ΛΟΑΤΚΙ+

Εθνική Λυρική Σκηνή: Αναζητά τρανς πρωταγωνίστρια για τη «Στρέλλα» μετά την παραίτηση της Katherine Reilly

PHOTO 12/ALAMY/VISUALHELLAS.GR

Η ταινία του 2019 «Στρέλλα» σε σκηνοθεσία Πάνου Κούτρα και σενάριο του ίδιου και του Παναγιώτη Ευαγγελίδη και με την εξαιρετική ερμηνεία της τρανς Μίνας Ορφανού είχε προκαλέσει αίσθηση. Τολμηρή, διεισδυτική, ρεαλιστική.

Τον Νοέμβριο του 2014 η «Στρέλλα» ταξίδεψε στο 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, καθώς ψηφίστηκε ως μία από τις είκοσι καλύτερες ελληνικές ταινίες με αφορμή την συμπλήρωση των εκατό χρόνων του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Η «Στρέλλα» επιστρέφει στην οπερετική της εκδοχή σε μουσική του Μιχάλη Παρασκάκη, λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ* και σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή. Έχει ενταχθεί στο φετινό πρόγραμμα της Εναλλακτικής Σκηνής της Λυρικής και αναμενόταν να κάνει πρεμιέρα στις 18 Ιανουαρίου.

Η παραίτηση της Katherine Reilly

Όλα αυτά μέχρι την παραίτηση της Katherine Reilly, Ελληνοαμερικανίδα τρανς εκπαιδευτικός και συγγραφέας, η οποία είχε αναλάβει τη θέση της Συμβούλου Παραγωγής στην παραγωγή της όπερας δωματίου.

«Δεν συνηθίζω να κάνω τέτοιου είδους αναρτήσεις, αλλά μόλις ήρθε στην αντίληψή μου ότι ο πρωταγωνιστικός ρόλος για την όπερα ”Στρέλλα” ΔΕΝ δόθηκε σε τρανς γυναίκα. Αποχωρώ και επίσημα από τον ρόλο του Συμβούλου Παραγωγής και λήγω την συνεργασία μου με την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Ευχαριστώ όσους συνεργάτες έχουν πραγματικά στηρίξει την κοινότητα και εύχομαι στο μέλλον να υπάρξει μεγαλύτερη ορατότητα για όλα τα τρανς άτομα», ανέφερε με ανακοίνωσή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.

Η επίσημη τοποθέτηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τη «Στρέλλα»

H Εθνική Λυρική Σκηνή με επίσημη ανακοίνωσή της τοποθετείται σχετικά. Αναφορικά με την όπερα δωματίου «Στρέλλα», διευκρινίζονται τα εξής:

«Βάσει της πολιτικής των αναθέσεων νέων έργων σε Έλληνες συνθέτες η Εθνική Λυρική Σκηνή τηρεί απαρέγκλιτα τη βασική αρχή να μην παρεμβαίνει στο έργο τους, αφήνοντάς τους απόλυτη ελευθερία στην καλλιτεχνική και συνθετική τους προσέγγιση.

Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΛΣ, βάσει της παρτιτούρας του έργου, στήριξε την καλλιτεχνική ανάγκη να ερμηνευτεί ο ρόλος της Στρέλλας από επαγγελματία βαρύτονο, δεδομένων των υψηλών, μουσικών και φωνητικών απαιτήσεων του ρόλου και του είδους. Παράλληλα, υπήρξε και ο σχεδιασμός να αναλάβουν ρόλους του έργου διεμφυλικές γυναίκες, μέσω ακρόασης.

Εντούτοις, αφουγκραζόμενοι τη συζήτηση που έχει ανοίξει στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα αναφορικά με τη συμπεριληπτικότητα και την τρανς ορατότητα –έννοιες οι οποίες βρίσκονται και στον πυρήνα της χειρονομίας της ανάθεσης του τίτλου αυτού–, η ΕΛΣ ανακοινώνει ότι θα διευρύνει τις ακροάσεις και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του έργου με στόχο να εξαντληθούν οι προσπάθειες –σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο– προκειμένου να βρεθεί μια διεμφυλική γυναίκα ερμηνεύτρια η οποία να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του έργου.
Οι λεπτομέρειες για τη νέα ακρόαση θα ανακοινωθούν σύντομα».

Υπενθυμίζεται ότι την απόφαση της Reilly είχε στηρίξει και η ψυχολόγος, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και συνιδρύτρια του Οrlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου, με εκτενή ανάρτησή της.

«Ας ανεβάσουν την Αλίκη στο Ναυτικό»

«Πριν από λίγο, η Katherine Reilly ανακοίνωσε την αποχώρησή της από τον ρόλο του συμβούλου στην παραγωγή της Στρέλλας στην Εθνική Λυρική Σκηνή επειδή τον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν θα τον παίξει τρανς ηθοποιός. Με αφορμή την αποτυχία της ΕΛΣ να ανεβάσει την Στρέλλα όπως πρέπει, κάποια βασικά:

Αν θέλουμε να ανεβάζουμε queer παραστάσεις και (για;) να εξαργυρώνουμε πόντους προοδευτικότητας, καλό θα είναι να λειτουργούμε συμπεριληπτικά. Αυτό σημαίνει να δίνουμε ευκαιρίες στις αποκλεισμένες ομάδες από τις ιστορίες των οποίων βγάζουμε παραστάσεις.

Κι αν σε μερικές μέρες οντισιόν δεν βρούμε τα κατάλληλα άτομα, συνεχίζουμε μέχρι να τα βρούμε. Κι αν πάλι δεν τα βρούμε, σκεφτόμαστε τι κάνουμε λάθος. Γιατί αν αναρωτιέστε αν υπάρχουν αρκετές ταλαντούχες τρανς γυναίκες για αυτόν τον ρόλο, η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι (αλλά έχει και ένα νόημα να σκεφτούμε γιατί το αμφισβητούμε).

Είναι απαραίτητο να παίζουν τρανς άτομα τους ρόλους τρανς ατόμων. Γιατί συμπερίληψη, γιατί τρανσφοβία, γιατί οι αποκλεισμοί που βιώνουν τα τρανς άτομα είναι ήδη τεράστιοι. Γιατί θα συζητήσω το αν μπορεί να είναι εξίσου καλή στο ρόλο της Στρέλλας μία γυναίκα, όταν δε θα είναι θέμα το να παίζουν τρανς γυναίκες ηθοποιοί στους ρόλους. Σε ένα ουτοπικό μέλλον που θα έχει εξαλειφθεί η τρανσφοβία.

Προσθέτω εδώ ότι τα παραπάνω τα γράφω έχοντας στο μυαλό μου ότι τον ρόλο θα παίξει μία σις γυναίκα. Γιατί αν βέβαια έχει επιλεγεί ένας σις άντρας, θα μιλάμε πια για ξεκάθαρη ακραία τρανσφοβική, ουσιοκρατική προσέγγιση, ότι δηλαδή θεωρούν τις τρανς γυναίκες άντρες που προσποιούνται τις γυναίκες.

Μέχρι τότε, οι ρόλοι τρανς ατόμων θα πρέπει τουλάχιστον να παίζονται από τρανς άτομα. Και αν δεν βρίσκουν, να ψάξουν περισσότερο. Και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για να έχουν περισσότερα τρανς άτομα πρόσβαση σε περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον.

Μέχρι τότε, ας ανεβάσουν την Αλίκη στο Ναυτικό, γιατί σε αυτή την εποχή έχουν μείνει. Για την απόφαση της Katherine να αποχωρήσει, μόνο σεβασμός».