ο Κώστας Κρομμύδας ξεκίνησε να γράφει το 2011, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην τέχνη αυτή και μας έχει χαρίσει ήδη 14 βιβλία. Βιβλία που αναγνωρίστηκαν τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς καθώς πολλά από αυτά έχουν βραβευτεί ως μυθιστορήματα της χρονιάς (και όλα τα μυθιστορήματα του βρέθηκαν στην τελική δεκάδα των Βραβείων Βιβλίου των Public). Ένας πολυγραφότατος συγγραφέας, που σε κάθε του βιβλίο καταπιάνεται με θέματα τα οποία μας απασχολούν με τρόπο που προβληματίζει χωρίς να βαραίνει. Ένας συγγραφέας που ξέρει πώς με τα βιβλία του να δημιουργεί αποδράσεις από τη ρουτίνα της καθημερινότητας ταξιδεύοντάς μας σε κάθε εποχή και τόπο που θα θέλαμε να ζήσουμε.

Αυτή τη φορά, το βιβλίο του εστιάζει στη γυναίκα. Η αυτοδιάθεση, η ανεξαρτησία, η ελευθερία, η επανεκκίνηση της ζωής με πυξίδα τις ουσιαστικές επιθυμίες και ανάγκες της, η φροντίδα της υγείας της, οι επιλογές της ως προς τη μητρότητα και ο έρωτας μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Ζητήματα που όλες μας λίγο-πολύ μάς έχουν απασχολήσει θα τα συναντήσεις στην πλοκή. Οι γυναίκες του Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου, παίρνουν στα χέρια τους το τιμόνι της ζωής τους, παίρνουν δύσκολες αποφάσεις, ενδυναμώνονται και αυτονομούνται. Αξία ανεκτίμητη.

#2: Θα δεις ότι η μοναξιά εκτός από εχθρός, μπορεί να γίνει σύμμαχος

Η μοναξιά μέσα σε έναν πολύχρονο γάμο, είναι ίσως ο χειρότερος τύπος μοναξιάς κι αυτό το διαπιστώνει η γυναίκα- κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος, αλλά και το άλλο μισό αυτού του γάμου. Η αποξένωση που προκύπτει από την τριβή της καθημερινότητας και την ανεπάρκεια της επικοινωνίας, είναι δυσβάσταχτη. Αλλά η μοναξιά δεν έχει μόνο αρνητική χροιά εδώ.

Ο Κώστας Κρομμύδας, αποφάσισε να σου δείξει πως η μοναξιά σου μπορεί να γίνει και δύναμη. Η μοναξιά από επιλογή, η μοναξιά των προσωπικών σου αποφάσεων, αυτή  που επιδιώκεις για ανασύνταξη δυνάμεων, σκέψεων, ονείρων και επιθυμιών. Η μοναξιά που σε οδηγεί τελικά να ζήσεις αυτόνομος και αυτάρκης και γι’ αυτό ολόκληρος, όταν αφεθείς ξανά στη σύνδεση είναι μία κατάσταση που μόνο δύναμη προσφέρει. Κι αυτή τη λυτρωτική διαπίστωση θα την νιώσεις γυρνώντας τις σελίδες του βιβλίου Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου.

#3: Θα λατρέψεις τη σχέση μητέρας- κόρης που έχτισε ο Κώστας Κρομμύδας

Η σχέση μητέρας- κόρης είναι πολύπλοκη, ωραία, σκληρή, κρύβει χαρές, λαχτάρες, αλληλεγγύη, αλληολοθαυμασμό, απογοητεύσεις, αλλά και μεγάλες κινήσεις αγάπης, χωρίς όρια. Και στο βιβλίο Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου, η Φοίβη και η μητέρα της δεν κρύβουν κανένα κομμάτι αυτής της τόσο αληθινής σχέσης τους.

Στέκονται η μία δίπλα στην άλλη, απομακρύνονται, αγκαλιάζονται, νιώθουν άβολα, νιώθουν οικεία, υπάρχουν μαζί με τον πιο ειλικρινή τρόπο που έχω διαβάσει τελευταία.

#4: Θα ερωτευτείς την Τήνο

Αν κάθε μέρα που κυκλοφορείς στην Αθήνα θέλεις να φύγεις όλο και πιο μακριά της, θα λατρέψεις το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα. Σε αυτό θα γυρίσεις μια διαφορετική Τήνο με την απέραντη θέα της στη θάλασσα, τις στιγμές ησυχίας και τις χειμωνιάτικες αντάρες της, τους ανέμους της, τους ανθρώπους της, τους φάρους και τα χωριά της. Και τις γιορτές της εκεί όπου τα απίθανα γίνονται τελικά πιθανά, εκεί όπου ο χορός φέρνει κοντά τα σώματα και ο έρωτας βρίσκει χώρο να ζωντανέψει και πάλι.

