Εμείς στο Ladylike πετάμε (και) χαρταετό

Στο τελευταίο να σταθούμε και να πούμε πως εμείς ως άνθρωποι, ως προσωπικότητες και ως site εν γένει τις τιμούμε τις παραδόσεις και τις διατηρούμε. Μάριον, Δέσποινα, Γιώργος και Κωνσταντίνος αμολήσαμε καλούμπα και κάναμε την προσπάθειά μας. Δηλαδή τα κορίτσια του Ladylike τα κατάφεραν με ευκολία. Μάντεψε ποιος τα βρήκε σκούρα. Μαντεύεις; H Μάριον κι εγώ πάντως τα πήγαμε περίφημα, δεν ξέρω αν στο είπα. Θα την δεις και οπτικοποιημένη την επιτυχία για να κρίνεις κι εσύ.

Ποτέ δεν είναι αργά. Δηλαδή εγώ έφτασα είκοσι… κάτι. Γιατί να αναφερθούμε σε ηλικίες γιορτινή μέρα; Εντάξει. 29 έφτασα για να πετάξω χαρταετό. Το είχα καημό. Γιατί την Καθαρά Δευτέρα εγώ έκανα διακοπές με γιαγιά και παππού. Όπως καταλαβαίνεις η γιαγιά μου περιόριζε τις κινήσεις της στο τραπέζι. Μπορεί να τρώγαμε μέχρι σκασμού ταραμοσαλάτα, λαγάνα και Μακεδονικό Χαλβά με Αμύγδαλα  (μόνο τέτοιον έπαιρνε γιατί ήταν ο αγαπημένος της) αλλά αετό και κόντρα άνεμο δεν είδα ποτέ. Το πιο σχετικό που διαθέτω σε ανάμνηση ήταν να βλέπω από το μπαλκόνι το λόφο του Φιλοπάππου.

Πικ νικ φυσικά και κάναμε. Τα συνυφασμένα που λέγαμε. Με τις οδηγίες ανά χείρας και τις γνώσεις της Μάριον περάσαμε τον σπάγκο στην μπροστινή πλευρά και τον δέσαμε ώστε να σχηματίζει τρίγωνο, διαλέξαμε καλούμπα κόκκινη, ισιώσαμε την ουρά και πήραμε θέσεις. Να μου το θυμηθείς πως η Παλιούρα ήταν λυκάκι στους προσκόπους και δεν το έχει βάλει στο βιογραφικό της.

O λόγος στη Μάριον

Η αλήθεια είναι πως μέχρι να χρειαστεί, δεν ήξερα ότι αυτή η γνώση υπήρχε μέσα μου. Πρόσκοπος δεν έχω κάνει, λίγη κατασκήνωση μόνο, αλλά μέχρι τα 12-13 πετούσα κάθε χρόνο χαρταετό με τον μπαμπά μου. Εκείνος δηλαδή τα έκανε όλα, εγώ κρατούσα 2 λεπτά τον χαρταετό μόλις είχα σιγουρευτεί ότι πετάει και στη συνέχεια έλεγα ένα υπέροχο “μπαμπά, βαρέθηκα” και έτρεχα με νάζι στον Μακεδονικό Χαλβά. Σε αυτή την περίπτωση, έγινε πάνω κάτω το ίδιο όπως θα δεις, αλλά η Δέσποινα πήρε τον ρόλο του μπαμπά μου. Εξαιρετικά συνεργαστήκαμε και ωραιότατος ο χαλβάς.

Η μία απέναντι στην άλλη σε απόσταση 8 βήματα ποδιού που φοράει 35 σε γόβα, 36 σε αθλητικά. Κρατούσε την καλούμπα και περιμέναμε τον άνεμο τον καλό. Μόλις φύσηξε σωστά τον αφήσαμε. Προς έκπληξη όλων ο χαρταετός μας πέταξε.

Η κοπιώδης προσπάθεια έπρεπε να ανταμειφθεί. Καθίσαμε με κέφι και χαρά να φάμε τα καλούδια που είχαμε φέρει από το σπίτι. Η αλήθεια θα ειπωθεί. Πράσινες ελιές με γέμιση πιπεριάς και Μακεδονικό Χαλβά με Αμύγδαλα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο φάγαμε. Κοιτούσαμε και τα αγόρια της παρέας να παλεύουν με τον άνεμο και χάσαμε τον λογαριασμό.

Τι λάθος έκανα τόσα χρόνια που δεν πέταγα χαρταετό. Περάσαμε τέλεια, γελάσαμε, τους κοροϊδέψαμε (λίγο) και χορτάσαμε βόλτα.

Κοίτα που θα γίνει το αγαπημένο μου έθιμο. Να θυμάσαι πως φέτος βοηθώντας τον χαρταετό του Μακεδονικού Χαλβά να ξεπεράσει τα 100 μέτρα στο www.petaxartaeto.gr  βοηθάς και τα παιδιά του ιδρύματος ”Η Θεοτόκος”. Αξίζει.