LIFE

Ένα ταξίδι διαφορετικό απ’ όλα τα άλλα

Η αλήθεια είναι πως ένα κόλλημα με την τεχνολογία το έχω. Παλιά και νέα. Α όλα κι όλα, διακρίσεις δεν κάνω. Αν έρθεις για παράδειγμα στο σπιτικό μου θα δεις το παλιό μίξερ της γιαγιάς μου, αλλά και έναν αποχυμωτή με πολύχρωμα κουμπάκια που μοιάζει να βγήκε από τη δεκαετία του 80, τότε που μεσουρανούσαν οι βιντεοκασσέτες γυμναστικής της Τζέιν Φόντα.

Είπα βιντεοκασσέτες και θυμήθηκα ότι ακόμα και από δαύτες έχω φυλαγμένες με σκοπό κάποια στιγμή να τις δείξω στα μελλοντικά μου ανίψια και απλά να κάνω χάζι με την έκφραση απορίας που αυτά πιθανώς να πάρουν σαν τις κρατήσουν στα χέρια τους.

 

Ωστόσο, πριν προλάβεις να με πεις vintage-holic, να πω ότι και από τα άλλα έχω, τα καινούργια αντικείμενα. Smartphones, συσκευές που συνδέουν την τηλεόραση με τον υπολογιστή και το κινητό, φωτογραφικές μηχανές με τις οποίες θα γινόμουν άνετα παπαράτσι αν αύριο ξέμενα από δουλειά, laptop, κονσόλα για να παίζω μουσική, αλλά και προϊόντα beauty (το σίδερο που έχω για τα μαλλιά μου τα κάνει πιο ίσια και από της Κλεοπάτρας).

Οπότε καταλαβαίνεις το “Ταξίδι στην Τεχνολογία” με αφορμή τον εορτασμό των 65 Χρόνων της Κωτσόβολος δεν υπήρχε περίπτωση να τη χάσω.

 

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή θα έκανα βουτιά στην τεχνολογία σε μία φεστιβαλιακού χαρακτήρα έκθεση που γινόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε τόσο μεγάλη έκταση (στην Τεχνόπολις), και έφερνε τις συσκευές του παρελθόντος κοντά στις τεχνολογίες του μέλλοντος, διαμορφώνοντας ένα ταξίδι από τις πρώτες συσκευές και εφευρέσεις έως πρωτοποριακές συσκευές του μέλλοντος. Κρίμα που δεν είναι καλοκαίρι να ντυνόμουν και σα να πήγαινα στο Coachella, αλλά με πιο hi-tech πινελιές στο συνολάκι μου (ένα headband ίσως που να αναβόσβηνε αν κατέβαζα κάποια ιδέα).

Και τι δεν είδαν τα ματάκια μου αυτές τις μέρες. Ένα ολόκληρο μουσείο με συσκευές από τα παλιά αλλά και από τα καινούργια μπροστά μου. Γραμμόφωνα, παλιά τηλέφωνα (ξέρεις από αυτά με το κυκλικό καντράν), κομπιούτερ στο μέγεθος του γραφείου μου, κουζίνες, ψυγεία, σκούπες, τηλεοράσεις, smartphones. Όλα.

 

Για να μη μιλήσω για το χώρο “Internet of Things”, όπου συνειδητοποίησα πόσο έξυπνα μπορούν να γίνουν τα σπίτια μας χάρη σε συσκευές που επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά και με το smartphone σου ακόμα και αν εσύ βρίσκεσαι στην Κουάλα Λουμπούρ.

 

Πολύ στενοχωρέθηκα μόνο που δεν μπόρεσα το βράδυ του Σαββάτου να δω σε avant premiere την ταινία του Ντάνι Μπόιλ «Steve Jobs» με τον Μάικλ Φασμπέντερ στον ομώνυμο ρόλο, αλλά δεν πειράζει Μάικλ εμείς θα τα πούμε κάποια άλλη φορά.

 

Παρόλα αυτά όμως πρόλαβα και παρακολούθησα δύο θαυμάσια workshops. Ένα για μόδα με το κορίτσι το όμορφο, fashion guru και blogger Αννούσα Μελά και ένα για μαγειρική και συγκεκριμένα για τα μυστικά του τέλειου brunch με την food blogger Εμμανουέλα Κόκκαλη, η οποία με όπλο της μία υπερκουζίνα Neff μας άνοιξε την όρεξη για τα καλά (εντάξει μάθαμε και να μαγειρεύουμε).

Και αφού όλα αυτά τελείωσαν και επειδή είμαι λιγάκι αχόρταγη – α δεν φταίω εγώ έτσι γεννήθηκα – σκέφτηκα τι κρίμα να μην είχα μαζί μου και ένα από εκείνα τα μικρά ανιψάκια που σου μίλησαν στην αρχή (ναι αυτά με τη βιντεοκασσέτα) να τα πήγαινα να παρακολουθήσουν και τα εκπαιδευτικά προγράμματα  του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου. Δεν πειράζει όμως, ένιωσα εγώ η ίδια σαν παιδούλα και συγκεκριμένα σαν pin up και πόζαρα στο retro χώρο «150 Χρόνια Pitsos» με περίσσιο μπρίο.

Και του χρόνου λοιπόν. Σε νέα ταξίδια!