Η ηρωίδα του βιβλίου κάνει πραγματικότητα ένα όνειρό της όταν διορίζεται ως αναπληρώτρια στην Τήνο κι εσύ σίγουρα θα ζηλέψεις το όνειρο αυτό όταν κλείσεις το βιβλίο. Είτε ονειρεύεσαι από τώρα τις καλοκαιρινές σου διακοπές είτε θες στις πρώτες σου εξορμήσεις σε μία παραλία της Αττικής να τηλεμεταφέρεσαι στις Κυκλάδες, αυτό το βιβλίο θα γίνει το εισιτήριό σου για το ειδυλλιακό νησί του Αιγαίου.

#5: Θα μάθεις περισσότερα πράγματα για τη Μοριακή Γενετική

Ανάμεσα στα πρόσωπα του βιβλίου θα βρεις και ένα υπαρκτό, τη Δρ. Μαρία Σάτρα, επιστήμονα της Μοριακής Γενετικής και του κλάδου της Γενετικής Συμβουλευτικής που παίζει ρόλο- κλειδί στην πλοκή του Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου. Για μένα σίγουρα ήταν πεδίο άγνωστο και γοητεύτηκα από αυτό και από το πώς η επιστήμη στο βιβλίο είναι ανθρωποκεντρική κι οι άνθρωποι που την εκπροσωπούν σε αυτό γεμάτοι ενσυναίσθηση.

Σε μία εποχή που η τεχνολογία τρέχει με απίστευτους (μάλλον τρομακτικούς) ρυθμούς κι είναι στο χέρι μας πώς θα την χρησιμοποιήσουμε, κάθε πηγή εμπλουτισμού των γνώσεών μας που βλέπει τις εξελίξεις με μάτι θετικό και αισιοδοξία είναι καλοδεχούμενη και πολύτιμη.

#6: Επιτέλους θα διαβάσεις ένα βιβλίο- ωδή στη δύναμη του υγιούς έρωτα

Οι σχέσεις μπορούν να ξεφτίσουν, οι επαφές να σβήσουν και οι γάμοι να αργοπεθαίνουν για καιρό. Το «ποτέ ξανά» όμως στον έρωτα δεν χωράει κι όταν αυτός εμφανίζεται έχει τον τρόπο να σου ανοίγει παράθυρα σε μία νέα ζωή. Και στην περίπτωση του βιβλίου Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου, οι ζωντανοί έρωτες που γεννιούνται κατά τη διάρκεια του βιβλίου δεν είναι ούτε σκοτεινοί, ούτε δύσκολοι, ούτε από αυτούς που ρομαντικοποιεί συνήθως η λογοτεχνία και αφήνουν τους ήρωες να βασανίζονται για να τους ζήσουν θεωρώντας ότι μόνο έτσι ζουν μεγάλες, ανεπανάληπτες αγάπες.

Οι μεγάλες αγάπες είναι υγιείς, έχουν σεβασμό κι ελευθερία. Έχουν μοναχικότητα και όχι μοναξιά, δεν τις ορίζουν δυσκολίες, εμπόδια και ηλικιακές διαφορές, παρά μόνο η θέληση και η επιλογή ξανά και ξανά και ξανά.

Ο Κώστας Κρομμύδας το ξέρει και το γράφει κι εσύ θα το διαβάσεις και θα δεις την ελπίδα σου για την αγάπη, τη ζωή, τα τώρα που χτίζουν κάθε μέλλον και γκρεμίζουν κάθε εγκλωβιστική προσδοκία να αναπτερώνεται. Δικαίως.

Ο τρόπος που λες τ’ όνομά μου

«…Λένε πως στη ζωή έρχεσαι μόνος και φεύγεις μόνος αλλά, αν το σκεφτείς καλά, αυτό είναι η μισή αλήθεια, αφού από τη μέρα που γεννιέσαι είσαι μόνος, σε διαρκή συνάρτηση με τους γύρω σου.

Γιατί, είναι δύσκολο να έχεις για μόνη συντροφιά τη μοναξιά σου, ακόμα κι αν υπάρχουν στιγμές που την απολαμβάνεις. Να υπάρχεις σε μια καθημερινότητα που σε γεμίζει με κενά, απουσία, που δεν περιλαμβάνει το μοίρασμα, το νοιάξιμο.

Κι άλλο τόσο δύσκολο είναι να ζεις μόνος… με παρέα. Παρέα με την αδιαφορία, την απάθεια, το είμαι εδώ κι όμως απουσιάζω, το ηχηρό… «δεν σε ακούω πια». Έρχεται όμως η ώρα που η μοναξιά διαλύεται και μόνο από τον τρόπο που ο άλλος λέει το όνομά σου…

Για χρόνια, ένα μόνο συναίσθημα βασίλευε στην ψυχή μου. Μοναξιά. Όχι η μοναξιά των μοναχικών ανθρώπων, αλλά αυτών που έχουν κάποιον δίπλα τους. Όλα άλλαξαν τη μέρα που κατάλαβα πόσο εύκολο ήταν να χάσω ό,τι αγαπούσα πιο πολύ σε αυτόν τον κόσμο. Θέλει γενναιότητα και δύναμη για να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις τη ζωή σου. Την απόφαση που θα σε ωθήσει να προχωρήσεις παρακάτω».

Κυκλοφορεί από τις 7 Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μπορείς να το παραγγείλεις εδώ.