Εσένα τι σου έλειψε περισσότερο μέσα στο lockdown;

Διαφορετικά πράγματα έλειψαν στον καθένα μας μέσα στο lockdown. Σε κάποιους τα πάρτι, σε άλλους οι συγκεντρώσεις σε σπίτια, σε μερικούς τα σινεμά. Εμένα μου έλειψαν φυσικά όλα τα παραπάνω, αλλά επίσης έπιανα συχνά τον εαυτό μου να αναπολεί μια χαλαρή βόλτα στα μαγαζιά, από αυτές χωρίς λίστα στα χέρια σου, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, χωρίς σαφή στόχο και προορισμό. Και κάπως έτσι εξελίχθηκε η μέρα μου με τη Σοφία, την γλυκύτατη κόρη μιας φίλης, η οποία μου ζήτησε να την παραλάβω από τις αθλητικές της δραστηριότητες στο ΟΑΚΑ και να την απασχολήσω για μερικές ώρες. Που να ήξερε ότι με τη “χάρη” που μου ζήτησε, μου χάρισε πίσω κάτι που στερήθηκα πολύ την προηγούμενη χρονιά.

Βέβαια, είμαι και τυχερή. Γιατί άλλο να παραλαμβάνεις ένα παιδί από οποιοδήποτε σημείο της Αθήνας και άλλο από το ΟΑΚΑ, όπου όχι μόνο είναι ακριβώς δίπλα στο Golden Hall, αλλά πλέον ενώνεται με αυτό άμεσα και πανεύκολα, μέσω της πεζογέφυρας που καταλήγει στην νέα είσοδο του Golden Hall, η οποία μοιάζει κάπως με πύλη στον παράδεισο, έτσι πεντακάθαρη και κατάλευκη που είναι. Έχε υπόψη σου πως στον παράδεισο μπορείς να πας και με τρένο, διότι από εδώ υπάρχει άμεση πρόσβαση και στον σταθμό Ειρήνη του ηλεκτρικού. Εμείς πάντως φτάσαμε με τα πόδια και το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε μόλις μπήκαμε στο Golden Hall ήταν το εντυπωσιακό, ολοκαίνουργιο Μουσείο των Ολυμπιακών Αγώνων – δεν είχαμε τον χρόνο να το απολαύσουμε εκτενώς, αλλά συζητήσαμε λίγο με τη μικρή για το πόσο σημαντικό που επιτέλους το Ολυμπιακό Πνεύμα έχει το δικό του “σπίτι”, πόσο σημαντικό είναι να αποτίεται φόρος τιμής στους Έλληνες Ολυμπιονίκες και υποσχεθήκαμε την επόμενη φορά να ξαναέρθουμε για μια μαραθώνια και όχι σπριντ επίσκεψη.

Γιατί τώρα το βασικό μας μέλημα ήταν… οι τρίχες. Ενθουσιάστηκε η Σοφία όταν της είπα ότι το καλοκαίρι κουρεύτηκαν οι κόρες μου σε ένα κομψό, διασκεδαστικό και αποκλειστικά φτιαγμένο για παιδιά κομμωτήριο και εννοείται πως ήθελε να κάνει ένα φρεσκάρισμα και εκείνη. Το Dancing Scissors δεν είναι απλά ένας πανέμορφος χώρος, αλλά είναι εξοπλισμένος με fun καθίσματα – αυτοκινητάκια για παιδιά και tablet για να παρακολουθούν τα αγαπημένα τους κινούμενα σχέδια όσο οι hair stylists κάνουν τα μαγικά τους.

Σε 20’ είχαμε τελειώσει και η Σοφία με το ανανεωμένο της μαλλί με οδήγησε στο Cozy Kids, το κατάστημα που μπαίνεις μέσα και νομίζεις ξαφνικά πως βρέθηκες στο pinterest. Είναι ένα πολύχρωμο, καλόγουστο σύμπαν με είδη διακόσμησης για παιδικά δωμάτια (τι παιδικά δηλαδή; Αυτά τα ονειρικά μίνιμαλ φωτιστικά – ζωάκια τα θέλω για το δικό μου υπνοδωμάτιο), αξεσουάρ ύπνου, φαγητού και μπάνιου καθώς και εκπαιδευτικά παιχνίδια που σκοπεύω να τα “σηκώνω” λίγα – λίγα σε επόμενες επισκέψεις για τις δικές μου κόρες.

Τις κόρες μου σκεφτόμουν επίσης και στη στάση μου με τη Σοφία στο Petite Fleur, πόσο ανυπομονώ να φτάσουν στην ηλικία της για να πηγαίνουμε οι τρεις μας σε τέτοια παραμυθένια cafes σαν πραγματικές φίλες, να λέμε τα νέα μας και να απολαμβάνουμε την ζεστή σοκολάτα ή το λαχταριστό cupcake μας, όπως κάναμε εγώ με την μικρή δεσποινίδα που με συνόδευε, η οποία μου έλεγε όλα τα trends της γενιάς της (τα οποία προσποιούμουν πως καταλαβαίνω για να φαίνομαι cool).

Μέσα από την κουβέντα μας, πάντως, ένα συμπέρασμα έβγαλα στα σίγουρα: όσο μεγάλο κι αν είναι το χάσμα γενεών, τα κορίτσια κάθε ηλικίας μας ενώνει ένα πράγμα: η αγάπη για τα παπούτσια. Κι έτσι καταλήξαμε στην boutique Καλογήρου, όπου χαζέψαμε τσάντες, μπότες, μπαλαρίνες και πέδιλα και τελικά διάλεξα το επόμενο μου ζευγάρι γόβες, με τη βοήθεια της φρέσκιας οπτικής της Σοφίας, η οποία όχι μόνο έχει αλάνθαστο shopping κριτήριο αλλά αποδείχθηκε και η καλύτερη παρέα για αυτή την τέλεια απογευματινή βόλτα στο Golden Hall. Μια βόλτα που μου θύμισε τα παλιά, μια βόλτα που με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον, μια βόλτα ανέμελη, ξεκούραστη, που τα είχε όλα!