“Μπαμπά έχω αγόρι”
- 19 ΙΑΝ 2015
Η σχέση μιας κοπέλας με τον πατέρα της μπορεί να έχει πολλές μορφές. Εκείνη που δε μιλιούνται καν, εκείνη που αγαπιούνται και μοιράζονται τα πάντα, αυτή του απόλυτου σεβασμού - θαυμασμού, ή να είναι απλώς τυπική.
Γνωρίζω κορίτσια που φέρνουν τα αγόρια τους με το “καλήμερα” στο σπίτι – όπου μένουν με τους γονείς τους – και κοιμούνται στο δωμάτιό της, ενώ στην παραδίπλα κρεβατοκάμαρα κοιμούνται οι δικοί της. Δε θα το κρίνω (φυσικά και το βρίσκω απαράδεκτο, τι εννοείς;). Είμαστε βέβαια κι εμείς που η σχέση λατρείας με τον μπαμπά μας έχει μείνει στα προεφηβικά χρόνια, ακόμα κι αν έχουμε πατήσει τα 20. Τι σημαίνει αυτό;
Πρακτικά, ας πούμε ότι στα μάτια του μπαμπά μου δε μεγάλωσα ποτέ. Εννοώ δεν άφησα ποτέ να με δει ως γυναίκα. Εντάξει αποφοίτησα, πήρα πτυχίο, βρήκα δουλειά, ξέρει ότι είμαι 23. Παρόλα αυτά δεν είχα ποτέ ανοιχτές συζητήσεις μαζί του για τις σχέσεις μου με τα αγόρια.
Δεν ήθελα να πάψω να είμαι κοριτσάκι γι’ αυτόν, άλλωστε ακόμα μένω μαζί του.
Απ’ την άλλη, όταν σε βαφτίζουν (με ζηλευτή φαντασία) “Μαρία”, και αποφασίζουν με δημοκρατικές διαδικασίες να γιορτάζεις στις 21 Νοεμβρίου, δηλαδή με τις ανύπαντρες και με τα παλιά μυαλά, με τις παρθένες, δε μπορείς παρά μεγαλώνοντας να πιστέψεις ότι το σύμπαν σου κάνει πλάκα. Αν δεν έπαιρνα τόσο στα σοβαρά τη σχέση που έχω με τον πατέρα μου, θα μπορούσα ίσως με μια κάποια δόση χιούμορ, να πάω τη μέρα που “έγινα γυναίκα” και να του πω “Μπαμπά, από σήμερα θα με γιορτάζετε 15αύγουστο”. Φυσικά δεν το έκανα. Άντε να το ανακοινώσεις και στο σόι μετά.
Ο καιρός περνούσε και καθότι σούπερ κοινωνική η υπογράφουσα, στην οικία Παλιούρα μαζευόμασταν συχνά πυκνά η εκάστοτε κλίκα να χαζολογήσουμε, να παίξουμε επιτραπέζια ή να διασκεδάδουμε τέλος πάντων με λοιπές παρεϊστικες δραστηριότητες. Ανάμεσα φυσικά στους φίλους μου ήταν καμια φορά και το αγόρι που είχα σχέση. Ποτέ βέβαια δεν τον σύστηνα ως το αγόρι μου. Πάντα ήταν ένας από τους φίλους μου και τίποτε δεν έπρεπε να προδώσει ότι η σχέση μας ήταν κάτι παραπάνω από φιλική. Όχι επειδή ο πατέρας μου είναι αυστηρός, απλά επειδή εγώ δεν ήθελα. Η μαμά μου τα ήξερε όλα και έτσι άπαντες κοιμόμασταν ήρεμοι.
Όταν βέβαια αρχίζεις να λείπεις αρκετά από το σπίτι, να κοιμάσαι εκτός, να έχεις ανεξήγητα καλή διάθεση και η φίλη της οποίας το κρεβάτι ήταν μέχρι πρότινος αυτό που “σε κοίμιζε τα Σαββατόβραδα”, λείπει στο εξωτερικό, έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και ο πατέρας σου πρέπει να ενημερωθεί για τις εξελίξεις.
Τον πιάνεις λοιπόν στον ύπνο – κυριολεκτικά – τον σκουντάς λίγο μέχρι να δεις το μάτι μισάνοιχτο και ρίχνεις τη βόμβα:
– Μπαμπά θα βγω.
– Πού θα πας;
– Σινεμά!
– Με ποιον;
– Με το αγόρι μου.
(Παύση 5 δευτερολέπτων και μπροστά στα μάτια σου βλέπεις τις επτά πληγές του Φαραώ να πραγματοποιούνται μπροστά στα μάτια σου. Και οι 7. Ταυτόχρονα.)
– Να προσέχεις.
(Αυτό ήταν;)
Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό. Την επόμενη μέρα κι αφού μάλλον ο μπαμπάς μου κατάπιε την νέα πληροφορία αμάσητη, χωρίς να την επεξεργαστεί, αποφάσισε να μάθει πληροφορίες από τη μητέρα – google σε ό,τι έχει να κάνει με την κόρη.
Τα ερωτήματα που προέκυψαν ήταν πέρα από τη δική μου φαντασία: “Ποιος είναι αυτός; Δεν πιστεύω να είναι κανένας παντρεμένος με παιδί. Θέλω να ξέρω αν περνάει καλά το παιδί μου. Δε θέλω να ζει προβληματικές καταστάσεις.” (Δεν ήξερα ότι οι φάσεις με παντρεμένους είναι τόσο δημοφιλείς που κάνουν τους πατεράδες των αθώων κορασίδων να ανησυχούν για το τι μπορεί να ζει το σπλάχνο τους.)
Αφού έλαβε την αρνητική απάντηση που λαχταρούσε από τη μάνα εξωτερικό παρατηρητή – παντογνώστη, ησύχασε και δεν ξαναρώτησε τίποτα. Τουλάχιστον όχι εμένα.
Υποθέτω αυτή ήταν η πιο σύντομη “έχω αγόρι” συζήτηση που μπορείς να κάνεις με κάποιον συγγενή. Δε θέλω να φανταστώ πόση ώρα θα κρατούσε ο διάλογος με γιαγιά ή θεία. Προκειμένου λοιπόν να βγάλει από το μυαλό του ένας πατέρας, ότι όποιο αρσενικό βρίσκεται στο περιβάλλον σου είναι και δυνητικός σου γκόμενος, καλό θα ήταν μια μέρα – όποια μέρα θεωρείς εσύ πιο κατάλληλη, ή εκείνος κοιμάται πιο βαριά – να του δώσεις ένα σύντομο brief περί των προσωπικών σου.
